Ξεκινήσαμε Παρασκευή βράδυ και πήγαμε στο Πολιτιστικό κέντρο Κωσταρακου στα Καμίνια. Μάρτιος.
Παίζεται έργο του σύγχρονου συγγραφέα Βασίλη Κατσικονούρη.
Το “CALIFORNIA Dreaming” σε σκηνοθεσία Σταύρου Καραγιάννη.
Παίζουν, Σταύρος Καραγιάννης, Γιάννης Στολλας, Βερόνικα Δαβάκη, Στέλλα Ράπτη. Σκηνικά, Ντέιβιντ Νεγριν
Κοστούμια: Νόρα Ποντη
Βοηθός σκηνογράφου/ γραφιστική επιμέλεια: Μιχάλης Καραμιχαλης
Βοηθός σκηνοθέτη Ελένη Σταύρου
Φωτισμός/ Φωτογραφίες: Απόστολος Κουτσιανικούλης
Ο Βασίλης Κατσικονουρης είναι μεγάλη αγάπη της σύγχρονης Ελλάδας. Είναι κορυφαίος θεατρικός συγγραφέας με πηγαίο χιούμορ που υποστηρίζουν οι αψεγάδιαστοι ηθοποιοί που είδαμε στο Πολιτιστικό κέντρο Κωσταρακου.
Ερμηνείες που μας κάνουν να ξεχνάμε ποιοί είναι οι γνωστοί μας ηθοποιοί, τους χαρακτήρες και τις προσωπικότητες τους. Το βλέπαμε και επιβεβαιώσαμε για άλλη μια φορά ότι ο Σταύρος Καραγιάννης είναι ένας ηθοποιός ο οποίος έχει την δυνατότητα να αλλάζει χρώματα και κοστούμια και να γίνεται ακόμα και ο χαζούλης αλλά πολύ ευρηματικός πρωταγωνιστής του έργου. Ενας χαρακτήρας εργαζομένου με σταθερή καθημερινότητα με μονότονη χροιά με ανησυχίες θρησκευτικές. Επικοινωνιακός. Με φανερή την ευρηματικότητα στο παίξιμο και εντάσσοντας και τα συναισθήματα και τις ζωές του κοινού στην παράσταση. Η Ερμηνεία του, καθηλωτική. Ο Γιάννης Στολλας ο έτερος πρωταγωνιστής, σταθερός όσο και η ανεργία του έζησε ανεξάρτητα από τους γονείς του μετά που εκείνοι πέθαναν. Θέλει να πάνε στην California να συναντήσουν την πριν είκοσι χρόνια φίλη του. Εκφραστικός ηθοποιός. Με ανταπόκριση και ανταπόδοση συναισθημάτων και παιξίματος με τους συμπρωταγωνιστές, ήταν ρυθμιστής στην παράσταση.
Η Βερόνικα Δαβάκη κοπέλα του Σταύρου Καραγιάννη με γραμμές προσώπου εκφραστικές και με μπρίο θηλυκότητας.
Με διαλόγους που ήταν βουτιά στην πραγματικότητα της παράστασης.
Στα τελευταία λεπτά η Στέλλα Ράπτη, με καθαρό πρόσωπο και έντονο παίξιμο. Με ταμπεραμέντο μεγάλων κωμικών όλοι οι ηθοποιοί σε μια παράσταση του σύγχρονου μας συγγραφέα Βασίλη Κατσικονούρη ο οποίος είναι περιγραφικός με μια πένα που είναι γεμάτη μελαγχολία όσο και αυτό αντιφάσκει τόσο σε μια παράσταση που όλοι γελάνε όσο και με τις βαθιά μελαγχολικές αλλά ξεκαρδιστικές ερμηνείες.
Σκηνικά φωτεινά με ωραίες γωνίες για την συντροφιά.
Μας ξυπνησε στην αρχή ενα πρωτότυπο κουδούνι.
Μια συντροφιά αντρών και μια γυναίκα σε όλη την παράσταση, κάπνισαν, ήπιαν, έκαναν έρωτα, αγαπήθηκαν, μάλωσαν, φιλιωσαν. με διαλόγους και κείμενο μεστό και πυκνό γραμμένο με ατάκες για τον κάθε έναν χαρακτηριστικές και δοσμένο από τους ηθοποιούς με θλίψη και γέλιο μαζί.
Μία σύγχρονη Ελλάδα που πονά και που ονειρεύεται να δραπετεύσει, μία σύγχρονη Ελλάδα που η καθημερινότητα την ακινητοποιεί και πολλές φορές φαίνεται να μην έχει διέξοδο. Διέξοδος ένα μεγάλο ταξίδι, στην Καλιφόρνια, ένα ταξίδι στην Αμερική όπου όλοι τελικά και εφόσον ναυαγεί το όνειρο, συνεχίζουν και ονειρεύονται στον τόπο τους,στο σπίτι τους, στη γη τους. Είχαν, οι απομακρυσμένοι, μεταξύ τους , στην αλληλογραφία τους, πει πολλά φανταστικά γεγονότα και πράξεις τους, για να έχουν το επίπεδο ζωής που ονειρεύονταν, όμως ήταν άλλη η αλήθεια και η πραγματικότητα της ζωής, πιο σκληρή. Σκυφτοί μερομακτιάριδες, δεν είναι, μίζεροι δεν είναι, είναι μία κεφάτη παρέα, που φωνάζει, γελά και ερωτεύεται
Ευχαριστούμε….
Καμία κριτική