Μας μίλησε για θέατρο και κινηματογράφο, για τις αγαπημένες του ταινίες και καλλιτέχνες και μας έβαλε για τα καλά μέσα στον κόσμο ενός νέου ανθρώπου, ο οποίος δημιουργεί και έχει βάλει ως σκοπό της ζωής του να κάνει τους άλλους ανθρώπους ευτυχισμένους. Υπάρχει κάτι καλύτερο από αυτό;
Ας τον αφήσουμε να μας συστηθεί, λοιπόν…
Καλησπέρα! Είμαι ο Ιούλιος Καίσαρας Αθανασίου και χαίρομαι πολύ που σας συναντώ και δίνω την όμορφη αυτή συνέντευξη! Έχω σπουδάσει στη Γυμναστική Ακαδημία Αθηνών και μόλις πήρα το πτυχίο μου. Έχω επίσης αποφοιτήσει από την Ανωτέρα Δραματική Σχολή «Βασίλης Διαμαντόπουλος» με διπλωματικές εξετάσεις στο Υπουργείο Πολιτισμού και τώρα είμαι σε διαδικασία για αιτήσεις στο κομμάτι των μεταπτυχιακών σπουδών. Παράλληλα, ασκώ το επάγγελμα του ηθοποιού και εκείνο του γυμναστή. Να μην ξεχάσουμε ν’ αναφέρουμε και την εργασία μου ως καθηγητής αγγλικών. Όλα αυτά μαζί!
– Μπορείς να μας πεις τί σε ώθησε να ασχοληθείς με τον τομέα της υποκριτικής; Ποιό ήταν το έναυσμα;
Ιούλιος Καίσαρας Αθανασίου: Νομίζω ότι ήταν μια εσωτερική ανάγκη, μπορούμε να πούμε ότι απλά «έτσι μου έβγαινε». Από παιδί μου άρεσαν οι μιμήσεις, το να μπαίνω σε ρόλους, όλη αυτή η περιπέτεια του πώς θα υποδυθώ έναν ρόλο και θα γίνω κάποιος άλλος. Ίσως και το σχολείο με βοήθησε, το Εκπαιδευτήριο «Πλάτων», που κάναμε θεατρικές παραστάσεις και λάμβανα μέρος. Άρεσε στην αρμόδια καθηγήτρια ο τρόπος που συμμετείχα και όλο αυτό νομίζω ότι ήρθε κι έδεσε. Ήδη από πάρα πολύ μικρή ηλικία, ο Γιάννης Ζημιανίτης με είχε συμπεριλάβει στον όμιλο Γυμνασίου-Λυκείου όταν εγώ ήμουν Δημοτικό, για την παράσταση «Γοργόνες και μάγκες». Το μικρόβιο έπειτα, μπήκε για τα καλά μέσα μου… Νομίζω ότι όλο αυτό είναι στο DNA μας και στο περιβάλλον, μια και θεωρώ ότι και τα δύο διαδραματίζουν έναν σημαντικό ρόλο.
Η σκηνοθεσία είναι κάτι που προσωπικά με γοητεύει και έχει μία ωραία κούραση. Είναι και μία πρόκληση.
