O Στέφανος Καλλιανίδης μας μιλά για τα “Έργατα και δουλείας”, σε σκηνοθεσία Ελένης Γερασιμίδου

Στέφανε, η φθινοπωρινή καλλιτεχνική σεζόν, σε βρίσκει για άλλη μια φορά απασχολημένο με κάτι νέο. Με την παράσταση “Έργατα και δουλείας”, στο Από Κοινού θέατρο. Πώς αισθάνεσαι για όλο αυτό;

Σ.Κ.: Καλησπέρα Αγγελική μου. Φυσικά και αισθάνομαι πολύ περήφανος. Όχι μόνο ότι συμμετέχω σε μια παράσταση, αλλά και το ότι αυτή ή παράσταση έχει να κάνει με τους προγόνους μου (τους Ποντίους) .

Πες μας αν θες, κάποια λόγια για την νέα παράσταση και για την υπόθεση της. Ποιος είναι ο ρόλος σου σε αυτήν; Για πόσο καιρό θα παίζει;

Σ.Κ.: “Έργατα και δουλείας’’ είναι ο γενικός τίτλος από τρία ποντιακά μονόπρακτα με τους εξής τίτλους : “ Ένας καλός μάρτυρας” , “Η κουτσή” και  “η Αγάπη”. Τα δυο πρώτα βασίζονται σε κάποιες παρεξηγήσεις σε σχέση με τους τότε Πόντιους που ήρθαν στην Ελλάδα μετά τον ξεριζωμό. Το τρίτο έχει να κάνει με την αγάπη δύο νέων παιδιών της τότε εποχής και πώς αντιδρούν οι γονείς τους. Ο δικός μου ρόλος στην παράσταση έχει να κάνει ως εξής: Στο πρώτο έργο ερμηνεύω ένα δικηγόρο σε ένα δικαστήριο όπου γίνεται η παρεξήγηση. Στο δεύτερο, ένα διερμηνέα που λύνει μια παρεξήγηση μέσα στο έργο και στο τρίτο, τον αφηγητή της ρομαντικης μας ιστορίας. Επίσης, ντύνονται και τα τρία έργα, με μουσική που παίζω επί σκηνής ποντιακή λύρα. Οι παραστάσεις ξεκινούν στις 12 Νοεμβρίου και ο κύκλος τους στην Αθήνα κλείνει στις 26 Δεκεμβρίου. Και φυσικά στο Από Κοινού Θέατρο.

Πόσο ενδιαφέρουσα είναι μια συνεργασία με ένα όνομα όπως η Ελένη Γερασιμίδου; (δεν ρωτάω αν είναι ενδιαφέρουσα, γιατί αυτό είναι δεδομένο).

Σ.Κ.: Με την κυρία Γερασιμίδου δεν θέλεις να σταματήσεις να δουλεύεις. Πραγματικά τελειώνει η πρόβα και θέλεις κι άλλο. Τόσο δοτική, τόσο δημιουργική, τόσο προστατευτική (και καλλιτεχνικά και ανθρωπιστικά) και τόσο καλλιτέχνης, με κεφαλαία γράμματα. Αλλά με την πραγματική έννοια του καλλιτέχνη που περιέχει μέσα και την λέξη Άνθρωπος.

Ως Πόντιος Στέφανε, κατά πόσο πιστεύεις ότι η καλλιτεχνική κληρονομιά που έχεις στους ώμους σου, πρέπει να διαδίδεται με κάθε δυνατό μέσο στο κοινό της χώρας μας; Τι έχει να μας διδάξει η ιστορία και ο πολιτισμός των Ποντίων;

Σ.Κ.: Η κληρονομιά που έχουν -είτε καλλιτεχνική είτε ιστορική- οι Πόντιοι, όπως και κάθε λαός, είναι πολύ βαριά και πραγματικά πρέπει να φωνάζουμε πλέον και όχι να μιλάμε για την διαδώσουμε. Και δεν ξέρω κατά πόσο θα αντέξουν οι ώμοι μας. Είναι η γενιά μας εκείνη που πρέπει να μάθει με ακριβή λεπτομέρεια την ιστορία και να δώσει όσα περισσότερα μπορεί προκειμένου εκείνη να διασωθεί. Αυτό που με στεναχωρεί είναι ότι είμαστε λίγοι αυτοί που θέλουμε να “αλλάξουμε τον κόσμο’’ και προσπαθούμε να βάλουμε ένα μικρό λιθαράκι σε ότι κάνουμε. Τώρα το τι έχει να διδάξει η ιστορία, πάνω-κάτω είναι γνωστό. Το μόνο που θέλω να επισημάνω είναι οι χαμένες 350.000 ψυχές. Μήπως και πέσει σε κανενός το μάτι αυτός ο αριθμός και ταρακουνηθούμε λίγο.

Ποια είναι η μαγική συνταγή μιας μουσικοθεατρικής παράστασης, η οποία πρέπει να συνδυάσει αρμονικά δύο είδη τέχνης ώστε να βγει ένα αρμονικό αποτέλεσμα;

Σ.Κ.: Η μαγική συνταγή όχι μόνο μιας μουσικοθεατρικής αλλά και γενικά μουσικής ή θεατρικής παράστασης είναι κυρίως η ομαδικότητα.

247269286_439661207500366_982503203336684197_n

  “Η μαγική συνταγή όχι μόνο μιας μουσικοθεατρικής αλλά και γενικά μουσικής ή θεατρικής παράστασης είναι κυρίως η ομαδικότητα”.

 

Πώς νιώθεις εσύ ως καλλιτέχνης; Είσαι περισσότερο μουσικός/τραγουδιστής ή ηθοποιός;

Σ.Κ.: Η αλήθεια είναι ότι η λέξη καλλιτέχνης είναι τόσο μεγάλη που δεν τολμώ να ονομάζομαι έτσι. Αλλά σε σχέση με την ηθοποιία και την μουσική, ας πούμε ότι μπορεί να τα έχω μοιρασμένα.

Πώς φαντάζεσαι τα ιδανικά φετινά Χριστούγεννα; Πώς και με ποιους θα ήθελες να τα περάσεις;

Σ.Κ.: Αν και φύσει αισιόδοξος, τα φετινά Χριστούγεννα έχουν μια ιδιαίτερη θλίψη. Αλλά έχει να κάνει καθαρά με την κατάσταση που βιώνουμε και όχι με κάτι προσωπικό. Ας ευχόμαστε όμως για το καλύτερο πάντα. Τα Χριστούγεννα είναι πάντα για μένα, μια οικογενειακή γιορτή.

Τι νέο μας ετοιμάζεις για το νέο έτος; Τι ελπίζεις γενικά για το μέλλον; Τόσο ως καλλιτέχνης όσο και ως Στέφανος…

Σ.Κ.: Σε λίγο καιρό ετοιμάζω ένα ποντιακό τραγούδι. Έχει γραφτεί η μουσική, έχουν γραφτεί οι στίχοι και είμαι σε πρόβες με τους συντελεστές. Σε σχέση με το θέατρο, είμαι σε συζητήσεις από την νέα χρονιά, απλά δεν έχει κλείσει κάτι σίγουρο. Όσο για το μέλλον, ελπίζω πάντα στο καλύτερο για όλους και ως Στέφανος εύχομαι “ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ”!.

248538575_10159012994758355_4601469114639234071_n

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου