Γράφει η Φιόνα Βύσκα

Είδαμε την παράσταση “Περί τυφλότητος” στον πολυχώρο BIOS στην Πειραιώς. Πρόκειται για το δραματοποιημένο μυθιστόρημα του Ζοζέ Σαραμάγκου σε μετάφραση της Αθηνάς Ψυλλιά και σε σκηνοθεσία και διασκευή κειμένου του Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου.

Υπόθεση:

Μια επιδημία άγνωστη ως σήμερα, μια λευκή τύφλωση εξαπλώνεται στην πόλη και όλοι, ο ένας μετά τον άλλον την κολλάνε και οι πρωταγωνιστές. Πέντε ηθοποιοί με ξεκάθαρο και βαρυσήμαντο ρόλο, πέντε ανθρώπινοι χαρακτήρες, τους οποίους συναντάμε στην καθημερινότητά μας και ίσως κάποιος απ’ αυτούς να μας θυμίζει και εμάς τους ίδιους σε διάφορες πτυχές. Δεν είναι μια καθαρά διαδραστική παράσταση αλλά θα μπορούσε και να θεωρηθεί τέτοια, αφού είμαστε κι εμείς μέσα σε ένα από τα ερημωμένα κτίρια όπου όλοι οι “άρρωστοι” μπαίνουν σε καραντίνα. Είμαστε αναπόσπαστο μέρος του έργου. Εκεί, στο κτίριο προσπαθούμε να επιβιώσουμε σωματικά αλλά και ψυχικά. Ξεδιπλώνονται οι χαρακτήρες μιας κοινωνίας που λειτουργεί ξανά μόνο βάση ενστίκτων, επιβίωσης, υπεροχής. Ο νόμος του ισχυρότερου. Η τύφλωση σε αυτό το έργο δεν έχει μόνο κυριολεκτικό χαρακτήρα αλλά και μεταφορικό, του φόβου εκείνου που κατακλύζει το μυαλό μας και κυριαρχεί στις ζωές μας. 

Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου είναι ευρηματική άνευ προηγούμενου και απέδωσε αποτελεσματικά, συνδυαστικά με τον φωτισμό.

Η κριτική μας:

Περιμέναμε στο bar του BIOS απολαμβάνοντας μια ιδιαίτερη ατμόσφαιρα και πολύ ωραία κοκτέιλ. Εν τω μεταξύ, μας πλησίασε η ομάδα των ηθοποιών, ξεχώρισαν “κάτι” πάνω στον κάθε έναν από μας που περιμέναμε για την παράσταση και αυτό το “κάτι” το κόλλησαν πάνω μας σαν ταμπέλα. Εγώ ήμουν “η κοπέλα με το κόκκινο κασκόλ”. Ήταν πρωτόγνωρη και ιδιαίτερα ασυνήθιστη διαδικασία, η προσωποποίηση των θεατών.

Όταν έφτασε η ώρα οδηγηθήκαμε σε μία αίθουσα, όπου μας συστήθηκαν οι ηθοποιοί φορώντας επίσης ταμπέλες. Ήμασταν όλοι ίδιοι πια, εκεί όπου όλοι “τυφλωθήκαμε” και φορέσαμε τα ειδικά γυαλιά με τα οποία μας είχαν προμηθεύσει νωρίτερα.
Μη βλέποντας πια, οδηγηθήκαμε με τρόπο ευρηματικό, τον οποίο αξίζει να βιώσετε και όχι να περιγράψω, στην αίθουσα όπου καθίσαμε για να “δούμε” το έργο.
Ήταν μια ακουστική εμπειρία. Δεν πίστευα πως θα μπορούσα να παρακολουθήσω έργο, δίχως όραση, κι όμως συνέβη και αποτελεί μία βιωματική εμπειρία για τον θεατή.
Η σκηνοθεσία του Αλέξανδρου Ραπτοτάσιου είναι ευρηματική άνευ προηγούμενου και απέδωσε αποτελεσματικά, συνδυαστικά με τον φωτισμό.
Το μόνο που μπορούσαμε να δούμε ήταν δύο φώτα, σαν από κάπου να έμπαινε φως, μα τίποτα παραπάνω. Στιγμές, όπως το ότι μας μοίρασαν κουβέρτες, αγγίζει κάθε ευαίσθητη πτυχή πιο πολύ από κάθε θέαμα.
Ο ήχος σε επιμέλεια της Ερασμίας Τσίπρα αποτελεί βασικό στοιχείο της παράσταση, αφού δίχως όραση, οι υπόλοιπες αισθήσεις μας ήταν σε απόλυτη έξαρση.
Η ενδυματολογική επιμέλεια/κατασκευές της Μαρία – Σεσίλ Ιγγλέση είχαν μία απλότητα, που μας έδωσε έναν ακόμη λόγο να νιώθουμε αναπόσπαστο κομμάτι του ό,τι διαδραματίστηκε.

Τέλος, θα ήθελα να τονίσω την ερμηνεία των ηθοποιών Βίκυ Κυριακουλάκου, Γιώργου Γιαννακάκου, Γιώργου Σταυριανού, Δανάης Λουκάκη και Νίκου Τσιμάρα, οι οποίοι απέδωσαν πέραν κάθε προσδοκίας μου τον ρόλο τους, όπως και οι Λίλα Μπακλέση και Απόλλων Μπόλλας, τους οποίους ακούμε. Τα δρώμενα της αφήγησης, οι ήχοι, οι φωνές των ηθοποιών που κατέκλυζαν στην κυριολεξία την αίθουσα, μην ξέροντας από πού ακούγονται κάθε φόρα, ο τόνος της φωνής τους, το δέος που εξαπλωνόταν τριγύρω, ήταν ανεκτίμητα.

«“Πιθανότατα μόνο σ΄ έναν κόσμο τυφλών τα πράγματα γίνονται αυτό που πραγματικά είναι”, είπε ο γιατρός.

“Και οι άνθρωποι;”, ρώτησε η κοπέλα με τα σκούρα γυαλιά.

“Και οι άνθρωποι το ίδιο, αφού δεν θα υπάρχει κανείς για να τους δει”». 

(Πηγή από πρωτότυπο)

Με λίγα λόγια; Μια προσωπική ενδοσκόπηση, μια αισιόδοξη πράξη ενάντια στην τύφλωση, ενάντια στην κατάρρευση ηθικών αξιών, στην ισχύ του χρήματος, στον σκοταδισμό, στην πτώση του ανθρώπου.

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία / Διασκευή κειμένου: Αλέξανδρος Ραπτοτάσιος
Συνεργαζόμενη σκηνοθέτης: Βίκυ Κυριακουλάκου
Ενδυματολογική επιμέλεια / Κατασκευές: Μαρία – Σεσίλ Ιγγλέση
Βοηθός Σκηνοθέτη: Ισαβέλλα  Μαργάρα
Σχεδιασμός Ήχου: Ερασμία Τσίπρα
Παραγωγή: Απόλλωνας Μπόλλας (ACB Productions)

Παίζουν οι ηθοποιοί:

Βίκυ Κυριακουλάκου, Γιώργος Γιαννακάκος, Γιώργος Σταυριανός, Δανάη Λουκάκη, Νίκος Τσιμάρας

Ακούγονται οι ηθοποιοί: Λίλα Μπακλέση, Απόλλων Μπόλλας

Πού και πότε:

BIOS

Κάθε Πέμπτη – Κυριακή από 1/12/2017 έως και 7/1/2018*
Ώρα: 21:30 / Διάρκεια: 60 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)
Εισιτήριο: 12 ευρώ

*Με εξαίρεση την πρώτη Πέμπτη και τις παραμονές Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς

Radio spot:

https://drive.google.com/file/d/1cGkpYoVcOwKyeNa0Kmqwb9NoU5zKShDc/view

TV spot:
https://drive.google.com/file/d/1Y5bSYwzuVuh3HX7wd6d6Ls7Fr-RlSzsC/view

Επικοινωνία:

Άντζυ Νομικούangienomikou@gmail.com

BIOS– Πειραιώς 84,  Τηλ. 210 3425335,  bios@bios.gr

 Τα δρώμενα της αφήγησης, οι ήχοι, οι φωνές των ηθοποιών που κατέκλυζαν στην κυριολεξία την αίθουσα, ο τόνος της φωνής τους, το δέος που εξαπλωνόταν τριγύρω, ήταν ανεκτίμητα.

Φιόνα Βύσκα

Φιόνα Βύσκα

Ονομάζομαι Βύσκα Φιόνα και γεννήθηκα στις 30/9/1992.
Μεγαλώνοντας με αγάπη για τη διαφορετικότητα και την ιδιομορφία των πολιτισμών αρχικά αφοσιώθηκα στις ξένες γλώσσες με μητρικές μου την Αλβανική και την Ελληνική, γνωρίζω άπταιστα Αγγλικά όπως και αρκετά Γαλλικά και Τούρκικα.
Σπούδασα Διοίκηση Επιχειρήσεων στο ΤΕΙ Στερεάς Ελλάδας με έμφαση στο Marketing, για το οποίο έχω παρακολουθήσει και ειδικά σεμινάρια. Παράλληλα πάντα ασχολούμαι ενεργά με τη Ζωγραφική και τη Συγγραφή παιδικών βιβλίων κάνοντας πλέον και τα πρώτα βήματά μου ως freelancer.
Φιόνα Βύσκα