– Ποιά ήταν η πρώτη σου ερασιτεχνική και ποιά η πρώτη σου επαγγελματική παράσταση; Ποιά ήταν τα πρώτα αισθήματα ως νέος καλλιτέχνης στη σκηνή;
Ιούλιος Καίσαρας: Η πρώτη ερασιτεχνική ήταν το 2012, όταν με μια ομάδα φίλων αποφασίσαμε να ανεβάσουμε ελληνικό κινηματογράφο, την παράσταση «Ελληνικός κινηματογράφος live». Έλαβε ένα πολύ ζεστό χειροκρότημα από τον κόσμο, άρεσε πολύ το ρεπερτόριο που είχαμε επιλέξει. Η πρώτη επαγγελματική παράσταση ήταν «Οι περιπέτειες του Μίνι Μίου» σε σκηνοθεσία της Μπέσυ Μάλφα, στο θέατρο «Ριάλτο- Αλέκος Αλεξανδράκης». Ένα εξαιρετικό επιτελείο ηθοποιών και συντελεστών, σε κείμενο του Γιώργου Δούκα. Το πώς ένιωσα, ομολογώ ότι είναι ένα περίεργο συναίσθημα που νομίζω ότι κανένας ηθοποιός δεν μπορεί να αναλύσει και εξηγήσει επακριβώς. Αισθάνεσαι ότι πετάς και ότι αυτό που κάνεις εκείνη την ώρα, δίνει χαρά στους θεατές και τους ταξιδεύει. Ότι έχει κάτι να τους πει. Νομίζω ότι είναι πάρα πολύ σημαντικό να βλέπεις τον άλλο να φεύγει ικανοποιημένος, έχοντας πάρει ένα μήνυμα (ανάλογα με το ρεπερτόριο) ή απλά να χαμογελάει. Το χαμόγελο του θεατή είναι για εμάς το σημαντικότερο και ίσως έπεται το χειροκρότημα…
– Πες μας λίγα λόγια για τις θεατρικές παραστάσεις που έχεις λάβει μέρος. Κάτι σαν μικρό χρονολόγιο.
Ιούλιος Καίσαρας: Σαν χρονολόγιο, λοιπόν… «Το στραβόξυλο» του Δημήτρη Ψαθά ήταν μια υπέροχη παράσταση με μια ολιγομελή ομάδα, που την ανεβάσαμε στο θέατρο «Χυτήριο», δέχτηκε μια πολύ μεγάλη ανταπόκριση και μάλιστα πήρε και παράταση. Έπειτα ήρθε ο «Ελληνικός Κινηματογράφος live», που είχαμε ανεβάσει πάλι στον ίδιο χώρο το καλοκαίρι του 2016. Αξίζει επίσης να αναφέρω και το «Θεός Απών» του Γιώργου Καστρουνή, που έθιγε πολλά σημαντικά ζητήματα για τους ανθρώπους που είναι άστεγοι και τα καθημερινά τους προβλήματα που εμείς προσπερνάμε και πώς η κοινωνία αντιμετωπίζει αυτούς τους ανθρώπους. Ήταν μια παράσταση που έφευγες και έπαιρνες παιδεία, πράγμα που θεωρώ ότι είναι και το σημαντικότερο.
Τέλος, φέτος με το «Εnglish Theatre Club» που είναι κάτι εντελώς καινούργιο, συμμετέχω σε μια αγγλόφωνη παράσταση που σκηνοθετεί η Tessa Clark. Πρόκειται περί μιας θεατρικής σπουδής που ονομάζεται «Love versus hate» (Αγάπη εναντίον μίσους), η οποία πατά πάνω στον Σαίξπηρ. Η υπόθεση της είναι για έναν μαθητή που προσπαθεί να γίνει ηθοποιός περνώντας εξετάσεις σε ένα πολύ υψηλό Κολλέγιο Δραματικών Σπουδών, αλλά ο πατέρας του δεν τον αφήνει ν’ ασχοληθεί με αυτό, γιατί θέλει να τον κάνει έναν επιτυχημένο δικηγόρο. Εκεί βλέπουμε κάποιες σκηνές από το έργο «Ρωμαίος και Ιουλιέτα» και πώς εκείνος εκπαιδεύεται πάνω σε αυτό για να περάσει τελικά την οντισιόν. Είναι μια παράσταση που περιοδεύει στα σχολεία της Ελλάδας και παρουσιάζεται την ώρα που τα παιδιά έχουν μάθημα Αγγλικών. Καλύπτει τις τάξεις του Δημοτικού και του Γυμνασίου, τόσο σε ιδιωτικά, όσο και σε δημόσια σχολεία. Είναι ένα εξαιρετικό έργο που πάει και περιοδείες!
– Τον τελευταίο χρόνο σε βλέπουμε ιδιαίτερα δραστηριοποιημένο σε τηλεοπτικές παραγωγές και σειρές. Σε είδαμε αρχικά στο «Rawmantic View» και τώρα σε βλέπουμε να παίζεις στη σειρά «Έλα στη θέση μου». Πες μας λίγα πράγματα για τις δύο αυτές σειρές.
