Είδαμε την παράσταση "Το Γλυκό Πουλί της Νιότης" με την Κάτια Δανδουλάκη στο θέατρο "Κάτια Δανδουλάκη"

Ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, «Το Γλυκό Πουλί της Νιότης», γραμμένο από τον κορυφαίο θεατρικό συγγραφέα Τέννεση Ουίλλιαμς, διασκευάζει και σκηνοθετεί η Νικαίτη Κοντούρη στο μεταφρασμένο κείμενο του Μάριου Πλωρίτη, στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη.

Ένα από τα σημαντικότερα έργα της παγκόσμιας δραματουργίας, «Το Γλυκό Πουλί της Νιότης», γραμμένο από τον κορυφαίο θεατρικό συγγραφέα Τέννεση Ουίλλιαμς, διασκευάζει και σκηνοθετεί η Νικαίτη Κοντούρη στο μεταφρασμένο κείμενο του Μάριου Πλωρίτη, στο θέατρο Κάτια Δανδουλάκη.

Γράφει η θεατρολόγος Αναστασία Φιριππή

Η ιστορία του έργου εκτυλίσσεται στον αμερικάνικο Νότο τη δεκαετία του ’50, με πρωταγωνιστές-ήρωες τον “Τσάνς Γουέην” και την “Αλεξάνδρα ντε Λάγκο”. Το θεατρικό αυτό έργο του Τέννεση Ουίλλιαμς πλαισιώνεται από ένα κλίμα συντηρητισμού, απαγορεύσεων και διακρίσεων. Μέσα σε ένα δωμάτιο ξενοδοχείου βρίσκονται δύο άνθρωποι διαφορετικοί μεταξύ τους, που όμως έχουν τόσα πολλά να εξομολογηθούν ο ένας στον άλλον για τις πολυτάραχες ζωές τους …

Λίγα λόγια για την υπόθεση

Διάσημη άλλοτε ηθοποιός του κινηματογράφου, η Αλεξάνδρα Ντελ Λάγκο αποτραβήχτηκε από την οθόνη μόλις άρχισαν να την παίρνουν τα χρόνια. Τρομαγμένη μπροστά στον χαμό της νιότης, βρίσκει διέξοδο στην φυγή, στον αγορασμένο έρωτα με νεαρούς ζιγκολό και στην τεχνητή λήθη των ναρκωτικών και του αλκοόλ.
Ο ΤσανςΓουαίην είναι ο τελευταίος από τους νεαρούς εραστές της. Φτωχός, χωρίς ιδιαίτερο ταλέντο, δεν έχει άλλο εφόδιο από την ομορφιά και τα νιάτα του. Σ’αυτά τα δύο στηρίζεται η άμετρη φιλοδοξία του, να γίνει σταρ του Χόλλυγουντ από την μια και να παντρευτεί την πλούσια παιδική του αγαπημένη, τηνΧέβενλυ, από την άλλη. Στον μάταιο αγώνα του για επιβίωση και κοινωνική επιβολή, προσφέρει το κορμί του σε μοναχικές και παρηκμασμένες πλούσιες κυρίες, που τον χρησιμοποιούν ως παυσίπονο για την μοναξιά και τον απομακρύνουν όταν τους είναι άχρηστος πια.
Όταν οι δυο τους συναντώνται, στην κρίσιμη ώρα της ζωής τους, προσπαθούν για μια στιγμή να αρπαχτούν ο ένας από τον άλλο. Για την Αλεξάνδρα, που έχει ταλέντο και προσωπικότητα, ίσως υπάρχει ακόμη ελπίδα. Για τον Τσανς, που έχει επιπλέον να αντιπαλέψει την αναλγησία και την εχθρότητα των ανθρώπων, όχι…

Η κριτική μας

Η Νικαίτη Κοντούρη πρωτοτυπεί με την έξω από τα καθιερωμένα σκηνοθετική ματιά που προσδίδει στο έργο. Το κλασσικό σκηνικό (Γιώργος Πάτσας) εναλλάσσεται με το μοντέρνο, τα κοστούμια (Γιώργος Πάτσας) πιστά αντίγραφα της εποχής του ’50 συμβαδίζουν με τον χρόνο της ιστορίας που αντιθετικά με κάποια σημεία του σκηνικού που πλησιάζουν την σύγχρονη εποχή, λειτουργούν συμβολικά ως προς την διαχρονικότητα του έργου.

Εντυπωσιακή έμπνευση της σκηνοθέτιδας αποτελεί και η επιλογή οθόνης, ειδικότερα στο σημείο που η “Αλεξάνδρα ντε Λάγκο” βλέπει εφιάλτες – άψογη κινηματογραφική εικόνα στην θεατρική της απόδοση. Ως προς την συνολική εικόνα της παράστασης, η Νικαίτη Κοντούρη καταφέρνει να οπτικοποιήσει τις σκέψεις του συγγραφέα, αποκαλύπτει στους θεατές την εσωτερική ζωή των ηρώων, την ουσία του δράματος με άλλα λόγια. Οι κινήσεις των ηθοποιών εναρμονίζονται με τον λόγο, τον σκηνικό διάκοσμο, την μουσική (Ελένη Καραίνδρου) και τον φωτισμό (Μελίνα Μάσχα).

