Τελευταίες παραστάσεις: Κυριακή 02/01 στις 18.30 & Τετάρτη 29/12 και 05-12/01 στις 20.00
Νίκος Γινάργυρος: Συμμετέχεις στην παράσταση “Από την αρχή… μέχρι το τέλος” του Ευάγγελου Σαμιώτη στο Μικρό Θέατρο Κεραμεικού, όπου είναι μία κοινωνική κωμωδία που περιγράφει όλα τα στάδια του ανθρώπου από τη γέννησή του μέχρι το θάνατό του και διακωμωδεί τις διάφορες καταστάσεις και φάσεις στη ζωή του. Θα ήθελα να μου πεις τι ακριβώς σημαίνει για σένα ζωή και πώς αντιμετωπίζεις τις διάφορες καταστάσεις που συμβαίνουν στη ζωή σου;
Λία Δημητριάδου: Πρόκειται για μία κωμωδία, η οποία έχει πολλά κοινωνικά στοιχεία και δραματικά στοιχεία. Συνδυάζει πολλά και αυτό είναι και το ενδιαφέρον αυτής της παράστασης. Ζωή είναι να νιώθεις, να ονειρεύεσαι, να ταξιδεύεις, να βιώνεις, να αγγίζεις, να αγκαλιάζεις, να κάνεις ότι σε κάνει χαρούμενο και να προσπαθείς να αντιμετωπίσεις ότι σε δυσκολεύει με θετική διάθεση. Να σκέφτεσαι ότι και μόνο που ζεις είναι ένα δώρο που μας έχει παρασχεθεί και το οποίο θα πρέπει να βιώσουμε, όσο μπορούμε με μεγαλύτερη πληρότητα και συνείδηση. Όσο αναφορά στο πώς αντιμετωπίζω την κάθε κατάσταση, πλέον και στην ηλικία που βρίσκομαι έχω καταλήξει ότι ακόμη και αν κάτι σε δυσκολεύει να μην τα παρατάς, να προσπαθείς να βρεις μία λύση, ή μία άλλη προσέγγιση γιατί ίσως δεν είναι όλα προβλήματα, αλλά ευκαιρίες που σου δίνουν μία διαφορετική οπτική σε κάποιο θέμα που σε απασχολεί.
– Ποιο είναι το μότο στη ζωή σου που σε ενθαρρύνει και σε κινητοποιεί;
Λία: Να μην τα παρατάς, να ζεις και να προσπαθείς.
– Μίλησέ μου τώρα για τον βασικό ρόλο που ενσαρκώνεις στην παράσταση.
Λία: Η Ελένη, που είναι και ο βασικός ρόλος στην παράσταση, είναι η σύζυγος του Γιώργου, του κεντρικού ήρωα της παράστασης, την οποία γνωρίζουμε από τα νεανικά της χρόνια. Από την πρώτη μέρα που γνωρίζεται με τον μετέπειτα σύζυγό της, τον Γιώργο, είναι συνεχώς δίπλα του στα καλά και τα άσχημα και εξελίσσονται και μεγαλώνουν και οι δύο μαζί μέχρι περίπου τα γεράματα. Η Ελένη ίσως τείνει να είναι λίγο φορτική απέναντι στον Γιώργο, αλλά και ποια σύζυγος δεν είναι έτσι; (χαχα γέλια)
– Λία – Ελένη: Ομοιότητες και διαφορές στον τρόπο δράσης των δύο γυναικών;
Λία: Έχει πολύ ενδιαφέρον αυτή η ερώτηση που μου κάνεις, γιατί δεν έχω κάτσει ποτέ να το σκεφτώ συγκροτημένα, όπως καλούμαι τώρα να κάνω. Υπάρχουν πολλά στοιχεία δικά μου που μοιάζουν αρκετά με την Ελένη. Ίσως, η επιμονή που έχει σε μερικά πράγματα, το ότι τα θέλει όλα να γίνονται με τον σωστό τρόπο, που ενδεχομένως αυτό να την κάνει και λίγο πιο πιεστική. Είναι προστατευτική και τρυφερή με τον σύζυγό της, με το παιδί της και με τον εγγονό της μετέπειτα. Σε ορισμένα σημεία ίσως να είναι λίγο αφελής και δεν μπορώ να πω ότι μου μοιάζει και δεν το λέω καθόλου υποτιμητικά. Νομίζω ότι είναι ένας όμορφος χαρακτήρας, συγκροτημένος και χωρίς να θέλω να ακουστεί υποτιμητικά αυτό που θα πω, η Ελένη είναι η γυναίκα που θα λέγαμε ότι είναι σύζυγος – μαμά – νοικοκυρά. Δεν είναι δηλαδή μία γυναίκα που εργάζεται, αλλά είναι μία γυναίκα του σπιτιού, νοικοκυρά και απορροφημένη στην μητρότητα και στον ρόλο της συζύγου.
