Λίγα λόγια για το έργο:
Μία σάτιρα που ξεκινάει με την κηδεία του κεντρικού ήρωα του έργου, στην οποία παρευρίσκονται όλοι οι άνθρωποι της ζωής του αλλά… και ο ίδιος… Το γεγονός αυτό γίνεται η αφορμή να ξεδιπλωθεί το κουβάρι της ζωής του. Η σύζυγος, ο πρώτος έρωτας, η νεαρή ερωμένη, η μητέρα, ο πεθερός του, καθώς και πολλά άλλα πρόσωπα της ζωής του, παρελαύνουν από την σκηνή του θεάτρου, δείχνοντάς μας τόσο τις εξελίξεις της ζωής του ήρωα, αλλά και της εποχής. Ένα «Παιχνίδι ζωής» με αυτά που φαίνονται και αυτά που μένουν κρυμμένα σε ένα διαρκώς εναλλασσόμενο σκηνικό με 10 συνολικά ηθοποιούς, οι οποίοι υπόσχονται 90 λεπτά γέλιου, συνοδευόμενου με σκέψεις για το σπίτι, για το που κινήσαμε και το που βαδίζουμε, για το χθες, το τώρα και το αύριο…
«Σαν μια «αόρατη» εικόνα, ο ήρωας του έργου μας πλανιέται πάνω και γύρω απ’ όσους πέρασαν από τη ζωή του και ξετυλίγει το κουβάρι των σημαντικών στιγμών μέσα από αλλεπάλληλες κωμικές και συγκινησιακές καταστάσεις», σημειώνει για το έργο ο σκηνοθέτης Αλέξανδρος Λιακόπουλος.
Είναι ένα δυνατό κείμενο, που ενώ γελάς και περνάς πολύ καλά κατά την διάρκεια της παράστασης, προβληματίζεσαι φεύγοντας. Ταυτίζεσαι με τους ήρωες και σου γεννιούνται ερωτήματα. Είναι από τα καλύτερα θεατρικά κείμενα που έχω δει τα τελευταία χρόνια.
Η κριτική μας:
Αρχικά θα ήθελα να αναφερθώ στον συγγραφέα Γιώργο Μπέλλο, ο οποίος μας παρέδωσε ένα κείμενο γεμάτο έξυπνες ατάκες, εξαιρετική ανάπτυξη και διαχείριση του θέματος, αλλά και του χρόνου και στακάτο ρυθμό. Αξίζει βέβαια να αναφέρουμε πως το έργο του «Παιχνίδι ζωής», έχει βραβευτεί σε διαγωνισμό από το Υπουργείο Πολιτισμού και έχει λάβει εξαιρετικές κριτικές και όχι άδικα. Είναι ένα δυνατό κείμενο, που ενώ γελάς και περνάς πολύ καλά κατά την διάρκεια της παράστασης, προβληματίζεσαι φεύγοντας. Ταυτίζεσαι με τους ήρωες και σου γεννιούνται ερωτήματα. Είναι από τα καλύτερα θεατρικά κείμενα που έχω δει τα τελευταία χρόνια. Δεν σας κρύβω πως περιμένω με αγωνία να δω το επόμενό του έργο.
Θα συνεχίσω με τον σκηνοθέτη της παράστασης, τον Αλέξανδρο Λιακόπουλο, η σύμπραξη του οποίου με το κείμενο αυτό ήταν μια ευτυχέστατη συγκυρία. Δεν θα μπορούσε να διαχειριστεί καλύτερα την ιδέα του συγγραφέα. Ανέδειξε το κείμενο σε υπέρτατο βαθμό. Η σκηνοθεσία του, σε παρασύρει στην δίνη που δημιουργούν οι σχέσεις των ηρώων και ξεκινάς ένα αξέχαστο ταξίδι μέσα από τα μάτια του. Κατάφερε να δημιουργήσει ατμόσφαιρα, εμπνευσμένος και από τον υπέροχο και ζεστό χώρο του θεάτρου. Διαχειρίστηκε τις συνεχείς χρονικές μεταβάσεις, εναλλασσόμενες μεταξύ παρόντος-παρελθόντος, με φοβερή δεξιοτεχνία, εκμεταλλευόμενος σαφώς και τις ευκολίες που του προσέφερε το κείμενο. Έκανε μια εξαιρετική σκηνοθεσία με ελάχιστα σκηνικά στη διάθεσή του, τα οποία όμως ήταν αρκετά για να δημιουργήσει ολοκληρωμένες εικόνες στον θεατή. Τέλος αξίζουν συγχαρητηρίων όλοι όσοι ασχολήθηκαν με την επιλογή των ηθοποιών (casting), μεταξύ των οποίων και ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος. Είναι το καλύτερο που έχω δει έως σήμερα. Θα εκπλαγείτε!
Οι ηθοποιοί της παράστασης αξίζουν ξεχωριστή μνεία, καθώς έδωσαν εξαιρετικές ερμηνείες αρχής γενομένης με τον πρωταγωνιστή της παράστασης, Γιώργη Κοντοπόδη (Γιώργος-πεθαμένος). Ο ρόλος του ήταν αρκετά κουραστικός, καθώς βρισκόταν στην σκηνή σχεδόν καθ’όλη την διάρκεια του έργου. Ακόμα μια δυσκολία που είχε να αντιμετωπίσει, όπως και οι υπόλοιποι συντελεστές, ήταν οι συνεχείς εναλλαγές χώρου-χρόνου και συναισθημάτων. Όμως στάθηκε πάνω απ’ όλα αυτά, γοητεύοντας μας με την ερμηνεία του και κάνοντάς μας να ταυτιστούμε μαζί του.