Ιούλιος Καίσαρας: Το «Rawmantic View» είναι μια προσπάθεια που έγινε με την ίδια ομάδα που κάναμε τις ερασιτεχνικές και έπειτα τις επαγγελματικές παραστάσεις στο θέατρο «Χυτήριο». Ήταν ένα πολύ δύσκολο concept, γιατί όταν ξεκινήσαμε δεν είχαμε την ίδια τεχνογνωσία που έχουμε τώρα. Αντιμετωπίσαμε κάθε λογής εμπόδια, όπως λόγου χάρη δυσμενείς καιρικές συνθήκες, τεχνικές δυσκολίες και μια γενική οπτική η οποία άλλαξε. Διαφορετικά έβλεπα τα πράγματα τότε που ήμουν δεκαεννιά και αλλιώς τα βλέπω σήμερα. Υπάρχουν τρεις σεζόν που θέλουμε να βγάλουμε. Σίγουρα η πρώτη μας σεζόν έκανε μια σημαντική αίσθηση. Ένα πολύ μεγάλο fan base ακολουθεί στο διαδίκτυο τη σειρά και περιμένει τη συνέχεια, πράγμα πολύ σπουδαίο. Όλο αυτό γράφεται και συντονίζεται από ένα μόνο άτομο, πράγμα ιδιαίτερα απαιτητικό και δύσκολο, μια και ο καθένας από τους ηθοποιούς έχει μια δική του καθημερινότητα και μια άλλη βάση, οπότε μιλάμε για γυρίσματα που έχουν χρονίσει. Τελικά όμως, όλοι πίστεψαν σε ένα concept που περιλαμβάνει δράση, περιπέτεια και λίγο χιούμορ. Να αναφέρουμε βέβαια και τη μεγάλη βοήθεια και συμμετοχή της Μπέσυς Μάλφα και του Σπύρου Μπιμπίλα, που είναι δύο εξαιρετικοί και καταξιωμένοι ηθοποιοί και παρόλα αυτά πίστεψαν και οι δύο σε νέους δημιουργούς που θέλουν να προσφέρουν και να ταξιδέψουν το κοινό σε μια ασύλληπτη περιπέτεια δράσης.
Όσον αφορά το «Έλα στη θέση μου», ήταν μια εξαιρετική συνεργασία. Οι άνθρωποι της παραγωγής και όλοι οι συντελεστές ήταν ευγενέστατοι. Μιλάμε για μια αψεγάδιαστη και άκρως επαγγελματική συνεργασία που απόλαυσα πάρα πολύ, γιατί ο σκοπός είναι να περνάς καλά στα γυρίσματα και όπως καταλαβαίνετε, όλο αυτό βγαίνει προς τα έξω. Εκεί ερμηνεύω τον ρόλο του Θωκ, ενός χάκερ που βοηθά τον ήρωα να λύσει κάποια αναπάντητα ερωτηματικά που έχουν δημιουργηθεί και περιπλέκουν ακόμα πιο πολύ την υπόθεση. Ήταν ένας ρόλος που κράτησε για 4 επεισόδια (από το 94ο-97ο) και έκανε την αίσθηση του.
