Οι kallitexnes.gr, αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις με τη δύναμη του λόγου και ιδιαίτερα του χιουμοριστικού, αποφάσισαν να θέσουν 13 καίριες ερωτήσεις σε γνωστούς και αγαπημένους καλλιτέχνες.

Η σκηνοθέτιδα και ηθοποιός Ανδρονίκη Αβδελιώτη, με τον μοναδικό, αυθεντικό της τρόπο, μας παραθέτει τις σκέψεις της σχετικά με όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Την ευχαριστούμε θερμά για τις πανέξυπνες, εύστοχες απαντήσεις της οι οποίες συνδύασαν με άριστο τρόπο χιούμορ και προβληματισμό.

Πόσες ημέρες τελείτε υπό καθεστώς “ελεύθερης πολιορκίας” και τι νιώθετε για όλο αυτό;

Από τις 12 Μαρτίου που σταμάτησαν παραστάσεις και πρόβες είμαι στο σπίτι. Είναι μια περίεργη κατάσταση. Τις πρώτες μέρες ήμουν σε σοκ. Ένιωθα φόβο, έκλαιγα και έβαζα κάθε 10 λεπτά θερμόμετρο. Το εννοώ κάθε 10 λεπτά. Ένα πρωί ξύπνησα και είπα τέλος. Σταμάτησα να μετριέμαι και ξεκίνησα τις δουλειές. Θέλω να σου πω πως έχω καθαρίσει και ξεκαθαρίσει τα πάντα. Ντουλάπια, αποθήκη, πατάρι, ψυγείο μπαλκόνι!

Πώς περνάτε ένα 24ωρο στο σπίτι εν καιρώ κορονοϊού;

Ξυπνάω νωρίς , κάνω γυμναστική, παίρνω πρωινό και μαγειρεύω. Χαίρομαι που έχω τόσο χρόνο για να κάνω φαγητά και γλυκά. Κάτι που έκανα και πριν την καραντίνα απλά τώρα το κάνω με την ησυχία μου και κανονικές ώρες. Α! ζυμώνω καθημερινά ψωμί! Έπειτα καθαρίζω ξανά τα καθαρά (γιατί μπαίνει σκόνη από τα ανοιχτά παράθυρα!), θα διαβάσω, θα ζωγραφίσω, θα μιλήσω με φίλους θα πάμε βόλτα με τον σκύλο μου. Μια φορά την εβδομάδα πάω σούπερ μάρκετ. Η έξοδος από το σπίτι είναι βέβαια μια διαδικασία. Ειδικά το σούπερ μάρκετ που επιστρέφοντας από αυτό καθαρίζω τα ψώνια στον διάδρομο , τα παπούτσια και τα ρούχα μπαίνουν για πλύσιμο. Με τούτα και με εκείνα περνάει η μέρα, μη νομίζεις!

Τελικά,πόσα ακριβώς πλακάκια έχει η κουζίνα σας;

Δεν ξέρω πόσα είναι αλλά ξέρω να σου πω ποια ώρα της ημέρας λεκιάστηκαν και άμεσα απολυμάνθηκαν με χλωρίνη!

Όλο αυτό είναι παγκόσμια συνομωσία ή απλά έφτασαν οι εξωγήινοι;

Ούτε το ένα ούτε το άλλο. Αυτό το έστησε ο σκύλος μου σίγουρα για να με έχει στο σπίτι. Ο οποίος τις πρώτες μέρες δεν ξεκόλλαγε από την αγκαλιά μου. Τώρα όμως που τον έχω τρελάνει και δεν τον αφήνω σε ησυχία φαντάζομαι θα το λήξει όπου να ναι για να ησυχάσει από μένα.

