Γράφει η Φωτεινή Βαμβούκη

 

Το χρυσό κουβάρι  είναι ένας μονόλογος. Ο μονόλογος είναι ο θεατρικός ρόλος  που παρουσιάζεται από έναν μόνο ηθοποιό, για να εκφράσει τις σκέψεις του δυνατά. Μπορεί να απευθύνεται σε έναν άλλο χαρακτήρα ή στο κοινό ή στον εαυτό του χωρίς να περιμένει απάντηση. Προσωπικά μόλις ακούω «μονόλογος» δύο σκέψεις έρχονται στο μυαλό μου. Η πρώτη είναι πως «πάλι θα βαρεθώ» και η δεύτερη – συγκρατημένη –  είναι «λες να είναι καλός;»

Και γιατί είναι βαρετός; Γιατί παρόλο που είναι μονόλογος, ο ηθοποιός πρέπει να αλληλοεπιδρά (με τον εαυτό του, με το κοινό, με το αντικείμενο του ενδιαφέροντός του)  και να μην εκσφενδονίζει, απλώς, λόγια. Πολλές φορές – παράδειγμα –  πάνω στο άγχος και τη μοναξιά της σκηνής, ένα δυνατό θεατρικό κομμάτι, γεμάτο πάθος, ουσία και φλόγα, ορισμένοι ηθοποιοί το παρερμηνεύουν ως θυμό. Με δυνατές φωνές και ουρλιαχτά. Αυτό που κυρίως πρέπει να φροντίσει ο ηθοποιός είναι να  διεγείρει τη φαντασία των θεατών. Ώστε να σκεφτούν κάτι που δεν είχε περάσει απ’ το μυαλό τους.

 

DSC00999

Το Χρυσό κουβάρι, λοιπόν είναι μονόλογος. Και με τις παραπάνω σκέψεις πέρασα την είσοδο του «θεάτρου της Ημέρας» στους Αμπελόκηπους για να τον παρακολουθήσω. Απορημένη, διαπίστωσα πριν μπω στην αίθουσα επικρατούσε σιγή ιχθύος. Η απορία μου λύθηκε όταν διαπίστωσα πως πάνω στη σκηνή η δράση (σκηνοθετική αδεία) είχε αρχίσει πριν ακόμα μπουν οι θεατές.

Μια γυναικεία φιγούρα φωτισμένη σε λευκοκίτρινο  χρώμα και κρατώντας στην κοκκαλιάρικη αγκαλιά της, μία κούκλα vintage, σε τοποθετεί αμέσως στο περιβάλλον της ιστορίας. Η Λουκία είναι κολλημένη στο αναπηρικό καροτσάκι της. Ζει στο μεγάλο σπίτι της, απομονωμένη σ’ ένα δωμάτιο. Αυτό το δωμάτιο είναι όλος ο κόσμος της, καθώς κανείς δεν την επισκέπτεται. Ούτε καν, οι συγγενείς που καταλαμβάνουν το υπόλοιπο χώρο, η εξ αγχιστείας αδερφή της κι ο γαμπρός της.

DSC01006

Βουλιάζει καθημερινά στη βασανισμένη της ζωή και την αναμειγνύει με τις νοσταλγικές μνήμες από την οικογενειακή ζεστασιά του παρελθόντος που άφησε πίσω της. Όσοι την αγαπούσαν πέθαναν ή την πρόδωσαν. Μια εξομολόγηση στη μοναδική σύντροφο της ζωής της, την κούκλα της τη Λίνα που δε μιλάει παρά μόνο την …ακούει; Όλα ξεκίνησαν από την αφήγηση του παραμυθιού “Το χρυσό Κουβάρι”. Η πραγματικότητα είναι πως η Λουκία ακούει τον εαυτό της. Έχει ανάγκη να ακούει μια φωνή, συγκεκριμένα τη δική της. Πρέπει να πάρει μια απόφαση και μόνο μια συνομιλία με τη συνείδησή της μπορεί να τη βοηθήσει.

