Μια μαύρη κωμωδία που παρουσιάζει τα σημεία των καιρών μας, στον τόπο μας όπου, συμβαίνουν τα πάντα, χωρίς κανένα ουσιαστικό αποτέλεσμα.
Κομπλέ, εννοώντας, το πολυσύνθετο; Αυτό που απαρτίζεται ή – στην περίπτωση του συγκεκριμένη έργου – εμπνέεται από πολλά στοιχεία, όπως,την κομέντια ντελ άρτε, το βουβό κινηματογράφο, το μιούζικαλ, το φιλμ νουάρ και το θέατρο σκιών;
Ή κομπλέ, εννοώντας, αυτό που έχει πολλά χαρίσματα ή πολλές ικανότητες και είναι πολυτάλαντο, δαιμόνιο, ευρηματικό σαν την Ελλάδα που αντιστέκεται, την Ελλάδα που επιμένει κι όποιος δεν καταλαβαίνει, δεν ξέρει που πατά και που πηγαίνει (που άδει κι ο τραγουδοποιός Σαββόπουλος); Όλ’ αυτά κι ακόμα περισσότερα
Η Ελλάδα (Αλμπέρτα Τσομπανάκη) καλείται να δικαστεί για διαφθορά και συγκάλυψη στο Δικαστήριο της Χάγης. Σ’ αυτό το ταξίδι της με ελικόπτερο ( πάντα ευφάνταστη και πρωτότυπη) έχει μαζί της το δικηγόρος της, Σωκράτης Μπριζόλας και το προσωπικός της πιλότος Πετρούκιος Πέττας. Κατά την πτήση θα συμβούν μια σειρά σουρεαλιστικών επεισοδίων. Ακόμα πιο σουρεαλιστικοί και παράλογοι θα είναι οι κατά τ’ άλλα ειλικρινείς ισχυρισμοί που προβάλει κατά τη δίκη της. Το μόνο σίγουρο και ιστορικά καταγεγραμμένο είναι πως για άλλη μια φορά δε θα δικαιωθεί. Θα τα βάψει μαύρα και θα φύγει. Σιγά μη γυρίσει πίσω! Τα δράματα δεν τελειώνουν έτσι εύκολα. Θυμάστε τη Βλαχοπούλου – σε ελικόπτερο κι αυτή – που φώναζε: «Φτάνουμε, να ο Ισθμό;» Κι ο Πετρούκιος Πέττας σε Ισθμό πήγε την Ελλάδα. Του Βοσπόρου. Κι άλλη μια περιπέτεια ξεκινάει στην Τουρκία. Όταν έρχεται αντιμέτωπη με τον Ερντογάν και τις ορέξεις του.
Κριτική
Το «Ελλάς Κομπλέ» είναι ένα έργο σημερινό. Γραμμένο από έναν άνθρωπο που έχει εμπειρία στη θεατρική συγγραφή και κατάφερε να ενσωματώσει στο έργο της, χορό, μουσική, τραγούδι και έναν μεγάλο θίασο, αποτελούμενο από ταλαντούχους ηθοποιούς που προσφέρουν τον καλύτερο εαυτό τους. Τα κοστούμια της Πάολα Γερολυμάτου εμπνευσμένα και το ελικόπτερο επί σκηνής, εντυπωσιακό. Οι χορογραφίες της Χριστίνας Καϊάφα κατάφεραν να δώσουν στη σκηνή ζωντάνια και ενθουσιασμό.
Η Αλμπέρτα Τσοπανάκη πειστική στο ρόλο της Ελλάδας, ως μια γυναίκα δυναμική αλλά και παθιασμένη, παρουσιάζεται λαμπερή και σπιρτόζα ντυμένη στα λευκά στην έναρξη. Και σοβαρή και αποφασισμένη ντυμένη στα μαύρα στο χειροκρότημα.
Ως γνήσια λάτρης του εαυτού της, η Ελλάδα, δεν ξεχνά την αρχαία κληρονομιά της αλλά, πάντα σε συνδυασμό με το μοντέρνο και σύγχρονο πρόσωπό της. Όλο αυτό το μαγείρεμα, κάνει και την ίδια να απορεί με όσα ξεστομίζει αλλά και να αυτοθαυμάζεται. Είναι στιγμές που δε σηκώνει μύγα στο σπαθί της και στιγμές που η μοναξιά της είναι έκδηλη, αν και σιωπηλή. Γιατί μετά τις μεγάλες μάχες, μένει πάντα μόνη. Και ξανά προς τη δόξα τραβά.
