Αν η επιτυχία ενός καλλιτέχνη έγκειται στις ανεξίτηλες αναμνήσεις που καταφέρνει να δημιουργήσει στο κοινό του… αναμνήσεις που μυρίζουν Αθήνα του χθες με παριζιάνικες αποχρώσεις συγκεντρωμένες γύρω από μια φιγούρα καλλιτεχνικά εκφραστική με μια φωνή κρυστάλλινη που αντηχεί ακόμα στα αυτιά του κόσμου… τότε η Ζανέλ έχει κερδίσει άνετα αυτή την διάκριση.

Γράφει η Δάφνη Αστερίου
Αγγίζει τις πιο απομακρυσμένες γωνιές της ψυχής μας, σαρώνει κάθε αρνητικό συναισθηματικό φορτίο στο πέρασμά της και εκτινάσσει την διάθεσή μας στην στρατόσφαιρα του ονείρου με ασταμάτητη ορμή και ανυπέρβλητη ευκολία… Ο λόγος για την μουσική, που ανέκαθεν αποτελούσε ένα αγέρωχο και ουτοπικό καταφύγιο για τους ανθρώπους κόντρα στις αλλεπάλληλες δίνες που προκαλούσαν τα σημεία των καιρών. Η μουσική άλλωστε είναι η μόνη δύναμη που μπορεί να απορροφήσει τους κραδασμούς που προκαλεί η ίδια η ζωή στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση.

Πάνω στην συναισθηματική ανάγκη για απόδραση από τις αντιξοότητες της ζωής, αλλά και στην επιθυμία να επικοινωνηθεί το ευρύ φάσμα των ανθρώπινων αισθημάτων βασίστηκε τόσο η ίδια η έννοια της μουσικής, όσο και το ελληνικό ελαφρό τραγούδι… Ένα είδος που συνδύασε τον ρομαντικό παλμό του με τον πηγαίο ρυθμό και την ένταση της ελληνικής «Χρυσής Εποχής», αφήνοντάς μας μια πληθώρα τραγουδιών ως νοσταλγικό επιστέγασμα του αρμονικού τους συνταιριάσματος.

116656813_4814932385198954_1050621670484934011_o

Μια αγκαλιά τραγούδια με ρίζες σε μια ετεροχρονισμένη Belle Epoque λοιπόν που κρατάνε ερμητικά κλεισμένο μέσα τους το άρωμα αυτής της αλλοτινής εποχής, μετέτρεψαν μια ήσυχη καλοκαιρινή βραδιά στο bar «Φιλότιμος» του Πειραιά σε αισθαντικό ταξίδι στην αλησμόνητη μαγεία του χθες.

Ιθύνων νους αυτής της ξεχωριστής μουσικής παράστασης και ιδανική πρωταγωνίστριά της, που μονοπώλησε τα βλέμματα και το ενδιαφέρον, ήταν η χαρισματική ερμηνεύτρια Ζανέλ. Μια παρουσία με έμφυτη καλλιτεχνική αισθητική που αποκάλυψε από τα πρώτα λεπτά της σκηνικής της παρουσίας μια απαράμιλλα γοητευτική φωνή. Χωρίς αχρείαστες φωνητικές εξάρσεις, αγγίζοντας όχι μόνο την τονικότητα των κομματιών που τραγούδησε αλλά και την ψυχή του κοινού της, εσωκλείοντας παράλληλα στην ερμηνεία της όλο το αίσθημα και το μπρίο του καιρού που γράφτηκαν, η Ζανέλ κατάφερε να ζωντανέψει μέσω της απόδοσής της μια ολόκληρη εποχή.

