Η νεαρή μουσικός και ερμηνεύτρια Μαρία Πασαλίδου μας μιλά για το ξεκίνημά της στη μουσική και για το «Αν μ’ αγαπάς» του Αντώνη Μιτζέλου που κυκλοφόρησε πρόσφατα από την POLYMUSIC RECORDS

Η νεαρή μουσικός και ερμηνεύτρια Μαρία Πασαλίδου μας μιλά για τα πρώτα της βήματα στην ενασχόλησή της με την μουσική, το πως ξεκίνησε την συνεργασία της με την POLYMUSIC RECORDS, και για το «Αν μ’ αγαπάς», του Αντώνη Μιτζέλου που κυκλοφόρησε πρόσφατα.

Ας την γνωρίσουμε καλύτερα μέσα από την αποκλειστική συνέντευξη που μας παραχώρησε για τον καλλιτεχνικό περιοδικό kallitexnes.gr και στον Νίκο Γινάργυρο.

Νίκος Γινάργυρος: Γεννηθήκατε στη Θεσσαλονίκη με καταγωγή από τον Πόντο και την Νότια Κρήτη. Από τις πρώτες τάξεις του δημοτικού σπουδάζετε μουσική και παίζετε ήδη σαντούρι, πιάνο και κιθάρα. Πείτε μας, πως μπήκε η μουσική στη ζωή σας και ποιο ήταν εκείνο το ερέθισμα που σας έκανε να ασχοληθείτε με την μουσική από τόσο νεαρή ηλικία;

Μαρία Πασαλίδου:  Η μητέρα μου είχε προτείνει σε  εμένα και στα άλλα δυο αδέρφια μου να ξεκινήσουμε στο ωδείο κάποια μουσικά όργανα, λόγω του ότι και εκείνη έπαιζε μικρή κλασική κιθάρα. Οι γονείς μου και η γιαγιά μου πάντα άκουγαν παραδοσιακή, έντεχνη και κλασική μουσική στο σπίτι και εγώ παρόλο που ήμουν μικρή και δε μπορούσα να μιλήσω, σιγομουρμούριζα κάποιες μελωδίες.

– Θα παραμείνω στο ότι παίζετε σαντούρι, το οποίο είναι ένα υπέροχο όργανο, ιδιαίτερα διαδεδομένο στην Περσία, στην Ινδία, στην Μέση Ανατολή και στις Βαλκανικές χώρες. Εδώ στην Ελλάδα, το ακούμε κυρίως στην παραδοσιακή μας μουσική και όχι τόσο στην mainstream. Εσείς καταφέρατε να το εντάξετε εξαιρετικά στο πρώτο κιόλας τραγούδι σας με τίτλο «Αν μ’ αγαπάς». Θα ήθελα να σας ρωτήσω, αν ήταν δική σας ιδέα στο να εντάξετε ενορχηστρωτικά το σαντούρι στο τραγούδι αυτό και αν σκοπεύετε να το κάνετε και στα επόμενα τραγούδια σας, όπου είναι φυσικά αυτό δυνατό. 

Μαρία: Όχι, δεν ήτανε δική μου ιδέα να εντάξω το σαντούρι στο «Αν μ’ αγαπάς». Ο Παραγωγός μου ο Βίκτωρας Πολυδώρου, όταν έμαθε ότι παίζω σαντούρι, αφού με άκουσε,  μου πρότεινε να βάλουμε το σαντούρι στο τραγούδι γιατί θα έδινε άλλο ύφος και θα εντυπωσίαζε πολύ κόσμο. Φυσικά αν ταιριάζει και στα υπόλοιπα τραγούδια και αρέσει στον παραγωγό μου θα το ήθελα πολύ .

– Πείτε μας ποιο ήταν εκείνο το ερέθισμα που σας έκανε να ασχοληθείτε με αυτό το ιδιαίτερο και δύσκολο όργανο όπως είναι το σαντούρι και τι έχετε να πείτε σε κάποιο παιδί που θα ήθελε να ασχοληθεί με το σαντούρι; Ποια είναι η δική σας εμπειρία;