Έχω καταλήξει ότι ακόμη και αν κάτι σε δυσκολεύει να μην τα παρατάς, να προσπαθείς να βρεις μία λύση, ή μία άλλη προσέγγιση γιατί ίσως δεν είναι όλα προβλήματα, αλλά ευκαιρίες που σου δίνουν μία διαφορετική οπτική σε κάποιο θέμα που σε απασχολεί.
– Η παράσταση θεωρώ ότι αφήνει και ένα ρητορικό ερώτημα σε σχέση με τη ζωή και τον θάνατο. Πιστεύεις αλήθεια στη ζωή μετά θάνατον;
Λία: Ναι πιστεύω, όπως πιστεύω και στη ζωή, πριν τη ζωή μας. Δεν μπορώ να το βάλω σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, αλλά πιστεύω ότι κάτι υπάρχει πιο πριν και πιο μετά από την ζωή μας.
– Συνεργάζεσαι δύο χρόνια με τον Ευάγγελο Σαμιώτη, ο οποίος είναι ο συγγραφέας, ο σκηνοθέτης και ο συμπρωταγωνιστής σου στην παράσταση. Θέλω να μου πεις δύο λόγια για αυτή σου τη συνεργασία και πως αυτή προέκυψε;
Λία: Προέκυψε μετά από οντισιόν. Δεν γνωριζόμασταν πιο πριν. Μου ήταν όμως γνώριμος ως φυσιογνωμία. Με επέλεξε για το συγκεκριμένο έργο και έτσι ξεκίνησε η συνεργασία μας το καλοκαίρι του 2020. Δυστυχώς όμως, ενώ κάναμε αρκετές πρόβες, δεν μπορέσαμε να ανεβάσουμε όλη την σεζόν παράσταση, λόγω των μέτρων για τον Κορονοϊό. Παίξαμε δύο φορές και μία παράσταση το καλοκαίρι. Πλέον η παράσταση αυτή συνεχίζεται και φέτος μέχρι και τις 12 Ιανουαρίου 2022. Τον εκτιμώ πάρα πολύ τον Βαγγέλη. Γράφει με έναν σύγχρονο και άμεσο τρόπο που αγγίζει. Νομίζω ότι όλοι όσοι έχουν έρθει να δουν την παράσταση φεύγουν ευχαριστημένοι και γεμάτοι και πιστεύω ότι αυτό είναι το πιο σημαντικό για τον θεατή.
– Όταν πήρες το κείμενο της παράστασης στα χέρια σου, ποιό ήταν εκείνο το στοιχείο που σε έκανε να πεις το ναι και να συμμετέχεις;
Λία: Αρχικά ήταν ο επαγγελματισμός και η συνέπεια που διαπίστωσα και κατά την οντισιόν. Έπειτα, όταν πήρα το κείμενο στα χέρια μου, μου άρεσε το κείμενο, ότι ρέει ο λόγος, είναι άμεσος, χωρίς δύσκολα νοήματα και πλέον μετά από δύο χρόνια, παίζει ρόλο και η σχέση που έχουμε αναπτύξει και με τον Βαγγέλη και με τα υπόλοιπα παιδιά.
– Αν σου γίνει μία πρόταση για την τηλεόραση ή τον κινηματογράφο, τι είναι αυτό που σε γοητεύει σε αυτά τα δύο μέσα;
Λία: Χωρίς να θέλω να σου πω ψέματα, το νούμερο ένα είναι η αναγνωσιμότητα και στο λέω με απόλυτη συνείδηση. Η αναγνωσιμότητα ανοίγει πόρτες, κακά τα ψέματα, κάτι το οποίο είναι πολύ σημαντικό. Από κει και πέρα, επειδή δεν το έχω ζήσει, δεν μπορώ να σου πω περισσότερα. Το θέατρο βέβαια, είναι άλλο πράγμα γιατί το να ερμηνεύεις πάνω στη σκηνή, είναι μία εντελώς διαφορετική διαδικασία, από το να ερμηνεύεις στην οθόνη, όπου εκεί έχεις άλλους χρόνους και γίνεται πολύ πιο γρήγορα η παραγωγή, σε σχέση με το θέατρο.
Πιστεύω στη ζωή πριν και μετά τη ζωή μας. Δεν μπορώ να το βάλω σε ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, αλλά πιστεύω ότι κάτι υπάρχει πιο πριν και πιο μετά από την ζωή μας.
– Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που σε γοητεύουν και παρατηρείς, όταν παίζεις εσύ σε μία παράσταση και ποια είναι εκείνα όταν πηγαίνεις ως θεατής να δεις μία παράσταση;
Λία: Παίρνοντας ως αφορμή μία πρόσφατη παράσταση που έχω δει στο θέατρο Πορεία “Η νύχτα της Ιγκουάνα” του Τένεσι Ουίλιαμς, ένα έργο ελάχιστα πλεγμένο στην Ελλάδα, το οποίο μου άρεσε πάρα πολύ. Ως θεατής για μένα το κίνητρο για να παρακολουθήσω μία παράσταση, είναι να είναι ένα έργο που αγαπώ και που μου είναι γνώριμο και λίγο πιο κλασσικό. Στην παράσταση που παίζω είναι ότι είναι ένα έργο άμεσο, βασίζεται στη σύγχρονη ζωή του κάθε ανθρώπου και σε κάνει να ζεις μέσα σε δύο ώρες και το γέλιο, το κλάμα, την συγκίνηση και τη χαρά.
– Τι είναι αυτό που σε αποφορτίζει μετά από μία έντονη μέρα γυρνώντας στο σπίτι;
Λία: Να χαϊδεύω τα ζωάκια μου και να τα παίρνω αγκαλιά. Επίσης, το να διαβάσω ένα βιβλίο που αγαπώ. Μου αρέσει πολύ η λογοτεχνία. Ακόμη και το να μιλήσω στο τηλέφωνο με ένα αγαπημένο μου πρόσωπο. Πράγματα απλά, που όμως μετά από μία δύσκολη μέρα μπορεί να είναι πολύ σημαντικά.
– Πώς βίωσες στην περίοδο της καραντίνας;
Λία: Την πρώτη χρονιά για μένα ήταν καλά. Μη σου πω ότι την προσδοκούσα κιόλας, με την έννοια ότι είχα αρκετά κουραστεί στην πρώτη μου δουλειά, αφού είμαι δικηγόρος και είχα αρκετή πίεση. Οπότε αυτή η απρόσμενη επί μακρόν άδεια, ήταν ότι χρειαζόμουν. Ωστόσο, στη δεύτερη καραντίνα δυσκολεύτηκα πολύ. Με ενόχλησε πάρα πολύ, που ενώ είχα ξεκινήσει με πολύ ενθουσιασμό τις πρόβες για την παράσταση μας, ρίξαμε αυλαία μετά την πρεμιέρα μας, γεγονός που με στενοχώρησε, με θύμωσε και με απογοήτευσε.
– Σχετικά με τα σκάνδαλα που ακούστηκαν στον καλλιτεχνικό χώρο, όσο αναφορά την λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία που δέχθηκαν κάποιοι συνάδελφοί σου, καθώς και το κίνημα “Me too”, ποια είναι η άποψη σου ως μία νέα ηθοποιός για όλα αυτά;
Λία: Νομίζω ότι όλα αυτά σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό ήταν γνωστά, ως ένα κοινό μυστικό θα έλεγα. Από την άλλη, αυτές οι συμπεριφορές ανθίζουν σε έναν χώρο, όπου υπάρχει έντονος ανταγωνισμός και ο καλλιτεχνικός χώρος είναι ένας τέτοιος χώρος. Επίσης, όταν τα κριτήρια δεν είναι απόλυτα αξιοκρατικά για την επιλογή του ενός έναντι του άλλου, ανθίζουν τέτοιου είδους συμπεριφορές. Εγώ δεν θέλω τόσο πολύ να σταθώ στα πρόσωπα που ενεπλάκησαν. Θα σταθώ πιο πολύ στους λόγους για τους οποίους ανθίζουν τέτοιου είδους φαινόμενα στον καλλιτεχνικό χώρο. Ο έντονος ανταγωνισμός και όταν υπάρχουν άνθρωποι διατεθειμένοι να θυσιάσουν πολλά από την αξιοπρέπειά τους, τα ιδανικά τους και τα πιστεύω τους, προκειμένου να πάρουν έναν ρόλο -και δεν το κρίνω αυτό, γιατί πραγματικά μπορεί από έναν ρόλο να εξαρτάται η διαβίωση τους- νομίζω ότι δίνουν πρόσφορο έδαφος σε τέτοια φαινόμενα κακοποιητικής συμπεριφοράς να ανθίζουν. Οπότε για μένα αυτό θα έπρεπε να αποτελέσει μία αφορμή να δούμε ευρύτερα το πώς και το γιατί οδηγούμαστε σε τέτοιες κακοποιητικές συμπεριφορές και ίσως με κάποιο τρόπο, θα πρέπει να ξεκινήσει από εμάς τους ηθοποιούς αυτό. Θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο συνειδητοποιημένοι στο γιατί και το πώς κάνουμε κάτι και ποια είναι τα όρια της αξιοπρέπειας του καθενός και πως αυτά διαφυλάσσονται.