Η Μίρνα Μηλιώνη που υποδύεται τη Λουκία ξεκινάει τον μονόλογο με πικρή ηρεμία, αναλογιζόμενη το παρελθόν. Με αγάπη και θλίψη «μαλώνεις» τη Λίνα για θέματα που ξέχασε να της θυμίσει ή προειδοποιήσει. Γλυκιά και συνάμα παιδιάστικη η συμπεριφορά της, περνάει  απ’ τις οικείες στιγμές της καθημερινής ζωής που αγαπούσε, στις οδυνηρές αφηγήσεις που τη συνέτριψαν.  Δημιουργεί βαθιά συγκίνηση και αφήσει ένα διαρκές ενδιαφέρον για τη συνέχεια.

ΦΩΤΟ 2

Η Αθηνά Κονιστή που υπογράφει τη σκηνοθεσία κατάφερε, εξ αρχής, να δώσει τον τόνο για αυτό που θα ακολουθήσει. Μια νοσοκομειακή ατμόσφαιρα, αρρωστημένη, γεμάτη νοσταλγία και πόνο. Οδήγησε σωστά τον χαρακτήρα της Λουκίας στις συναισθηματικές μεταβολές του κειμένου και συμπεριέλαβε όσο τόσο το ρόλο της Λίνας στο σκηνικό χώρο και στην εξομολόγηση της τραγικής γυναίκας.  Ίσως, λιγότερο έντονο φως θα δήλωνε περισσότερο τη ματαιότητα της ζωής της  αλλά και τη φλογίτσα δύναμης που έχει απομείνει πριν το τέλος.

Το κείμενο είναι απ’ το ομώνυμο βιβλίο της συγγραφέας Ρούλας Κοντέα, η οποία γράφει ποιήματα, διηγήματα, μυθιστορήματα, θεατρικά έργα και παραμύθια. Πολλά απ’ αυτά έχουν δημοσιευθεί σε εφημερίδες και περιοδικά. Το θεατρικό της έργο “Μαρίκα, Βικτώρια, Τασία”, έχει βραβευτεί. Ποιήματά της έχουν συμπεριληφθεί στην “Ανθολογία Νεοελληνικής Ποίησης” του Ρένου Αποστολίδη.

Ταυτότητα Παράστασης

Που: Θέατρο της Ημέρας, Νικ. Γεννηματά 20, Αθήνα 115 24, 21 0692 9090
Πότε: Κάθε Κυριακή στις 20:30 από 6 Οκτωβρίου έως 15 Δεκεμβρίου 2024.
Διάρκεια Παράστασης: 60 λεπτά
Τιμή Εισιτήριου:  12 € κανονικό / 10 € φοιτητικό, ανέργων, ΑΜΕΑ, άνω των 65 / 5 € ατέλεια
Πληροφορίες – κρατήσεις: 210-6929090 και 6985716946

Κείμενο: Ρούλας Κοντέα
Σκηνοθεσία: Αθηνά Κονιστή
Μουσική: Αντρέας Αποστόλου
Επιμέλεια κουστουμιού: Vania Aleksandrova
Επικοινωνία παράστασης: Αθηνά Κονιστή

Ερμηνεία: Μίρνα Μηλιώνη
Φωνές που ακούγονται: Γωγώ Φάκου – Θεοδωράκη και Νίκος Θεοδωράκης

ΦΩΤΟ ΤΕΛΟΣ copy

Φωτεινή Βαμβούκη

Φωτεινή Βαμβούκη

Η Φωτεινή Βαμβούκη είναι ηθοποιός και συγγραφέας. Σπούδασε στη Δραματική σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη κι έχει φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Θεατρολογίας.Έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραγωγές, σε παιδικό θέατρο, κωμωδίες, αρχαίο δράμα. Έχει ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία, τη θεατρική συγγραφή, τη θεατρική αγωγή, τη δημιουργία και παρουσίαση εκδηλώσεων, τη διδασκαλία υποκριτικής κι έχει λάβει μέρος, ενεργά, σε εθελοντικές δράσεις. Συνεργάζεται με το παιδικό κανάλι tvsmile. Έχει συνεργαστεί με τρία ηλεκτρονικά περιοδικά. Έχει διακριθεί από το Δήμο Αθηναίων για το θεατρικό έργο της «Δε γεννήθηκα πρόσφυγας». Η επαγγελματική σελίδα της στο fb είναι: ART CULT Theatricalcinemastudies
Φωτεινή Βαμβούκη

Latest posts by Φωτεινή Βαμβούκη (see all)