Ο Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς αναμφισβήτητα είναι ένας εξαιρετικός καλλιτέχνης. Τον γνωρίσαμε το 2004, όταν εκπροσώπησε στην Eurovision την χώρα που κατάγεται, την Σερβία-Μαυροβούνιο, με ένα υπέροχο τραγούδι, το Lane Moje. Με την ερμηνεία του, μάγεψε όλη την Ευρώπη, αλλά και όλη την Ελλάδα.
Με αυτή την συνέντευξη, θέλησα να γνωρίσω καλύτερα τον διάσημο Σέρβο καλλιτέχνη για λογαριασμό του site kallitexnes.gr.
Παρακάτω, θα διαβάσετε μια σπάνια & άκρως ενδιαφέρουσα εφ΄όλης της ύλης συνέντευξη του και θα μάθετε, ότι εκτός από ένας πάρα πολύ ταλαντούχος καλλιτέχνης, είναι και ένας αδαμάντινος χαρακτήρας, ένας άνθρωπος με ουσία, όπου οι σκέψεις και οι κινήσεις του έχουν αρχή, μέση και τέλος.
Μια συνέντευξη που μιλάει για την ζωή του, την καλλιτεχνική του πορεία ως σήμερα, για την συμμετοχή του στην Eurovision με την χώρα του, τα νέα επαγγελματικά του βήματα, αλλά και τα σπουδαία μηνύματα ζωής που θέλησε να περάσει μέσα από αυτή την συνέντευξη. Απολαύστε την.
Πότε και πώς αποφασίσατε να ασχοληθείτε με το τραγούδι;
Νομίζω ότι δεν υπήρχε καμία συνειδητή απόφαση σχετικά με αυτό από την πλευρά μου και ότι ήμουν μάλλον προορισμένος για τη λήψη αυτής της πορείας της ζωής. Με κάποιο τρόπο γεννήθηκα για να το κάνω. Ήμουν 3 χρονών όταν ήρθα για πρώτη φορά σε επαφή με το ακορντεόν και – αυτό ήταν. Το τραγούδι με επέλεξε και αμέσως το ακολούθησα. Ό, τι συνέβη στη συνέχεια ήταν απλά μια ροή που προκύπτει από μια όμορφη αρχή.
Τι νομίζετε ότι κάνει έναν τραγουδιστή να ξεχωρίζει;
Μπορείτε να φανταστείτε πόσοι άνθρωποι, περίπου 7 δισεκατομμυρίων από εμάς σε όλο τον κόσμο έχουν ωραίες φωνές; Και πάλι, πόσες από αυτές ξέρεις; Εδώ βρίσκεται η απάντηση στην ερώτησή σας… Είναι εν μέρει η τύχη, εν μέρει ο ορισμός της ευτυχίας που μπορεί να περιγραφεί ως αποτέλεσμα της συνάντησης ανάμεσα στην ετοιμότητα και την ευκαιρία και πιθανότατα είναι το πεδίο εκείνου που είστε έτοιμοι να δώσετε για να αναθεωρήσετε τον εαυτό σας. Αυτοί που υπολογίζουν, που δεν είναι έτοιμοι να δώσουν απόλυτα τα πάντα, συμπεριλαμβανομένου του εαυτού τους, όλη την ενέργεια, το χρόνο και την εργασία … τελικά, δεν αφήνουν πίσω τους κανένα ίχνος…
Όσο για μένα, έχω επενδύσει τα πάντα από την αρχή και αυτό συνεπάγεται κάτι περισσότερο από το ταλέντο.
Εσείς εάν δεν κάνω λάθος, εκτός από τραγουδιστής, είστε και μουσικοσυνθέτης. Ποια
ήταν τα πρότυπα σας και ποιες είναι οι πηγές έμπνευσης σας;
Τα πρότυπα και η έμπνευση αλλάζουν με την πάροδο του χρόνου. Η αρχή είναι πάντα σε ένα είδος αναζήτησης. Αργότερα, καθώς συνεχίζετε μαθαίνετε και αποκτάτε με γνώση, γίνονται ένα μέρος από εσάς και αρχίζετε να τις αναζητάτε πιο έντονα – όχι με άλλους, αλλά μέσα στον εαυτό σας και ξεκινάτε να δημιουργείτε τη δική σας μοναδική έκφραση, τη διαδρομή σας, τη μουσική σας.
Βρίσκω σήμερα τις συνθέσεις μου εκεί. Στην ουσία μου και σε όλα όσα το κάνουν… Με τα χρόνια της περιπλάνησης και της αναζήτησης. Και φυσικά, στο ίδιο το ταξίδι, το οποίο δεν σκοπεύω να διακόψω. Θυμηθείτε τι μας δίδαξε ο Καβάφης ”Δεν έχει σημασία αν δεν φτάσετε στην Ιθάκη, το ταξίδι και η αναζήτηση είναι πιο σημαντικά από τον προορισμό”.