Ο Κωνσταντίνος Τσιμούρης στο ρόλο του Σωκράτης Μπριζόλα (SocratesBurger στο χωριό μου) έπεισε ως διαπλεκόμενος δικηγόρος της Ελλάδος, χωμένος μέσα στο ροζ ράσο του. Παραδοσιακό ως ένδυμα και επίσημο ενίοτε, ταυτισμένοι με την κληρονομιά του Ελληνικού πολιτισμού. Όσο για το χρωματάκι, πετυχημένο. Προσδίδει μια επιπλέον χαρά και ευθυμία στο όλο σκηνικό. Επίσης το τραγούδι του με τη συνοδεία της κιθάρας του, ξεσήκωσε χειροκρότημα. Δικαίως μια και είναι εξαιρετικά ταλαντούχος τραγουδιστή και μουσικός.
Η Λουκία Κλεώπα στο ρόλο της δικαστίνας, τραγούδησε και χόρεψε λες και βγήκε από σκηνές απ’ το Χόλιγουντ
ο Πέτρος Λενούδιας, στο ρόλο του προσωπικού πιλότου της Ελλάδος, χαλαρός και χασικλής είναι ο τύπος του ό,τι φάμε, ό,τι πιούμε κι ό,τι αρπάξει… κι όλα καλά. Μόνο που κάποια στιγμή χάνει τον έλεγχο και δεν πάνε όλα καλά και προσεδαφίζονται στην Τουρκία.
η Ειρήνη Κοτσαρίνη στο ρόλο της Εμινέ (σύζυγο Ερντογάν και δικαστή) πιο αδίστακτη κι απ’ τον ίδιο
ο Κυριάκος Μιγγείρος στο ρόλο του Εισαγγελέας αλλά και του Ερντογάν που μπορεί να είναι σκληρός αλλά φλερτάρει με την Ελλάδα. Όπου την «πιάσει» κι όπου «τα πιάσει».
η Δέσποινα Ιεραπετριτάκη πολύ καλή παρουσία στο ρόλο του δικαστή και μάρτυρα,
ο Θησέας Χριστοφόρου στο ρόλο του Βεζίρη-Καραγκιόζη και μάρτυρα κατά της Ελλάδας και η Ειρήνη Βασιλάκη στο ρόλο της θρήσκας και Χριστιανής σύζυγό του Βεζίρη – Καραγκιόζη και την ξεναγό Τουρκάν στο δεύτερο μέρος, απέδωσαν άψογα το ρόλο τους.
Όλος ο θίασος με επικεφαλής την Αλμπέρτα Τσοπανάκη– που κράτησε τα ηνία της παράστασης – είχε καλή χημεία, προσθέτοντας σημαντικό πλεονέκτημα στην επιτυχία τουέργου.”
Ταυτότητα Παράστασης
Σκηνοθεσία: Αλμπέρτα Τσοπανάκη
Χορογραφίες: Χριστίνα Καϊάφα
Μουσική Επιμέλεια: Κωνσταντίνος Τσιμούρης
Τραγουδούν: Κωνσταντίνος Τσιμούρης – Λουκία Κλεώπα
Σκηνικά -Κουστούμια: Πάολα Γερολυμάτου
Φωτιστικοί Σχεδιασμοί: Σάββας Σουρμελίδης
Χειριστής Φώτων: Λευτέρης Κούνε
Παίζουν: Αλμπέρτα Τσοπανάκη, Κωνσταντίνος Τσιμούρης, Κυριάκος Μιγγείρος, Ειρήνη Κοτσαρίνη, Λουκία Κλεώπα, Πέτρος Λενούδιας, Δέσποινα Ιεραπετριτάκη, Θησέας Χριστοφόρου, Παναγιώτης Σαριδάκης, Ειρήνη Βασιλάκη.
Πού: ΘΕΑΤΡΟ ΠΑΡΑΜΥΘΙΑΣ, Παραμυθίας 27 και Μυκάλης, Κεραμεικός, 104 35, Αθήνα
Πότε: κάθε Σάββατο στις 21:00 και Κυριακή στις 20:00 για 10 παραστάσεις.
Διάρκεια παράστασης: 120′ (με διάλειμμα)
Τιμές εισιτηρίων: 12€ κανονικό, 8€ μειωμένο (φοιτητικό/ανέργων/ΑΜΕΑ)
Ηλεκτρονική προπώληση εισιτηρίων: www.ticketservices.gr
Το έργο θα ανέβει ξανά τον Οκτώβρη του 2024.
Φωτεινή Βαμβούκη
Καμία κριτική