116902572_4814932671865592_5957850268271990508_o

Τραγούδια όπως τα «Πόσο λυπάμαι» (Κώστας Γιαννίδης), «Ας ερχόσουν για λίγο» (Μιχάλης ΣουγιούλΜίμης Τραϊφόρος) σε ερμηνεία Δανάης Στρατηγοπούλου, «Αν σ΄ αρνηθώ αγάπη μου» (Μίμης ΠλέσσαςΔανάη Στρατηγοπούλου), «Τι κρίμα αγάπη μου» (Γιάννης Σπάρτακος) σε ερμηνεία Ρένας Βλαχοπούλου, «Τόσα καλοκαίρια» και «Ποιά νύχτα σ’ έκλεψε» (Μίμης ΠλέσσαςΛευτέρης Παπαδόπουλος), «Απότομα» (Μανώλης Χιώτης), «Ένας ουρανός μ’αστέρια» (Μίμης Πλέσσας) και «Πες μου μια λέξη» (Μάνος ΧατζηδάκιςΑλέκος Σακελλάριος) έδεσαν αρμονικά με έντεχνες μελωδίες, αλλά και πιο πρόσφατα ακούσματα όπως τα «Τρίτο στεφάνι» (Σταμάτης ΚραουνάκηςΛίνα Νικολακοπούλου), «Ο ανθρωπάκος» (Γιώργος ΧατζηνάσιοςΛευτέρης Παπαδόπουλος), «Καμιά φορά» (Γιώργος Χατζηνάσιος) και «Εξωτικό χαρμάνι» (Πέννυ Μπαλτατζή), δημιουργώντας ένα μεθυστικό κλίμα στο οποίο αφέθηκε να ξεδιπλώσει την ντελικάτη της μελωδική χροιά η νεαρή ερμηνεύτρια.

Μια από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της βραδιάς υπήρξε το τραγούδι της Ζανέλ σε σύνθεση και στίχους Αντώνη και Δημήτρη Παπαβομβολάκη με τίτλο «Η Λαίδη και ο Αλήτης». Πρόκειται για μια ρετρό- swing δημιουργία που ξεχωρίζει για την φρεσκάδα της και κινείται στο ύφος και το ταμπεραμέντο της ερμηνεύτριας του. Από την άλλη δεν έλειψε η γκέστ εμφάνιση του τραγουδιστή Δημήτρη Αϊβαλιώτη, ο οποίος χάρισε στους παρευρισκομένους την ερμηνεία του στα τραγούδια «Έλα και ράγισε τον κόσμο μου» (απόδοση: Βιολέτα Ίκαρη) και «Αυτή η νύχτα μένει» (Σταμάτης Κραουνάκης)

116689495_4814932388532287_6471755865663242559_o

Πολύτιμος συνοδοιπόρος της Ζανέλ σε αυτό το μουσικό ταξίδι στάθηκε ο ταλαντούχος πιανίστας Χρήστος Κουμούσης. Με ασύγκριτη δεξιοτεχνία και απόλυτη προσήλωση στην απαιτητικότητα των τραγουδιών, παρέδωσε άρτιες και εμπνευσμένες εκτελέσεις κερδίζοντας επάξια μερίδιο στην προσοχή του κοινού.

Τέλος, καταλυτικό ρόλο στην μαγική ατμόσφαιρα της βραδιάς έπαιξε και ο ιδιαίτερος χώρος του «Φιλότιμου». Ένα μαγαζί με αξιοπρόσεκτη αρ νουβό αισθητική που χαράζεται αβίαστα στην μνήμη, σχεδιασμένο επιμελώς για να χαρίζει μόνο τις καλύτερες στιγμές στους πελάτες του, δεν θα μπορούσε να μην αποτελέσει το κατάλληλο σκηνικό για την εκλεπτυσμένη μουσική πρόταση που παρουσίασε η Ζανέλ.

Αν η επιτυχία ενός καλλιτέχνη έγκειται στις ανεξίτηλες αναμνήσεις που καταφέρνει να δημιουργήσει στο κοινό του… αναμνήσεις που μυρίζουν Αθήνα του χθες με παριζιάνικες αποχρώσεις συγκεντρωμένες γύρω από μια φιγούρα καλλιτεχνικά εκφραστική με μια φωνή κρυστάλλινη που αντηχεί ακόμα στα αυτιά του κόσμου… τότε η Ζανέλ έχει κερδίσει άνετα αυτή την διάκριση.