Βρεθήκαμε στο θέατρο “Oλύμπια”, για να παρακολουθήσουμε την παράσταση “Ωραία Ελένη”,του Jacques Offenbach, σε σκηνοθεσία Ισίδωρου Σιδέρη

Oι kallitexnes.gr βρέθηκαν στο θέατρο “Oλύμπια”, για να παρακολουθήσουν την παράσταση “Ωραία Ελένη“,του Jacques Offenbach, σε σκηνοθεσία Ισίδωρου Σιδέρη.
Έπειτα από την ιδιαίτερα επιτυχημένη παράσταση “Ο Ορφέας στον Άδη”, η “Ωραία Ελένη” και ο διαχρονικός Jacques Offenbach επέστρεψαν για τρίτη χρονιά στα καλλιτεχνικά δρώμενα ( 9,11,15/4 και 5, 11/5/2019) και με σκηνοθέτη πάντα, τον κορυφαίο Ισίδωρο Ισιδώρου, κέρδισε για άλλη μια φορά κοινό και κριτικούς.
Υπό τη μουσική διεύθυνση των Μιχάλη Οικονόμου και Φώτη Μιχαλάκη, γιορτάστηκαν τα 200 χρόνια από τη γέννηση του σπουδαίου αυτού συνθέτη και πατέρα της γαλλικής οπερέτας.
Εισάγοντας στο ήδη υπάρχον θεατρικό είδος όπερας την πρόζα και αλλάζοντας την απόδοση των χαρακτήρων και προσθέτοντας το κωμικό στοιχείο (το οποίο πάντοτε παραμένει αναλλοίωτο μέσα στο πέρασμα του χρόνου), ο Offenbach κατορθώνει να δημιουργήσει ένα εντελώς δικό του θεατρικό είδος το οποίο από τον 19ο αιώνα και μετά καθιερώνεται παγκοσμίως με τεράστια επιτυχία.
Συνδυάζοντας ανελέητη σάτιρα, υπέροχη μουσική , εντυπωσιακή πρόζα και ένα επιτελείο ταλαντούχων λυρικών τραγουδιστών και ηθοποιών , η “Ωραία Ελένη”, από την πρεμιέρα της στις 17 Δεκεμβρίου του 1864 στο παρισινό Théâtre des Variétés, παίζει για άλλες 273 φορές. Ρεκόρ για τα δεδομένα εκείνης της εποχής, πράγμα που την καθιστά ένα κλασικό έργο παντός καιρού.

Κάνοντας ένα ταξίδι στο χρόνο και φτάνοντας μέχρι το σήμερα, η “Ωραία Ελένη” μας ταξίδεψε στον κόσμο του Offenbach, στο θέατρο “Ολύμπια” μια μαγική βραδιά Μαΐου.
Μέσα σε έναν ιστορικό χώρο που ενώνει παρελθόν και παρόν , βιώσαμε ως κοινό την απόλυτη μαγεία μιας οπερέτας που μας κράτησε δεμένους στο άρμα της για δύο ολόκληρες ώρες.

Υπόθεση

Το έργο αυτό χωρίζεται σε 3 πράξεις. Κάθε πράξη έχει και τη δική της θεματολογία και υπόθεση η οποία σχετίζεται όμως με το γενικό σύνολο της οπερέτας.

Πρώτη πράξη
Ο Πάρης, ο γιος του Πριάμου φτάνει με μια αποστολή από τη θεά Αφροδίτη στον ιερέα Κάλχα, και σύμφωνα με τις προσταγές της θεάς (αφού είχε επιλέξει εκείνη για να δώσει το βραβείο ομορφιάς) , επιθυμεί να κερδίσει με τη βοήθεια του μάντη την αγάπη της ωραίας Ελένης.
Αφού μεταμφιέζεται σε βοσκό και κερδίζει τον “διαγωνισμό πνεύματος”, τραβάει την προσοχή της Ελένης, η οποία γνωρίζοντας από πριν για τον Πάρη, αποφασίζει ότι η μοίρα έχει σφραγίσει τη ζωή της με τον συγκεκριμένο άντρα. Δωροδοκώντας τον Κάλχα να “προφητεύσει” ότι ο Μενέλαος πρέπει αμέσως να προχωρήσει στην Κρήτη, ο Πάρης στήνει το σχέδιο αποπλάνησης, τώρα που το πεδίο μένει ελεύθερο.