Ο έντονος ανταγωνισμός και όταν υπάρχουν άνθρωποι διατεθειμένοι να θυσιάσουν πολλά από την αξιοπρέπειά τους, τα ιδανικά τους και τα πιστεύω τους, προκειμένου να πάρουν έναν ρόλο, νομίζω ότι δίνουν πρόσφορο έδαφος σε τέτοια φαινόμενα κακοποιητικής συμπεριφοράς να ανθίζουν.
– Πιστεύεις ότι οδεύουμε προς μία κατάσταση που θα εξαλείψει τέτοιου είδους φαινόμενα και γιατί δεν γινόταν αυτό το προηγούμενο διάστημα και φτάσαμε σε αυτό το σημείο;
Λία: Όσο αφορά το πρώτο σκέλος, πολύ φοβάμαι πως όχι. Φοβάμαι πως έσκασε ότι ήταν να σκάσει για συγκεκριμένους ανθρώπους (που σίγουρα θα υπάρχουν και άλλοι), αλλά νομίζω ότι αυτό ήταν. Δεν είμαι σίγουρη ότι θα έχει και συνέχεια, τουλάχιστον όχι στο βαθμό που που έχει γίνει μέχρι τώρα. Όσο αφορά το δεύτερο σκέλος της ερώτησης σου στο γιατί τώρα, πιστεύω ότι έπαιξε ρόλο και το γεγονός της απραξίας στον καλλιτεχνικό χώρο που ίσως να έκανε κάποιους ανθρώπους πιο ανοιχτούς στο να μιλήσουν. Δεν θέλω να πιστέψω ότι έγινε για να πληγούν συγκεκριμένα άτομα ή για άλλους λόγους. Πιστεύω απλά ότι ήταν πρόσφορο το έδαφος για να γίνει τη συγκεκριμένη στιγμή.
– Ποια είναι τα επόμενα σχέδιά σου;
Λία: Μέχρι στιγμής θα είμαστε με την συγκεκριμένη παράσταση στο μικρό θέατρο του Κεραμεικού, κάθε Τετάρτη την Κυριακή μέχρι τις 12 Ιανουαρίου 2022. Προς το παρόν, δεν υπάρχει κάτι άλλο που να είναι σίγουρο και ανακοινώσιμο.
– Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;
Λία: Μου αρέσει πολύ η κολύμβηση και κολυμπάω χειμώνα- καλοκαίρι. Το καλοκαίρι στη θάλασσα, ενώ τον χειμώνα σε πισίνα σε γυμναστήριο. Είναι η καλύτερη μορφή γυμναστικής για μένα. Επίσης, πηγαίνω όσο μπορώ θέατρο, σινεμά, τένις με φίλους και φυσικά πολλά ταξίδια.
– Θα μας κάνεις μία ευχή για το τέλος;
Λία: Να είναι όλοι οι άνθρωποι καλά, να έχουν υγεία σωματική και ψυχική, να αγαπούν τους εαυτούς τους, την ζωή, να μην το βάζουν κάτω και να ονειρεύονται και να ελπίζουν πάντα το καλύτερο για τους ίδιους και για τους συνανθρώπους τους.
– Σε ευχαριστούμε πολύ για αυτή την όμορφη κουβέντα! Εμείς να σου ευχηθούμε υγεία, ευτυχία και επιτυχία σε όλα τα επίπεδα της ζωής σου.
Απομαγνητοφώνηση & επιμέλεια συνέντευξης: Νίκος Γινάργυρος
Θα πρέπει να είμαστε λίγο πιο συνειδητοποιημένοι στο γιατί και το πώς κάνουμε κάτι και ποια είναι τα όρια της αξιοπρέπειας του καθενός και πως αυτά διαφυλάσσονται.
Τελευταίες παραστάσεις: Κυριακή 02/01 στις 18.30 & Τετάρτη 29/12 και 05-12/01 στις 20.00
“Από την Αρχή… μέχρι το Τέλος” στο Μικρό Θέατρου Κεραμεικού
Ερμηνεύουν: Δημήτρης Νικολόπουλος, Ευάγγελος Σαμιώτης, Κωνσταντίνα Σιλέβρη, Λία Δημητριάδου
Συντελεστές παράστασης
Κείμενο- Σκηνοθεσία: Ευάγγελος Σαμιώτης
Φωτισμοί: Έλτον Μπίφσα
Μουσική Επιμέλεια: Ευάγγελος Σαμιώτης
Ηχοληψία: Σάκης θεοδωρόπουλος
Σκηνικά- Κοστούμια: Topper Groups
Φωτογραφίες: Ελευθερία ταμβακοπούλου
Σχεδιασμός Αφίσας: Ευαγγελία Σούλη
Παραγωγή: πολιτιστική θαλλώ αμκε
Καμία κριτική