– Στο «Rawmantic View» έχεις αναλάβει χρέη τόσο σεναριογράφου, όσο και σκηνοθέτη. Πες μας κάποια πράγματα γι΄αυτή την εμπειρία. Σε ενθουσιάζει η δουλειά του σκηνοθέτη;
Ιούλιος Καίσαρας: Έπαιρνε πάρα πολλές ώρες, ίσως και μέρες το γεγονός ότι ήταν ένα άτομο που τα συντόνιζε όλα και έπρεπε να εξελίξει τη μορφή της ιστορίας και ταυτόχρονα να εντυπωσιάσει. Μέσα από αυτό νιώθεις και εσύ ως δημιουργός κάπως διαφορετικά, γιατί πρέπει να μην αφήσεις κανένα σεναριακό κενό, πρέπει ο κόσμος να καταλάβει τη συνοχή της ιστορίας και να έχει αυτή η ιστορία κάτι να σου πει, ένα νόημα. Είναι ένα πάρα πολύ δύσκολο εγχείρημα, ωστόσο λατρεύω τη σκηνοθεσία και από ό,τι κατάλαβα ποτέ δεν είσαι ικανοποιημένος με αυτό που έχεις κάνει. Θέλεις κάθε φορά να βελτιώνεσαι. Επίσης, κάθε φορά ανακαλύπτεις και κάτι καινούργιο και δεν είσαι ποτέ ο ίδιος. Πρέπει να είσαι πολύ συγκεκριμένος σε αυτό που θέλεις, γιατί διαφορετικά οι συντελεστές που λαμβάνουν μέρος δεν θα σε δουν στα σοβαρά αν δεν ξέρεις τι θέλεις και εκεί είναι η δυσκολία του πράγματος. Σε άλλες παραγωγές, ίσως είναι ένα ή δύο άτομα που συντονίζουν το σενάριο. Στην περίπτωση μου, εγώ κάνω το σενάριο και πρέπει να ασχοληθώ πάρα πολύ με τους διαλόγους και την υπόθεση. Πώς θα εξελιχθεί και πώς θα δώσω τις εντολές και θα το καταλάβουν οι συντελεστές. Όσο περνάει ο καιρός, γίνομαι και πιο ουσιαστικός.
Εννοείται ότι ο ηθοποιός μέσα από αυτό βάζει και μία δική του προσωπικότητα, αλλά πάντα σε ένα δρόμο που θα του δείξει ο σκηνοθέτης. Η σκηνοθεσία είναι κάτι που προσωπικά με γοητεύει και έχει μία ωραία κούραση. Είναι και μία πρόκληση.
Οι παλιοί ηθοποιοί δεν μπορούν να ξεπεραστούν και δεν μπορεί κανείς να τους αγγίξει.
– Οι πιο πολλοί πιστεύουν ότι το να παίξεις κάποιο ρόλο, είτε στο θέατρο, είτε στην τηλεόραση, είναι κάτι απλό. Πιστεύω όμως ότι κάτι τέτοιο απαιτεί εντατική προετοιμασία και μόχθο. Συμφωνείς με αυτή την άποψη;
Ιούλιος Καίσαρας: Είμαι απόλυτα σύμφωνος. Κάθε ρόλος, όσο μικρός ή μεγάλος κι αν είναι, διέπεται από τις ίδιες απαιτήσεις όσον αφορά το δόσιμο μου σε αυτόν. Στο «Έλα στη θέση μου», προκειμένου να λάβετε εσείς ως θεατές το τελικό αποτέλεσμα, προηγήθηκαν ατέλειωτες ώρες μελέτης του ρόλου μου. Αυτό που μπορεί ως θέαμα να φαίνεται τόσο εύκολο και απλό, προϋποθέτει μεγάλες θυσίες, πολλή κούραση και καθημερινό μόχθο από τον καλλιτέχνη, πολλές φορές για μέρες ολόκληρες…
– Στο «Rawmantic View» κάνει σημαντικό και δυναμικό πέρασμα και η σπουδαία ηθοποιός Μπέσυ Μάλφα. Πώς προέκυψε η συνεργασία αυτή και ποιές οι εντυπώσεις σου;
Ιούλιος Καίσαρας: Η Μπέσυ Μάλφα ερμηνεύει τον ρόλο της μητέρας μου. Είναι ένας guest ρόλος, αλλά και ένας ρόλος-κλειδί για το κλείσιμο του «Rawmantic View». Δηλαδή κλείνει με το χαρακτήρα της Μπέσυς. Το λέω αυτό, γιατί υπάρχουν κάποιες ανατροπές που ακόμα δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε γιατί πολύς κόσμος ζητάει να μάθει το «τι» και το «πώς». Σίγουρα περιμένουν πολλά περισσότερα από εμάς και τελικά αυτό είναι το στοίχημα. Δηλαδή πως να μη βαρεθεί το κοινό και πως να το εξιτάρεις και νομίζω ότι η σειρά αυτή έχει πετύχει το στοίχημα.
