Σε μια έντονη, δραματική και γεμάτη συναισθηματικές αντιθέσεις, σκηνοθεσία, ο Αλέξανδρος Λιακόπουλος, κατορθώνει να μας φέρει σε απόσταση αναπνοής έναν εκπρόσωπο του freak show ψυχών και να μας κάνει να μπούμε στη διαδικασία κατανόησής του. Μας βάζει στο να αναρωτηθούμε πολλά “πώς” και “γιατί” ενώ ταυτόχρονα μας παρουσιάζει μια προσωπική εξομολόγηση. Τα συμπεράσματα, όλα δικά μας…
Η Βάσια Βασιλείου, αφήνοντας το χιούμορ και τη φαντασία της σε πλήρη ελευθερία, δημιουργεί μια παράσταση η οποία συνδυάζει με λάμψη, ένταση και ζωντάνια, πρόζα, κίνηση, χορό, τραγούδι και μουσική. Έχοντας αναλάβει τόσο την όλη σκηνοθεσία όσο και τη σκηνογραφία μαζί με τα κοστούμια, μπορεί κανείς να πει ότι έχει να κάνει με ένα μοντέρνο βαριετέ, γεμάτο με στοιχεία αρχαίας κωμωδίας.
Το ωφέλιμο και το ουσιαστικό κατ’ εμέ είναι δίνοντας το ερέθισμα, τα επίπεδα να τα ανακαλύπτει ο ίδιος θεατής. Τις ΄΄αναγνώσεις΄΄ επίσης, να τις κάνει ο ίδιος. Όχι να του φοριούνται. Έτσι πιστεύω πως καλλιεργούμαστε ως θεατές. Το ζητούμενο είναι να δίνονται αξιόλογα ερεθίσματα.
Η σκηνοθέτιδα Αλίκη Πήτερσον, με απίστευτη ενσυναίσθηση και ευαισθησία, κατορθώνει να περάσει με κάθε λεπτομέρεια όλο το σκεπτικό της συγγραφής της Μαριαλένας Οικονομίδου σε μια θεατρική σκηνή και να δημιουργήσει μια παράσταση απίστευτα αληθινή.
O Στρατής Πανούριος, έχει δημιουργήσει ένα απόλυτα δυνατό, γεμάτο ζωή και παλμό σκηνοθετικό αποτέλεσμα το οποίο παντρεύοντας το μοντέρνο με το κλασικό, με έξυπνες εναλλαγές και ασυνήθιστα σημεία δράσης, κατορθώνει να σκλαβώσει το κοινό και να το κάνει να μείνει αφοσιωμένο στα επί σκηνής τεκταινόμενα από το πρώτο ως το τελευταίο λεπτό.
Έχοντας ως υλικό έναν από τους πιο δημοφιλείς και αγαπητούς μύθους, η Κάρμεν Ρουγγέρη, με σύμβουλο τη μεγάλη της εμπειρία, το συγγραφικό, θεατρικό και σκηνοθετικό της ταλέντο, γράφει ένα πανέμορφο, απόλυτα κατανοητό, προσαρμοσμένο στα δεδομένα της παιδικής ηλικίας, κείμενο.
Έπειτα από τους εφιάλτες του “Μάνα” και από τις κωμικοτραγικές καταστάσεις που αντιμετωπίσαμε στη διαδρομή του “550”, ερχόμαστε θεατές μιας άλλης διαδρομής. Εκείνης που ακολουθεί η αποκάλυψη της γυναικείας καρδιάς. Με προσωπική σκηνοθετική αφήγηση, υιοθετώντας το γνωστό, ξεχωριστό του στυλ, ο Σταμάτης Πακάκης αναλαμβάνει το έργο ενός μεγάλου Έλληνα ποιητή και το μεταφέρει στον δικό του, προσωπικό χώρο.
Μέσα από ένα θέαμα που παντρεύει black humor, ρεαλισμό μαζί με μια γερή μείξη φαντασίας, κοινωνικό προβληματισμό και χρησιμοποιεί κούκλες βιτρίνας και φαντάσματα, η συγγραφέας και σκηνοθέτιδα Στέβη Κούβαρη Μπουζιάνη, κατορθώνει να περάσει πολλά μηνύματα που αφορούν τη γυναίκα. Κάθε γυναίκα. Ανεξάρτητα ηλικίας, οικονομικής επιφάνειας, επαγγέλματος, εμφάνισης.
Η σκηνοθέτιδα της παράστασης Χρύσα Καψούλη, στήνει μια σύγχρονη, σχεδόν ποιητική ελεγεία γεμάτη βαθιά νοήματα και ιδέες που κινούνται στη σφαίρα της πολιτικής φιλοσοφίας. Μέσα από δαιδαλώδεις συζητήσεις που όσο εξαπλώνονται άλλο τόσο τονίζουν τα αδιέξοδα, μας προσφέρει μια απόλυτα σοβαρή, βαθιά φιλοσοφημένη παράσταση.
Η σκηνοθεσία του Ζαχαρία Ρόχα, ξεκινώντας από τα τεράστια ψυχολογικά βάθη και αδιέξοδα του συγγραφέα μας προσφέρει ένα τέλεια μελετημένο, αναλυτικό και βαθύ αποτέλεσμα. Με αμεσότητα, νατουραλισμό και αναλυτική ματιά, ο σκηνοθέτης μας κατορθώνει να ζωντανέψει με απόλυτη επιτυχία τόσο την επιφάνεια όσο και όλες εκείνες τις υπόγειες, τεράστιες δυνάμεις που κινούν τον κάθε ήρωα του θεατρικού.
