Ο Αχιλλέας Μωραΐτης είναι ένας ανερχόμενος καλλιτέχνης, ο οποίος όταν φτάνει στα αυτιά σου η χροιά της φωνής του θαρρείς ότι είναι ολότελα φτιαγμένος από νότες και μελωδίες. Ένα παιδί, που, αν μη τι άλλο, έχει κάνει την μουσική του τρόπο ζωής και μέσα από αυτή κοινωνεί, επικοινωνεί, μεταδίδει, μοιράζεται τον δικό του κόσμο με όλους εμάς. Με μια κιθάρα, με μια φωνή, με αμέριστη αγάπη για αυτό που κάνει, αλλά και με μουσικό ταλέντο να ξεχειλίζει από τα χείλη του και τα δάχτυλα του, μας έχει χαρίσει ως τώρα αρκετά όμορφα μουσικά εγχειρήματα. Σήμερα έχουμε την χαρά να συνομιλούμε μαζί του και να τον αφήνουμε να μας ξεναγεί σε εκείνον τον κόσμο, όπου η μουσική είναι και θα είναι καθώς φαίνεται η πιο πιστή του ερωμένη. Ας δούμε τι έχει να μας πει…
- Πώς αποφάσισες να ασχοληθείς με τη μουσική;
Δε νομίζω ότι ήταν συνειδητή απόφαση. Ασχολούμαι με τη μουσική από πολύ μικρός, πάντα υπήρχε στη ζωή μου με κάποιο τρόπο μουσική. Νομίζω ότι για ‘μένα η ενασχόλησή μου με τη μουσική πιο σοβαρά ήταν φυσικό επακόλουθο του ρόλου της μουσικής στη ζωή μου γενικότερα.
- Αν δεν είχες ασχοληθεί με τη μουσική, τι άλλο θεωρείς πως θα μπορούσες να κάνεις;
Δεν ξέρω τι θα μπορούσα να κάνω, με την έννοια ότι δε μπορώ να με φανταστώ να κάνω κάτι άλλο. Παρόλα αυτά, κυρίως λόγω της ενασχόλησής μου με τη μουσική έχω κάποιες γνώσεις σχετικές με γραφιστική οπότε ίσως να είχα ασχοληθεί με αυτό. Επίσης μου αρέσει πολύ η μαγειρική, συχνά «αυτοσχεδιάζω» και στην κουζίνα, εκτός από την κιθάρα μου αν και πιστεύω ότι είναι μια δουλειά για λίγους, δεν αρκεί το να μαγειρεύεις καλά αλλά χρειάζεται να μπορείς να το κάνεις υπό πίεση, να αντέχεις τα δύσκολα ωράρια που έχει κ.ο.κ.
- Ποια η άποψή σου για τη μουσική σήμερα; Θεωρείς πως οι νέοι καλλιτέχνες έχουν κάτι να πουν, κάτι καινούργιο να φέρουν;
Καταρχάς λόγω της ευκολίας και του σχετικά χαμηλού κόστους, σήμερα, στο να αγοράσει κάποιος μια κάρτα ήχου, μικρόφωνο κι ακουστικά και να αρχίσει να ηχογραφεί τη μουσική του θεωρώ ότι έχει εκδημοκρατικοποιηθεί αρκετά ο χώρος της μουσικής, σε συνδυασμό και με τη διείσδυση του Διαδικτύου στην καθημερινότητά μας. Εκ των πραγμάτων, λοιπόν, είναι πολύ πιο χαμηλή η «βάση εισαγωγής» στο χώρο της δισκογραφίας.
Αυτό είναι και καλό και κακό. Καλό διότι άνθρωποι που δεν είχαν τις γνωριμίες και τα χρήματα να υποστηρίξουν και να προωθήσουν μια κλασική παραγωγή πλέον μπορούν να το κάνουν. Κακό διότι πλέον δεν υπάρχει φιλτράρισμα στις δουλειές που κυκλοφορούν και άρα ο ακροατής καλείται να βρει κάτι που να τον εκφράζει μέσα σε πολύ θόρυβο.