– Είναι μια συνεργασία που έχει αφήσει τις καλύτερες των εντυπώσεων, σωστά;
Ιούλιος Καίσαρας: Ναι, ισχύει. Μιλάμε για τις καλύτερες των εντυπώσεων όχι μόνο σε ένα νεανικό κοινό, το οποίο είναι δύσκολο κοινό, αλλά και σε ανθρώπους που είναι μεγαλύτερης ηλικίας. Απευθύνεται σε όλους, γιατί έχει δράση, χιούμορ, ρομάντζο, πιάνει δηλαδή μια ευρύτερη γκάμα. Όσο περνάει ο καιρός, κάθε μια σεζόν έχει και ένα διαφορετικό ύφος. Η δεύτερη σεζόν λόγου χάρη, που θα βγει μάλλον την επόμενη χρονιά, είναι πιο αστυνομική σε σχέση με την πρώτη που ήταν μεν αστυνομική, αλλά πιο νεανική. Ειδικά η τρίτη σεζόν, είναι ουσιαστικά μια σειρά μυστηρίου με την ανάλογη δράση βέβαια…
– Ποιοί είναι οι αγαπημένοι σου ρόλοι, που έχεις ερμηνεύσει ως τώρα ή θα ήθελες να ερμηνεύσεις στο μέλλον;
Ιούλιος Καίσαρας: Πολύ καλή ερώτηση! Νομίζω ότι όλοι οι ρόλοι μου είχαν κάτι ξεχωριστό. Βάλαμε και δικά μας στοιχεία ή ανακαλύψαμε δικά μας στοιχεία μέσα από αυτούς. Σίγουρα ο τελευταίος ρόλος που ήταν μια guest εμφάνιση στο «Έλα στη θέση μου», άρεσε πάρα πολύ. Ήταν ένας κόντρα ρόλος, γιατί εγώ δεν έχω αυτό το σκοτεινό στοιχείο που έχει πάνω του ο Θωκ (μια και είναι ένας μικρός απατεώνας). Δεν είμαι τέτοιος άνθρωπος! Ο ρόλος του Άλεξ που έχτισα στο «Rawmantic View» είναι ένας πολύ σπουδαίος ρόλος, αλλά σίγουρα εκείνος που υποδυόμουν στο «Στραβόξυλο» του Ψαθά, που ερμήνευσα ένα άτομο πολύ μεγαλύτερης ηλικίας, ήταν από τους πλέον αγαπημένους μου.
– Ποιοί καλλιτέχνες αποτέλεσαν και αποτελούν έμπνευση για εσένα; Έχεις κάποια συγκεκριμένα πρότυπα;
Ιούλιος Καίσαρας: Δε θα μπορούσα να μην αναφερθώ στον Λάμπρο Κωνσταντάρα, τον Βασίλη Αυλωνίτη, τον Γιώργο Κωνσταντίνου. Επίσης, θα αναφέρω τον Δημήτρη Χορν για όλα όσα έχει προσφέρει στο θέατρο. Αυτός ο άνθρωπος είχε ένα εκτόπισμα, που ακόμα και σήμερα δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Όλοι όσοι ανέφερα, δεν μπορούν να ξεπεραστούν και δεν μπορεί κανείς να τους αγγίξει.
Από το εξωτερικό, μου αρέσει πολύ ο Άντονι Χόπκινς. Είναι πρότυπο. Διαβάζω τις μεθόδους του. Πώς μελετάει και προσεγγίζει τη δουλειά του, δηλαδή. Είναι τρομακτικά ενδιαφέρον να μαθαίνει κανείς πώς το κάνει όλο αυτό! Ο Κλιντ Ίστγουντ επίσης… απίστευτη σκηνοθεσία. Ο Τζακ Νίκολσον, ο Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ, που είναι ακόμα πιο παλιός, με την αξέχαστη «Καζαμπλάνκα». Άλλοι σκηνοθέτες που μου αρέσουν, είναι ο Σέρτζιο Λεόνε, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα και η λίστα δε σταματάει ποτέ! Σίγουρα όμως, ακόμα και σήμερα μπορεί κάποιος να βρει εξαίρετους δημιουργούς που κάνουν σπουδαία πράγματα.
