ΜΠΕΝΤ – Ένα συγκλονιστικό έργο – γροθιά στο στομάχι όπου μας διδάσκει ότι υπάρχει φως ακόμη και στο πιο βαθύ σκοτάδι!

Γράφει ο Νίκος Γινάργυρος

Tο κορυφαίο έργο – σταθμός του Μάρτιν Σέρμαν μας πάει πίσω στα σκοτεινά εκείνα χρόνια του ναζισμού στην Γερμανία και συγκεκριμένα στην καρδιά του Βερολίνου, όπου ο Χίτλερ έχει ήδη ανέβει στην εξουσία και τα SS αρχίζουν να κάνουν αισθητή την παρουσία τους.

Βρισκόμαστε σε ένα queer κλαμπ του Βερολίνου, όπου το διευθύνει η drag queen Γκρέτα (Μανώλης Θεοδωράκης). Εκεί ο Μαξ (Μέμος Μπεγνής), τύφλα στο μεθύσι, θα «ψωνίσει» έναν νεαρό, στέλεχος των ταγμάτων εφόδου (James Rodi) και θα πάνε σπίτι του, όπου συζεί με τον σύντροφό του και χορευτή Ρούντι (Γιάννης Σίντος). Ο Μαξ έχει πει στον νεαρό εραστή του ότι είναι πλούσιος, γόνος αυτοκρατορικής οικογένειας, αλλά στην πραγματικότητα ο Μαξ είναι ένας κομπιναδόρος, χωρίς χρήματα και προσπαθεί πάσει θυσία να επιβιώσει και να πετύχει τους στόχους του.

Screenshot_275

Το επόμενο πρωί στρατιώτες των SS, μιλημένοι από την Γκρέτα, κάνουν έφοδο στο σπίτι του Μαξ και οι δύο τους Μαξ & Ρούντι διαφεύγουν, όπου λίγο αργότερα θα συλληφθούν από την Γκεστάπο. Ο Μαξ στο τρένο προς το στρατόπεδο συγκέντρωσης θα γνωρίσει Χορστ (Ιωάννης Αθανασόπουλος), όπου στη συνέχεια θα αναπτύξουν μία ιδιαίτερη σχέση. Ο σύντροφός του Ρούντι θα βρει τραγικό τέλος, αφού ως μύωπας θα θεωρηθεί ανάπηρος από τους γερμανούς στρατιώτες και θα θανατωθεί με άσχημο τρόπο, έχοντας τον κιόλας προδώσει ο Μαξ, ο οποίος χρησιμοποιεί κάθε μέσο και τρόπο για να παραμείνει ζωντανός.

Ο Μαξ «λαδώνει» έναν φρουρό για να έχει παρέα του τον Χορστ στο εργοτάξιο του στρατοπέδου, όπου απαγορεύεται να μιλάνε, να έρχονται σε επαφή, ούτε καν να κοιτάζονται, ενώ κουβαλούν βαριές πέτρες από την μία άκρη του στρατοπέδου στην άλλη συνεχώς μέχρι να βραδιάσει.

Screenshot_274

Ο Χορστ είναι ομοφυλόφιλος και φοράει το «Ροζ Τρίγωνο», ενώ ο Μαξ εξομολογείται σε ένα διάλειμμα στον Χόρστ ότι συμμετείχε σε μία φρικτή και αδιανότητη πρόκληση των γερμανών στρατιωτών, την οποία και ξεπέρασε με αποτέλεσμα να πάρει το «Κίτρινο αστέρι του Δαυίδ» που του εξασφαλίζει καλύτερη μεταχείριση ως εβραίος, αντί για το «Ροζ Τρίγωνο» που θα έπρεπε να πάρει ως ομοφυλόφιλος. Η συνέχεια είναι συγκλονιστική με τους δυο τους να αναπτύσσουν μία ιδιαίτερη ερωτική σχέση, τόσο δυνατή που θα τους αλλάξει συθέμελα!

Ο Μέμος Μπεγνής και ο Ιωάννης Αθανασόπουλος δίνουν ένα πραγματικό ρεσιτάλ ερμηνείας πάνω στη σκηνή, αφού κι οι δύο ερμηνεύουν δύο πολύ απαιτητικούς ρόλους με μεγάλες ψυχολογικές μεταπτώσεις, συναισθηματικές εντάσεις και αποδεικνύουν ότι έχουν και μεγάλες αντοχές, αφού θα πρέπει καθ’ όλη τη διάρκεια του δεύτερου μέρους να μεταφέρουν πραγματικές κοτρώνες από την μία άκρη της σκηνής στην άλλη!

Bent22mikri_marilena_anastasiadou_photography-min-1160x849

Ο Μανώλης Θεοδωράκης ως Γκρέτα υπηρετεί άψογα και αυτός έναν ρόλο με τις δικές του ιδιαιτερότητες και δυσκολίες. Ο Γιάννης Σίντος ως Ρούντι είναι ένας πιο συναισθηματικός ρόλος θα έλεγα και πιστεύω ότι περνάει με επιτυχία στο κοινό όλες εκείνες τις πιο ανθρώπινες πτυχές του χαρακτήρα του ρόλου του.

Οι James Rodi, Χρήστος Ζαχαριάδης, Σπύρος Δούρος και Δημήτρης Καραμπέτσης ως ο θείος Φρέντυ, απέδειξαν ότι είναι τέσσερις εξαιρετικά ταλαντούχοι ηθοποιοί με άριστες υποκριτικές ικανότητες με την συμμετοχή τους σε μία τόσο απαιτητική παράσταση.

αρχείο λήψης (2)

Η σκηνοθεσία του Πέτρου Ζούλια είναι εξαιρετική αφού καταφέρνει σε μία σχεδόν δίωρη παράσταση να κρατάει το κοινό με κομμένη την ανάσα και να μην κουράζει καθόλου. Ο ρυθμός και η αισθητική της παράστασης είναι κινηματογραφική και μας βάζει μέσα σε όλο το κλίμα της εποχής εκείνης. Τέλος, ο Πέτρος Ζούλιας έχει την ικανότητα να βγάζει μοναδικές ερμηνείες από τους ηθοποιούς του και ιδιαίτερα από τους δύο πρωταγωνιστές του.

Τα σκηνικά της Μαίρης Τσαγκάρη κινούνται σε μινιμαλιστικούς τόνους, όμως έχουν εκείνα τα σκηνικά στοιχεία που σε βάζουν απόλυτα στο πνεύμα του έργου και στην κατάσταση εκείνης της εποχής, συμβάλλοντας καταλυτικά και η μουσική του Θοδωρή Οικονόμου. Τα κουστούμια του Νίκου Χαρλαύτη είναι κι αυτά προσεγμένα και μέσα στο πνεύμα της εποχής και δίνουν τον δικό τους τόνο στο σύνολο της παράστασης.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Γιώργος Θεοδοσιάδης
Σκηνοθεσία-Δραματουργική επεξεργασία: Πέτρος Ζούλιας
Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη
Κοστούμια: Νίκος Χαρλαύτης
Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου
Φωτογραφίες: Μαριλένα Αναστασιάδου
Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Τουντασάκη
Βοηθός σκηνογράφου: Μαρία Λώλου

ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΟΥΝ
Μέμος Μπεγνής
Ιωάννης Αθανασόπουλος
Μανώλης Θεοδωράκης
Γιάννης Σίντος
James Rodi
Χρήστος Ζαχαριάδης
Σπύρος Δούρος
και ο Δημήτρης Καραμπέτσης στο ρόλο του θείου Φρέντυ

500x500