Η Κάτια Δανδουλάκη, μία έμπειρη πρωταγωνίστρια με μεγάλο θεατρικό και κινηματογραφικό ρεπερτόριο, στο ρόλο της παρακμασμένης σταρ- πριγκίπισσας, απέδωσε όλη την εύθραυστη ψυχολογία της ηρωίδας, τον φόβο που βιώνει για τον χρόνο και την ίδια την ζωή και την κατά μέτωπο σύγκρουση με την οδυνηρή πραγματικότητα. Ο Γιάννης Ποιμενίδης ως Τσανς απέδωσε την επιπολαιότητα αυτού του νέου, τον διαταραγμένο ψυχικό του κόσμο, την ανηθικότητα, την ονειροπόληση και την παρορμητικότητα, καθώς και το γεγονός ότι η ίδια του η ζωή τον έχει κακομάθει. Εξαιρετικός, o καταξιωμένος ηθοποιός Κοσμάς Ζαχάρωφ στο ρόλο του “Μπος Φίνλεϊ”, του συντηρητικού αμερικάνου πολιτικού και φαινομενικά καλού οικογενειάρχη, ο οποίος ζει για να διατηρεί ένα “φαίνεσθαι” που συνάδει με τα αμερικάνικα πρότυπα του “καθωσπρεπισμού” που πρεσβεύει η ανώτερη κοινωνική “ελίτ”. Δυνατές σκηνικές παρουσίες αποτελούν επίσης τόσο η Ισαμπέλλα Μπαλτσαβιά, όσο και η Ολυμπία Σκορδίλη. Ο Ελευθέριος Βασιλάκης, ταλαντούχος ηθοποιός, άψογα εναρμονισμένος με την ατμόσφαιρα της παράστασης, επάξια έχει τον ρόλο ενός περισσότερο λογικού ανάμεσα στις διαταραγμένες προσωπικότητες των ηρώων του Τέννεση Ουίλλιαμς. Ιδιαίτερες παρουσίες και ταιριαστές με το έργο αποτελούν επίσης οι Κωνσταντίνος Φάμης και Μιχάλης Κοιλάκος.

Ένα τόσο ατμοσφαιρικό έργο δύσκολα αφήνει κάποιον ασυγκίνητο και θεωρώ πως αποτελεί σταθμό στην ιστορία του θεάτρου. Τα πρέπει, οι κανόνες, η κοινωνική ανισότητα, η στείρα νοοτροπία μίας ολόκληρης εποχής, είναι μοτίβα που κυριαρχούν στο «Γλυκό Πουλί της Νιότης».

Εκεί, που η ματιά του θεατή ταξιδεύει από το χθες, στις ράγες του σήμερα με τελικό προορισμό το αύριο.

Παίζουν οι ηθοποιοί

Κάτια Δανδουλάκη, Κοσμάς Ζαχάρωφ, Γιάννης Ποιμενίδης, Τάσος Παπαδόπουλος, Ολυμπία Σκορδίλη, Κωνσταντίνος Φάμης, , ΙζαμπέλλαΜπαλτσαβιά, Μιχάλης Κοιλάκος

Συντελεστές

Σκηνοθεσία/διασκευή: Νικαίτη Κοντούρη
Σκηνικά-Κοστούμια: Γιώργος Πάτσας
Μουσική σύνθεση: Ελένη Καραίνδρου
Φωτισμοί: Μελίνα Μάσχα
Χορογραφίες: Σεσίλ Μικρούτσικου
Βοηθός Σκηνοθέτη: Θάλεια Γρίβα

Αναλυτικές πληροφορίες από τον Οδηγό Θεάτρου

Το Γλυκό Πουλί της Νιότης
Κοινωνικό Δράμα
σε σκηνοθεσία Νικαίτη Κοντούρη

Αναστασία Φιριππή

Ονομάζομαι Αναστασία Φιριππή, είμαι θεατρολόγος, απόφοιτη του τμήματος Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Πατρών. Κατά τη διάρκεια των σπουδών μου ασχολήθηκα ιδιαίτερα με μαθήματα σχετικά με την αποκωδικοποίηση του θεατρικού φαινομένου αλλά και των κινηματογραφικών ταινιών. Συχνά εμπλουτίζω τις γνώσεις μου παρακολουθώντας Σεμινάρια που έχουν σχέση με το θέατρο, τον κινηματογράφο και τη δημοσιογραφία. Έχω δημιουργήσει ένα blog στο οποίο γράφω άρθρα σχετικά με το θέατρο καθώς και τις κριτικές μου για θεατρικές παραστάσεις (http://www.misstheater.com). Στα ενδιαφέροντά μου είναι η συγγραφή καλλιτεχνικών κειμένων και οι χειροτεχνίες. Έχοντας ως βασικό εργαλείο τις θεωρητικές αλλά και πρακτικές γνώσεις περί θεάτρου, αφιερώνω αρκετό χρόνο στη συγγραφή άρθρων και κριτικών θεατρικών παραστάσεων. Ό, τι νέο υπάρχει σχετικά με το θέατρο είμαι πάντα πρόθυμη να το μελετήσω και να το αφομοιώσω.
Το Θέατρο συνεχώς εξελίσσεται, έχει φωνή και άποψη, έχει κάτι νέο να πει με μία πρωτότυπη παρουσίαση.