Μαρία: Αυτό που με έκανε να ασχοληθώ με το σαντούρι ήταν όταν πέρασα στο μουσικό σχολείο Θεσσαλονίκης και έπρεπε να επιλέξω ένα υποχρεωτικό όργανο, τότε άκουσα την επιλογή που μου πρότεινε η μητέρα μου που ήταν  ένα όχι και τόσο συνηθισμένο παραδοσιακό  όργανο το σαντούρι. Αν σε ένα παιδί του αρέσει η μουσική, σίγουρα θα του πρότεινα να ακούσει πρώτα του ήχους που βγάζει το σαντούρι, να μάθει για την ιστορία του, να το αγαπήσει και μετά αν του αρέσει να ασχοληθεί με υπομονή και επιμονή, γιατί πράγματι είναι δύσκολο όργανο και αξίζει να συνεχιστεί η παράδοσή μας. Το σαντούρι όπως και κάθε μουσικό όργανο, έχει τις δυσκολίες του, θέλει ιδιαίτερη προσοχή και αγάπη για την μουσική και καθημερινή εξάσκηση. Θυμάμαι στην πρώτη γυμνασίου όταν άκουσα την πολυαγαπημένη μου δασκάλα την κα. Σοφία Ηλιάδου  να παίζει σαντούρι, η αλήθεια είναι μαγεύτηκα από τον ήχο και από τον τρόπο  που έπαιζε, με έκανε να το αγαπήσω ακόμα πιο πολύ, με βοήθησε να εξελιχθώ πάνω σε αυτό το όργανο, να μάθω να μην τα παρατάω γιατί δεν σας κρύβω υπήρξαν πολλές φορές στην μελέτη που δυσκολεύτηκα και σκέφτηκα  να τα παρατήσω, αλλά  αυτή με βοήθησε να γίνω ακόμα καλύτερη. Μου έμαθε να μην το κάνω από υποχρέωση για να πάω διαβασμένη στο μάθημα και μέχρι σήμερα συνεργάζομαι με την κα. Σοφία Ηλιάδου, η οποία έχει δημιουργήσει ένα σύνολο σαντουριών στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου Γιαννιτσών  και συμμετέχουμε σε διάφορες συναυλίες.

– Πριν περίπου ενάμιση μήνα κυκλοφορήσατε το πρώτο σας τραγούδι με τίτλο «Αν μ’ αγαπάς» σε μουσική του Αντώνη Μιτζέλου, σε στίχους των Μαίρη Λαμπαδίτη& Χάρη Καφετζόπουλου, στην ενορχήστρωση ο Αντώνης Γούναρης, ενώ την παραγωγή την έκανε ο Βίκτωρ Πολυδώρου και η POLYMUSIC RECORDS. Ξεκινήσατε λοιπόν πολύ δυναμικά με εξαιρετικούς και καταξιωμένους συντελεστές και με ένα υπέροχο τραγούδι. Πείτε μας πως προέκυψε αυτή η συνεργασία με τον κύριο Πολυδώρου;

Μαρία: Στα τέλη της πρώτης καραντίνας στις 3 Μαΐου έλαβα ένα μήνυμα στο instagram από τις δημόσιες σχέσεις της δισκογραφικής εταιρείας POLYMUSIC RECORDS  την Μαρία Αλεξανδρίδου, η οποία μου είπε ότι παρακολούθησε τα βιντεάκια μου στο instagram και με ρώτησε αν θέλω να το δω πιο επαγγελματικά να επικοινωνήσω με τον διευθυντή της δισκογραφικής εταιρείας.. Πράγματι την επόμενη μέρα αφού απάντησα θετικά στο μήνυμα με πήρε ο κ. Βίκτωρας Πολυδώρου γνωριστήκαμε τηλεφωνικά, μου είπε ότι του έκανε εντύπωση η φωνή μου, το νεαρό της ηλικίας μου και θα τον ενδιέφερε πολύ η συνεργασία μας. Τελικά αποφάσισα να δεχτώ  και είμαι πολύ ευγνώμων γιατί έγινα και εγώ μέλος της οικογένειας POLYMUSIC . Όταν έμαθα ότι τελικά το τραγούδι που θα κυκλοφορήσει θα είναι το «Αν μ’ αγαπάς» σε μουσική του Αντώνη Μιτζέλου, στίχους Μαίρη Λαμπαδίτη & Χάρη Καφετζόπουλου και στην ενορχήστρωση ο Αντώνης Γούναρης χάρηκα πάρα πολύ, γιατί είναι καταξιωμένοι καλλιτέχνες και σκέφτηκα ότι θα είναι μια καλή αρχή για εμένα.

