Η σημαντικότερη διδαχή του έργου είναι η υπεροχή του έρωτα, απέναντι στον θάνατο. –Νίκος Ορλώφ
Ο σκηνοθέτης της παράστασης, Νίκος Ορλώφ, και ο καταξιωμένος μουσικός Νίκος Τουλιάτος μας μιλάνε για το έργο στο οποίο συμβάλλουν, ο καθένας με τον δικό του τρόπο.
– Πώς «γνωριστήκατε» με την δημοτική παραλογή της “Λιογέννητης“ και τί είναι αυτό που σας ώθησε να αναλάβετε το ανέβασμά της;
Νίκος Ορλώφ: Με αυτή την δημοτική παραλογή με έφεραν σε επαφή, οι δύο μετέπειτα συνεργάτιδές μου στην παράσταση, η Πέννυ Μποεδώφ και η Έλενα Πετροπούλου. Διαβάζοντας το κείμενο που είναι γραμμένο σε ιαμβικό δεκαπεντασύλλαβο, βρήκα ελκυστικό τον λόγο, καθώς και το μεταφυσικό στοιχείο που ενυπάρχει σε αυτό.
-Ως σκηνοθέτης της παράστασης, θα ήθελα να μου πείτε, τί σημασία παίρνουν για σας τα σύμβολα που χρησιμοποιήσατε για να διανθίσετε την παράσταση.
Νίκος: Σημειολογικά τα σύμβολα είναι το σημαντικότερο κομμάτι της παράστασης, καθώς αποτελούν το κλειδί για την πολυεπίπεδη ”ανάγνωση” της, αφού αυτά (ροδοπέταλα, καπνός, μήλα, σχοινί) έχουν το καθένα μια πολυδιάστατη ερμηνεία.
-Μιας και είστε και συγγραφέας, με ποια ιδιότητά σας ταυτίζεστε περισσότερο και γιατί;
Νίκος: Περισσότερο ταυτίζομαι με την ιδιότητα του σκηνοθέτη και λιγότερο με αυτή του συγγραφέα, αφού στην σκηνοθεσία το σκηνικό κείμενο διασκευάζει το θεατρικό, δημιουργώντας μια καινούργια γραφή που έχει μεγαλύτερο ενδιαφέρον παραστασιακά. Ο σκηνοθέτης είναι και συγγραφέας, ενώ ο συγγραφέας περιορίζεται στον ρόλο της συγγραφής του έργου και μόνο.
-Κατά την γνώμη σας, πώς προσεγγίζεται φιλοσοφικά η ιστορία της “Λιογέννητης” και τι μας διδάσκει;
Νίκος: Στο έργο της “Λιογέννητης” υπάρχουν πολλά εννοιολογικώς αντιθετικά στοιχεία, όπως τα δίπολα έρωτας-θάνατος, ρεαλισμός- μεταφυσικός κόσμος, καθώς και η σχέση μάνας- γιου που χαρακτηρίζεται από Οιδιπόδειο σύμπλεγμα. Τα συγκρουσιακά αυτά στοιχεία του έργου, προκύπτουν ακριβώς απο αυτές τις αντιθέσεις. Εν κατακλείδι, η σημαντικότερη διδαχή του έργου είναι η υπεροχή του έρωτα, απέναντι στον θάνατο.
Τα κρουστά είναι το δεύτερο μέσον επικοινωνίας των ανθρώπων, μετά την φωνή. Ο ρυθμός είναι ο ήχος της καρδιάς της γής. Τα κρουστά είναι ο τρόπος να επικοινωνούμε με τον ρυθμό. Τέχνη χωρίς τέμπο και ρυθμό δεν υπάρχει. –Νίκος Τουλιάτος
Στις ερωτήσεις μας απάντησε και ο μουσικός Νίκος Τουλιάτος.
-Όντας ένας καταξιωμένος μουσικός, τί σημαίνει θέατρο για εσάς;
Νίκος Τουλιάτος: Ερωτεύθηκα το θέατρο πριν 50 χρόνια, παντρεύτηκα την μουσική και επέστρεψα στον έρωτα μου με μεγάλη ευκολία. Τα τελευταία 25 χρόνια συμμετέχω με διάφορους τρόπους στο θέατρο και τώρα ήρθε η ώρα να ασχοληθώ κυρίως με αυτό.
-Πόσο σημαντική θεωρείτε την συμβολή των κρουστών στην κορύφωση της δράσης ενός έργου;
Νίκος: Απόλυτα σημαντική. Τα κρουστά είναι το δεύτερο μέσον επικοινωνίας των ανθρώπων, μετά την φωνή. Ο ρυθμός είναι ο ήχος της καρδιάς της γής. Τα κρουστά είναι ο τρόπος να επικοινωνούμε με τον ρυθμό. Τέχνη χωρίς τέμπο και ρυθμό δεν υπάρχει. Άρα τα κρουστά μπορούν να είναι βασικό κομμάτι μιας δράσης, μουσικής ή θεατρικής. Τα κρουστά μπορούν να αποκτήσουν περιεχόμενο στο θέατρο, να εκφράσουν συγκεκριμένα συναισθήματα, να διαμορφώσουν τον κάθε ρόλο ηχητικά και ρυθμικά και εάν τα αντιμετωπίσουμε έτσι, συμβάλλουν απόλυτα στην διαδικασία της θεατρικής δράσης και στην κορύφωσή της.
– Πώς θα περιγράφατε την παράσταση, στην οποία συμμετέχετε, σε κάποιον που δεν την έχει δει;
Νίκος: Θα την περιέγραφα ως μια παράσταση με λιτές γραμμές που αφήνει να φανεί καθαρά ο λόγος και τα συναισθήματα μιας απλής, αλλά ουσιαστικής δημοτικής ποίησης.
-Κατά την γνώμη σας και λαμβάνοντας υπ΄όψιν την μακρόχρονη καλλιτεχνική σας πορεία, τί στοιχεία θα πρέπει να διαθέτει ένας ηθοποιός και γενικότερα ένας καλλιτέχνης;
Νίκος: Θεωρώ οτι, ένας καλλιτέχνης θα πρέπει πάνω απ’όλα να διαθέτει ήθος. Όλα τα υπόλοιπα μπορούν να σμιλευτούν στην πορεία της καριέρας του.
– Σας ευχαριστούμε πολύ για τις συνεντεύξεις αυτές και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στην πορεία της καριέρας σας.
Καμία κριτική