Γράφει η Ναταλία Εμμανωλίδη

Την Πέμπτη 10 Μαρτίου βρεθήκαμε στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «Το ξύπνημα της Άνοιξης» σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά. Το έργο αναφέρεται στην ηθικοπλαστική κοινωνία του 19ου αιώνα στην Γερμανία και έχει λογοκριθεί ή ακόμη και απαγορευτεί πολλές φορές. Οι παραπάνω λόγοι εντείνουν το ενδιαφέρον να παρακολουθήσει κανείς την συγκεκριμένη παράσταση.

Ήταν η πρώτη φορά που επισκέφθηκα τον πολυχώρο Cartel και η αίσθηση που μου άφησε είναι πολύ ιδιαίτερη. Εξωτερικά το θέατρο κοσμείται με καλοσχεδιασμένα graffiti που κινούν το ενδιαφέρον και την περιέργεια του θεατή να περάσει το κατώφλι του. Αφού βρεθείς στο εσωτερικό του διαπιστώνεις πως το μαύρο χρώμα που κυριαρχεί σε συνάρτηση με τον χαμηλό φωτισμό δημιουργούν ένα κλίμα μυστηρίου και αγωνίας να ξεκινήσει η παράσταση.

Το σκηνικό ήταν λιτό και αποτελούταν από μερικές παλέτες που στη ροή του έργου έπαιρναν τον ρόλο σχολικής τάξης, απλών καθισμάτων, αποδυτηρίων κ.α. Η απλότητα και η πρωτοτυπία των σκηνικών ικανοποιούν και τον πιο απαιτητικό θεατή εκσυγχρονίζοντας το έργο που αναφέρεται περίπου στο 1890.

Σκηνοθετικά η παράσταση ξεπέρασε τις προσδοκίες μου. Ο συνδιασμός και κάποιες φορές ο συγχρονισμός της ζωντανής ερμηνείας και της αναπαραγωγής ορισμένων βιντεοσκοπημένων σκηνών έδιναν πιο διαδραστικό ύφος. Ταυτόχρονα, με τη μέθοδο αυτή, έπεφτε φως στην υπόθεση του έργου και δεν άφηνε κανένα αναπάντητο ερώτημα στο κοινό. Επιπλέον, το γεγονός ότι οι τέσσερεις ηθοποιοί βρίσκονταν καθόλη την διάρκεια επί σκηνής –είτε είχαν ενεργό ρόλο είτε όχι- παρά την δυσκολία του, είχε ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα και κρατούσε το θεατή σε εγρήγορση,

Σε ότι αφορά την υποκριτική προσέγγιση των ηθοποιών, τόσο οι ερμηνευτές που βρίσκονταν ζωντανά επί σκηνής όσο και οι ηθοποιοί που συμμετείχαν στις βιντεοσκοπημένες σκηνές ανταποκρίθηκαν στις απαιτήσεις του συγκεκριμένου έργου. Σε ορισμένα σημεία βέβαια, το άγχος της πρεμιέρας έκανε αισθητή την παρουσία του. Ωστόσο, το νεαρό της ηλικίας τους σε συνδιασμό με τον αναμφίβολο ενθουσιασμό τους για το αντικείμενο της υποκριτικής, εξαφάνισαν κάθε ίχνος άγχους και έδωσαν θέση στον αυθορμητισμό και τη φρεσκάδα που εν τέλει είχαν και το επιθυμητό αποτέλεσμα.

Επομένως, απ’όλες τις απόψεις «Το ξύπνημα της Άνοιξης» είναι μία άρτια παράσταση, που απευθύνεται σε όλες τις ηλικίες. Ο θεατής βγαίνει προβληματισμένος και η διαδικασία στην οποία το έργο τον θέτει είναι ιδιαίτερα γόνιμη.


Αναλυτικές πληροφορίες από τον Οδηγό Θεάτρου

Κανόνες Ηθικής (5)Κανόνες ηθικής-Το ξύπνημα της Άνοιξης
Κοινωνικό
σε σκηνοθεσία του Θοδωρή Βουρνά

Θέατρο Cartel