Η παράσταση
Ο Μένανδρος, είναι ένας ποιητής με τον οποίο δεν καταπιάνονται συχνά οι σκηνοθέτες κι αυτό ίσως, γιατί κάποιοι πιστεύουν ότι τα έργα του, δεν αφορούν στο σήμερα ή γιατί προβληματίζονται με το πώς θα παρασταθούν, ώστε να κεντρίσουν το ενδιαφέρον του θεατή. Η Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη λοιπόν, ξεπερνώντας τέτοιες σκέψεις, ανέβασε με ιδιαίτερη επιμέλεια και ευρηματικότητα το έργο του Μενάνδρου και το ανάδειξε όσο καλύτερα μπορούσε. Άλλωστε κέρδισε ένα δύσκολο στοίχημα που αφορά όλες τις κωμωδίες και αυτό δεν είναι άλλο, από τον κόσμο που γέλαγε συνεχώς κατά την διάρκεια της παράστασης και χειροκροτούσε τους ηθοποιούς συχνά πυκνά.
Η παράσταση είχε δύο ωραία σκηνοθετικά ευρήματα. Το ένα είναι, ότι ανάμεσα στα διαλογικά μέρη, οι ηθοποιοί έβγαιναν με μάσκες και χόρευαν υπό τις εξαιρετικές μουσικές του Στάθη Δρογώση, πίνοντας και χορεύοντας εκστατικά λες και μας μετέφεραν στα όργια που γίνονταν στα κατ΄ αγρούς Διονύσια, γιορτές από όπου προήρθε η κωμωδία.
Το άλλο είναι, ότι ενώ εξελισσόταν η δράση στην σκηνή, οι θεατές μπορούσαν να βλέπουν μέσα από διάφανες κουρτίνες τι γινόταν μέσα στα δύο σπίτια και να είναι προετοιμασμένοι για το τι θα ακολουθήσει.
Οι ηθοποιοί της παράστασης τώρα, είχαν εξαιρετικό ρυθμό και ατακάρισμα, καθώς και πολλή ενέργεια, την οποία μετέδιδαν με αμεσότητα και χάρη στους θεατές. Αξίζει να ειπωθεί ότι, ο Άρης Τσαμπαλίκας ήταν μία αποκάλυψη στον ρόλο του καλοκάγαθου δούλου, ο οποίος με την αγαθοσύνη του, δημιουργεί συνεχώς παρεξηγήσεις. Τέλος, μία ακόμα ευχάριστη έκπληξη ήταν τα τραγούδια , τα οποία ο θίασος ερμήνευσε συντονισμένα και με την φρεσκάδα που έπρεπε.
Αναμένουμε την επόμενη δουλειά της Ρουμπίνης Μοσχοχωρίτη, που ευχόμαστε να είναι τόσο καλή όσο και αυτή η όμορφη κωμωδία.
Το έργο
Επιστρέφοντας από μακρά απουσία εκτός Αθηνών, ο νιόπαντρος Χαρίσιος ανακαλύπτει ότι η γυναίκα του Παμφίλη γέννησε παιδί που δεν μπορεί να είναι δικό του. Εγκαταλείπει το σπίτι του και περνά τον καιρό του ασωτεύοντας στο σπίτι του φίλου του Χαιρέστρατου. Ο πεθερός του Σμικρίνης, αγανακτισμένος επίσης, από τις σπατάλες του γαμπρού του -απειλή για την προίκα της κόρης του- αποφασίζει να ασκήσει το δικαίωμα της αφαιρέσεως για να χωρίσει την κόρη του από τον άντρα της, έστω και παρά τη θέλησή της.
Τον Σμικρίνη συναντούν ένας βοσκός, ο Δάος, κι ένας καρβουνιάρης, ο Συρίσκος, οι οποίοι ερίζουν για τα αντικείμενα που συνόδευαν ένα έκθετο παιδί και τον ορίζουν διαιτητή στη διαφορά τους. Το παιδί αυτό είναι ο γιος της κόρης του Παμφίλης που το είχε εκθέσει, προκειμένου να μην εκτεθεί η ίδια στα μάτια της κοινωνίας.
Σε όλη την ιστορία, ο Ονήσιμος, υπηρέτης του Χαρίσιου, δημιουργεί διαρκώς μπερδέματα από την αγαθοσύνη του.
Η σκηνή της διαιτησίας, όπου ο Δάος και ο Συρίσκος ορίζουν κριτή (=ἐπιτρέπουσιν) τον Σμικρίνη, έδωσε και τον τίτλο στο έργο του Μενάνδρου.
Λίγα λόγια για την σκηνοθέτιδα της παράστασης
Η Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη, καλλιτεχνική υπεύθυνη της Παιδικής-Εφηβικής σκηνής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας 2016, έχει σκηνοθετήσει τις παραστάσεις: «Έξοδος», «Ιούλιος Καίσαρας: Scripta femina», το διήγημα του Π.Ζίσκιντ «Το καλοκαίρι του Κύριου Ζόμερ», «Η Όπερα των Ζητιάνων» του Τζ.Γκαίη, «Η Συνέντευξη», «Θησέας και Μινώταυρος σαν παραμύθι», «Μόμο» του Μ.Έντε κ.α.
Είναι Γενική Γραμματέας στην ΕΜΚΕΘΙ (ένωση 90 θιάσων).
Συντελεστές
Μετάφραση: Τάσος Ρούσσος
Σκηνοθεσία: Ρουμπίνη Μοσχοχωρίτη
Μουσική (πρωτότυπη): Στάθης Δρογώσης
Σκηνικά – κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη
Επιμέλεια κίνησης: Χρυσάνθη Παπαγεωργίου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Μαχαίρα
Τους ρόλους του έργου θα ερμηνεύσουν οι ηθοποιοί (με αλφαβητική σειρά):
Ζωή Ιωαννίδη, Μαρία Κατσουλίδη, Γιάννης Κοτσαρίνης, Γιώργος Κρήτος, Κατερίνα Μπιλάλη, Άρης Τσαμπαλίκας.
Λεωνίδας Ζέης
Latest posts by Λεωνίδας Ζέης (see all)
- Είδαμε την παράσταση “Η Κάρεν Στόουν δεν μένει πια εδώ” στο Studio Κυψέλης - 16 Ιουνίου 2017
- Συνέντευξη στην ηθοποιό Καίτη Ιμπροχώρη που πρωταγωνιστεί στην παράσταση “Η Κάρεν Στόουν δεν μένει πια εδώ” στο Studio Κυψέλης - 22 Μαΐου 2017
- Κατερίνα Μορένα: “Όλα στη ζωή μας είναι στιγμές, μοναδικές και ανεπανάληπτες!” - 15 Μαρτίου 2017
Καμία κριτική