Πράξη δεύτερη
Ο Πάρης, ενώ οι λοιποί διασκεδάζουν στο παλάτι του Μενελάου, έρχεται στο δωμάτιο της Ελένης τη νύχτα. Εκείνη αρχικά τον απορρίπτει αλλά όταν ο Πάρης ξαναεπιστρέψει, νομίζοντας ότι βλέπει όνειρο, τελικά ενδίδει. Τη στιγμή όμως αυτή έρχεται απρόοπτα πίσω από την Κρήτη ο Μενέλαος και εισβάλει στο δωμάτιο. Η Ελένη τον κατηγορεί λέγοντας ότι ένας σωστός άντρας ξέρει πότε πρέπει να επιστρέφει και πότε να μένει μακριά. Όταν και οι υπόλοιποι βασιλείς και ακόλουθοι διώχνουν κακήν κακώς τον Πάρη, εκείνος αναχωρεί απειλώντας ότι τίποτα δεν τελείωσε και ότι θα επιστρέψει και θα πάρει αυτό που του ανήκει.

Πράξη τρίτη
Η τρίτη πράξη ξεκινάει με το καλοκαίρι στο Ναύπλιο, όπου στην παραλία η Ελένη συνεχίζει να υποστηρίζει την αθωότητά της σχετικά με το αν όντως έβλεπε όνειρο ή όχι όταν ήταν με τον Πάρη. Με τη βοήθεια της Αφροδίτης, ο Πάρης, μεταμφιεσμένος για άλλη μια φορά σε ιερέα ο οποίος τάχα παίρνει την Ελένη για θυσία προκειμένου να ξεπλύνει την προσβολή,  την απαγάγει με επιτυχία και πλέουν μαζί πλέον για την Τροία. Και κάπως έτσι ξεκινάει και ο Τρωικός Πόλεμος!

Κριτική

Το ιδιαίτερο και ρηξικέλευθο για τα δεδομένα της παλιάς εκείνης εποχής πνεύμα του Offenbach, επίκαιρο όσο ποτέ, συνεχίζει ακόμα και μέσα στους σύγχρονους ρυθμούς που διανύουμε, μέσα από σκηνοθετικούς και σκηνικούς νεωτερισμούς, να εκφράζει μια εποχή που μοιάζει να ζει μόνο για το χρήμα και τη διασκέδαση, αποφεύγοντας κατά κάποιον τρόπο να βρεθεί αντιμέτωπη με την αλήθεια της καθημερινής πραγματικότητας. Θέματα όπως η συζυγική απιστία, η κάθε άλλο παρά αδέκαστη εξουσία, η επιπολαιότητα και ο επιφανειακός τρόπος της νεολαίας η οποία διαρκώς αναζητά εφήμερες απολαύσεις, είναι λίγα από τα ζητήματα που θίγονται μέσα από αυτή την οπερέτα. Ένα έργο το οποίο έρχεται την περίοδο της βιομηχανικής επανάστασης, όταν ξυπνάει το τέρας του καταναλωτισμού και του αθέμιτου ανταγωνισμού και προβάλλεται το δίκαιο του ισχυρού που μεταφρασμένο σε άδικα κοινωνικά δεδομένα, αποτελεί το χειρότερο δυνατό άδικο. Σε κάθε περίπτωση, το όλο δημιούργημα κρατάει μέσα στους αιώνες σταθερή την ανώτατη ποιότητά του λόγω της διαχρονικότητάς του.
Παρουσιάζει τους πολύ γνωστούς και οικείους χαρακτήρες της μυθολογίας, τον Πάρη, τον Μενέλαο, τον Αγαμέμνονα, τον Κάλχα, την Ελένη, αφαιρώντας τους το αιθέριο ανέγγιχτο του μύθου και αποδίδοντάς τους κάθε ανθρώπινη αδυναμία και ελάττωμα.