Σε όλους τους τομείς εργασίας τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά νομίζω ότι με πίστη στον εαυτό μας και επιμονή θα έρθουν καλύτερες ημέρες. Σωστό θα ήταν να κοιτάζουμε μπροστά και να έχουμε δύναμη.
– Ποιά είναι τα αγαπημένα σου θεατρικά έργα και ποιά τα αγαπημένα σου κινηματογραφικά;
Ιούλιος Καίσαρας: Μου αρέσει ο «Tαρτούφος» του Μολιέρου, που το είχα δει μάλιστα το 2006 με τον Γιώργο Κωνσταντίνου και τον Θύμιο Καρακατσάνη. Μου αρέσει επίσης και το «Αμάρτημα της μητρός μου», το οποίο είναι διήγημα που το έχουν μεταφέρει θεατρικά. Αξίζει ν΄αναφέρουμε και το «Ζητείται ψεύτης» του Ψαθά, τον οποίο εκτιμώ ιδιαίτερα γιατί γράφει κωμωδίες ηθών, κάτι το οποίο με ιντριγκάρει. Είναι ένας διαχρονικός δημιουργός.
Από ταινίες ξεχωρίζω σίγουρα το «Ψυχώ» του Χίτσκοκ, την «Καζαμπλάνκα», «Ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» του Λεόνε, η «Άγρια Δύση» με τον Τσαρλς Μπρόνσον και την Κλαούντια Καρντινάλε και φυσικά τον «Νονό» με τον Μάρλον Μπράντο. Από πιο νέες, θα έλεγα τη «Λίστα του Σίντλερ» του Σπίλμπεργκ με τον φοβερό Λίαμ Νίσον, που ήταν υποψήφιος για Όσκαρ. Εξαιρετικός ηθοποιός. Ειδικά τώρα που το Χόλιγουντ τον χρησιμοποιεί για ταινίες δράσης, τον μελετάω κι εκείνον στο πώς αποδίδει τους ρόλους του.
– Ποιοί είναι οι στόχοι και τα όνειρά σου για το μέλλον;
Ιούλιος Καίσαρας: Νομίζω ότι ως ερώτηση, είναι κάτι που τρομάζει λίγο-πολύ τους ανθρώπους της τέχνης και ειδικά τους νεότερους. Ο βασικός μου στόχος είναι να έρθουν κάποιοι σπουδαίοι ρόλοι στο θέατρο, να δει το κοινό μια ωραία παράσταση που θα το ταξιδέψει και θα του μείνει. Ονειρεύομαι να έχω έναν θίασο και να ανεβάζω όμορφες παραστάσεις! Το ίδιο ισχύει φυσικά και για την τηλεόραση. Μακροπρόθεσμος στόχος μου είναι να μπορώ να προτείνω κάποιες ιδέες σε ακόμα μεγαλύτερα κανάλια, οι οποίες να προσφέρουν κάτι νέο. Να δοθεί η σκυτάλη στην ανάπτυξη και προώθηση νέων ιδεών, τις οποίες δεν έχουμε δει ως τώρα.