Σε ό,τι αφορά το αν έχουν κάτι να πουν οι καλλιτέχνες και τι είναι αυτό νομίζω ότι έχει ήδη αρχίσει να διαγράφεται μια ταυτότητα, ένα χρώμα αν θες, αυτής της γενιάς, βασικό στοιχείο του οποίου είναι το γκρέμισμα των προσχωμάτων. Θα ακούσεις έναν μάλλον ροκ καλλιτέχνη να διασκευάζει παραδοσιακό κομμάτι, θα δεις ηπειρωτική τζαζ, κρητική ρέγκε και ακόμη κι αυτό που αποκαλούμε έντεχνο να μην είναι πια ο ίδιος ήχος ασχέτως καλλιτέχνη αλλά να αποκτά ξεχωριστή ταυτότητα.
Αυτό το τελευταίο είναι που αγαπάω περισσότερο στις νεότερες γενιές.
- Οι σταγόνες παραδείσου ήταν το πρώτο προσωπικό σου άλμπουμ το οποίο κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 2020. Θα ήθελες να μας πεις δύο λόγια για την παρθενική σου δουλειά λοιπόν;
Οι “Σταγόνες παραδείσου” κυκλοφόρησαν όντως στις αρχές του 2020 αν και είναι ένα άλμπουμ που γράφτηκε μεταξύ 2014 και 2018 και ηχογραφήθηκε από το Μάιο μέχρι το Σεπτέμβριο του 2018. Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να είχε κυκλοφορήσει αρκετά νωρίτερα, με καθυστέρησαν αρκετά κάποια διαδικαστικά θέματα και κάποια δικά μου ας το πούμε κολλήματα για το πώς ακριβώς έπρεπε να είναι αυτό το άλμπουμ, κατά συνέπεια λίγο αφού κυκλοφόρησε ξεκίνησε και όλη αυτή η ιστορία με την πανδημία κι έτσι δεν πήγαν τα πράγματα όπως ακριβώς τα είχα στο μυαλό μου. Παρόλα αυτά ταξιδεύει στον κόσμο που το έχει ανάγκη, τα κομμάτια αυτά έχουν αγαπηθεί και νομίζω αυτό είναι και το βασικότερο.
- Πες μας λίγα λόγια για την συνεργασία σου με τον NICK-L στο κομμάτι “Χώρα Αλλοτινή”.
Το συγκεκριμένο κομμάτι ξεκίνησα να το γράφω ένα μεσημέρι του Ιούνη στο μπαλκόνι μου με αφορμή τα διαφορά κωμικοτραγικά που βιώνουμε. Ο πρώτος άνθρωπος που μου ήρθε στο μυαλό για να το πούμε παρέα ήταν ο Νίκος κι έτσι επικοινώνησα μαζί του, το τελειώσαμε παρέα και αφού καταφέραμε να συντονιστούμε ήρθε στο στούντιο μου το τελευταίο βράδυ του Αυγούστου, κλειστήκαμε μέσα δώδεκα ώρες ηχογραφώντας και το επόμενο πρωί, το πρώτο του Σεπτέμβρη, που βγήκαμε του έδωσα ό,τι είχαμε ηχογραφήσει. Αφού έκανε τα μαγικά του στο programming, τη μίξη και το mastering κυκλοφόρησε σαν σινγκλ αυτό το κομμάτι, το οποίο αγάπησα από την αρχή, όχι μόνο σαν κομμάτι αλλά και γιατί με το Νίκο έχω την τύχη να επικοινωνούμε και σε πνευματικό επίπεδο πέραν του μουσικού και έτσι όλη η διαδικασία του να γράψουμε, να ηχογραφήσουμε και να κυκλοφορήσουμε το κομμάτι δεν ήταν ούτε στιγμή αγγαρεία.
- Από όλες τις συνεργασίες που έχεις κάνει με άλλους καλλιτέχνες, είτε στιχουργούς είτε μουσικούς, ξεχωρίζεις κάποια; Υπάρχει κάποια που να θεωρείς πιο ιδιαίτερη;
Έχω την τύχη όσες συνεργασίες έχω κάνει να τις έχω κάνει γιατί πραγματικά τις ήθελα και τις επεδίωξα ενεργά. Έτσι, λοιπόν, δεν ξεχωρίζω καμία, της αγαπώ όλες το ίδιο και θαυμάζω και εκτιμώ όλους μου τους συνεργάτες βαθύτατα.
