Ο Γιώργος Κυριάκος παραχώρησε αποκλειστικά μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον Νίκο Γινάργυρο και στο kallitexnes.gr.
– Έχετε ξεκινήσει τα τελευταία χρόνια μία δυναμικά ανερχόμενη πορεία στον χώρο της μουσικής ως ένας νέος χαρισματικός συνθέτης-τραγουδοποιός, όπου μόλις στο ξεκίνημά σας, σας εμπιστεύτηκαν μεγάλοι και καταξιωμένοι καλλιτέχνες όπως ο Μάνος Ελευθερίου, ο Νίκος Μωραΐτης, η Βίκυ Γεροθόδωρου, η Ελεάνα Βραχάλη, η Νένα Μεντή κ.α. Θα ήθελα να μου πείτε τι αποκομίσατε από αυτές τις τόσο σημαντικές συνεργασίες και ποιο ήταν εκείνο το ερέθισμα που σας μετέδωσαν αυτοί οι τόσο καταξιωμένοι καλλιτέχνες, ώστε να σας ωθήσουν να πάτε ακόμη πιο μπροστά στην πορεία σας;
Γιώργος: Η κάθε επαφή με ανθρώπους που θαυμάζεις και που νιώθεις ότι μαζί τους συντονίζεσαι, δημιουργεί από μόνη της ερεθίσματα. Αυτό που κέρδισα και συνεχίζω να κερδίζω στις συνεργασίες είναι η παρατήρηση των ανθρώπων που θαυμάζω: αυτό με βοηθάει να σκιαγραφώ αισθητικές και να γράφω μουσική κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, πράγμα εξαιρετικά ενδιαφέρον για μένα.
– Συνεργαστήκατε επίσης, με τον αξέχαστο και τεράστιο ποιητή, στιχουργό και πεζογράφο Μάνο Ελευθερίου. Μιλήστε μας για την συνεργασία σας αυτή και αν υπάρχει κάποια συμβουλή που ενδεχομένως να σας έδωσε.
Γιώργος: Η συνεργασία μας είχε ως αφετηρία μια σύντομη τηλεφωνική συνομιλία, έπειτα ακολούθησαν άλλες, μεγαλύτερες σε διάρκεια. Του μίλησα για την ιδέα που είχα σχετικά με τις “Τρεις εποχές” και όταν φτάσαμε στην ενότητα του χειμώνα, αμέσως μου είπε ότι θα γράψει για αυτήν! Ο ίδιος δεν έπαιζε απλά με τις λέξεις μα έδινε συχνά διαφορετική ερμηνεία σε αυτές. Όπως επίσης οι συμβουλές που έδινε ήταν περισσότερο έμμεσες. Ο τελευταίος δίσκος του Μάνου Ελευθερίου όσο ακόμα βρισκόταν στη ζωή, ήταν ο πρώτος δικός μου. Αυτό το γεγονός θα με συνδέει για πάντα μαζί του.
– Κάνατε το δισκογραφικό σας ντεμπούτο με την θεματική σας δουλειά «Τρεις Εποχές» το 2017 με την συμμετοχή τριών καταξιωμένων στιχουργών όπως ο Μάνος Ελευθερίου, Νίκος Μωραϊτης και Λίνα Δημοπούλου, αλλά και τριών καταξιωμένων ηθοποιών, όπως η Νένα Μεντή, Θοδωρής Αντωνιάδης και Μαρίνα Καλογήρου να ερμηνεύουν τα τραγούδια σας. Η πρώτη ερώτηση που μου γεννάται είναι γιατί «Τρείς Εποχές» και ποιος ήταν ο λόγος να επιλέξετε ηθοποιούς να ερμηνεύσουν τα τραγούδια σας στο συγκεκριμένο project;
Γιώργος: Την τέταρτη εποχή που είναι το καλοκαίρι τη μεταφράζω στο πρότζεκτ ως “απόλυτη ευτυχία”, πράγμα όμως που πιστεύω ότι δεν υπάρχει. Αν κάποιος δει συμβολικά αυτή τη θεώρηση, μπορεί να βρει πολλές εξηγήσεις στο γιατί από τον δίσκο απουσιάζει το καλοκαίρι, επίσης τυχαίνει αρκετοί ακροατές του να μου στέλνουν το δικό τους σενάριο για την απούσα εποχή. Οι ηθοποιοί από την φύση τους όταν παίρνουν έναν ρόλο τον ενσαρκώνουν πιο “εμμονικά”. Ήθελα ο ρόλος να προηγηθεί της ερμηνείας.