– Ενόψει της σημερινής δύσκολης κατάστασης, η οποία έχει σαφώς επηρεάσει και τους νέους ανθρώπους όπως εσύ, πώς πιστεύεις ότι πρέπει να την αντιμετωπίσει κάποιος; Με ρεαλισμό, με άκρατη αισιοδοξία ή και τα δύο μαζί; (αν γίνεται να αναμειχθούν φυσικά)
Ιούλιος Καίσαρας: Σίγουρα μπορεί κάποιος να τα συνδυάσει και τα δύο μαζί. Θεωρώ ότι οι νέοι άνθρωποι δεν πρέπει να απογοητεύονται. Πρέπει να προσπαθούν πολύ σκληρά. Σε όλους τους τομείς εργασίας τα πράγματα είναι δύσκολα, αλλά νομίζω ότι με πίστη στον εαυτό μας και επιμονή θα έρθουν καλύτερες ημέρες. Πιστεύω ότι πρέπει ν’ αξιοποιούμε ενδεχομένως και τις 24 ώρες που μας δίνει η ημέρα! Το ξέρω ότι δεν είναι εύκολο, αλλά πρέπει να μην αφήνουμε να περνά λεπτό, γιατί ενώ έχουμε τη δύναμη να κάνουμε πολλά, μερικές φορές τα αφήνουμε πίσω. Δεν πρέπει όμως… Σωστό θα ήταν να κοιτάζουμε μπροστά και να έχουμε δύναμη. Τα πάντα μπορούν να γίνουν.
– Ποιές είναι οι βασικές αξίες, όταν επιλέγεις ανθρώπους που θέλεις κοντά σου; Τόσο σε προσωπικό, όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο. Ποιά στοιχεία χαρακτήρα είναι τα πιο σημαντικά για εσένα;
Ιούλιος Καίσαρας: Σε προσωπικό επίπεδο, νομίζω η εχεμύθεια. Επίσης η ηθική, η ύπαρξη μιας πνευματικής χημείας, η αμοιβαία εμπιστοσύνη και το κομμάτι του τι θυσιάζει κάποιος για να είναι κοντά σου, πράγμα πολύ σπουδαίο. Το λέω αυτό, γιατί σε κάποιες παραγωγές άνθρωποι θυσίασαν πράγματα για εμένα, γιατί ήθελαν να με δουν ευτυχισμένο και να προοδεύω. Ήταν κάτι πάρα πολύ σημαντικό. Όλοι οι συντελεστές της νεανικής μου σειράς, θυσίασαν χρόνο και ήταν εκεί για εμένα παρά τις οποιεσδήποτε δυσκολίες.
Στο επαγγελματικό επίπεδο δεν νομίζω ότι μπορείς να επιλέξεις τους συνεργάτες σου. Αναμένεις μια αρμονική συνεργασία με αλληλοσεβασμό και σεμνότητα. Εκτιμώ ιδιαίτερα το τελευταίο και θεωρώ ότι κι εγώ ως άνθρωπος είμαι ιδιαίτερα σεμνός.
– Για το τέλος και χωρίς πολλή σκέψη, πες μας μια ευχή για οτιδήποτε σου περνά αυτή τη στιγμή από τον νου!
Ιούλιος Καίσαρας: Καταρχάς θα ήθελα να έχει όλος ο κόσμος υγεία, το πιο σημαντικό αγαθό όλων. Να μην τα παρατάμε ποτέ. Αλλά πάνω απ’ όλα υγεία, για να μπορέσουμε να αξιοποιήσουμε όλες τις δυνατότητες που μας δίνονται και φυσικά αγάπη. Το υπέρτατο αγαθό!
– Θα θέλαμε να σ’ ευχαριστήσουμε πολύ για τη συνέντευξη αυτή. Καλή συνέχεια και πάντα επιτυχίες!
Ιούλιος Καίσαρας: Ευχαριστώ και καλή συνέχεια στο δημιουργικό σας έργο, το οποίο είναι εξίσου σπουδαίο, μια και στηρίζετε όλους εμάς τους καλλιτέχνες!
Συνέντευξη: Αγγελική Μπάτσου
Απομαγνητοφώνηση: Αγγελική Μπάτσου
Επιμέλεια: Μαρία Αγγέλου
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)
- Συνέντευξη στη θεατρική ομάδα της παράστασης “Το αίμα νερό γίνεται” - 9 Μαΐου 2023
- «Δε μείναν λόγια», το νέο τραγούδι, της ερμηνεύτριας Ζωή Λιαντράκη - 28 Απριλίου 2023
- Συζητώντας με την τραγουδοποιό κι ερμηνεύτρια,Κατερίνα Ντίνου - 22 Απριλίου 2023
Καμία κριτική