- Θεωρείς πως η μουσική είναι κάτι το ξεχωριστό, πως μόνο λίγοι έχουν το “χάρισμα” ή πως ο οποιοσδήποτε με πολλή προσπάθεια θα μπορούσε να γίνει ένας καλός μουσικός;
Αυτό μάλλον υπάρχουν πολλοί πιο κατάλληλοι άνθρωποι από μένα για να το απαντήσουν! Αυτό, όμως, που θα ήθελα να πω είναι ότι το ταλέντο σε κάτι από μόνο του δε φτάνει. Όσο «χάρισμα» και να έχεις σε κάτι αν δεν το εξασκείς και δεν το εξελίσσεις θα μείνει στάσιμο.
- Θεωρείς πως είσαι πιο δημιουργικός όταν γράφεις μόνος ή όταν συνεργάζεσαι με κάποιον άλλον καλλιτέχνη;
Είναι αρκετά διαφορετική διαδικασία το ένα από το άλλο και ως εκ τούτου έχει διαφορετικά πλεονεκτήματα και προκλήσεις. Τα έχω ανάγκη και τα δύο, αναλόγως και της συναισθηματικής μου κατάστασης ανά περίοδο.
- Έχουν υπάρξει στιγμές που να μετανιώνεις που ασχολήθηκες με τη μουσική;
Σχεδόν καθημερινά! Καλώς ή κακώς είναι ένα επάγγελμα στο οποίο η αβεβαιότητα είναι ο κανόνας, ακόμη και πριν την πανδημία. Απλώς μετά τα πρώτα lockdown η κατάσταση επιδεινώθηκε. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι έχουμε μέσα Σεπτέμβρη και ακόμη παρακαλάμε να πληρωθούμε το επίδομα του Ιουνίου, κάτι που δείχνει αβέβαιο. Έχουμε συναδέλφους που είναι και οι δυο στο σπίτι μουσικοί, που έχουν παιδιά, που μένουν στο ενοίκιο. Πως θα ανταποκριθούν αυτοί οι άνθρωποι στις υποχρεώσεις τους, πως θα έχουν τα βασικά αγαθά, πως θα επιβιώσουν εν τέλει;
- Πες μας λίγα λόγια για το νέο σου άλμπουμ με τίτλο “Σκαρίφημα”.
Το υλικό για το «Σκαρίφημα» ξεκίνησα να το γράφω σχεδόν αμέσως μετά την κυκλοφορία των «Σταγόνων παραδείσου». Μερικούς μήνες μετά ξεκίνησα και τις ηχογραφήσεις. Πρόκειται για ένα άλμπουμ δέκα κομματιών, σε μουσική δική μου, σε στίχους έξι διαφορετικών στιχουργών όπως και δικούς μου σε δυο κομμάτια, τραγούδια που πρωτίστως τα αγάπησα ο ίδιος. Οι ηχογραφήσεις σιγά σιγά οδεύουν προς το τέλος, θα χρειαστώ και κάποιο διάστημα για κάποια διαδικαστικά θέματα και καλώς εχόντων των πραγμάτων θα κυκλοφορήσει στις αρχές του επόμενου έτους.
- Τέλος, πες μας λίγα λόγια για τα σχέδιά σου για τον μέλλον.
Αν όλα πάνε καλά και δεν ξαναβρεθούμε κλεισμένοι σπίτι θέλω να ξαναρχίσω τις ζωντανές εμφανίσεις, να ξανασμίξουμε με τον κόσμο, να ξαναγίνουμε όλοι μια παρέα, μια φωνή! Παράλληλα ετοιμάζω και κάποιες άλλες συνεργασίες από δισκογραφικής πλευράς και φυσικά στοχεύω στην ολοκλήρωση και την κυκλοφορία του επόμενού μου άλμπουμ!
Σπύρος Καλαματιανός
Latest posts by Σπύρος Καλαματιανός (see all)
- Η Ελένη Γουρζή στο Μπαράκι της Διδότου - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- 2010-2025 : Δεκαπέντε χρόνια Studio Κυψέλης - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- Horror Film Festival - 20 Σεπτεμβρίου 2024
Καμία κριτική