Ο τελευταίος δίσκος του Μάνου Ελευθερίου όσο ακόμα βρισκόταν στη ζωή, ήταν ο πρώτος δικός μου. Αυτό το γεγονός θα με συνδέει για πάντα μαζί του.
– Ένα τραγούδι σας αυτής της δουλειάς έχει τον τίτλο «Βραδεμβούργιο», όπου υπογράφει τους στίχους ο αξέχαστος Μάνος Ελευθερίου και ερμηνεύει ο ηθοποιός Θοδωρής Αντωνιάδης. Τα «Βραδεμβούργια» ήταν 6 κοντσέρτα μουσικής μπαρόκ που έγραψε ο Γιόχαν Σεμπάστιαν Μπαχ, αφιερωμένα στον Πρίγκιπα Κρίστιαν Λούντβιχ. Θα ήθελα να μας πείτε τι σημαίνει για εσάς «Βραδεβούργιο» έτσι όπως περιγράφεται και στους στίχους του Μάνου Ελευθερίου και αν η μουσική μελωδική γραμμή που ακολουθήσατε έχει κάποια επιρροή από τα συγκεκριμένα κοντσέρτα του Μπαχ.
Γιώργος: True story: την περίοδο που γνώρισε τον Κρίστιαν Λούντβιχ, Μαρκήσιο του Βρανδεμβούργου ο Μπαχ συγκέντρωσε ό,τι υλικό είχε και του το έστειλε με την ελπίδα να τον βοηθήσει να βιοποριστεί. Ο Λούντβιχ όμως δεν του απάντησε ποτέ.
Για εμένα η λέξη “Βραδεμβούργιο” σε μεγέθυνση συμβολίζει μια πράξη ύστατης προσπάθειας να αισθανθείς ελπίδα για κάτι.
Όσον αφορά το πόσο έχω επηρεαστεί από το έργο του Μπαχ, αυτό φαίνεται κυρίως στο “Μεγάλο φθινόπωρο” σε στίχους Νίκου Μωραΐτη και ερμηνεία-απαγγελία της Νένας Μεντή, και όχι στο “Βραδεμβούργιο”. Επίσης έχω γράψει τραγούδι με τα αρχικά του Μπαχ: αν μετατρέψει κάνεις τα αρχικα B, A, C, H σε νότες και ακόρντα, τότε μπορεί να πειραματιστεί με την ακολουθία αυτή.
Ο τελευταίος δίσκος του Μάνου Ελευθερίου όσο ακόμα βρισκόταν στη ζωή, ήταν ο πρώτος δικός μου. Αυτό το γεγονός θα με συνδέει για πάντα μαζί του..
– «Μετακίνηση 6» είναι το νέο σας τραγούδι που κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο από την Panik Records, σε στίχους της Ελεάνας Βραχάλη και ερμηνεύει ο Αναστάσιος Ράμμος, όπου μιλάει για τον νέο τρόπο στις μετακινήσεις μας μέσω SMS την εποχή του Κορονοϊού. Με αφορμή λοιπόν αυτό σας το τραγούδι θα ήθελα να σας ρωτήσω, τι σκέψεις κάνατε καθώς γράφατε το συγκεκριμένο τραγούδι και πως έχετε βιώσει όλη αυτή την πρωτοφανή περίοδο, όπου έχει πλήξει ολοκληρωτικά και τον καλλιτεχνικό κλάδο;
Γιώργος: Νομίζω πως πια έχω συνειδητοποιήσει τις διαφορές μεταξύ μοναξιάς και μοναχικότητας. Όσον αφορά το συγκεκριμένο τραγούδι, βούτηξα μέσα στον στίχο της Ελεάνας, τον βίωσα και νομίζω πως είναι ολοφάνερα τα συναισθήματα που εκείνος μού προκάλεσε. Θλίψη με μια ελπίδα λύτρωσης.