– Μαζί με το πρώτο σας τραγούδι, κάνατε και το πρώτο σας βιντεοκλίπ, σε σκηνοθεσία της Μαρίας Χατζηγιάννη (a.k.a M-word). Πείτε μας για αυτή σας την εμπειρία και πως αισθάνεστε που βλέπετε το πρώτο σας τραγούδι οπτικοποιημένο πλέον; 

Μαρία: Δε σας κρύβω ότι είχα τρομερό  άγχος γιατί ήταν μια  πρωτόγνωρη εμπειρία για εμένα δεν ήξερα τι θα αντιμετωπίσω και δεν είχα ιδέα πως γυρίζεται ένα βιντεοκλίπ, όμως η Μαρία Χατζήγιαννη  οι συνεργάτες της και φυσικά η συμπαράσταση του κου Πολυδώρου με έκαναν να αισθανθώ άνετα, με αγκάλιασαν σαν καινούργιο μέλος είχαμε ένα φανταστικό αποτέλεσμα και πραγματικά τους ευχαριστώ από καρδιάς. Ήταν δική μου επιλογή το πρώτο τραγούδι να το παρουσιάσω με ένα βιντεοκλίπ γιατί πιστεύω πως η οπτική συμπληρώνει την ακουστική εικόνα. Είμαι πολύ χαρούμενη και ενθουσιασμένη, μου γεννιούνται άπειρα  συναισθήματα που δεν μπορώ να τα  εκφράσω με μια μόνο λέξη.

– Ήδη το «Αν μ’ αγαπάς» αρχίζει να γίνεται γνωστό, αφού ήδη παίζει σε αρκετά ραδιόφωνα και στο Youtube έχει ήδη ξεπεράσει τις 40.000 προβολές σε λιγότερο από δύο μήνες. Θα ήθελα να μου περιγράψετε τα πρώτα σας συναισθήματα όταν το ακούσατε στο ραδιόφωνο και όταν βλέπετε να επικοινωνείται μέσω των social media; 

Μαρία: Όταν άκουσα για πρώτη φορά το τραγούδι μου στο ραδιόφωνο ένιωσα μεγάλη συγκίνηση, χαρά, ενθουσιασμό, αγωνία για το αποτέλεσμα και δε σας κρύβω ότι δάκρυσα. Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που άκουσα την φωνή μου στο ραδιόφωνο. Στην αρχή μου φάνηκε λίγο περίεργο επειδή δεν είμαι συνηθισμένη σε κάτι τέτοιο (social media) και με συγκινεί η αγάπη  και το ενδιαφέρον του κόσμου μέσα από τα μηνύματα που λαμβάνω  καθημερινά.

– Η δισκογραφία έχει πλέον αλλάξει παγκόσμια σε όλα τα επίπεδα, από την δημιουργία, την παραγωγή και την προώθηση, μέχρι και τον τρόπο διεξαγωγής συναυλιών, ακόμη και η επικοινωνία των καλλιτεχνών με το κοινό τους και έχουν περάσει σχεδόν τα πάντα σε ψηφιακό επίπεδο. Παρόλο που δεν έχετε ζήσει, λόγω του νεαρού της ηλικίας σας την προηγούμενη κατάσταση, θα ήθελα να μας πείτε την άποψή σας για την σημερινή ψηφιακή εποχή και τα θετικά ή/και τα αρνητικά που φέρνει αυτή η εποχή σε όλο το φάσμα της μουσικής παραγωγής που ανέφερα παραπάνω, αλλά και της επικοινωνίας. 

Μαρία: Καλώς ή κακώς ζούμε στην εποχή της Τεχνολογίας, όπου η εικόνα και ο ήχος είναι ψηφιακός γνωρίζουμε καλλιτέχνες από όλον τον κόσμο σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα με χαμηλό κόστος, αλλά σε σχέση με την επικοινωνία χάνεται η αμεσότητα του καλλιτέχνη με το κοινό και δεν φαίνεται  το πάθος που βγάζει ένας καλλιτέχνης σε μια ζωντανή μουσική σκηνή.