Στη σύγχρονη Ελλάδα, εν έτι 2019, το άλλοτε αρχικό λιμπρέτο των Henri Meilhac και Ludovic Halévy υπό τη μετάφραση του ποιητικού κειμένου από τον Πέτρο Χρυσάκη και τη μετάφραση/διασκευή πρόζας από την Ανθή Νταουντάκη και τον ίδιο τον σκηνοθέτη , μετουσιώνεται σε κάτι εντελώς σύγχρονο και μέσα στο πνεύμα της σημερινής προφορικής επικοινωνίας.
Σε κάθε περίπτωση, είναι πραγματικά εντυπωσιακό το πάντρεμα σύγχρονου και κλασικού, καθώς σε μια θεατρική σκηνή συνδυάζονται με απόλυτη αρμονία μοντέρνα πρόζα με κλασική μουσική και τραγούδι. Ο σκηνοθέτης μας Ισίδωρος Σιδέρης, με τη συνεργασία του μαέστρου Φώτη Μιχαλάκη και με την επιτόπια παρουσία της Συμφωνικής Ορχήστρας και Χορωδίας του Δήμου ΑΘηναίων, στήνει για άλλη μια φορά, μια σκηνοθεσία η οποία απογειώνει και απογειώνεται.
Συνδυάζοντας τόσο κλασικά όσο και σύγχρονα στοιχεία, κατορθώνει να δημιουργήσει μια οπερέτα η οποία παντρεύοντας στοιχεία του παρελθόντος και του παρόντος, καθιστά τα μέτρα και τα σταθμά αυτού που θα ονόμαζα “σύγχρονη οπερέτα”.
Θίγοντας καίρια ζητήματα τα οποία ισχύουν τη σημερινή εποχή, με πανέξυπνες σκηνικές προσθήκες, φρέσκο χιούμορ και μοντέρνα κινησιολογία, ο σκηνοθέτης μας δημιουργεί παραστάσεις που είναι ένα σωστό υπερθέαμα και επαναπροσδιορίζει τον ορισμό της σύγχρονης οπερέτας ως κάτι το εντελώς ξεχωριστό και άξιο λόγου και εκτίμησης.
Θεωρώντας ότι ο συγκεκριμένος δημιουργός είναι ένα παράδειγμα προς μίμηση, του δίνω για άλλη μια φορά θερμά συγχαρητήρια για την άρτια οργάνωση και σκηνοθεσία της παράστασης και του εύχομαι ολόψυχα να συνεχίσει το τόσο όμορφο αυτό έργο του.

Στην παράσταση που είχα την τύχη να παρευρεθώ, τον ρόλο της Ελένης τον είχε αναλάβει η Δέσποινα Σκαρλάτου και εκείνου του Πάρη, ο Βασίλης Καβάγιας. Πανέμορφη και ιδιαίτερα εκφραστική ως ερμηνεία η ωραία Ελένη, δραματικός μα ταυτόχρονα τόσο κωμικός και με ωραία άρθρωση ο Πάρης, στα σίγουρα δημιούργησαν το τέλειο, αστείο δίδυμο το οποίο είχε να αντιμετωπίσει την οργή τόσο του Μενελάου όσο και του Αγαμέμνονα. Λυρισμός και πρόζα μαζί, σε μια παράσταση που οι δύο πρωταγωνιστές έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό, και τους αξίζουν πολλά μπράβο και συγχαρητήρια. Μακάρι να έχουμε τη χαρά να τους απολαύσουμε ξανά σε ανάλογες θεατρικές στιγμές!

Στη συνέχεια, τόσο ο Σταμάτης Μπερής ως Μενέλαος όσο και ο Βαγγέλης Μανιάτης ως Αγαμέμνωνας αντίστοιχα, εντυπωσίασαν με το εκτόπισμά τους και την κωμικότητα των χαρακτήρων τους, υποδυόμενοι με τέλειο τρόπο τους προδομένους άντρες που διψάνε για εκδίκηση και τιμωρία.
O Mιχάλης Ψύρρας ως μάντης Κάλχας, ξεκαρδιστικός, συναγωνίζεται σε ερμηνεία έναν Ορέστη που υποδύεται μια εξαιρετική καλλιτέχνιδα, η Ιωάννα Κοκοβίκα και έναν απαστράπτοντα, ελαφρά “πειραγμένο” Αχιλλέα, ο οποίος λατρεύτηκε από το κοινό και δεν είναι άλλος από τον Σταμάτη Πακάκη.
Aξιόλογες και ιδιαίτερα εντυπωσιακές οι παρουσίες του Κώστα Ραφαηλίδη και Γιώργου Ματθαιακάκη, ως Αίας Ι/Ευθυκλής και Αίας ΙΙ αντίστοιχα, καθώς και της Μαρίας Μαυρομμάτη και Ελένης Μπαρκαγιάννη, που ως Παρθενίς και Λέαινα, συμπληρώνουν με τον πιο όμορφο τρόπο ένα εκπληκτικό καστ πρωταγωνιστών.
Για όλους τους ανωτέρω ερμηνευτές και για τον καθένα ξεχωριστά, οφείλω να δώσω ένα μεγάλο μπράβο για την εξαιρετική τους αυτή προσπάθεια και να τους ευχηθώ ό,τι καλύτερο για το μέλλον! Μακάρι οι συγκυρίες να με φέρουν ξανά κοντά τους σε μια αντίστοιχη παράσταση!

Πέρα όμως από τους πιο βασικούς πρωταγωνιστές, υπήρχε και η ομάδα των χορευτών και της χορωδίας, που με την παρουσία τους συνετέλεσαν στο άριστο τελικό αποτέλεσμα. Ένα μεγάλο μπράβο λοιπόν τόσο στους χορευτές (Διονύσης Τσαφταρίδης, Χρυσηίδα Λιατζιβίρη, Κατερίνα Πυρινή, Μαριάννα Ρούσσου, Βασίλης Αρβανιτάκης, Κώστας Τσουκαλά) , όσο και στους χορωδούς (Αντώνης Δήμου, Σταύρος Ζουλιάτης, Σοφία Καρβουνά, Κώστας Κονδύλης, Ανδρονίκη Λαλούτση, Κάνδια Μπουζιώτη, Δέσποινα Ρεβίθη, Κατερίνα Σπυροπούλου, Γιάννης Σφυρής, Μιχάλης Χανός, Αθηνά Χιλιοπούλου).

Αν κάτι άλλο σαφέστατα εντυπωσίασε το κοινό είναι επίσης τα σκηνικά και τα κοστούμια της Γεωργίας Μπούρδα, οι πανέμορφες χορογραφίες της Χρυσηίδας Λιατζιβίρη και του Διονύση Μουρτζούκου και οι φωτισμοί του Κώστα Μπλουγουρά.
Τα σκηνικά, με μοντέρνο σχεδιασμό και σύλληψη, μαζί με τα λευκά επί τω πλείστον κοστούμια, έδωσαν έναν αέρα ονειρικό. Αξιομνημόνευτη ως ντεκόρ και ενδυμασία θα μείνει για πάντα η τρίτη πράξη στην παραλία του Ναυπλίου. Εξαιρετική ιδέα!
Οι χορογραφίες, τόσο αεράτες και ξεχωριστές, πρόσφεραν την απαραίτητη πλαστικότητα που ταιριάζει σε μια τέτοιου είδους οπερέτα. Οι φωτισμοί συνέβαλαν στο να αποδοθεί κάθε σκηνή με έναν ιδιαίτερο και ξεχωριστό τρόπο. Ένα μεγάλο μπράβο σε όλους τους παραπάνω δημιουργούς!

Οι βραδιές οπερέτας στο θέατρο “Ολύμπια”, έχουν πάντοτε κάτι το μαγικό. Συνδέουν και συγχωνεύουν με απίστευτα επιτυχημένο τρόπο χρονικές στιγμές και δημιουργούν πολυδιάστατα και αξέχαστα έργα. Οι βραδιές μέσα από τον κόσμο του Offenbach, είναι ένα μαγικό χαλί και ακόμα και όταν η βόλτα τελειώσει, παραμένει η γεύση ενός ξεστρατισμένου ονείρου και η γλυκιά αναμονή μέχρι να παρακολουθήσουμε κάτι παρόμοιο στο μέλλον. Με αυτή την ευχή, αναμένουμε περισσότερες ευχάριστες εκπλήξεις από τον σκηνοθέτη μας και την τρομερή του ομάδα! Ξαφνιάστε μας ευχάριστα λοιπόν για άλλη μια φορά!

