Συνέντευξη τον καρδινάλιο του “Δον Καμίλο”, Νίκο Καρανικόλα

Σε αυτή τη ζωή, μερικές φορές, όλα πάνε ανάποδα. Λες και αλλάζουν οι πόλοι της γης, λες και η Ανταρκτική πάει στην Αρκτική, έτσι συμβαίνει και σε κάποια γεγονότα τα οποία σπάνε κάθε κατεστημένο, και σε αφήνουν στην καλύτερη περίπτωση, άναυδο. Κάπως έτσι συνέβη και στην περίπτωση του Νίκου Καρανικόλα, ήτοι Καρδινάλιου, στο θεατρικό έργο “Δον Καμίλο”, το οποίο, έπειτα από την περσινή του μεγάλη επιτυχία, ανανεώνει το ραντεβού του για τις αρχές του Φεβρουαρίου.

Με τον Νικόλα, το πράγμα πήγε ως εξής: αντί να με παρακαλάει για το πότε επιτέλους θα του πάρω συνέντευξη και κυρίως, πότε αυτή θα βγει, έγινε ακριβώς το αντίθετο. Από άλλες πηγές όμως, μαθαίνω ότι κανονικά, εγώ, η δημοσιογράφος είμαι εκείνη που πρέπει να τρέχει και να παρακαλάει για μια συνέντευξη, η οποία ομολογουμένως, πήρε τον χρόνο της προκειμένου να γίνει. Ποιον να πιστέψω τώρα Νικόλα; Την Αρκτική ή την Ανταρκτική; Ή μήπως μόνο εσένα;

Μάλλον εσένα επιλέγω, εξ’ ου και οι ερωτήσεις, το ενδιαφέρον μου ως καλλιτέχνης του λόγου και ως άνθρωπος κυρίως, γιατί κακά τα ψέματα, όταν τα φώτα σβήσουν, μένει ο άνθρωπος. Ατόφιος. Κι εκεί φαίνεται η λάμψη του. Στο σκοτάδι. Σε αυτό ακριβώς το σκοτάδι γεννιούνται οι πιο δυνατές συνεργασίες και οι πιο πιστές φιλίες. Και όταν μιλάμε επίσης για ήθος, καλοσύνη, ευγένεια, ταλέντο, χιούμορ και αρχές, όλα αυτά, εστιάζονται στο πρόσωπο του Νίκου Καρανικόλα.

Μια μόνο συνέντευξη, μπορεί να καλύψει ένα μόνο μικρό μέρος του τι είναι ο Καρδινάλιος της καρδιάς μας. Για να τον χαρείτε ακόμα περισσότερο, απλά ελάτε στον “Δον Καμίλο”!

Καλωσορίζουμε στην παρέα των kallitexnes.gr τον Νίκο Καρανικόλα, ο οποίος υποδύεται με μεγάλη επιτυχία, τον ρόλο του Καρδινάλιου στο θεατρικό έργο “Δον Καμίλο” που ξεκινά τη δεύτερη σεζόν του στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων. Νίκο, σου αφήνουμε το ελεύθερο να μας συστηθείς. Επίσημα ή ανεπίσημα. Η επιλογή, δική σου.  

Νίκος Καρανικόλας: Επίσημα πάντα! Είμαι ο Νικόλας Καρανικόλας που σε ό,τι αφορά τον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων, έχω αγαπηθεί ως οικοδεσπότης από κοινό και συνεργάτες. Ενίοτε εκτελώ χρέη βοηθού σκηνοθεσίας και προπονητή χαρακτήρων εντός κι εκτός σκηνής. Δεν με θες για αντίπαλο (γέλια).

Πώς και πότε έγινε η γνωριμία σου με την κ. Αλίκη Πήτερσον, την ιδιοκτήτρια του Χώρου Τέχνης Ασωμάτων, και πώς ακριβώς η γνωριμία αυτή εξελίχθηκε σε φιλία και επιτυχημένη συνεργασία; 

N.K: Η γνωριμία μου με την Αλίκη έγινε το 2011, όταν ως τελειόφοιτος του Μικρού Πολυτεχνείου κάναμε τις παραστάσεις μας στον Χώρο. Το ντεμπούτο μου το έκανα πάλι ως κακός καθολικός παπάς…το λες και καρμικό αυτό! Η γνωριμία έγινε φιλία,  η χημεία μας ήταν και είναι φοβερή, με αποτέλεσμα, όταν “χήρεψε” η θέση του δεξιού χεριού, να μου γίνει πρόταση από την Αλίκη, και έμελλε πλέον να είμαστε μαζί τα τελευταία χρόνια.

