Πρόκειται για ένα λεπτογραφημένο κομψοτέχνημα ψυχικών διαθέσεων διαποτισμένο με ποιητική μελαγχολία και διάχυτη θλίψη σαν κι αυτή που πλημμυρίζει την ψυχή του ανθρώπου μέσα στο θαμπό, μισόφωτο δειλινό.
Ο συγγραφέας είναι πολύ καλός παρατηρητής της επαρχιακής, στείρας και πληκτικής φεουδαρχικής ζωής, μιας ζωής βουτηγμένης στην υποκρισία και το ψέμα με καταπιεσμένα πάθη και φρούδες ελπίδες. Οι ονειροπόλοι ήρωες διακατέχονται από ατολμία, γλυκιά συγκίνηση και ανατριχίλα. Οι ζωές τους είναι ακίνητες σαν στεκούμενα νερά, άπλετη δυστυχία βασιλεύει κάτω από την φαινομενικά αρυτίδωτη επιφάνεια και επικρατεί μια απέραντη τάση φυγής. Να φύγουν, να ξεφύγουν από τη μοίρα τους καθώς πιστεύουν ότι είναι υπαίτιοι για τις καταστροφές που προκαλούν γύρω τους. Μια ατμόσφαιρα γαλήνης και φρικτής αδράνειας επιδρά καταλυτικά πάνω τους. Μόνη τους διέξοδος στην πλήξη οι συχνές επισκέψεις… μόνη τους διασκέδαση το κουτσομπολιό και μόνη τους ανακούφιση το διάβασμα βιβλίων. Κάπου κάπου ο έρωτας συνταράσσει την ψυχική τους άπνοια που άλλοτε σαν κρυφό σαράκι κουρνιάζει στην καρδιά τους και άλλοτε σαν καλοκαιρινό μπουρίνι παρασέρνει τα πάντα στο ξαφνικό πέρασμά του.
Λίγα λόγια για την υπόθεση του έργου:
Βρισκόμαστε στο εξοχικό αρχοντικό του Αρκάντι Σεργκέγιεβιτς Ισλάγεφ, όπου εκτός από τη σύζυγό του Ναταλία Πετρόβνα Ισλάγεφ και το μικρό τους γιο Κόλια, ζουν μαζί τους η δεκαεπτάχρονη προστατευόμενή τους Βέρα και η μητέρα του Αρκάντι, Άννα Σιμιόνοβνα Ισλάγεφ με τη συνοδό της Λιζαβέττα Μπογκτάνοβνα. Στο κτήμα περνάει τον καιρό του και ο Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Ρακίτιν, ένας οικογενειακός φίλος από τη Ρωσία που είναι πλατωνικά ερωτευμένος με τη Ναταλία. Κάπου κάπου η επίσκεψη του γιατρού Ιγκάντι Ίλιτς Σπιγκέλσκι φέρνει την κοινωνικότητα στο σπίτι. Την ακίνητη ζωή του σπιτιού ταράζει η άφιξη του νεαρού δασκάλου Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Μπελάγιεφ. Μια διάχυτη ερωτική διάθεση κυκλώνει τις δύο γυναίκες. Η Ναταλία Πετρόβνα ερωτεύεται παράφορα τον Αλέξη. Όμως και η μικρή Βέρα νιώθει τους πρώτους ερωτικούς χτύπους για εκείνον. Ο δάσκαλος αισθάνεται χαμένος και δεν ξέρει τι να κάνει. Ο συγγραφέας ψυχογραφεί τους ήρωές του διεισδυτικά δίνοντας έμφαση στις ξαφνικές μεταλλαγές, τα αλληλοσυγκρουόμενα αισθήματα και την εσωτερική δράση παρά την εξωτερική. Εκεί που περιμένουμε όλοι να ξεσπάσει καταιγίδα, βλέπουμε το δάσκαλο και τον Ρακίτιν να φεύγουν από το σπίτι, τη Βέρα να παντρεύεται στα τυφλά το γείτονα Αφανάσυ Ιβάνοβιτς Μπολσιντσώφ για να ξεφύγει απ΄τη βαριά ατμόσφαιρα του σπιτιού και τη Ναταλία Πετρόβνα να μένει ξανά μόνη στο πικρό της κενό. Όλα κοπάζουν, όλα ηρεμούν και η ζωή ξαναπαίρνει τη νωχελική μορφή της με το χρόνο να αργοδιαβαίνει.
Η κριτική μας:
Το Διάχρονο θέατρο της Μαίρης Βιδάλη υπηρετεί πιστά τις καλές, κλασικές, διαχρονικές παραστάσεις. Δεν κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα, στο θέαμα και στους πολύ καλούς συντελεστές και συνεργάτες. Φέτος, δίνει βήμα σ΄ένα έργο όχι τόσο γνωστό στο ευρύ κοινό αλλά ιδιαίτερο. Επιλέγει την σκηνοθέτιδα Κατερίνα Μαντέλη, να δώσει πνοή στο όραμά της και πιστεύω ότι το πετυχαίνει. Εκείνη δημιουργεί με σεβασμό και εμπειρία μια παράσταση γλυκόπικρη, συγκινητική και συνάμα χιουμοριστική. Αγκαλιάζει τον πολυπληθή θίασο με αγάπη και αναδεικνύει και τον πιο μικρό ρόλο! Δίνει στο έργο τον πρέποντα ρυθμό, την πρέπουσα ατμόσφαιρα και στο φινάλε ρίχνει τον κρυμμένο της άσσο, καθώς είναι ένα πολύ όμορφο σκηνοθετικό εύρημα!
Οι ηθοποιοί φορούν όμορφα, καλόγουστα κοστούμια εποχής δια χειρός Ιωάννας Κατσιαβού που προσδίδουν το άρωμα και τη φινέτσα της αριστοκρατίας. Το σκηνικό της ίδιας παραπέμπει σε εξοχικό σπίτι, όπου συντελείται η δράση των ηρώων. Οι ατμοσφαιρικοί φωτισμοί του Γιώργου Δανεσή σε συνδυασμό με την εξαιρετική φωνή της σοπράνο Αλμπίνας Ζαχαριάδου, που τραγουδάει στα ρώσικα απογειώνουν το αποτέλεσμα.
Ο θίασος είναι δεμένος και καλοκουρδισμένος με όρεξη και μεράκι. Η Μαίρη Βιδάλη ως Ναταλία Πετρόβνα Ισλάγεφ είναι έξοχη σ΄όλες τις αποχρώσεις του ρόλου της. Αποτυπώνει την προσωπικότητα της ηρωίδας της ιδανικά με χάρη, εσωτερικότητα, ψυχική συγκίνηση και αυτοέλεγχο. Η γοητευτική σκηνική παρουσία της συνεπικουρούμενη με την πολυμορφία των πλούσιων εκφραστικών της μέσων σφραγίζουν την ερμηνεία της.
Ο Πέτρος Αποστολόπουλος ως Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Ρακίτιν είναι εξαιρετικός σαν το παλιό καλό κρασί. Παρουσιάζει τον ήρωα ανεκτικό, αξιοπρεπή, ικανοποιημένο επιφανειακά από τον πλατωνικό έρωτα που τρέφει για την Ναταλία Πετρόβνα. Ο ρόλος του ταιριάζει γάντι!
Η πέτρα του σκανδάλου, ο νεαρός δάσκαλος Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Μπελάγιεφ ενσαρκώνεται από τον Δημήτρη Δρακόπουλο και μας ικανοποιεί. Όμορφος, γοητευτικός, άνετος, χαρούμενος, απλός, ζωντανός δίνει όλα τα στοιχεία του χαρακτήρα που σκιαγραφεί ο συγγραφέας.
Η ταλαντούχα Βέρα Μακρομαρίδου ως η μικρή προστατευόμενη Βέρα μας ενθουσιάζει με την όμορφη παρουσία της, την ενεργητικότητα της, τη φρεσκάδα της και τη συναισθηματική της φόρτιση, όταν συνειδητοποιεί ότι δεν έχει το μέλλον που φαντάζεται με το δάσκαλο.
Εκπληκτικός στο ρόλο του γιατρού ο Κωνσταντίνος Νιάρχος, ο οποίος πετυχαίνει εύθυμες νότες με την εύστοχη σκηνική του παρουσία και το πλούσιο ταμπεραμέντο του.
