Ζωζώ Σαπουντζάκη: “Το ξεκίνημά μου το οφείλω στον Γιάννη Δαλιανίδη”

Ζωζώ Σαπουντζάκη – Η Βασίλισσα της Νύχτας

Αν σας έλεγα να περιγράψετε τα παιδικά σας χρόνια στην Θεσσαλονίκη θα λέγατε ότι ήταν εύκολα ή δύσκολα;

Ήταν τα ωραιότερα χρόνια της ζωής μου. Τα παιδικά μου χρόνια ήταν πολύ όμορφα. Ζούσαμε στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Απέναντι είχε τον κινηματογράφο ΤΙΤΑΝΙΑ, πήγαινα και έβλεπα τις φωτογραφίες των ηθοποιών εκείνης της περιόδου και ήταν ένας υπάλληλος στην πόρτα του σινεμά και μου έλεγε έλα μέσα και με έβαζε μέσα να δω την ταινία. Γύριζα στο σπίτι και έκανα αυτά που έβλεπα στον καθρέφτη.

Ποιος ήταν αυτός ο άνθρωπος που σας ανακάλυψε και είδε σε σας αυτό το έμφυτο ταλέντο;

Στη γωνία από το σπίτι μου έμενε ο Γιάννης Δαλιανίδης όπου μάζευε τους φίλους του και διάβαζε ποίηση. Και πηγαίναμε κι εμείς, με την αδερφή μου, μας έβαζε δύο καρεκλάκια και καθόμασταν και ακούγαμε το Δαλιανίδη να απαγγέλει. Ήταν μια πολύ ωραία στιγμή. Το ξεκίνημα μου το οφείλω σ’ αυτόν. Ερχότανε στο σπίτι και έλεγε στον πατέρα μου «Σωκράτη, το παιδί έχει ταλέντο». Πήρε εμένα και την αδερφή μου από το χέρι και μας πήρε στον Παρασκευά Οικονόμου ένα μεγάλο δάσκαλο και ηθοποιό. Μετά όμως έφυγε η αδερφή μου Βάσω κι έμεινα μόνη μου. Ο Δαλιανίδης μας μάθανε χορευτικά, έλεγε στην αδερφή μου τη Βάσω έχεις πολύ ωραία πόδια και εγώ θύμωνα και του έλεγα γιατί τα δικά μου τα πόδια δεν είναι ωραία.

Αγαπήσετε περισσότερο το θέατρο από το κινηματογράφο και την τηλεόραση;

Το θέατρο αγάπησα πιο πολύ. Και τον κινηματογράφο αγάπησα, δεν το ‘κανα με πολύ κέφι, αλλά το θέατρο περισσότερο, γι’ αυτό και έκανα και πολύ λίγες ταινίες, γιατί είχα δώσει έμφαση στο θέατρο. Αγάπησα επίσης και την πίστα, γιατί μου άρεσε να βγαίνω επάνω και να κάνω το νούμερο μου.

Οι εντυπωσιακές εμφανίσεις σας στα νυχτερινά κέντρα, με τις ακριβές τουαλέτες και το μπρίο σας στη σκηνή σας έδωσαν τον τίτλο «η Βασίλισσα της Νύχτας». Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε κάποια στιγμή να αφήσετε τις μεγάλες πίστες στην Ελλάδα και να φύγετε για την Αμερική;

Αυτός που με βάφτισε βασίλισσα της νύχτας ήταν ο Μαρούδας. Και αυτό σαν τίτλος με ακολούθησε και με ακολουθεί μέχρι τώρα. Να σου πω και την αλήθεια μου άρεσε σαν τίτλος. Αλλά ο λόγος που έφυγα για Αμερική ήταν καθαρά από πείσμα. Ήμουν με κάποιον επώνυμο κύριο και δεν του έδινε διαζύγιο η πρώην γυναίκα του και εγώ θύμωσα και σηκώθηκα και έφυγα. Στην Αμερική πέρασα πάρα πολύ ωραία. Είδα μεγάλες χαρές, τραγουδούσα χωρίς να ξέρω τη γλώσσα. Με κοίταζαν όλοι οι ξένοι. Έπαιρνα και έγγραφα λέξεις και το βράδυ έβγαινα και τους τραγουδούσα. Έκανα μεγάλη καριέρα στην Αμερική και όταν γύρισα στην Ελλάδα σκεφτόμουν αν είχα κάνει την σωστή επιλογή. Τότε θυμάμαι με είχε πήρε ο Σκούρας για να κάνω μία ταινία στην Αμερική, αλλά εγώ του είπα φεύγω για την Ελλάδα. Όταν γύρισα Ελλάδα στην αρχή το είχα μετανιώσει, αλλά όταν είδα πόσο μ’ αγαπάει ο κόσμος και ξεκίνησα να δουλεύω τότε μου πέρασε.