Συντελεστές

Λιμπρέτο: Henri Meilhac, Ludovic Halévy
Μετάφραση ποιητικού κειμένου: Πέτρος Χρυσάκης
Μετάφραση/διασκευή πρόζας: Ισίδωρος Σιδέρης, Ανθή Νταουντάκη
Μουσική διεύθυνση: Μιχάλης Οικονόμου (9, 11, 15/4) Φώτης Μιχαλάκης (5, 11/5)
Σκηνοθεσία: Ισίδωρος Σιδέρης
Σκηνικά-κοστούμια: Γεωργία Μπούρδα
Χορογραφία: Χρυσηίδα Λιατζιβίρη, Διονύσης Τσαφταρίδης
Φωτισμοί: Κώστας Μπλουγουράς
Σχεδιασμός/προβολές ψηφιακών σκηνικών: Ανδρέας Μουρτζούκος
Διδασκαλία Χορωδίας: Σταύρος Μπερής
Μουσική προετοιμασία: Δημήτρης Γιάκας
Βοηθός σκηνοθέτη: Ανθή Νταουντάκη
Βοηθός σκηνογράφου-ενδυματολόγου: Χριστίνα Τσουτσουλίγα
Μακιγιάζ/περούκες: Παύλος Κατσιμίχας
Συνεργάτες μακιγιάζ: Αικατερίνη Μπρούμα, Μαρία Μπράλιου, Αικατερίνη Κατσιμίχα, Γεωργία Φιλίππα, Κρυσταλλία Ερμηνίδου

Διανομή:
Ελένη: Δέσποινα Σκαρλάτου
Πάρις: Βασίλης Καβάγιας (9, 11/4, 11/5) Νίκος Στεφάνου (15/4, 5/5)
Μενέλαος: Σταμάτης Μπερής
Αγαμέμνων: Βαγγέλης Μανιάτης
Κάλχας: Μιχάλης Ψύρρας
Ορέστης: Ιωάννα Κοκοβίκα
Αχιλλέας: Χρήστος Κεχρής (9, 11, 15/4, 5/5) Σταμάτης Πακάκης (11/5)
Αίας Ι-Ευθυκλής: Κώστας Ραφαηλίδης
Αίας ΙΙ: Γιώργος Ματθαιακάκης
Παρθενίς: Μαρία Μαυρομμάτη
Λέαινα: Ελένη Μπαρκαγιάννη
Χορευτές: Διονύσης Τσαφταρίδης, Χρυσηίδα Λιατζιβίρη, Κατερίνα Πυρινή, Μαριάννα Ρούσσου, Βασίλης Αρβανιτάκης, Κώστας Τσουκαλάς
Χορωδοί: Αντώνης Δήμου, Σταύρος Ζουλιάτης, Σοφία Καρβουνά, Κώστας Κονδύλης, Ανδρονίκη Λαλούτση, Κάνδια Μπουζιώτη, Δέσποινα Ρεβίθη, Κατερίνα Σπυροπούλου, Γιάννης Σφυρής, Μιχάλης Χανός, Αθηνά Χιλιοπούλου
Συμφωνική Ορχήστρα και Χορωδία δήμου Αθηναίων
Εισιτήρια
15€, 17€, 20€, 30€, 40€
Φοιτητικό, άνεργοι, άνω των 65 ετών: 10€
Θέσεις περιορισμένης ορατότητας: 5€
Προπώληση
Ταμεία του θεάτρου: Τ. 210 3642540
Τρίτη – Παρασκευή: 10.00 – 19.00
Σάββατο: 10.00 – 16.00
Κυριακή: 11.00 – 16.00
Δευτέρα: κλειστά
Ωράριο τις ημέρες παραστάσεων:
Τρίτη – Παρασκευή: 10.00 – 20.30
Σάββατο: 10.00 – 14.00 και 3 ώρες πριν την έναρξη της παράστασης
Κυριακή: 3 ώρες πριν την έναρξη της παράστασης & στο δίκτυο της Viva.gr