Μια μέρα στα γυρίσματα του δεύτερου μέρους της σειράς “Το Κόκκινο Ποτάμι”, σε σκηνοθεσία Μανούσου Μανουσάκη, στο Χατζηκυριάκειο

Το παρόν άρθρο είναι το αποτέλεσμα μιας αρχικής πρότασης  γραπτής συνέντευξης με τον ηθοποιό Δημήτρη Παπανικολάου, η οποία μετατράπηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα σε ιδέα στο να βρεθούν οι kallitexnes.gr να παρακολουθήσουν τα γυρίσματα του δεύτερου κύκλου της ιστορικής, δραματικής τηλεοπτικής σειράς “Το Κόκκινο Ποτάμι”, στην οποία συμμετέχει ο Δημήτρης.

Οι λέξεις-κλειδιά και μόνο, είναι ικανές να ξυπνήσουν το ενδιαφέρον ακόμα και του πιο απαιτητικού και “δύσκολου” τηλεθεατή: Μανούσος Μανουσάκης ως σκηνοθέτης, δεύτερος κύκλος μιας υπερπαραγωγής που αγαπήθηκε όσο λίγες, νέοι και παλιοί πρωταγωνιστές, ανανεωμένη πλοκή, καθώς και καινούργιες περιπέτειες για την Ιφιγένεια η οποία ψάχνει εναγωνίως να βρει τον άντρα της Μίλτο. Τι μέλλει γενέσθαι μέσα στα τέσσερα χρόνια (1919-1922), τόσο σε προσωπικό επίπεδο, όσο και ως ιστορία της Ελλάδας; Με ποιον τρόπο θα μπορέσουν να χωρέσουν τόσες ιστορίες μέσα στα όρια της σκηνοθεσίας ενός μετρ του είδους όπως ο κ. Μανούσος Μανουσάκης;

Με ένα τεράστιο καστ ηθοποιών (κοντά στους 250), όπως οι Αναστασία Παντούση, Όμηρος Πουλάκης, Κωνσταντίνος Καζάκος, Σωτήρης Χατζάκης, Φίλιππος Σοφιανός, Βασίλης Χαλακατεβάκης, Άννα Μάγκου, Φωτεινή Ντεμίρη, Μαριάνθη Σοντάκη, Χριστίνα Αλεξανιάν, Λάμπρος Κτεναβός, Πέρης Μιχαηλίδης, και πολλούς άλλους ακόμα, η σειρά η οποία θα ξεκινήσει να προβάλλεται σε τρεις θεματικούς κύκλους με παράλληλες ιστορίες στον τηλεοπτικό αέρα του ΟΡΕΝ ΤV από τον Οκτώβριο, υπόσχεται μεγάλες στιγμές. Ως τότε, εμείς ως κοινό, κάνουμε υπομονή και περιμένουμε με προσδοκία και αγωνία, τη συνέχεια…

Κάποιος θα μπορούσε σίγουρα να αναρωτηθεί τι κρύβεται πίσω από το τελικό, άψογο τηλεοπτικό αποτέλεσμα. Η απάντηση είναι ότι κρύβονται μήνες ολόκληροι σκληρής δουλειάς οι οποίοι περιλαμβάνουν σωματικό, πνευματικό και ψυχικό κόπο, ατελείωτες ώρες προβών και γυρισμάτων, στιγμές αναμονής, άγχους, αγωνίας και τέλος ένα χαμόγελο ανακούφισης και προσδοκίας, όταν ακουστεί από το στόμα του σκηνοθέτη το “ Cut! Τελειώσαμε!”.

Ως άνθρωποι και ως δημοσιογράφοι, είχαμε την τύχη, στις 20 Ιουνίου, να βρεθούμε στα γυρίσματα της σειράς, στο Χατζηκυριάκειο Ίδρυμα, στον Πειραιά. Το κτίριο, παλαιό οίκημα, το οποίο ταίριαζε απόλυτα με την εποχή της πλοκής της σειράς, είχε μετατραπεί σε νοσοκομείο, ειδικά για τα γυρίσματα. Ο τόπος που λάμβαναν χώρο αυτά, ήταν ο πρώτος όροφος του ιδρύματος. Μπαίνοντας στο κτίριο μέσα από το ισόγειο με το εσωτερικό ηλιόλουστο, σιωπηλό προαύλιο και ανεβαίνοντας τις σκάλες, βρεθήκαμε άξαφνα σε έναν άλλο κόσμο.