– Παραμένοντας στο ίδιο θέμα, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια είναι η δική σας αίσθηση και άποψη για τον νέο τρόπο διεξαγωγής των Live μέσω Live Streaming, μέσω δηλαδή μιας ψηφιακής οθόνης χάνοντας έτσι την έννοια και την εμπειρία του πραγματικού Μουσικού Live, το οποίο έχει μέσα του την ενέργεια και την επαφή με το πραγματικό κοινό, το χειροκρότημα, τις φωνές του κόσμου να τραγουδούν τα τραγούδια και γενικά όλο αυτό που έχουμε ζήσει προ εποχής Κορονοϊού;
Γιώργος: Την διεξαγωγή live μέσω live streaming δεν μπορώ να τη δω ως υποκατάστατο μιας συναυλίας με φυσική παρουσία ανθρώπων. Θεωρώ σίγουρο πως το φαινόμενο αυτό, που έγινε πολύ πιο έντονο και συχνό κατά την περίοδο του γενικού αποκλεισμού, θα εξελιχθεί σε κάτι πιο “καλλιτεχνικό” κάποια στιγμή. Θα αποκτήσει άλλη ποιότητα. Ούτως ή άλλως, το live streaming είναι μια καλή/αναγκαστική ευκαιρία για τους ίδιους τους καλλιτέχνες να πειραματιστούν με νέα πράγματα.
Αυτό που κέρδισα και συνεχίζω να κερδίζω στις συνεργασίες είναι η παρατήρηση των ανθρώπων που θαυμάζω: αυτό με βοηθάει να σκιαγραφώ αισθητικές και να γράφω μουσική κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, πράγμα εξαιρετικά ενδιαφέρον για μένα.
– Η δισκογραφία έχει πλέον αλλάξει παγκόσμια σε όλα τα επίπεδα, από την δημιουργία, την παραγωγή και την προώθηση, μέχρι και τον τρόπο διεξαγωγής συναυλιών, ακόμη και η επικοινωνία των καλλιτεχνών με το κοινό τους και έχουν περάσει σχεδόν τα πάντα σε ψηφιακό επίπεδο. Θα ήθελα να μας πείτε την άποψή σας για την σημερινή ψηφιακή εποχή και τα θετικά ή/και τα αρνητικά που φέρνει αυτή η εποχή σε όλο το φάσμα της μουσικής παραγωγής που ανέφερα παραπάνω, αλλά και της επικοινωνίας.
Γιώργος: Όσον αφορά τα θετικά της ψηφιακής πραγματικότητας, υπάρχει η ραγδαία ταχύτητα και η τεράστια έκταση μετάδοσης της μουσικής. Με το που κυκλοφορεί κάτι, μπορεί να περάσει σε όσα αυτιά θέλουμε και να ταξιδέψει άμεσα όπου ονειρευόμαστε. Οι “παραξενιές” της όμως είναι περισσότερες. Ουσιαστικά η ψηφιακή πραγματικότητα είναι τρομακτικά απεριόριστη σε βαθμό χάους και φαίνεται να μην την “ενοχλεί” τόσο η παρανομία.
– Έχοντας πλέον μπει για τα καλά στην μουσική βιομηχανία, θα ήθελα να σας ρωτήσω ποιές προκλήσεις πιστεύετε ότι καλείται να αντιμετωπίσει ένας νέος καλλιτέχνης, που κάνει τα πρώτα του βήματα στην μουσική και ποιες ήταν αυτές που αντιμετωπίσατε εσείς, όντας στο ξεκίνημα της καριέρας σας;
Γιώργος: Όταν είσαι νέος, η μουσική βιομηχανία έχει απαίτηση να αποδείξεις ποιος είσαι, πράγμα παράλογο. Ένας νέος καλλιτέχνης πρέπει κυρίως να πειραματίζεται και όχι να αποδεικνύει τις δεξιότητές του. Μια πρόκληση είναι να αγνοήσεις την επίκληση στην αυθεντία που επικαλούνται οι περισσότεροι στο χώρο της μουσικής βιομηχανίας.
– Πότε ανακαλύψατε τη μουσική ή πότε σας ανακάλυψε εκείνη; Πώς ακριβώς ξεκινήσατε την μουσική σας πορεία και ποιά ήταν τα πρώτα σας βήματα στον χώρο της μουσικής δημιουργίας και σύνθεσης;
Γιώργος: Σε πολύ μικρή ηλικία, όπως με απασχολούσε ποιο παιχνίδι θα βρω να καταστρέψω! Άκουσα κάποια στιγμή ένα τραγούδι από τη τηλεόραση και ξαφνικά δημιουργήθηκε κάτι καινούργιο μέσα μου. Οπότε με ανακάλυψε η μουσική. Ξεκίνησα μαθήματα μουσικής θεωρίας και πιάνο από ένστικτο των γονιών μου και μέχρι σήμερα η μουσική καθημερινά μόνο πολλαπλασιάζεται μέσα μου.