– «Αν μ’ αγαπάς, όσο εγώ σ’ αγαπώ στο παιχνίδι αυτό να ποντάρεις διπλά» λέει το ρεφρέν του τραγουδιού σας. Θα ήθελα να μας πείτε τι ρόλο παίζει για εσάς η αγάπη και αν εκφράζεστε καλύτερα καλλιτεχνικά μέσα από τις ευτυχισμένες στιγμές της ζωής σας ή από τις πιο δυσάρεστες;

Μαρία: Η αγάπη παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ζωή μου είτε είναι ερωτική, είτε φιλική, είτε οικογενειακή. Είμαι ήρεμη σαν άνθρωπος εκφράζομαι καλυτέρα όταν ερμηνεύω πιο λυπητερά/ήσυχα τραγούδια, δεν λέω ότι δεν θα τραγουδήσω ή δεν θα ακούσω ένα πιο ανεβαστικό και χαρούμενο τραγούδι, αλλά με εκφράζουν καλυτέρα τα τραγούδια που βγάζουν πόνο ψυχής, παρόλο που δεν έχω αντιμετωπίσει ακόμα δυσάρεστες καταστάσεις στην ζωή μου, απλά με γεμίζουν τέτοιου είδους τραγούδια.

– Έχετε ξεκινήσει ήδη μία εξαιρετική μουσική πορεία, παίζετε ήδη τρία όργανα και παράλληλα συνεχίζετε και τις μουσικές σας σπουδές. Είναι στο μυαλό σας η δημιουργία της μουσικής, έτσι ώστε να γράφετε τα δικά σας τραγούδια στο μέλλον;

Μαρία: Όταν είμαι στεναχωρημένη για να ξεχαστώ μπορεί να κάτσω στο πιάνο ή να πάρω την κιθάρα και εκεί ίσως βγάλω μια δική μου μουσική έτσι όπως αισθάνομαι εκείνη την στιγμή, αλλά δε θα κάτσω να την γράψω. Με τους στίχους δεν το έχω καθόλου είχα προσπαθήσει στο παρελθόν, αλλά δε τα κατάφερα. Το να γράφεις στίχους είναι ένα υπέροχο ταλέντο και θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να γράψουν στίχους ότι σκέφτονται και αισθάνονται το αποτυπώνουν σε μια κόλλα χαρτί και δυστυχώς δεν έχω αυτό το ταλέντο. Πιστεύω πως πρωταρχικό ρόλο σε ένα τραγούδι έχει ο στιχουργός και ο συνθέτης, εγώ δηλώνω απλά ερμηνεύτρια.

– Είστε μία καλλιτέχνιδα που τραγουδάτε και παίζετε μουσική. Θα ήθελα να σας ρωτήσω ποια ιδιότητα σας εκφράζει καλύτερα, εκείνη της μουσικού ή της ερμηνεύτριας και γιατί;

Μαρία: Αν και δε θα ήθελα να ξεχωρίσω κάποιο από τα δυο  γιατί έχει τύχει πολλές φορές να βρεθώ στην σκηνή που θα κάνω και τα δυο ταυτόχρονα. Δε θα με πείραζε σε κάποια συναυλία να έχω τον ρόλο της μουσικού, απλά δε θα έβγαζα το πάθος και την ψυχή που θα έβγαζα ως ερμηνεύτρια.

– Ο καλλιτεχνικός χώρος περνάει ίσως την δυσκολότερη εποχή του, λόγω της πανδημίας του Κορονοϊού. Θα ήθελα να μου πείτε πως βιώνετε εσείς αυτή την περίοδο, όντας και σε καραντίνα αυτές τις ημέρες που κάνουμε τη συνέντευξη, αλλά και πως βλέπετε να συνεχίζουν τα πράγματα στον μουσικό χώρο στη μετά-κορονοϊού εποχή; 

Μαρία: Σε σχέση με την 1η καραντίνα η 2η είναι σαφώς πιο δύσκολη γιατί είμαι μακριά από του δικούς μου ανθρώπους, τους γονείς μου και τα αδέρφια μου. Έχω το άγχος άμα είναι καλά, φοβάμαι και για την μητέρα μου γιατί είναι γιατρός και έρχεται σε επαφή με κόσμο και είναι επικίνδυνο για αυτήν. Πρόσφατα χάσαμε και ένα δικό μας νέο άνθρωπο από covid-19. Μερικές φορές πέφτει η ψυχολογία μου, αλλά ξεχνιέμαι παίζοντας κιθάρα. Θα είναι μια πολύ δύσκολη περίοδος για τον καλλιτεχνικό κόσμο, πιστεύω πως θα αργήσουμε να επανέλθουμε στην προηγούμενη κατάσταση και σαφώς δυσκολότερη θα είναι η κατάσταση για τους νέους καλλιτέχνες. Ελπίζω μετά την λήξη της καραντίνας ο κόσμος να βρει διέξοδο στην τέχνη.

– Θα ήθελα να μου πείτε στο μέλλον, με ποιον καλλιτέχνη θα θέλατε να συνεργαστείτε, είτε συνθετικά, είτε στιχουργικά, είτε στο να τραγουδήσετε μαζί;

Μαρία: Από μικρή ηλικία τα μουσικά μου ακούσματα είχαν επιρροές από Μ. Χατζηδάκη και Μ. Θεοδωράκη. Φυσικά υπάρχουν πολλοί νεότεροι συνθέτες, στιχουργοί και τραγουδιστές που πραγματικά είναι τόσοι πολλοί που δεν χωράνε σε μια κόλλα χαρτί, αλλά ειλικρινά με όποιον κι αν  βρεθώ σε μια μουσική σκηνή για μένα είναι όνειρο ζωής.

– Έχετε κάποιον καλλιτέχνη, είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό που να αποτελεί για εσάς πηγή έμπνευσης;

Μαρία: Όπως ανέφερα και στην παραπάνω απάντησή μου δε μπορώ να ξεχωρίσω κανέναν  καλλιτέχνη, ο κάθε ένας ξεχωριστά με τον τρόπο που ερμηνεύει ένα τραγούδι μου βγάζει διαφορετική πηγή έμπνευσης. Η προτίμησή μου είναι κυρίως στους Έλληνες καλλιτέχνες. Έχει τύχει να τραγουδήσω τραγούδια ξένων καλλιτεχνών όπως Celine dion, Whitney Houston, αλλά πολύ σπάνια να τραγουδήσω ξένα κομμάτια, προτιμώ τα ελληνικά.

– Ως νέα καλλιτέχνιδα, ξεκινάτε να χτίζετε την καλλιτεχνική σας ταυτότητα και ήδη μας δώσατε το πρώτο στίγμα σας με το «Αν μ’αγαπάς», το οποίο είναι μία υπέροχη ποπ μπαλάντα. Έχετε στο μυαλό σας να κινηθείτε και σε κάποια άλλα είδη μουσικής δισκογραφικά ή θα ακολουθήσετε το mainstream pop; 

Μαρία: Όχι δεν το έχω σκεφτεί να ασχοληθώ με άλλα είδη  μουσικής, αλλά επειδή είναι αρχή θα ήθελα πρώτα να δείξω το δικό μου προσωπικό ύφος και χαρακτήρα και να ερμηνεύω τραγούδια στο δικό μου στυλ. Αργότερα στο μέλλον θα μου άρεσε να πειραματιστώ και με άλλα είδη μουσικής. Ίσα-ίσα είναι χαρά μου γιατί θα εμπλουτίσω το ρεπερτόριό μου.

– Αν και είναι δύσκολο αυτή τη στιγμή να μιλάμε για μελλοντικά σχέδια, όντας στο δεύτερο κύμα της πανδημίας, αλλά θα ήθελα να μου πείτε ποιες είναι οι σκέψεις σας για τα επόμενα καλλιτεχνικά σας βήματα;

Μαρία: Πριν μπούμε στην 2η καραντίνα ξεκινήσαμε  πρόβες με κάποιους μουσικούς με σκοπό να παρουσιάσουμε την δουλειά μας σε ζωντανές  μουσικές σκηνές, αλλά λόγω πανδημίας δεν θα πραγματοποιηθούν  μέχρι την λήξη της καραντίνας. Παρόλα αυτά είμαι σε διαδικασία αναμονής για το δεύτερο τραγούδι που θα μου εμπιστευτεί η δισκογραφική μου εταιρεία.

– Θα ήθελα να μας κάνετε μία ευχή για το τέλος.

Μαρία: Θα ήθελα να ευχηθώ όλοι  οι άνθρωποι να είναι υγιείς ,να είμαστε αγαπημένοι, όλοι μαζί  να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να καταφέρουμε να ξεπεράσουμε αυτές τις δύσκολες καταστάσεις που βιώνουμε και σιγά σιγά να επανέλθουμε στην κανονικότητα.

Σας ευχαριστώ πολύ!

– Κι εμείς σας ευχαριστούμε για τον χρόνο σας και για την παραχώρηση αυτής της συνέντευξης. Σας εύχομαι καλή επιτυχία και να είστε πάντα τόσο δημιουργική και μέσα στην μουσική!

Βιογραφικό της Μαρίας Πασαλίδου

Η Μαρία Πασαλίδου γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 10/09/2001 μένει στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης με καταγωγή από τον πόντο και την Νότια Κρήτη.

Από μικρή ηλικία  έχει ακούσματα έντεχνης και παραδοσιακής μουσικής μέσα από το σπίτι της και οι γονείς της διέκριναν την κλίση της στην μουσική.

Ξεκίνησε τις μουσικές της σπουδές στο ωδείο φίλων μουσικής τέχνης Ωραιοκάστρου, όταν πήγαινε Δευτέρα δημοτικού με κλασικό πιάνο. Συμμετείχε στην χορωδία του ωδείου και σε ηλικία 11 χρονών ξεκίνησε μονωδία  στο ίδιο ωδείο όταν ο καθηγητής της διέκρινε τη χαρισματική της φωνή .

Το 2015 έλαβε μέρος στην φιλανθρωπική συναυλία του Βασίλη Λέκκα  στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης με το τραγούδι «Όμορφη πόλη» του Μίκη Θεοδωράκη.

Αργότερα το 2011-2012  μετά από ακρόαση μπήκε στη χορωδία του Μεγάρου Μουσικής Θεσσαλονίκης όπου και παρέμεινε για 4 χρόνια.

Το 2014 της δόθηκε η ευκαιρία να συμμετέχει στην Όπερα Carmen του Bizet που ανέβηκε στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης και σε πολλές άλλες Χορωδιακές συναυλίες.

Τη σχολική χρόνια 2013-2014 περνάει στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης  όπου και παρέμεινε μέχρι την Δευτέρα λυκείου. Η Μητέρα της της πρότεινε να διαλέξει ένα ιδιαίτερο παραδοσιακό όργανο το σαντούρι με καθηγήτρια την Κ. Σοφία Ηλιάδου με την οποία εξακολουθεί να συνεργάζεται μέχρι και σήμερα.

Συμμετέχει σε ένα σύνολο 10 σαντουριών που έχει έδρα τον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου  Γιαννιτσών  πραγματοποιώντας πολλές εκδηλώσεις.

Στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης  ήταν στο σύνολο Νεότερης Ελληνικής Μουσικής  του Δημήτρη Πρατσινάκη και συμμετείχε στο Φεστιβάλ Ξάνθης στα Χατζιδάκια. Παράλληλα διδάχτηκε Βυζαντινή μουσική στο Μουσικό Σχολείο Θεσσαλονίκης με καθηγητή τον Δημήτρη Πρατσινάκη.

Το 2016-2017 αλλάζει ωδείο και γράφεται στο Νέο Ωδείο Θεσσαλονίκης  με σκοπό να συνεχίσει τις μουσικές σπουδές της στο μάθημα μονωδίας και υποχρεωτικού πιάνου .Τελείωσε το Γ’ υποχρεωτικό πιάνο με βαθμό 9,5 και τις δύο τάξεις ιστορία μουσικής ενώ φέτος τελειώνει  της 2η τάξη μορφολογίας και το Γ’ υποχρεωτικό Αρμονίας. Στο μάθημα Dictee πέρασε με βαθμό 9,5 και στο solfez με βαθμό 9.

Το ενδιαφέρον της για το έντεχνο τραγούδι δε σταμάτησε ποτέ παρά τις κλασικές  της σπουδές έτσι το 2017 αγοράζει ακουστική κιθάρα και αρχίζει από μόνη της να παίζει και να τραγουδά αγαπημένα έντεχνα τραγούδια.
Από τον Απρίλιο του 2020 ξεκίνησε μαθήματα κιθάρας με τον Γιώργο Αετόπουλο για να βελτιώσει μη τεχνική της!

Τον Ιούνιο του 2020 υπογράφει συμβόλαιο συνεργασίας με την δισκογραφική εταιρεία POLYMUSIC και μπαίνει στο στούντιο για την ηχογράφηση του πρώτου της τραγουδιού σε μουσική Αντώνη Μιτζέλου, στίχο της Μαίρης Λαμπαδίτη και του Χάρη Καφετζόπουλου, ενώ την ενορχήστρωση ανέλαβε ο Αντώνης Γούναρης και την διεύθυνση παραγωγής ο Βίκτωρ Πολυδώρου.