Θέματα στην κατηγορία ΘΕΑΤΡΟ

Πρόκειται για μια εξαιρετική σκηνοθεσία η οποία μπόρεσε να προβάλει επί σκηνής τόσο το ξεχωριστό κείμενο του συγγραφέα μας, όσο και την αριστουργηματική παράσταση που έδωσε ο υπέροχος Πέτρος Αποστολόπουλος.

Θεωρώ ότι ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης (Πέτρος Αποστολόπουλος) μπορεί να αποδώσει με μαεστρία και αυστηρό επαγγελματισμό οποιοδήποτε ρόλο αναλάβει. Και όχι μόνο αυτό….μπορεί και προχωράει τον κάθε ρόλο ένα βήμα παραπέρα δημιουργώντας πρότυπα υποκριτικής.

Μέσα από το υπέροχο αυτό κείμενο της Μαρίας Μαραγκουδάκη,πάτησε ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιώργος Τζαβάρας ,και δημιούργησε μια γεμάτη, δεμένη, δυνατή και ταυτόχρονα εύθραυστη και ψυχολογικά οριακή σκηνική απόδοση. Κατορθώνει μέσα από τα λόγια ενός μονόλογου να ζωντανέψει το παρελθόν και να το μεταφέρει αυτούσιο μέσα από τον χαρακτήρα της Σάντρα , σε όλο το κοινό.

Kατερίνα Γκατζόγια. Μια σπουδαία ερμηνεύτρια η οποία είναι ικανή να μεταδώσει με την ερμηνεία της ακόμα και τις πιο λεπτές συναισθηματικές πτυχές ενός ρόλου. Με τρυφερότητα και ευαισθησία, με χιούμορ, με τραγικότητα, θυμό, πίκρα, βαθιά συναισθηματική, ακραία και παθιασμένη, μας ανοίγεται σαν ένα συναισθηματικό καλειδοσκόπιο το οποίο ξεκινάει να ξετυλίγεται στο πιο εκτυφλωτικό λευκό και καταλήγει στο χαώδες , απόλυτο μαύρο του σκοταδιού της ανθρώπινης ψυχής.

Μας μίλησαν για τον θάνατο, τον έρωτα και την αιωνιότητα. Μας άνοιξαν ένα μικρό παράθυρο, του μυαλού αυτού του σπουδαίου άνδρα

Ο Νίκος Παναγιωτούνης, επενδύοντας σε ένα πανέμορφο, πολύχρωμο ποτ πουρί κειμένων του, οργάνωσε με αντίστοιχο τρόπο και τη σκηνοθεσία της παράστασης αυτής. Κάθε κείμενο και μελωδία, μια διαφορετική μικρή ,καθημερινή ιστορία αγάπης. Καταστάσεις που τις έχουμε δει ή βιώσει και οι ίδιοι, δοσμένες όμως με αφάνταστα ζωντανό, ποιητικό, σχεδόν χορευτικό τρόπο.

Oι τρεις μας ερμηνευτές, η Αναστασία Μαλανφρενιώτη, η Ιωάννα Δαρμή και ο Νίκος Παπαγιάννης, κατόρθωσαν με εκπληκτικό τρόπο να μεταπηδήσουν από κείμενο σε κείμενο, αλλάζοντας σαν χαμαιλέοντες στυλ και διάθεση, κίνηση και θεατρικό ύφος, ήχους και νότες!

Ένας ξεχωριστός καλλιτέχνης και άνθρωπος, ο Θανάσης Χλιάρας, συγγράφει και σκηνοθετεί ένα σύγχρονο μα ταυτόχρονα διαχρονικό έργο, το οποίο αναφέρεται όχι τόσο στον γάμο ως θεσμό, όσο ως καθαρή, γνήσια αξία. Μέσα από μια σειρά δοκιμασιών, οι οποίες είναι διανθισμένες με μπόλικο χιούμορ και πρωτοτυπία, βγαίνουν στην επιφάνεια τα σημεία αναφοράς που ενώνουν με τη γνωστή κόκκινη κλωστή τα ζευγάρια που πραγματικά ξέρουν να ζουν την αγάπη σε όλο της το βάθος.

Γάμος σημαίνει πάρα πολλά πράγματα, μα εκείνα που είναι πιο ουσιώδη αναλύονται και φανερώνονται μπροστά σας μέσα από αυτή την τόσο τρυφερή, χιουμοριστική και πάνω απ’ όλα, φιλοσοφημένη παράσταση. Για λίγο ακόμα, η υπέροχη αυτή θεατρική ομάδα σας περιμένει στο Black Box Methodia για μοιραστεί μαζί σας τα μυστικά ενός επιτυχημένου γάμου, που αν το σκεφτεί κανείς, τελικά δεν είναι και τόσο μυστικά!

Τόσο η μετάφραση και η σκηνοθεσία της Κερασίας Σαμαρά, όσο και η συμβολή της εκπληκτικής δραματουργικής επεξεργασίας του Ανδρέα Στάϊκου, κατόρθωσαν να μας περάσουν με μεγάλη επιτυχία όλο αυτό το κλίμα που περιέγραψα λίγο πιο πριν. Το κείμενό του θεατρικού παραπέμπει εντελώς στο αμερικάνικο στυλ γραφής εκείνης της εποχής, διατηρώντας όμως ταυτόχρονα και ελληνικά στοιχεία λόγου τα οποία το οικειοποιούν πιο άμεσα στο θεατρικό κοινό.

Η άλλη μεγάλη κυρία του θεατρικού είναι αναμφίβολα η Βέρα Κρούσκα. Δύο λέξεις μόνο μπορούν να χαρακτηρίσουν την ερμηνεύτρια αυτή: μάθημα υποκριτικής. Λουκρητία Κόλλινς, κυρία Ποτσιότι, Κορνήλια Σκοτ, Λαίδη Φθειροζόλ, 4 χαρακτήρες, μία ηθοποιός, σε μια παράσταση που μένει αξέχαστη!

Φέτος λοιπόν, η Tessa Clark και η ομάδα της, γιορτάζοντας τα 15 χρόνια παρουσίας του English Theatre Club, παρουσιάζει στο Altera Pars, δύο έργα : To γνωστό σε όλους μας βρετανικό παραμύθι “Ο Τζακ και η φασολιά” ,που απευθύνεται σε παιδιά από 5-9 ετών και το “Love versus Hate”, μια θεατρική σπουδή πάνω στο έργο του άγγλου δραματουργού Ουίλλιαμ Σαίξπηρ ,μια ιδανική επιλογή για παιδιά από 9 ετών και άνω.

To English Theatre Club, παίζοντας μόνο για όλους εσάς, είτε σε θεατρική σκηνή ,είτε σε επιλεγμένα σχολεία της Αττικής, ήρθε για να μείνει και να δώσει μια άλλη αίσθηση στο τι εστί θεατρική διδασκαλία της αγγλικής γλώσσας. Μην χάσετε με τίποτα τις παραστάσεις του!

Ο Πέρης Μιχαηλίδης για άλλη μια φορά, δημιουργεί μια δεμένη, έντονη και πραγματικά πλανεύτρα σκηνοθεσία, η οποία στην κυριολεξία μαγνητίζει το κοινό. Αν προσθέσουμε σε όλο αυτό και τη χρήση του κωμικού στοιχείου, τότε μιλάμε για ένα θεατρικό έργο το οποίο δίκαια κέρδισε την καρδιά του ελληνικού κοινού και παρουσιάζεται ξανά και ξανά.

Ο Φίλιππος Σοφιανός, με το ταλέντο και την εμπειρία του χτίζει το έτερον ήμισυ μιας πραγματικά ανατρεπτικής δυάδας! Μια δυναμική ,εντυπωσιακή και γνήσια παρουσία, με ικανότητα στενής επικοινωνίας με το κοινό του, αγαπήθηκε και θαυμάστηκε στον μέγιστο βαθμό από όλους μας!

Η σκηνοθέτιδά μας, Σοφία Καραγιάννη, κατορθώνει να μας περάσει το κλίμα της παλιάς εποχής και ταυτόχρονα θίγει με τον δικό της μοναδικό τρόπο το γεγονός ότι τα πάθη είναι αιώνια, αναλλοίωτα στο πέρασμα των εποχών, και πάντοτε μα πάντοτε έχουν ολέθρια αποτελέσματα.

Ο Ιωσήφ Ιωσηφίδης, από το πρώτο λεπτό της παράστασης μέχρι και το τελευταίο, αφηγείται, πρωταγωνιστεί, αυτοαναλύεται, αγαπά με πάθος και καίγεται, τιμωρείται και αναλώνεται σε πάθη που μοιάζουν να στριφογυρίζουν αέναα σε μια σκοτεινή λούπα, δίνοντάς μας μια ερμηνεία αξιομνημόνευτη.

Το δηλώνω ευθαρσώς αυτό και να μπει ως τίτλος, ότι ακόμα κι αν αρρώσταινα, δεν θα ξαναέτρωγα ποτέ μου ζώο. Βέβαια συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο, όχι μόνο δεν αρρωσταίνω, αλλά είμαι πιο υγιής από ποτέ!!

Ο γνωστός φυσικός, Hubert Reeves, είχε πει το εξής: “Ο άνθρωπος είναι ένα παρανοϊκό είδος. Πιστεύει σ’ έναν αόρατο θεό και την ίδια στιγμή καταστρέφει μια ορατή φύση, χωρίς να συνειδητοποιεί ότι η ορατή φύση που καταστρέφει είναι ο αόρατος θεός που πιστεύει”.