Τι είναι για σένα ο Χώρος Τέχνης Ασωμάτων; Σε ποιο σημείο σου άλλαξε τη ζωή και τι προσδοκίες έχεις πλέον από αυτόν ως άνθρωπος που ζει και εργάζεται μέσα σε αυτόν; 

N.K: Ο Χώρος Τέχνης Ασωμάτων είναι για μένα το δεύτερο σπίτι μου. Άλλαξαν πολλά με την παρουσία μου, όμως κι εγώ έβγαλα μπροστά ό,τι καλύτερο έχω. Από την πρώτη στιγμή, είχα ελευθερία κι εμπιστοσύνη από την Αλίκη, και τα αποτελέσματα μας δικαίωσαν. Η ζωή ενός ανθρώπου που λειτουργεί σε όλα τα τμήματα ενός θεάτρου είναι συναρπαστική. Δεν βαριέσαι ποτέ και η προσδοκία που έχω είναι σε ό,τι περνά από το χέρι μου, όλα να γίνονται όπως πρέπει και χωρίς εκπτώσεις.

Καλώς ή κακώς (καλώς! καλώς!), οι ως τώρα ρόλοι που έχεις ερμηνεύσει στο θέατρο έχουν να κάνουν με τον κλήρο. Ο πρώτος σου ρόλος, από ό,τι μου έχεις ήδη πει, ήταν ρόλος παπά και τώρα τελευταία έχεις κάνει πάταγο ως ρασοφόρος Καρδινάλιος στην παράσταση Δον Καμίλο σε σκηνοθεσία Γιάννη Κοζή, που έπαιξε με επιτυχία και θα ξαναπαίξει τη νέα θεατρική σεζόν στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων. Τι έχεις να πεις γι αυτό; Αν θες, αποκάλυψέ μας κάποια μυστικά και πληροφορίες που αφορούν τον Καρδινάλιο στον Δον Καμίλο. Τι κοινό έχετε εσείς οι δύο ως χαρακτήρες και πού πιθανόν διαφέρετε;

N.K: Μυστικά μάλλον έχει ο Καρδινάλιος από τον Δον Καμίλο. Είναι δύο εντελώς διαφορετικοί χαρακτήρες. Κοινό έχουμε μόνο το δόγμα. Διαφέρουμε στο ότι όσο ο Δον Καμίλο πρεσβεύει την καλοσύνη και το σωστό, ο Καρδινάλιος είναι η προσωποποίηση του κακού και του “πατάω επί πτωμάτων”, με απόλυτη πεποίθηση για ότι κάνει.

Πες μας, αν θες, λίγα λόγια για τους λοιπούς συμπρωταγωνιστές σου στον Δον Καμίλο και τι πιστεύεις για τον καθένα τους ξεχωριστά;

N.K: Όλοι οι συμπρωταγωνιστές καινούργιοι και παλιοί είναι εξαιρετικοί και είμαι πολύ χαρούμενος που θα συναντιόμαστε επί σκηνής. Αυτό νομίζω, αρκεί.

Τι ήταν αυτό που σε ώθησε στην καλλιτεχνία και ειδικά στο θέατρο; Ποια υπήρξε η έμπνευση ή  ο καθοριστικός παράγοντας που σφράγισε την επιλογή σου αυτή;

N.K: Είχα ανέκαθεν καλλιτεχνική φύση. Το θέατρο ήρθε στην σωστή στιγμή που από όλες τις πλευρές μπορούσα να αφοσιωθώ στις υποχρεώσεις της συγκεκριμένης τέχνης. Ο πρώτος και τελευταίος παράγοντας για μένα είναι αφενός η αγάπη στο αντικείμενο και αφετέρου η άψογη συνεργασία μου με την Αλίκη και τους Γιάννηδες μου (Τσούκα και Κοζή).

Έχοντας άμεση σχέση τόσο ως ηθοποιός όσο και ως άνθρωπος που ζει και εργάζεται μέσα από στο θέατρο, τι πιστεύεις ότι ένας σωστός καλλιτέχνης πρέπει να έχει προκειμένου να προχωρήσει σωστά μέσα σε αυτό;

N.K: Το σωστό και το λάθος είναι διαφορετικό σε κάθε άνθρωπο.Ο καθένας μας οφείλει να θυμάται από πού ξεκίνησε και να μην αφήνει να περνάει κανένας τα όρια που εκείνος βάζει για τον εαυτό του. Η προσγείωση και ο ρεαλισμός είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι στην διαδρομή κάθε επαγγέλματος, άσχετα με το καλλιτεχνικό του πράγματος.

302731962_617563719936539_3262783024206963686_n

“Το σωστό και το λάθος είναι διαφορετικό σε κάθε άνθρωπο.Ο καθένας μας οφείλει να θυμάται από πού ξεκίνησε και να μην αφήνει να περνάει κανένας τα όρια που εκείνος βάζει για τον εαυτό του. Η προσγείωση και ο ρεαλισμός είναι οι καλύτεροι σύμμαχοι στην διαδρομή κάθε επαγγέλματος, άσχετα με το καλλιτεχνικό του πράγματος”.

 

Μιλώντας για έμπνευση…κάπου ως έννοια υπεισέρχεται και το ταλέντο. Τι πιστεύεις σχετικά με αυτό; Αρκεί; Ή όπως κάθε εργασία, ο χώρος που κινείσαι απαιτεί και σκληρή δουλειά;

N.K: Εν αρχή, το ταλέντο, που με την κατάρτιση του ηθοποιού και τη σκληρή δουλειά εντός κι εκτός σχολής, θα ξεκαθαρίσει από μόνος του ο χώρος ποιον θα δεχτεί και ποιον θα αποβάλλει.

Ποιες ηθικές αξίες πιστεύεις ότι πρέπει να έχει κάθε καλλιτέχνης προκειμένου να προχωρήσει σωστά στον χώρο αυτό;

N.K: Ο σωστός καλλιτέχνης πρέπει να έχει αγάπη και γνώση της επιλογής του. Σεμνότητα, σοβαρότητα, και διάθεση να ακούει και να εξελίσσεται. Ταλέντο, πειθαρχία, δουλειά και τύχη.

Ποιες συνεργασίες θα κρατάς για πάντα στην καρδιά σου; Ποιοι άνθρωποι στον καλλιτεχνικό χώρο σου στάθηκαν ως βράχοι με την υποστήριξή τους σε κάθε δυνατό επίπεδο;

N.K: Ολες τις συνεργασίες τις κρατώ στην καρδιά μου. Αγαπώ τις ομάδες που δίνουν την ψυχή τους από την αρχή ως το τέλος, όπως π.χ: Ο “Όμιλος Ελληνικών Τεχνών” του κ.Τάσου Φωτόπουλου και  οι “Ρακοσυλλέκτες” της Κωνσταντίνας Ρουμελιώτη. Στον καλλιτεχνικό χώρο, είμαι πολύ τυχερός που στα πρώτα βήματα είχα βράχο και υποστηρίκτριά μου την Αλίκη Πήτερσον που με αγαπά σαν αδελφό της και με καθιέρωσε στην αντίληψη όλων ως αντ’ αυτου της στο θέατρο της και σε όσα διαχειρίζομαι για τις ομάδες που φιλοξενούμε.

Ποιος ο ρόλος της οικογένειας στη διαμόρφωση του χαρακτήρα κάποιου; Σε βοήθησαν οι γονείς σου ώστε να πραγματοποιήσεις τα όνειρά σου;

N.K: Μέγιστος! Η οικογένεια μπορεί να απογειώσει να γειώσει ή και να καταστρέψει το παιδί της. Οι δικοί μου στήριξαν κάθε επιλογή μου γιατί έβλεπαν πόσο πάλευα για κάθε νέα αρχή. Με μέτρο και προσγείωση όταν χρειαζόταν (λόγω νεανικών ενθουσιασμών), ήταν πάντα δίκαιοι, επεσήμαναν τα λάθη μου και με βοήθησαν από νωρίς να αναγνωρίζω την αξία μου όπως και των άλλων γύρω μου, και να μην το βάζω κάτω.

Η παροιμία λέει ότι όταν κάνουμε σχέδια, ο Θεός επάνω γελά…όμως, από την άλλη είμαστε γενετικά προορισμένοι ώστε να κάνουμε όνειρα. Ποια είναι τα  δικά σου όνειρά για το μέλλον;

N.K: Τα όνειρα μου κατάφερα σε ένα βαθμό να τα κάνω πραγματικότητα. Θέλω, όσο είμαι γερός και  μου “κόβει”, να δημιουργώ και να μαθαίνω συνεχώς…βήμα-βήμα τη φορά, και να μείνω στην ανάμνηση όσων με συναντήσουν ως άνθρωπος “άξιος λόγου”.

Και η κλασική πλέον ευχή για το μέλλον! Τι εύχεσαι τόσο σε παγκόσμιο όσο και σε προσωπικό επίπεδο; 

N.K: Εύχομαι υγεία για όλους μας, τύχη, και καλά αντανακλαστικά για ό,τι χρειαστεί να αντιμετωπίσουμε τη νέα χρονιά!

279929344_517848646728070_362840915052347705_n

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)