Εξαιρετική ήταν και η Γεωργία Σιακαβάρα (Λένα-σύζυγος πεθαμένου), η οποία μας μετέφερε τον κυνισμό αυτής της γυναίκας, αλλά και τα όνειρά της. Υπηρέτησε και εκείνη με τη σειρά της εξαιρετικά το κείμενο. Καταπληκτική ηθοποιός, καθώς και ο δικός της ρόλος ήταν πολύ απαιτητικός. Αυτό δεν στάθηκε εμπόδιο να μας χαρίσει μια αξέχαστη και άρτια Λένα.
Όλοι οι ρόλοι ήταν υψηλών απαιτήσεων. Οι ηθοποιοί στάθηκαν αντάξιοι των περιστάσεων και σαν σύνολο δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα στο έργο, η οποία μας συνεπήρε και μας έκανε να γελάσουμε μαζί τους, να τους συμπονέσουμε, να τους καταλάβουμε και τέλος να τους συγχωρέσουμε.
Οι υπόλοιποι ρόλοι ανήκουν στους: Τατιάνα Άρκου, η οποία απέδωσε άριστα την ευαισθησία και το κρυμμένο πάθος της Άννας.
Σταυρούλα Ντέμκα, η οποία ανέδειξε υπέροχα την πληθωρική και σέξι προσωπικότητα της Κάθριν. Η Αννίτα Μαυρομιχάλη η οποία κρατούσε έναν ιδιαίτερο ρόλο, αυτόν της συχωρεμένης μάνας του Γιώργου. Τον απέδωσε με πολύ ζωντάνια αν και πεθαμένη, υπενθυμίζοντας πως η μάνα παραμένει μάνα και μετά θάνατον, με όλα τα κακά και τα καλά της. Η Εύα Σταυρογιάννη (Εύα-χορογράφος παράστασης), πολύ καλή υποκριτικά, όσο και οι χορογραφίες της. Ο Γιάννης Κωσταράς (Πέτρος) απίθανος, με έναν ρόλο πολύ χαρακτηριστικό που κούμπωσε σαν γάντι επάνω του. Ο Σταύρος Μπαρίκος υποδύθηκε με επιτυχία τον Γιάννη, έναν καιροσκόπο και κατά βάση άεργο. Ο Σπύρος Κατηφόρης (Τάκης) με τον ρόλο του εκπροσωπεί την νοσηρή πλευρά του δημοσίου, ξεδιπλώνοντας μέσα από τον χαρακτήρα του τα κακώς κείμενα. Τον απέδωσε εξαιρετικά.
Τέλος ο Ντίνος Σούτης (πεθερός πεθαμένου) έδωσε ρεσιτάλ, καθώς το μεγαλύτερο μέρος του έργου το έπαιξε λέγοντας μια ατάκα. Αυτό για όσους δεν γνωρίζουν είναι πολύ δύσκολο, διότι το κάτω κείμενο της ατάκας πρέπει πάντα να είναι διαφορετικό. Ο Στανισλάφσκι θα ήταν πραγματικά περήφανος.
Όλοι οι ρόλοι ήταν υψηλών απαιτήσεων. Οι ηθοποιοί στάθηκαν αντάξιοι των περιστάσεων και σαν σύνολο δημιούργησαν μια ατμόσφαιρα στο έργο, η οποία μας συνεπήρε και μας έκανε να γελάσουμε μαζί τους, να τους συμπονέσουμε, να τους καταλάβουμε και τέλος να τους συγχωρέσουμε.
Το «Παιχνίδι ζωής» είναι ένα θεατρικό διαμάντι, που σας περιμένει να το ανακαλύψετε κάπου στην Πλάκα. Θα περάσετε ένα πολύ ευχάριστο βράδυ γελώντας. Όπως εγώ… Μην το χάσετε…
Ταυτότητα παράστασης:
Συντελεστές:
Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Λιακόπουλος
Κείμενο: Γιώργος Μπέλλος
Κοστούμια: Κατερίνα Κοντού
Σκηνικά: Βασίλης Αναστασίου
Βοηθός σκηνοθέτη-χορογραφία: Εύα Σταυρογιάννη
Παίζουν:
Γιώργης Κοντοπόδης, Γεωργία Σιακαβάρα, Γιάννης Κωσταράς, Τατιάνα Άρκου, Σπύρος Κατηφόρης, Σταυρούλα Ντέμκα, Σταύρος Μπαρίκος, Εύα Σταυρογιάννη.
Πληροφορίες:
Παραστάσεις έως την Κυριακή 17 Μαρτίου.
Ημέρες και ώρες παραστάσεων:
Σάββατο στις 21:30, Κυριακή στις 18:30
Διάρκεια παράστασης: 120 λεπτά
Τιμές εισιτηρίων: 15€, 10€ (φοιτητικό, ανέργων, Α.Μ.Ε.Α.)
Θέατρο «Μπέλλος»
Κέκροπος 1, Πλάκα.
Τηλέφωνο: 2103229889
tsai2012saxara@gmail.com
Το «Παιχνίδι ζωής» είναι ένα θεατρικό διαμάντι, που σας περιμένει να το ανακαλύψετε κάπου στην Πλάκα.
Αραξιάνα Αβακιάν
Latest posts by Αραξιάνα Αβακιάν (see all)
- Είδαμε την παράσταση “αστΕΡΩΣκονη” της Χριστίνας Ματθαίου στο Θέατρο Σημείο - 25 Φεβρουαρίου 2025
- Κριτική για την παράσταση “Ηρακλής Μαινόμενος Ευριπίδης” - 30 Σεπτεμβρίου 2024
- Είδαμε την παράσταση “Ανεβαίνοντας τη σκάλα” στο θέατρο Χυτήριο - 27 Ιουλίου 2019
Καμία κριτική