– Αρκετά από τα τραγούδια σας, εμένα προσωπικά μου δημιουργούν εικόνες, ειδικά της δουλειάς σας «Τρεις Εποχές» και θα έλεγα πως έχουν και κινηματογραφικό «φορμάτ». Θα ήθελα να σας ρωτήσω λοιπόν, είναι στο μυαλό σας να ασχοληθείτε κάποια στιγμή και με την κινηματογραφική σύνθεση; Είναι κάτι που θα θέλατε να συμβεί; Αν ναι θα ήθελα να μου πείτε αν υπάρχει κάποια μουσική σύνδεση κάποιου δημιουργού που θα λέγατε ότι σας έχει μαγέψει και θα θέλατε να την είχατε γράψει εσείς.
Γιώργος: Η αλήθεια είναι οτι μόλις με “έπιασες”! Οι περισσότεροι κατανοούν τις “Τρεις εποχές” ως ένα σύνολο περισσότερο θεατρικό και η αλήθεια είναι ότι η παραγωγή ήταν πιο κοντά στη θεατρική φόρμα. Ωστόσο η ρίζα του έργου είναι κινηματογραφική. Ο κινηματογράφος είναι κάτι με το οποίο νομίζω ότι στο μέλλον θα ασχοληθώ. Ένας κινηματογραφικός συνθέτης που παρακολουθώ και με συγκινεί ιδιαίτερα είναι ο “ψυχοπαθής” Hanns Zimmer. Το έργο του “Angels and demons” το ακούω ακόμα και στον ύπνο μου.
Ουσιαστικά η ψηφιακή πραγματικότητα είναι τρομακτικά απεριόριστη σε βαθμό χάους και φαίνεται να μην την “ενοχλεί” τόσο η παρανομία.
– Έχω την εντύπωση πως μία σταθερή σας συνεργασία είναι αυτή με την επίσης τραγουδοποιό και χαρισματική ερμηνεύτρια και δική μου αγαπημένη Παυλίνα Βουλγαράκη, όπου συμμετείχατε στον δεύτερο δίσκο της, αλλά και στον τρίτο που αναμένεται να κυκλοφορήσει στο προσεχές διάστημα. Μιλήστε μας για αυτή σας τη συνεργασία με την Παυλίνα, πως προέκυψε και αν υπάρχει και κάποιο άλλο τραγούδι που υπογράφετε εσείς στο νέο της δίσκο, πέραν των δύο που έχουν ήδη κυκλοφορήσει όπως το «Καμία Ψυχή» και το «Πως συνεχίζεται η Ζωή».
Γιώργος: Τη σχέση μου με την Παυλίνα θα την χαρακτήριζα καρμική. Προέκυψε τυχαία και συνεχώς παρατηρώ πόσο αυτή εξελίσσεται. Είναι σπουδαίο να γράφεις τραγούδια με κάποιον που γνωρίζεις καλά. Υπάρχει και άλλο τραγούδι στον τρίτο της δίσκο. Θα το παρουσιάσει η Παυλίνα όταν έρθει η στιγμή.
– Έχετε δηλώσει ότι επιθυμία σας είναι να συνεργάζεστε και με νέους ταλαντούχους καλλιτέχνες. Θα ήθελα να σας ρωτήσω, ποια είναι η άποψή σας για την νέα γενιά καλλιτεχνών, στην οποία ανήκετε κι εσείς και αν θα μπορούσατε να μας πείτε κάποια ονόματα νέων καλλιτεχνών που ήδη έχετε ξεχωρίσει.
Γιώργος: Έχω ανοίξει έναν κύκλο με νέους καλλιτέχνες και μέσα σε αυτόν σχηματίζω με τον καθένα ξεχωριστά άλλους κύκλους, πιο εσωτερικούς. Όλοι αυτοί οι κύκλοι θα εμφανιστούν σιγά-σιγά. Ακόμα δεν έχω σχηματίσει άποψη για τη νέα γενιά, πιστεύω πως είμαστε πιο ακομπλεξάριστοι από την προηγούμενη. Ωστόσο, ίσως αργότερα αποδειχθεί το αντίθετο.
– Ποιο είναι το ερέθισμα εκείνο που σας εμπνέει για να γράψετε μουσική; Είστε πιο δημιουργικός στις ευχάριστες στιγμές της ζωής σας ή στις πιο στενάχωρες;
Απλά συμβαίνει είτε σε ευχάριστες, είτε σε στενάχωρες στιγμές, είναι εκεί. Η ίδια αίσθηση με άλλον τρόπο.
– Θα ήθελα να μου πείτε ποιο ήταν το πρώτο τραγούδι σας που ακούσατε στο ραδιόφωνο και να μου περιγράψετε τα πρώτα σας συναισθήματα.
Γιώργος: Το «Τίποτα δεν ήτανε» το πέτυχα τυχαία στο αυτοκίνητο. Ήξερα ότι το τραγούδι αυτό παίζει στα ραδιόφωνα αλλά το άκουσμά του με αιφνιδίασε. Αισθάνθηκα σαν να το άκουγα για πρώτη φορά και αυτό ήταν συγκινητικό.
Η κινητήρια δύναμη του δημιουργού είναι η πραγματοποίηση των ονείρων του. Συνήθως νιώθεις λύτρωση και παράλληλα εθισμό σε αυτό. Όσο πετυχαίνεις αυτό που θες, τόσο νιώθεις την έλλειψη του.
-Έχετε επίσης συν-δημιουργήσει μαζί με την Παυλίνα Βουλγαράκη το υπέροχο τραγούδι «Καμία Ψυχή» με έντονο το ethnic & indie pop στοιχείο. Τι σημαίνει για εσάς αυτό το τραγούδι και αν υπάρχουν στοιχεία που ενδεχομένως ταυτίζεστε κι εσείς.
Γιώργος: Η λέξη που μου έρχεται στο μυαλό για το τραγούδι αυτό είναι η λέξη «ρίζες». Έχει κάτι το παραδοσιακό μέσα του, σε συνδυασμό με το ethnic στοιχείο που μου δημιουργεί ηρεμία. Αν δεν ταυτιζόμουν δεν θα συμμετείχα.
– Επιπλέον, είστε και διευθυντής προγράμματος του ραδιοφωνικού σταθμού «Μπλε 99» που εδρεύει στη Χαλκίδα. Τί είναι αυτό που σας γοητεύει σε σχέση με το ραδιόφωνο και γιατί επιλέξατε να ασχοληθείτε με το ραδιόφωνο; Πώς αντιλαμβάνεστε αυτό το μέσο επικοινωνίας;
Γιώργος: Η μεγαλύτερη του γοητεία είναι πως καταφέρνεις να δημιουργείς συναισθήματα σε άλλους ανθρώπους χωρίς να τους γνωρίζεις, απλά βάζοντας τραγούδια σε σειρά. Δεν το επέλεξα, προέκυψε. Είναι τεράστια διατριβή για μένα.
– Το να βλέπει ένας νέος δημιουργός κάποια σημαντικά όνειρά του να παίρνουν σάρκα και οστά, τί αίσθηση του δημιουργούν; Είναι ενθαρρυντική συγκυρία ή μια τέτοια συνθήκη αυξάνει τις μελλοντικές απαιτήσεις που μπορεί να έχουν οι άλλοι από αυτόν ή και ο ίδιος από τον εαυτό του;
Γιώργος: Η κινητήρια δύναμη του δημιουργού είναι η πραγματοποίηση των ονείρων του. Συνήθως νιώθεις λύτρωση και παράλληλα εθισμό σε αυτό. Όσο πετυχαίνεις αυτό που θες, τόσο νιώθεις την έλλειψη του.
– Ως δημιουργός, ποιες είναι οι προσδοκίες που έχετε από την ίδια την μουσική, τόσο σε συλλογικό επίπεδο, όσο και σε προσωπικό;
Γιώργος: Οι προσδοκίες μου έχουν να κάνουν περισσότερο με το να αντιληφθώ καλύτερα την ίδια τη μουσική και όχι να καταλήξω σε ένα σημείο της κάπου σύντομα.
– Αν και βρισκόμαστε ακόμη σε καραντίνα, θα ήθελα να μου πείτε ποια είναι τα σχέδιά σας αμέσως μετά μόλις ξεκινήσει να λειτουργεί ξανά ο καλλιτεχνικός κλάδος; Υπάρχουν κάποια πράγματα που ετοιμάζεται αυτή την περίοδο;
Γιώργος: Ιδέες υπάρχουν, για live εμφανίσεις και νέα project, πρέπει όμως πρώτα να αποκτήσουμε ξανά μια σταθερότητα (αν και ποτέ δεν ήταν πραγματικά σταθερή η κατάσταση).
– Ποια είναι η ευχή σας, ολοκληρώνοντας και τη συνέντευξή μας αυτή;
Να γίνουμε λίγο πιο ενεργοί.
Καμία κριτική