Οι υπόλοιποι ηθοποιοί Τάσος Μπλάτζιος, Λαμπρινή Λίβα, Ρούλα Αντωνοπούλου και Τάκης Δεληγιάννης αποδίδουν ικανοποιητικά τους ρόλους τους προσφέροντας στιγμές γέλιου, χαράς και συγκίνησης.
Εν κατακλείδι, το έργο «Ένας μήνας στην εξοχή» είναι μια άρτια καλλιτεχνικά παράσταση με αισθητική και ποιότητα, μια γκρίζα συνοφρυωμένη κομεντί, μια ολοκληρωμένη δουλειά που σέβεται κάθε θεατρόφιλο. Καλοτάξιδη από καρδιάς!
Ταυτότητα της παράστασης:
Τίτλος Έργου: «Ένας μήνας στην εξοχή»
Συγγραφέας: Ιβάν Σεργκέγεβιτς Τουργκένιεφ
Διασκευή: Ιβάν Ντοντακόφ
Σκηνοθεσία: Κατερίνα Μαντέλη
Τραγούδι: Αλμπίνα Ζαχαριάδου
Σχεδιασμός φωτισμού: Γιώργος Δανεσής
Σκηνογραφία: Ιωάννα Κατσιαβού
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Αδαμαντία Μαντελένη
Ηθοποιοί:
Μαίρη Βιδάλη (Ναταλία Πετρόβνα Ισλάγιεφ)
Πέτρος Αποστολόπουλος (Μιχαήλ Αλεξάντροβιτς Ρακίτιν)
Δημήτρης Δρακόπουλος (Αλεξέι Νικολάγιεβιτς Μπελάγιεφ)
Βέρα Μακρομαρίδου (Βέρα)
Κωνσταντίνος Νιάρχος (Ιγκάντι Ίλιτς Σπιγκέλσκι)
Τάσος Μπλάτζιος (Αρκάντι Σεργκέγιε βιτς Ισλάγιεφ)
Λαμπρινή Λίβα (Άννα Σιμιόνοβνα Ισλάγεφ)
Ρούλα Αντωνοπούλου (Λιζαβέττα Μπογκτάνοβνα)
Τάκης Δεληγιάννης (Αφανάσυ Ιβάνοβιτς Μπολσιντσώφ)
Κάθε Σάββατο στις 9:00 μμ και Κυριακή στις 7:30 μμ
Εισιτήρια: 15 €, φοιτητές, άνεργοι: 10 €
Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά (με διάλειμμα)
Διάχρονο Θέατρο-Μαίρη Βιδάλη
Πυθέου 50-52, Νέος Κόσμος, ΤΚ 11743 Αθήνα
Στάση Μετρό Άγιος Ιωάννης (έξοδος Κασομούλη)
Απαραίτητη κράτηση στο τηλ: 210-7233.229
Φωτογραφίες: Βασιλική Τάτση
Ντίνα Καρρά
Από μικρή θυμάμαι τον εαυτό μου να αποτυπώνει πάνω στο χαρτί συναισθήματα και σκέψεις. Έτσι και με το θέατρο νιώθω ότι ξαναγεννιέμαι και γίνομαι καλύτερος άνθρωπος. Επίσης αγαπώ τη γυμναστική γιατί "νοῦς ὑγιής ἐν σώματι ὑγιεῖ". Χαμόγελα και θετική σκέψη κατακλύζουν πάντα τη ζωή μου και συνεχώς λέω ότι τα καλύτερα έρχονται όταν δεν τα περιμένεις!
Latest posts by Ντίνα Καρρά (see all)
- Είδαμε την παράσταση “Ποιος σκότωσε τον σκύλο τα μεσάνυχτα” στο θέατρο Τζένη Καρέζη - 25 Οκτωβρίου 2019
- Είδαμε την παράσταση “LEMON” από την ομάδα Experimento στο Μπάγκειον - 8 Οκτωβρίου 2019
- Είδαμε την παράσταση “Μήδεια” σε σκηνοθεσία Δημήτρη Γεωργαλά στο Μπάγκειον - 18 Σεπτεμβρίου 2019
Καμία κριτική