Η διαδραστική κωμωδία “Του τρελλού + Του Γιατρού” επιστρέφει άκρως ανανεωμένη, με την υπογραφή του Δημήτρη Γιώτη, να μας χαρίσει στιγμές γέλιου και προβληματισμού.
Tην περασμένη Τρίτη το βράδυ της 16ης Ιουλίου πραγματοποιήθηκε η επίσημη πρεμιέρα της παράστασης «Ανεβαίνοντας τη σκάλα», σε κείμενο του Άγγελου Μοσχονά και σκηνοθεσία του Μανώλη Ιωνά και Άγγελου Μοσχονά, στο Θέατρο “Χυτήριο”.
Το χιούμορ σίγουρα έχει ένα λυτρωτικό ρόλο. Όλοι μας αποζητάμε το γέλιο, το καλό χιούμορ, που βγαίνει αβίαστα και μας κάνει να γελάμε μέσα από την καρδιά μας και έχει πάντα κάτι να μας πει. Και φυσικά, και στη δική μου ζωή, το στοιχείο αυτό παίζει σπουδαίο ρόλο γιατί τελικά είναι η ματιά, είναι ο τρόπος που κοιτάς κάποιον για να δεις πώς αντιλαμβάνεται τον κόσμο γύρω του.
Ένα θεατρικό γραμμένο από την πένα της Ξένιας Καλογεροπούλου και στολισμένο με τις νότες του Διονύση Σαββόπουλου, δε θα μπορούσε παρά να είναι κάτι διαφορετικό και ξεχωριστό. Έξυπνο, παιχνιδιάρικο, μοντέρνο και ταυτόχρονα διδακτικό και διαχρονικό, με τη συμβολή της σκηνοθετικής επιμέλειας του Φώτη Σπύρου, γίνεται το ιδανικό έργο που προορίζεται για τα παιδιά κάθε ηλικίας.
Αμαλία: Ο στόχος μου είναι το χαμόγελο του συνανθρώπου! Πώς λοιπόν θα έλειπε ο χορός και η μουσική μέσα από αυτό; Όλα είναι ρυθμός. Αν παρατηρήσετε τη φύση, όλα λειτουργούν με ένα συγκεκριμένο ρυθμό όπως και το ανθρώπινο σώμα, το τέλειο δημιούργημα.
Μια παράσταση που εγγυάται το γέλιο από το πρώτο δευτερόλεπτο ως το τελευταίο. Aν η ζωή είναι ένα νόμισμα, στη μια πλευρά του είναι το δράμα και στην άλλη η κωμωδία. Με το δράμα κάποιος μπορεί να βρει τη λύτρωση, μα με την κωμωδία ανακαλύπτει την ευφυΐα του πνεύματος και το πηγαίο γέλιο που ξελαφρώνει την ψυχή.
Ο Μανώλης Ιωνάς και η Ειρήνη Παπαδημάτου, δημιουργοί και ιδιοκτήτες του θεάτρου, ήταν εκεί, και υποδέχτηκαν όλους τους φίλους και τις φίλες, υποσχόμενοι ένα βράδυ αλλιώτικο από τα άλλα!
Τόσο στους χώρους του θεάτρου, όσο και έξω στον δρόμο, είχε στηθεί μια μεγάλη γιορτή, γεμάτη γέλιο, κέφι, μουσική και υπέροχα τραγούδια, από τον dj (ειδικά για εκείνη τη βραδιά) Θεοδόση Φράγκο.
Η πανέξυπνη σκηνοθεσία του Κωνσταντίνου Κυριακού δημιουργεί ένα αξιολάτρευτο οπτικά αποτέλεσμα , το οποίο διατηρώντας έντονα τα στοιχεία της φάρσας και όντας γεμάτο ανατροπές και εκπλήξεις, ξαφνιάζει ευχάριστα και προσφέρει άφθονο γέλιο σε όλους.
Μέσα από την παράσταση που είδαμε, ερχόμαστε “αντιμέτωποι” με ισπανικούς όρους που ανήκουν στη σφαίρα του φλαμένκο, και στον πολύχρωμο, σχεδόν ψυχεδελικό κόσμο του Αλμοδόβαρ. Κυρίως όμως, συναντάμε για πρώτη φορά τους χαρακτήρες ενός drag theatre, και αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε να κάνουμε με σκληρά εργαζόμενους επαγγελματίες που κάνουν τη δουλειά τους. Και την κάνουν μάλιστα, πάρα πολύ καλά.
Η σκηνοθεσία του φαντασμαγορικού αυτού μιούζικαλ αποτελεί μια έκρηξη. Μια πολύχρωμη έκρηξη χρωμάτων, ξεκαρδιστικής πρόζας, μουσικής και εντυπωσιακού χορού. Όλα αυτά με εναλλαγές κοστουμιών και σκηνών, οι οποίες μας βυθίζουν όλο και πιο πολύ στην πλοκή και μεταφερόμαστε σε πιο παλιές εποχές που πολλοί από εμάς είχαν την τύχη να ζήσουν.