Τι θετικό πιστεύετε ότι έφερε η εμφάνιση του κορονοιου στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ανθρώπους και καταστάσεις;

Δεν ξέρω αν έφερε κάτι θετικό. Θα δείξει στο μέλλον. Ίσως μας χτύπησε ένα καμπανάκι πως η ουσία είναι κάπου αλλού από εκεί που την ψάχνουμε. Και μας θύμισε πως η ζωή είναι μικρή και πως δεν πρέπει να θεωρούμε τίποτα δεδομένο. Αλλά ξέρεις κάτι; Με τόσα θύματα σε όλο τον κόσμο, τόση θλίψη, θα πω πως δεν το χρειαζόμασταν αυτό το μάθημα. Όταν έχει σκορπίσει τόσο κακό δεν μπορώ να δω το θετικό του πράγματος.

Πείτε μας αν θέλετε, κάποιους τίτλους βιβλίων και μουσικών επιλογών που σας έχουν συντροφεύσει όλες αυτές τις μέρες.

Μελετάω καθημερινά το “Angels in America” το έργο που θα ανεβάζαμε μετά το Πάσχα, “Το Ημερολόγιο ενός διαφθορέα” Soren Kierkegaard και το βιβλίο του αγαπημένου μου Ανδρέα Ζάκα “Ουρανός γεμάτος όνειρα”. Ακούω μουσική που μου φτιάχνει τη διάθεση!

Επειδή οι ερωτήσεις αυτές είναι προορισμένες ώστε να μας κάνει όλους να ευθυμήσουμε (τρόπον τινά), πείτε μας ένα αστείο meme (δικής σας έμπνευσης ή που έχετε ήδη διαβάσει) ή ανέκδοτο που αγαπάτε.

Από το “Ο τοίχος είχε την δική του υστερία”

1ο Πλάκα θα έχει να μας ξέχασαν μέσα

2ο Πεθύμησα μια άσκοπη μετακίνηση

Όταν κάποτε τελειώσει όλο αυτό, πώς φαντάζεστε ότι θα είναι ο κόσμος και ο άνθρωπος γενικά;

Αλλιώτικος σίγουρα. Μέσα μας γίνεται μια μεγάλη αλλαγή που είναι νωρίς ακόμη να την αξιολογήσουμε. Ο φόβος είναι άτιμο πράγμα.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν λυθεί η καραντίνα;

Θέλω να βρεθώ στη φύση. Να ταξιδέψω.

Περιγράψτε μας την πασχαλινή σας λαμπάδα!

Φέτος αν είχα λαμπάδα θα ήθελα να έχει πάνω μια κούκλα! Μην με ρωτάς γιατί… δεν ξέρω!

Αν θέλετε, κάντε ρίμα ή βρείτε συνώνυμα με τις ακόλουθες λέξεις : καραντίνα, πανικός, βήχας, πυρετός, βαρεμάρα, γκρίνια, μίρλα, κορονοϊός, Κίνα, σπίτι.

Με βάλανε σε καραντίνα για αυτόν τον άτιμο τον κορονοϊό κι είμαι όλη μέρα μες τη μίρλα που δεν μπορώ να ταξιδέψω ως την Κίνα. Μα ω Θεέ μου πανικός …μου ήρθε βήχας τρομερός επειδή στραβοκατάπια γιατί έφαγα μια πάπια. Το θερμόμετρο να βρω, για να δω, μήπως έχω πυρετό. Ευτυχώς 35 και μισό είναι η θερμοκρασία… μήπως είναι υποθερμία; Παύω αυτόματα την γκρίνια. Πάω να φάω ένα αυγό μήπως και σωθώ. Από την βαρεμάρα. (Η ρίμα πήγε περίπατο)

Ποιο τραγούδι αφιερώνετε τόσο στον εαυτό σας όσο και στην αγαπημένη σας καραντίνα;

Μαρίζα Ρίζου, “Είναι μικρή η ζωή”.

Και για το τέλος, μια ευχή για το μέλλον!

Να μην υπάρχει πόνος για κανένα πλάσμα στη γη.

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)