Ο ηθοποιός Δημήτρης Μάκκας, απαντά με τον γεμάτο αισιοδοξία, γλυκύτητα και παιδικότητα τρόπο του,για όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Η τελευταία του φράση αποτελεί και μια ολόκληρη φιλοσοφία ζωής!
Η σκηνοθεσία αυτού του θεατρικού ανήκει στον Στέλιο Σπινθουράκη. Ένας νέος και ιδιαίτερα ταλαντούχος καλλιτέχνης, σε πλήρη συμφωνία μεν με το πνεύμα της συγγραφής αλλά κάνοντας ταυτόχρονα τις απαραίτητες προσθήκες, μπόρεσε να ζωντανέψει και με το παραπάνω, αυτό το έργο. Για να κυριολεκτούμε…μπόρεσε να το παραζωντανέψει! Δεν υπάρχει σημείο της παράστασης αυτής που να μη συνοδεύεται με το πιο πηγαίο γέλιο ή το μεγαλύτερο αίσθημα έκπληξης.
Το έργο αυτό δένει αριστουργηματικά το παρελθόν με το παρόν, μπλέκει την ανθρώπινη ψυχή σε γνώριμες καταστάσεις, διανθισμένες με άφθονο γέλιο και χιούμορ και όμως… κατορθώνει να προβληματίσει τον θεατή για το αν υπάρχουν τέλειες, αληθινές σχέσεις αμοιβαίας αγάπης. Ή μήπως όλα τελικά στη ζωή είναι ένας συμβιβασμός και η ευτυχία είναι μια μορφή συνθηκολόγησης σε αυτό που μπορεί τελικά να προσφέρει ο ένας στον άλλο;
Προσπαθώ να διδάσκομαι από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες, τόσο της Ελλάδας, όσο και του εξωτερικού και όλο αυτό με ωθεί να βάζω στόχους σε αυτό που θέλω να πετύχω. Παίρνω μαθήματα, τόσο από τα θετικά, όσο και από τα αρνητικά του κάθε δημιουργού, μια και πιστεύω ότι και από τα λάθη μας διδασκόμαστε.
