Η πρώτη ελληνική παράσταση για τους μη ακούοντες και τους μη ορώντες.
Η αγωνία μου ήταν να δω ένα αρχαίο κείμενο να ζωντανεύει επί σκηνής, έχοντας γνώση κατά το παρελθόν, μόνο τα έργα του Αριστοφάνη.
Ο Μένανδρος ήταν μεταγενέστερος του Αριστοφάνη και εκπρόσωπος της νέας κωμωδίας.
Από το κείμενο ξεχωρίζουν τα λόγια της θεάς τύχης, όσο για το έργο, θα το χαρακτηρίζαμε ως μια αρχαία φαρσοκωμωδία. Ο Μένανδρος, ήταν άλλωστε ο προπομπός της κομέντια ντελ άρτε.
Η παραγωγή είναι της εταιρίας “Ανθός-Πειραϊκό Θέατρο-Δημήτρης Ροντήρης“.
Τη μετάφραση του έργου του Μενάνδρου “Η Ασπίς” έγινε από τον Χριστόφορο Χριστοφή, καθώς έκανε και τη σκηνοθεσία. Στο έργο αυτό, ο μεταφραστής έχει προσθέσει δύο μονολόγους από δύο άλλα έργα του Μενάνδρου και απόσπασμα ενός άδηλου έργου.
Το μαγικό ήταν πως κολλήθηκε η συνέχεια του έργου, σαν να επρόκειτο για το ίδιο έργο, σε μία ενιαία παράσταση και όμως ήταν το “Συμπόσιο” του Λουκιανού, όπου την μετάφραση έκανε ο Παναγιώτης Δημητρόπουλος και η αντίστοιχη σκηνοθεσία έγινε από τον Γιώργο Παπαθεοδώρου. Επίσης, και στο έργο αυτό έγιναν συρραφές από άλλα έργα του Λουκιανού.
Το “Συμπόσιο” σαν έργο παρουσίαζε μεγαλύτερο ενδιαφέρον, μιας και οι σοφιστείες που ακούγονταν μέσα, ήταν πράγματα που ακόμα και σήμερα σε μία παρέα μπορούν να ακουστούν. Από την άλλη, το ίδιο το έργο ήταν ένα σχόλιο για τα “συμπόσια” της εποχής και τους “φιλοσόφους”.
”Σα σμίγει του καθένα η μωρία γεννιέται και μια αχρεία θεωρία”
“Τα μακριά τα γένια δεν φέρνουν τη σοφία γιατί ο κάθε τράγος θα ήταν Πλάτων”
“Αν θέλεις στη ζωή να ευτυχείς θα πρέπει να ‘σαι άρχων της ψυχής” λέει ο υπηρέτης. Αυτά τα λόγια είναι και το νόημα του έργου, καθώς και το μήνυμα που τελειώνει η παράσταση.
Δεν θα ασχοληθώ με το υποκριτικό μέρος τόσο, μιας και στο τιμόνι της παράστασης είναι δύο παλαίμαχοι και ταλαντούχοι ηθοποιοί Δημήτρης Πιατάς και Τάσος Παλατζίδης, με χρόνια δουλειάς στην πλάτη τους και γνώση του θεάτρου. Επίσης παίζουν οι ηθοποιοί: Γιάννης Σιαμσιάρης, Γιάννης Παπαθύμιος, Αλέξης Μαρτζούκος, Κυριακή Υψηλάντη, Πέτρος Τσαπαλιάρης, Κωνσταντίνα Σπάθη, Κέλλυ Νικηφόρου, Εβίτα Φυτσαντωνάκη, Παναγιώτης Γιωργούλας, Κίμωνας Δούσης, Ελένη Ζαφείρη, Ιουστίνη Ματσιάσεκ, Βασιλική Γεωργικοπούλου και η Ισμήνη Κυρίτση.
Σκηνογραφικά δεν έχω άποψη, μιας και δεν στήθηκε το σκηνικό λόγω του αέρα εκείνης της ημέρας.
Ενδυματολογικά, με μπέρδεψε λίγο το γεγονός, ότι τα κουστούμια ήταν ενδυμασίες της εποχής με σύγχρονα στοιχεία, όπως τα παπούτσια και κάποια αντικείμενα. Τα σκηνικά και τα κουστούμια τα έχει επιμεληθεί ο Χρήστος Ανδριόπουλος, ενώ η μουσική ήταν του Νίκου Πλατύραρχου, ανάλαφρη και διασκεδαστική. Οι χορογραφίες ήταν της Έρσης Πίττα με πινελιές μοντέρνου και τέλος οι φωτισμοί του Τάκη Ποδαρόπουλου, όπου όλοι οι συντελεστές συνθέτουν μία μεγάλη παραγωγή, καθώς η παράσταση μεταφέρεται και περιοδεύει.
Αξίζει εδώ να αναφέρω ότι, για πρώτη φορά στα ελληνικά δεδομένα υπάρχει υποδομή από την παραγωγή, έτσι ώστε σε όλα τα θέατρα που θα παρουσιαστεί η παράσταση, να μπορούν να την παρακολουθήσουν ΑΜΕΑ, καθώς υπάρχει ταυτόχρονη διερμηνεία στην νοηματική γλώσσα για κωφούς, ακουστική περιγραφή για τυφλούς και υπότιτλοι.
Θα πρότεινα την παράσταση, προπάντων για τη μαγεία των αρχαίων κειμένων που δεν γνωρίζουμε.
-Οι φωτογραφίες είναι από την παράσταση στο θέατρο “Πέτρας”
-Φωτογράφηση-Επεξεργασία: Ειρήνη Καρπούζη
Αναλυτικές πληροφορίες από τον Οδηγό Θεάτρου
(κάντε κλικ στον τίτλο της παράστασης ή στη φωτογραφία για περισσότερες πληροφορίες)
Η Ασπίς και το Συμπόσιο
Αρχαία Κωμωδία
σε σκηνοθεσία Χριστόφορος Χριστοφής – Γιώργος Παπαθεοδώρου
Θέατρο Πέτρας
Κλεοπάτρα Σβανά
Latest posts by Κλεοπάτρα Σβανά (see all)
- Είδαμε την παράσταση “Ένα εξοχικό παρακαλώ” στο θέατρο “Αθηνά” - 14 Αυγούστου 2016
- Βρεθήκαμε στην επίσημη πρεμιέρα της παράστασης “Η Ασπίς και το Συμπόσιο”, στο θέατρο “Πέτρας” - 20 Ιουλίου 2016
Καμία κριτική