Μηχανήματα λήψης, σκηνικά, δωμάτιο για κοστούμια και μακιγιάζ, ηθοποιοί ντυμένοι με ρούχα εποχής, όλο το συνεργείο του σκηνοθέτη, και κύρια μορφή ο ίδιος, να διευθύνει και να συντονίζει με τρόπο αξιοθαύμαστο, τα πάντα. Εκείνο που προξένησε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν ο επαγγελματισμός τόσο του ίδιου, όσο και όλων των ηθοποιών και των φροντιστών τόσο στις πρόβες όσο και στη λήψη των σκηνών, η τελειότητα του αποτελέσματος, και το πνεύμα ευγένειας και συνεργασίας ανάμεσα σε όλους τους συντελεστές. Κι αν κάτι πρέπει στα σίγουρα να γνωρίζουμε όλοι μας, είναι το γεγονός ότι δύο ή τρία λεπτά τηλεοπτικού χρόνου, ισοδυναμούν με τρεις-τέσσερις ώρες προβών και διαφορετικών λήψεων. Εμείς, ως θεατές, βλέπουμε τελικά, την κορυφή του παγόβουνου…

Μέσα σε όλη αυτή την ξέφρενη δραστηριότητα, ο ίδιος ο κ.Μανούσος Μανουσάκης και ο Δημήτρης Παπανικολάου, ο οποίος υποδύεται στα νέα επεισόδια τον ενωμοτάρχη στη Θεσσαλονίκη, είχαν την ευγένεια να μας πουν δυο λόγια για τη σειρά αυτή που κατέκτησε και θα κατακτήσει για μια φορά ακόμα τις καρδιές όλων των τηλεθεατών. Τους ευχαριστούμε βαθύτατα για την τιμή αυτή και τους ευχόμαστε ολόψυχα καλή συνέχεια στο δεύτερο αυτό συναρπαστικό ταξίδι στην ιστορία. Θα τα ξαναπούμε στο OPEN, από τον Οκτώβριο!

(Το πρώτο μέρος της συνέντευξης αφορά τον κ.Μανούσο Μανουσάκη και το δεύτερο, τον ηθοποιό Δημήτρη Παπανικολάου).

Πρώτο μέρος- Μανούσος Μανουσάκης

*Το “Κόκκινο ποτάμι” το οποίο μεταφέρει στους τηλεοπτικούς δέκτες όλη την ιστορία των Ελλήνων στην περιοχή του Πόντου και της Μ.Ασίας, συνεχίζει να κυλάει με νέα γυρίσματα. Η ιστορία δε σταματάει. Υπάρχει συνέχεια…και αυτή τη συνέχεια, θα μας τη μεταφέρει με προφορικό αρχικά τρόπο, ο σκηνοθέτης της σειράς, κ. Μανούσος Μανουσάκης. Καλωσορίσατε στους kallitexnes.gr, κ. Μανουσάκη. Σας ευχόμαστε ολόψυχα καλή συνέχεια και καλή επιτυχία στο δεύτερο μέρος της τόσο επιτυχημένης αυτής τηλεοπτικής σειράς. 

Μανούσος Μανουσάκης:  Η ιστορία μας ξεκινάει το 1919, ακριβώς εκεί που τελειώνει η πρώτη σειρά, πάνω στο καράβι. Στη συνέχεια, ακολουθεί η επόμενη μέρα, όπου το παιδί της ηρωϊδας αρρωσταίνει και το πηγαίνει στο νοσοκομείο στη Θεσσαλονίκη. Το καράβι φεύγει, και κάπως έτσι ξεκινά η καινούργια περιπέτεια η οποία διανύει 4 χρόνια, από το 1919 ως το 1922. Αυτά τα τέσσερα χρόνια, τα οποία είναι καίρια για τον ελληνισμό, μέσω του καταποντισμού της Μεγάλης Ιδέας, των διωγμών και έπειτα της γενοκτονίας των Ποντίων, της Μικρασιατικής εκστρατείας και καταστροφής, και φυσικά μέσω του μεγάλου κύματος προσφύγων που έρχεται στην Ελλάδα έπειτα από το 1922 και την ανταλλαγή πληθυσμών.

