H Εστέλλα Κοπάνου αναμφισβήτητα είναι μια εξαιρετική πολυτάλαντη καλλιτέχνης. Είναι ένας σπάνιος χαρακτήρας, με ευαισθησίες και αξίες που σπανίζουν στις μέρες μας. Σαφέστατα το μέλλον είναι μπροστά της, καθώς ήδη μετράει πάρα πολλές επιτυχίες – συνεργασίες. Με την εξαιρετική, καθηλωτική ερμηνεία της, αμέσως σε μαγεύει και σε ταξιδεύει…
Με αυτή την συνέντευξη, θέλησα να την γνωρίσω καλύτερα για λογαριασμό του site kallitexnes.gr. Απολαύστε την.
Πότε και πως αποφάσισες να ασχοληθείτε με την μουσική;
Από πολύ μικρή θυμάμαι να παίζω φλάουτο και να περνώ αρκετό χρόνο στο Ωδείο. Ξεκίνησα με τη Μουσική Προπαιδεία, όπως όλα τα παιδιά, στην ηλικία των 5 ετών στο Βόλο ,στην πόλη όπου γεννήθηκα. Τη μέρα γνωριμίας με τα μουσικά όργανα, εγώ διάλεξα να μάθω Άρπα, αλλά δεν υπήρχε δάσκαλος γι αυτό το όργανο στο Βόλο, οπότε μετά διάλεξα τούμπα, και τότε γελούσαν μαζί μου οι δάσκαλοι , γιατί ήμουν πολύ μικρή για να μπορέσω να φυσήξω ένα τόσο μεγάλο πνευστό. Μετά γνώρισα το φλάουτο. Μου έκανε εντύπωση ότι παιζόταν πλάγια εξ ου και το όνομά του ”πλαγίαυλος”.
Ποιοι σε στήριξαν στα πρώτα σου βήματα;
Η οικογένειά μου με στήριξε πολύ, σε όλα μου τα βήματα. Σαν παιδί έπαιρνα αποφάσεις για τα μουσικά θέματα μόνη μου και οι γονείς μου, ενώ σε άλλα θέματα ήταν πιο απόλυτοι , στη μουσική πάντα με άκουγαν και με παρότρυναν . Όπως, όταν στην πρώτη γυμνασίου θέλησα να αλλάξω σχολείο, για να πάω στο Μουσικό Σχολείο Βόλου με ότι θετικές ή αρνητικές συνέπειες είχε τότε αυτό για μένα και φυσικά αργότερα αποδείχτηκε ότι ήταν σωστή επιλογή. Αλλά και όταν ήμουν δεκαπέντε ετών και ακολούθησα μία σπουδαία καθηγήτρια Μουσικής για να φοιτήσω σε διαφορετικό Ωδείο με σκοπό να κάνω εντατικά μαθήματα Μονωδίας. Είχα πολύ καθαρή σκέψη σαν παιδί στην Μουσική και πάντα άκουγα το ένστικτό μου και την καρδιά μου.
Πρόσφατα έκανες μια εξαιρετική συνεργασία με μια πρωτοποριακή καλλιτεχνική ομάδα για τα Ελληνικά δεδομένα…Μίλησε μας λίγο γι΄αυτό…
Υπήρχε πάντα μέσα μου η ανάγκη για δημιουργία και έκφραση. Γι αυτό και δεν αρκέστηκα στις μουσικές σπουδές αλλά στράφηκα και στις θεατρικές … Δουλεύω στο θέατρο από τα 20 μου σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα . Στάθηκα ”τυχερή”, γιατί ήμουν ανάμεσα στους ηθοποιούς-τραγουδιστές που είχαν σχεδόν πάντα δουλειά. Κάποια στιγμή όμως αισθάνθηκα την ανάγκη να δημιουργήσω κάτι διαφορετικό, πρωτότυπο και μοναδικό για τα δεδομένα της ελληνικής δισκογραφίας και μουσικής.
Το ”ακαπέλλα”, θέλω να πω, είναι διαδεδομένο στο εξωτερικό, απλώς εμείς στην Ελλάδα δεν το έχουμε δει να κυκλοφορεί σαν είδος . Διάλεξα τους συνεργάτες μου με πολλή σκέψη και θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους στο χώρο, ώστε να αντεπεξέλθουν τεχνικά και με καλή συνεργασία σε κάτι πρωτοπόρο. Να τους ευχαριστήσω από καρδιάς! Μαζί μου είναι η Εύα Σταμάτη, η Ελεάννα Κόλλια, ο Πάνος Δεσινιώτης , ο Μαρίνος Ταρνανας και ο Ντίντσο Μπαμπεκωβ Κρικ. Μου δίνουν έμπνευση, τους θαυμάζω έναν-έναν ξεχωριστά για το ταλέντο τους και όλους μαζί γιατί είναι δημιουργικοί και συνεργάσιμοι. Θεωρώ ότι θα κάνουμε πολύ όμορφα πράγματα. Λείπει από την ποπ ελληνική μουσική αυτό το είδος,είναι κάτι τόσο διαφορετικό και γι αυτό πιστεύω στους VOX. Με λίγη υπομονή θα μας γνωρίσει κι ο κόσμος.
Έχεις κάνει πολλά και σπουδαία πράγματα. Ποια συνεργασία σου μπορείς να ξεχωρίσεις;
Δεν νομίζω ότι μπορώ να ξεχωρίσω κάποια συνεργασία μου. Πιστεύω ότι σ αυτό τον καλλιτεχνικό χώρο όσο δουλεύεις με τους συνεργάτες σου ,δουλεύεις και με τον εαυτό σου, συνεχώς εξελίσσεσαι, εμπλουτίζεσαι με νέες χρήσιμες εμπειρίες και επομένως κερδίζεις . Ίσως να ξεχωρίσω την πρώτη μου δουλειά,απλώς για συναισθηματικούς λόγους : Στο θέατρο Κολοσσαίον ,στη Θεσσαλονίκη, στο μιούζικαλ ”Αλαντίν”, σε σκηνοθεσία Ταμίλλα Κουλίεβα.
Σχετικά με την πανδημία πόσο σε έχει επηρεάσει;
Θα ήταν ψέμα να σας πω ότι δεν έχω επηρεαστεί από την πανδημία. Γενικά ο καλλιτεχνικός χώρος δέχτηκε μεγάλο πλήγμα . Και είναι κρίμα η τέχνη να έρχεται πάντα μετά. Είναι απαραίτητη στη ζωή μας για πολλούς λόγους. Μορφώνει, διαπαιδαγωγεί,ψυχαγωγεί! . Το χαμόγελο η το κλάμα και όλα τα συναισθήματα, που μας βοηθάει να εξωτερικεύσουμε , τονίζουν την ανθρώπινη υπόστασή μας!
Ωστόσο στην περίοδο της καραντίνας εγώ, δεν έμεινα στάσιμη. Ήταν για μένα μια καλή ευκαιρία να γράψω μουσική , να τραγουδήσω, να εξασκηθώ και γενικά ν ασχοληθώ με πράγματα , στα οποία, λόγω έντονων άλλοτε ρυθμών ,αδυνατούσα να ανταποκριθώ. . Όσον αφορά μάλιστα το γκρουπ , είχαμε το χρόνο να γνωριστούμε καλύτερα με τα παιδιά, να συζητήσουμε, να οργανωθούμε, να σχεδιάσουμε, να δέσουμε σαν ομάδα!
Η οικογένεια είναι στα επόμενα σχέδια σου;
Γενικά μ αρέσει να κοιτάζω το σήμερα και να βάζω μικρούς και προσβάσιμους στόχους, που να μπορώ να επιτύχω για να μην πηγαίνω ποτέ πίσω, για να έχω σταθερή εξέλιξη . Άμεση προτεραιότητα για μένα αυτή τη στιγμή, έχει η ανάγκη μου για καλλιτεχνική δημιουργία. Λατρεύω τα 7 ανίψια μου με τα οποία παίζω κ ασχολούμαι όταν βρίσκω ευκαιρία.
Ποιες λέξεις σε χαρακτηρίζουν;
Έχω συνήθως θετική σκέψη, γενικά είμαι αισιόδοξη στη ζωή μου αφού το ποτήρι το βλέπω πάντα μισογεμάτο. Επικοινωνιακή και συνεργάσιμη με χαρακτηρίζουν οι συνεργάτες μου, εργατική- και πολλές φορές εργασιομανής- ,λέω εγώ – με πείσμα κι επιμονή στη δουλειά μου.
Έχεις ανεκπλήρωτα όνειρα που θέλεις να κάνεις πραγματικότητα στο άμεσο μέλλον;
Το όνειρο μου αυτή τη στιγμή είναι να φέρω το ελληνικό κοινό κοντά σ΄ αυτό το είδος μουσικής, που το πιστεύω πολύ.
Συγκεντρώνομαι περισσότερο σε βραχυπρόθεσμους στόχους και φυσικά το μέλλον κανείς δεν ξέρει ποτέ τι θα φέρει….
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σου σχέδια;
Έχω μιλήσει για κάποιες θεατρικές δουλειές για του χρόνου, απλώς όλα είναι μετέωρα αυτή τη στιγμή, οπότε μέχρι να γίνουν καλύτερα τα πράγματα θα πρέπει όλοι να περιμένουμε . Όσον αφορά τους Vox , είμαστε σχεδόν κάθε δέκα μέρες ενεργοί με καινούρια βίντεο στο instagram. Θα μας βρείτε στο @voxtheacapellagroup1 και ετοιμάζουμε κάθε μήνα μια σειρά από εμφανίσεις με καλεσμένο κάποιον γνωστό καλλιτέχνη ,που θα έχουμε την τιμή να τραγουδάει κάποιο τραγούδι μαζί μας, χωρίς μουσικά όργανα ……εννοείται !
Τι θα ήθελες να πεις κλείνοντας αυτή την συνέντευξη;
Θα ήθελα να πω ότι δεν έχω σταματήσει να ονειρεύομαι! Μου αρέσει όταν μου λένε ότι έχω μυαλό και ψυχή μικρού παιδιού. Ότι είμαι πολύ ενθουσιώδης, αυθόρμητη και υπερβολική και πολλές φορές δεν σκέφτομαι… Δεν με ενοχλεί καθόλου αυτό ,με όλα αυτά που ζούμε, όλοι έχουμε ανάγκη μια παιδική ψυχή….
Σπύρος Καλαματιανός
Latest posts by Σπύρος Καλαματιανός (see all)
- Η Ελένη Γουρζή στο Μπαράκι της Διδότου - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- 2010-2025 : Δεκαπέντε χρόνια Studio Κυψέλης - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- Horror Film Festival - 20 Σεπτεμβρίου 2024
Καμία κριτική