Έχετε συνεργαστεί με πολλούς συναδέλφους σας καλλιτέχνες, ποιες απ’ αυτές τις συνεργασίες ξεχωρίζεται;

Έχω δουλέψει πάρα πολύ με το Νίκο Σταυρίδη, ήταν μεγάλος ηθοποιός και ήταν σημαντικό αυτό σαν συνεργασία. Έχω συνεργαστεί και με αρκετούς άλλους οι οποίοι ήταν μεγάλοι ηθοποιοί και είμαι πάρα πολύ χαρούμενη που δούλεψα μαζί τους. Με το Βουτσά ήμασταν πάρα πολύ αγαπημένοι, έχω γυρίσει ταινίες μαζί του, αλλά και σαν άνθρωπος ήταν καταπληκτικός. Με την Μάρθα Καραγιάννη έχω δουλέψει και λυπήθηκα πάρα πολύ για το θάνατο της. Ήταν καταπληκτική ηθοποιός αλλά και άνθρωπος. Δεν πρόσεξε όμως την υγεία της και αυτό το πλήρωσε.

Είστε καλή στο να διαχειρίζεται τα οικονομικά ή κάνετε υπερβολικές σπατάλες;

Δεν είμαι καθόλου καλή στα οικονομικά, μπορεί να πάρω τα χρήματα και σε μια ώρα να μην έχω καθόλου λεφτά. Είμαι πάρα πολύ σπατάλη, καθόλου καλή στη διαχείριση. Δεν το έχω μετανιώσει, γιατί νομίζω για τη δουλειά μου είναι ότι καλύτερο. Έδινα τα λεφτά μου να είμαι καλοντυμένη για να μπορώ να κάνω τα νούμερα μου κάθε φορά που συνεργαζόμουνα με ένα καινούργιο μαγαζί και έπρεπε να ανέβω στην πίστα.

Κάνοντας μία αναδρομή στην ζωή σας είναι κάτι το οποίο σας λείπει; Κάτι που θέλατε αλλά δεν μπορέσατε να πετύχετε;

Δεν μετανιώνω για τίποτα. Αν μου πεις ότι δεν έκανα ένα παιδί ακόμα και αυτό δεν το έχω μετανιώσει. Γιατί ήμουνα έγκυος και έβγαινα και χόρευα και μου λέγε η μητέρα μου πως το κάνεις αυτό το πράγμα, θα έχει επίπτωση στην εγκυμοσύνη σου. Και χάθηκε το παιδί. Μετά από αυτό δεν ξανασκέφτηκα να κάνω παιδί, στεναχωρήθηκα πολύ αλλά μου πέρασε. Τα ταξίδια μου αρέσουν και έκανα μαζί με το σύντροφό μου και μου άρεσε να πηγαίνουμε εξωτερικό. Η αγάπη του κόσμου μου δίνει ζωή. Κάθε φορά που βγαίνω έξω με παρέα βλέπεις κόσμο και έρχεται και μου μιλάει και με χαιρετάει. Αυτό μου αρέσει. Δεν ασχολούμαι με κανέναν, δεν κουτσομπολεύω κανένα κοιτάζω τι θα κάνω εγώ, μ’ αρέσει να στολίζω το σπίτι μου, να μαγειρεύω.

Έρωτας, αγάπη και συντροφικότητα είναι τα τρία συναισθήματα που κάνουν έναν άνθρωπο γεμάτο. Πόσο σημαντικό ρόλο έπαιξαν αυτά στη ζωή σας;

Υπήρχαν και ατυχίες που ήρθαν τα πράγματα έτσι όπως δεν τα ήθελα. Δεν ξαναπαντρεύομαι γιατί έχω παντρευτεί δύο φορές. Περνάω πολύ ωραία αυτή τη στιγμή στη ζωή μου, είμαι με κάποιον κύριο και περνάμε πάρα πολύ ωραία κάνοντας πράγματα.

Ποιο τίτλο θα βάζατε για να περιγράψετε τη ζωή σας;

Δεν ξέρω τι τίτλο θα έβαζα στη ζωή μου, δεν ξέρω τι να πω για εμένα. Μήπως η ‘Ζωζώ είναι για όλα’. Γιατί η Ζωζώ αγαπήθηκε, ηΖωζώ αγαπάει, η Ζωζώ φροντίζει τον εαυτό της και η Ζωζώ συνεχίζει να ζει, συνεχίζει να μην υπολογίζει τα χρήματα. Θεωρώ ότι έχω αυτά που έχω είναι αρκετά.

Δύο λόγια που θα θέλατε να μοιραστείτε στη συνέντευξη μας για όλους τους Έλληνες ομογενείς και σας αγαπούν και σας θαυμάζουν.

Παρόλο τα δύσκολα που πέρασαν στο τέλος νίκησαν και συνεχίζουν να περνούν καλά εκεί που βρίσκονται. Και να συνεχίζουν να στηρίζουν και να θυμούνται την πατρίδα.