*Αν θέλετε, δώστε μας κάποιες πληροφορίες για την υπόθεση του δεύτερου αυτού κύκλου. Ποια νέα πρόσωπα έχουν προστεθεί και ποιος ο ρόλος τους στην όλη πλοκή; 

M.M.: Μόνο νέους συντελεστές θα δείτε, εκτός από λίγους που έχουν παραμείνει από τον πρώτο κύκλο. Οι πιο πολλοί έχουν ήδη σκοτωθεί στη γενοκτονία των Τούρκων. Αυτή που είναι ακόμα εν ζωή είναι φυσικά η πρωταγωνίστρια, ο πατέρας της ο Νικολαΐδης, τον οποίο υποδύεται και στο δεύτερο μέρος ο Κωνσταντίνος Καζάκος, ο Κεμάλ, ο Χότζας, ο Οσμάν, είναι κάποιοι από αυτούς που έχουν επιβιώσει. Στα νέα επεισόδια μπαίνουν νέοι ήρωες, οι οποίοι εγκαθίστανται στη Βόρεια Ελλάδα, με κέντρο τη Θεσσαλονίκη. Βέβαια, παράλληλα εκτυλίσσεται και η περιπέτεια του ελληνισμού στη Μ.Ασία. Οπότε, έχουμε δύο πόλους: τη Θεσσαλονίκη και τα χωριά της Β.Ελλάδας και της Μ.Ασίας.

*Είναι αλήθεια ότι ο ανταγωνισμός στον χώρο σας είναι μεγάλος. Τόσα χρόνια εν ενεργεία, μιλάμε για πάνω από σαράντα χρόνια που είστε στην πρώτη γραμμή, ποια είναι αυτά τα χαρακτηριστικά που σας κάνουν να είστε σταθερά πρώτος και να έχετε τέτοια επιτυχία και απήχηση στο τηλεοπτικό κοινό; 

M.M.: Προσωπικά, δεν μπορώ να διακρίνω τα χαρακτηριστικά μου. Είναι προτιμότερο τα χαρακτηριστικά αυτά να τα διακρίνουν οι άλλοι. Οι άλλοι ας πουν αυτό που πιστεύουν. Εγώ δεν μπορώ να κρίνω τον εαυτό μου. Σχετικά με τα χρόνια με τα οποία ασχολούμαι με τη σκηνοθεσία…στην πραγματικότητα, είναι ακριβώς 50 χρόνια. Ήταν το 1972 όταν έκανα την πρώτη μου ταινία.

*Σας βρίσκουμε να έχετε γύρισμα στον χώρο του Χατζηκυριάκειου Ορφανοτροφείου στον Πειραιά, το οποίο έχει μετατραπεί σε νοσοκομείο για τις ανάγκες των γυρισμάτων. Τι σας έκανε να επιλέξετε τον συγκεκριμένο αυτό χώρο; 

M.M.: Επιλέξαμε το Χατζηκυριάκειο για την υπέροχη φιλοξενία του που προσφέρουν οι άνθρωποι που το διοικούν. Εκτιμήσαμε ιδιαίτερα την ευγενική δοτικότητα και τη βοήθεια που μας πρόσφεραν και συν τοις άλλοις, ως οίκημα, αποτελεί το ιδανικό σκηνικό για τη σειρά. Το κτίριο ως χρονολογία, είναι περίπου της ίδιας περιόδου στην οποία εκτυλίσσεται η σειρά. Επίσης το Χατζηκυριάκειο Ορφανοτροφείο, καθαρά ως κτιριακή δομή, θυμίζει νοσοκομείο και ανταποκρίνεται επακριβώς στα τωρινά γυρίσματά μας που απεικονίζουν τον χώρο αυτό. Όμως πιστεύω ότι το κύριο δεν είναι το κτίριο. Είναι οι άνθρωποι που το συντηρούν και το διοικούν. Οι άνθρωποι αυτοί, όπως είπα και πιο πριν, στήριξαν με απόλυτα δοτικό και φιλικό τρόπο τη σειρά και τα γυρίσματα αυτής.