Έχετε συμμετάσχει με τη χώρα σας στην Eurovision, με ένα πανέμορφο κομμάτι. Πώς καταλήξατε στην δημιουργία-επιλογή αυτού του κομματιού;
Η Σερβία, όπως και η Ελλάδα, είναι μια χώρα μελός, με λαϊκή μουσική. Από την άλλη πλευρά, έξω είναι το παγκόσμιο τοπίο και η ισχυρή επιρροή των διαφόρων σχημάτων του βράχου, τα οποία όλοι έχουμε μεγαλώσει. Στην περίπτωσή μου, ήταν το Deep Purple, το οποίο λάτρευα.
Ωστόσο, όταν έφτασε η στιγμή της προσωπικής μου έκφρασης και το να είμαι Σέρβος από την τοπική πόλη Valjevo στα δυτικά της χώρας, σίγουρα δεν ήταν δυνατό να προσφέρω στον κόσμο κάτι που είχε ήδη.
Και εδώ εμφανίστηκε η συμβίωση, κάτι που ο Γκόραν Μπρέγκοβιτς ξεκίνησε για πρώτη φορά στη χώρα μας – τη συγχώνευση της αυθεντικής λαϊκής έκφρασης με μουσική που ήδη παιζόταν σε όλο τον κόσμο.
Για παράδειγμα, για τη Eurovision, πρόσθεσα ένα φλάουτο kaval, ένα παραδοσιακό όργανο και οι άνθρωποι έμειναν έκπληκτοι από τον ήχο.
Ήταν κάτι απλό, μα μια τέτοια σύζευξη ήταν επιτυχημένη, γεμάτη με αυθεντικότητα και απλότητα, όπως είναι ένα μέρος της κοινωνίας που ζούμε σήμερα… Τα μόνα που χρειάζονται είναι η αυθεντικότητα και η απλότητα… Αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να δώσεις κάτι στον κόσμο…
Τι κερδίσατε από την συμμετοχή σας στην Eurovision;
Πολλά, μα πάνω απ ‘όλα, το κοινό, συμπεριλαμβανομένου του κοινού της Ελλάδας, την οποία λατρεύω με ιδιαίτερα συναισθήματα. Η Ελλάδα είναι η δεύτερη πατρίδα μου, ένας μόνιμος προορισμός και ένα μέρος όπου αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου.
Πώς είναι τα πράγματα στη χώρα σας, με τη μουσική βιομηχανία και με τη συνολική παγκόσμια κατάσταση; (πολέμους, ασθένειες κ.λπ.)
Είμαστε μέρος του κόσμου και πληρώνουμε το τίμημα για αυτό, όπως όλοι οι άλλοι. Σήμερα, η πανδημία είναι μια λέξη που δεν καλύπτει μόνο τον τρομακτικό ιό κορώνας – αυτό σημαίνει ότι όλα προέρχονται από την παγκοσμιοποίηση, μέχρι τον πολιτισμό, την τέχνη και τη μουσική. Ζούμε πράγματι στη θεωρία του χάους, όπου εάν μια πεταλούδα κουνάει τα φτερά της σε ένα μέρος του κόσμου, σε κάποιο άλλο μέρος του κόσμου γίνεται ένας τυφώνας. Όλα είναι συνδεδεμένα, με αιτία και αποτέλεσμα, και δεν υπάρχει πλέον ένας τόπος όπου μπορείτε να απομονώσετε τον εαυτό σας, ούτε καν στη Σερβία.
Αισθανόμαστε τα πάντα, ακριβώς όπως εσείς.
Πόσο σας απασχολεί η γενικότερη κατάσταση που επικρατεί σε παγκόσμιο επίπεδο;
Ζούμε σε ένα είδος παράδοξου. Από τη μία πλευρά, σύμφωνα με πληροφορίες, αυτή είναι η πιο φωτεινή στιγμή στην ιστορία της ανθρωπότητας… Ακόμα περισσότεροι άνθρωποι πεθαίνουν σήμερα από την πανδημία από τον πόλεμο ή την πείνα…
Από την άλλη πλευρά, η αφθονία έκανε τους ανθρώπους κακομαθημένους και εγωιστές, γεγονός που οδήγησε περαιτέρω στην εμφάνιση πολλών φόβων, ξενοφοβίας και ενός αισθήματος ότι βρίσκονται σε κίνδυνο.
Και σήμερα, εμείς, που είχαμε την τύχη να είμαστε εδώ, να ζούμε σε αφθονία που ακόμη και χθες δεν ήταν δυνατόν να φανταστούμε, δεν ξοδεύουμε χρόνο απολαμβάνοντας το, αλλά συνεχώς αναζητούμε εκείνους που θα μπορούσαν να το θέσουν σε κίνδυνο…
Γυρίζουμε σε έναν κύκλο φόβων και φοβάμαι ότι μας έχει ήδη κάνει να νιώθουμε ζάλη…
Στην Ελλάδα σας αγαπάνε πάρα πολύ, για εσάς ωστόσο ποια είναι η επαφή σας
με την Ελλάδα;
Η Ελλάδα με κάλεσε για πρώτη φορά το 2004, μετά την επιτυχία μου στην Eurovision.
Ένιωσα πραγματικά σαν στο σπίτι μου.
Σήμερα, πολλοί φίλοι και συνεργάτες μου με συνδέουν με την Ελλάδα. Εκτός αυτού, ξοδεύω σχεδόν κάθε Σαββατοκύριακο και ολόκληρο το καλοκαίρι στην Αθήνα ή σε μερικά από τα μαγευτικά νησιά της χώρας.
Πριν από λίγο καιρό αγόρασα ένα διαμέρισμα στη χώρα σας και όλα τα μέλη της οικογένειάς μου έγιναν έλληνες κάτοικοι.
Οι συναυλίες που πραγματοποίησα στην Ελλάδα μαζί με τους συναδέλφους μου Αντώνη Ρέμο, Γιάννη Κοτσιρά, Ελευθερία Αρβανιτάκη και άλλους καλλιτέχνες ενισχύουν επίσης τα δεσμά μου με την Ελλάδα.
Ως εκ τούτου, μπορώ να πω ότι η σύνδεσή μου με την Ελλάδα, την οποία την αγαπώ πολύ, είναι ολοκληρωμένη και πολυεπίπεδη.
Ποιες λέξεις θα σας χαρακτήριζαν ως άνθρωπο;
Είμαι ένας τελειομανής που πάντα απαιτεί περισσότερα και καλύτερα πράγματα για εκείνον, την οικογένεια του και τους φίλους του. Η οικογένεια και οι φίλοι μου πολλές φορές δεν το αντέχουν, αλλά έτσι είμαι.
Ποια εικόνα της ζωή σας έχει στιγματίσει;
Δεν έχω τέτοια εμπειρία, εκτός αν προσπαθώ να επαινέσω κάτι που έχει κάνει κάποιος άλλος στη χώρα μου, η οποία είναι τρομερά διχασμένη. Στη συνέχεια, όσο καλό και αν είναι, το άλλο μισό αρχίζει να σε στιγματίζει, με τρόπους που είναι αδιανόητοι για τον υπόλοιπο κόσμο. Αλλά είναι μια ιδιαίτερη εθνική εμπειρία. Πρέπει να ζεις στη Σερβία για να μπορείς να το καταλάβεις.
Ποια είναι τα επόμενα επαγγελματικά σας βήματα;
Ξεκινάω τρεις νέες τηλεοράσεις στη Σερβία. Μια απίστευτη προσπάθεια, ολοκαίνουργια για εμένα, αλλά πιστεύω ότι θα πετύχω. Όχι επειδή είμαι ιδιοφυΐα, αλλά επειδή είμαι αφοσιωμένος και πάλι αυτή τη φορά, δίνω όλο τον μου τον ευατό σε αυτό.
Τι θα θέλατε να πείτε κλείνοντας αυτή τη συνέντευξη;
Υπάρχει ένα τραγούδι ενός συνθέτη από το Σεράγεβο, του Ντίνο Μέρλιν, στο οποίο λέει: Ο Θεός σε κρατάει ασφαλή και φυλάς τον λαό.
Αυτό ακριβώς εύχομαι σε όλους σας και στην Ελλάδα: Αφήστε τον Θεό να σας κρατήσει μακριά από το κακό ενώ φροντίζετε ο ένας τον άλλον.
Οι φωτογραφίες και το υλικό της συνέντευξης είναι από το προσωπικό αρχείο του Ζέλικο Γιοκσίμοβιτς
Σπύρος Καλαματιανός
Latest posts by Σπύρος Καλαματιανός (see all)
- Η Ελένη Γουρζή στο Μπαράκι της Διδότου - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- 2010-2025 : Δεκαπέντε χρόνια Studio Κυψέλης - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- Horror Film Festival - 20 Σεπτεμβρίου 2024
Σπύρος Καλαματιανός
Latest posts by Σπύρος Καλαματιανός (see all)
Σπύρος Καλαματιανός
Latest posts by Σπύρος Καλαματιανός (see all)