*Εμείς ως θεατές, τι πρέπει να περιμένουμε παρακολουθώντας το δεύτερο μέρος της σειράς; 

M.M.: Αυτό που πρέπει να περιμένετε είναι η εξέλιξη της ιστορίας της Ιφιγένειας η οποία περνά τα πάνδεινα προσπαθώντας να βρει τον πατέρα της και τον άντρα της, μη γνωρίζοντας ότι εκείνος είναι ήδη νεκρός. Κάποια στιγμή, θα μάθει βέβαια ότι δεν είναι πια εν ζωή, σύμφωνα με το σενάριο της ιστορίας μας.

*Ποιο είναι τελικά το “μάθημα” της τηλεοπτικής αυτής σειράς; ΄Εχει κάτι να μας διδάξει μια ιστορία που μετρά ως σήμερα 100 χρόνια;

M.M.: Δεν μου αρέσει τόσο η λέξη “μάθημα”. Για εμένα όλο αυτό είναι ένα μοίρασμα ιστορίας την οποία μαθαίνουμε τόσο εμείς όσο κι οι άλλοι. Όλο αυτό είναι μια συνεχής επικοινωνία, είναι ουσιαστικά, μια ανταλλαγή γνώσεων.

289088663_716244846285608_2076822984247962884_n

Δεύτερο μέρος – Δημήτρης Παπανικολάου

*Πώς αισθάνεστε που αποτελείτε μέρος αυτής της τεράστιας παραγωγής; Ποιος είναι ο ρόλος που υποδύεστε; 

Δημήτρης Παπανικολάου: Αισθάνομαι πάρα πολύ ωραία καταρχήν, γιατί μετά από πολλά χρόνια, ξανασυναντώ επαγγελματικά τον άνθρωπο που ουσιαστικά με έφερε σε επαφή με την τεχνική της τηλεόρασης. Με τον κ.Μανουσάκη έκανα την πιο ουσιαστική τηλεόραση, και θεωρώ ότι αυτή την περίοδο βρίσκεται σε μια ακόμα μεγάλη στιγμή του. Χαίρομαι πολύ που είμαι κι εγώ μέρος όλου αυτού.

Η σειρά αυτή, τόσο ιστορικά όσο και ως παραγωγή, δε συγκρίνεται με καμία άλλη όσον αφορά την πλοκή και το τρομερό κάστινγκ των άνω των 200 ηθοποιών που συμμετέχουν και των 2.000 και παραπάνω κομπάρσων. Μιλάμε δηλαδή για μια ελληνική υπερπαραγωγή.

*Πείτε μας αν θέλετε, κάποιες πληροφορίες σχετικά με τον ρόλο που υποδύεστε στην τηλεοπτική σειρά.

Δ.Π.: Η ιστορία του δεύτερου μέρους, όπως είπε ήδη πιο πριν και ο σκηνοθέτης μας, ξεκινά την επόμενη της ημέρας της γενοκτονίας των Ποντίων, στις 20 Μαΐου δηλαδή. Εγώ υποδύομαι τον ενωμοτάρχη στη Θεσσαλονίκη. Μιλάμε για ένα συγκεκριμένο πλαίσιο, έναν συγκεκριμένο κώδικα, μιαν άλλη εντελώς εποχή. Είναι ένας ρόλος, σύμφωνα με όλα όσα ήδη γνωρίζω ως τώρα, κάπως πιο σύνθετος, μια και ως ενωμοτάρχης είμαι μέσα στα πράγματα, μπλεγμένος στα διάφορα που γινόντουσαν και εκμεταλλευόντουσαν τους πρόσφυγες. Είναι ως χαρακτήρας, στα βρώμικα. Είναι αδίστακτος…μέχρι ποιο σημείο, θα φανεί στην πορεία της πλοκής.

Πραγματικά χαίρομαι πάρα πολύ που μετά τις “Μέλισσες” όπου υποδυόμουν τον ιδιοκτήτη μιας δισκογραφικής και έπειτα από μια έκτακτη συμμετοχή στη σειρά της ΕΤ1 “Σε ξένα χέρια”, επιστρέφω σε αυτήν εδώ τη σειρά με συνεργάτη τον κ.Μανουσάκη.

*Ως νέοι εμφανιζόμενοι στον δεύτερο κύκλο της σειράς, ποια είναι η άποψή σας σχετικά με τη συνεργασία σας με τον κ. Μανούσο Μανουσάκη; Τι σας έχει ως τώρα προσφέρει η επαφή μαζί του; 

Δ.Π.: Νομίζω ότι αυτό που προσφέρει ο Μανούσος Μανουσάκης, και το προσφέρει σε όλους τους ηθοποιούς του, είναι καταρχήν, η ευγένειά του. Όπως είπα και πιο πριν, ο άνθρωπος αυτός μου έμαθε τα πρώτα μου βήματα στην τηλεόραση, με τρόπο ουσιαστικό. Μου δίδαξε τον τηλεοπτικό κώδικα και γενικά, μόνο παρακολουθώντας τον, μαθαίνουμε πάρα πολλά εμείς οι ηθοποιοί. Με την υπομονή και την επιμονή του, με τη σημασία στη λεπτομέρεια και την επίτευξη της τελειότητας που έχει ως στόχο του, τόσο ως άνθρωπος όσο και ως καλλιτέχνης, έχει σίγουρα πολλά να πει.

Είναι απίστευτο γενικά το πόσο υπομονετικοί πρέπει να είμαστε όλοι όσοι ασχολούμαστε με αυτό το επάγγελμα. Ο θεατής βλέπει το τελευταίο, το τελικό στάδιο. Το τι έχει προυπάρξει πριν από αυτό, δεν μπορεί κανείς να το φανταστεί. Βλέποντας κάποιος τον κ.Μανουσάκη να εργάζεται, λειτουργεί ως παράδειγμα προς μίμηση.

*Ως ηθοποιός που συμμετέχετε στο “Κόκκινο Ποτάμι”, πώς βιώνετε όλο αυτό; Τι λαμβάνετε ως καλλιτέχνης; 

Δ.Π.: Είναι κάτι το οποίο είναι δύσκολο να το περιγράψει κάποιος. Είναι μια τζούρα όλο αυτό το ταξίδι, γι αυτό και ουσιαστικά όλη αυτή η κούραση, νομίζω ότι είναι το τελευταίο που σκεφτόμαστε όλοι ως καλλιτέχνες. Κι αυτό, γιατί είμαστε τόσο ικανοποιημένοι και ενθουσιασμένοι όταν υπάρχουν καλές συνθήκες σε όλα τα επίπεδα. Όταν οι συνθήκες είναι οι σωστές, μαγεύεσαι και ταξιδεύεις. Είναι όλο αυτό, ένα ταξίδι. Ένα ταξίδι στο οποίο εύχεσαι όπως λέει και ο ποιητής, να μη φτάσει στο τέλος του. Δεν είναι ο προορισμός που έχει τόσο σημασία. Είναι το ίδιο το ταξίδι.

*Υπάρχει κάτι άλλο που θα θέλατε να πείτε ή να προσθέσετε; 

Δ.Π.: Ευχαριστούμε πολύ τους kallitexnes.gr που ήταν για άλλη μια φορά κοντά τόσο σε εμένα όσο και στον κ.Μανουσάκη. Εκτιμώ ιδιαίτερα την ουσία της δουλειάς σας, γιατί χαρακτηρίζεται από ποιότητα και κάνει τη διαφορά. Να ευχαριστήσω επίσης την όλη παραγωγή και φυσικά το OPEN TV για την υπέροχη αυτή συνεργασία.

 

Δημήτρης Παπανικολάου: “Είναι μια τζούρα όλο αυτό το ταξίδι που βιώνουμε όλοι ως καλλιτέχνες. Κι αυτό, γιατί είμαστε τόσο ικανοποιημένοι και ενθουσιασμένοι όταν υπάρχουν καλές συνθήκες σε όλα τα επίπεδα. Όταν οι συνθήκες είναι οι σωστές, μαγεύεσαι και ταξιδεύεις. Είναι όλο αυτό, ένα ταξίδι στο οποίο εύχεσαι όπως λέει και ο ποιητής, να μη φτάσει στο τέλος του. Δεν είναι ο προορισμός που έχει τόσο σημασία. Είναι το ίδιο το ταξίδι”.

289668648_613077396507928_8889

Τη φωτογράφιση την έκανε ο κ.Μάνος Βλαστός, τον οποίον και ευχαριστούμε πολύ.

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου