Η Ιωάννα Χρυσομάλλη είναι μία νέα ηθοποιός, πρόσφατα αποφοιτήσασα από την Ανώτερη Σχολή Δραματικής Τέχνης της Μαίρης ΡαζήΗ Πρόβα“. Φέτος συμμετέχει στην πρώτη της επαγγελματική παράσταση με το αριστουργηματικό έργο του συγγραφέα και φιλόσοφου Johann Wolfgang Von Goethe “Faust”, που ανεβαίνει στον Πολυχώρο “Διέλευσις”, σε σκηνοθεσία της Χρυσάνθης Κορνηλίου.

Ας γνωρίζουμε λοιπόν καλύτερα την Ιωάννα Χρυσομάλλη μέσα από την αφοπλιστικά ειλικρινή συζήτηση που είχαν με τον Νίκο Γινάργυρο, αποκλειστικά για το kallitexnes.gr.

Θα ήθελα λοιπόν να μας περιγράψεις, αφού είσαι και μία νέα ηθοποιός, πρόσφατα αποφοιτήσασα από την Δραματική Σχολή, ποια ήταν τα πρώτα σου συναισθήματα και σκέψεις παίρνοντας ένα τέτοιο έργο στα χέρια σου;

– Να σου πω την αλήθεια, όταν διάβασα αυτό το έργο για να το προετοιμάσω, γιατί το είχα ήδη ξαναδιαβάσει στη σχολή, από την μία ενθουσιάστηκα πάρα πολύ που είδα ότι θα ασχοληθώ εγώ με ένα τέτοιο έργο και από την άλλη με άγχωσε κιόλας, γιατί σκεφτόμουν, όντας μόλις 22 χρονών, για το πώς θα καταφέρω να το βγάλω όλο αυτό, να δώσω την ποιότητα και να περάσω τα νοήματα που χρειάζεται, αλλά πραγματικά με τη βοήθεια της κυρίας Χρυσάνθης Κορνηλίου και φυσικά και όλων των συναδέλφων μου που παίζουμε μαζί, ήταν τόσο ανοικτοί και με βοήθησαν πάρα πολύ!  Θεωρώ πως έχει γίνει μία πάρα πολύ καλή δουλειά, όπου βέβαια κι εγώ την εξελίσσω συνέχεια! Το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα ήταν το ποσό σύγχρονο είναι αυτό το έργο. Στην αρχή μπορεί σε κάποιον να φανεί πολύ “ξένο”, αλλά όταν το διαβάσεις, καταλαβαίνεις μετέπειτα, ότι ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να κρύβει μέσα του ένα μικρό “Φάουστ”, γιατί το κακό δυστυχώς δεν έχει αλλάξει πρόσωπο από τότε. Όσον αφορά την Μαργαρίτα, όταν διάβασα τον ρόλο, να σου πω την αλήθεια με ενθουσίασε αρχικά, αλλά πάλι βέβαια αγχώθηκα για τα νοήματα που θα έπρεπε να βγάλω. Διαβάζοντας το λοιπόν, γεννήθηκε κάτι τόσο όμορφο μέσα μου, μία σπίθα, η οποία ήταν πάρα πολύ όμορφη και δημιουργική!

Υποδύεσαι λοιπόν την Μαργαρίτα, η οποία είναι ένα νεαρό κορίτσι, το οποίο σαγηνεύεται και γοητεύεται από τον έρωτα του Φάουστ και παρασύρεται σε έναν ολέθριο δρόμο χωρίς επιστροφή, όπου εξαιτίας αυτού του έρωτα χάνει τη μητέρα της, τον αδερφό της, το παιδί της, βιώνει όλα αυτά τα άσχημα συναισθήματα και η ίδια αργότερα φτάνει μέχρι τον θάνατο και την κόλαση. Τελικά, ο έρωτας και το πάθος μπορεί κάποιες φορές να είναι καταστροφικά; Ποια είναι τα όρια εκείνα, όπου από ένα συναρπαστικό ταξίδι που είναι ο έρωτας, μπορεί να γίνει ολέθριος και καταστροφικός;

– Καταρχήν στην περίπτωση της Μαργαρίτας, η οποία σώζεται στο τέλος και παίρνοντας αυτό ως παράδειγμα, θα πω ότι όσο και καταστροφικός μπορεί να είναι ένας έρωτας, στο τέλος θεωρώ ότι όλα βρίσκουν τον δρόμο τους, την λύτρωση τους, όπως τον βρήκε και η Μαργαρίτα στο έργο. Ουσιαστικά, μέσα από όλες αυτές τις κακουχίες και την τραγικότητα βρίσκει την λύτρωση της, όπου θεωρώ πως συμβαίνει και στην πραγματική ζωή το ίδιο. Το κακό είναι αυτό που θέλει να εισχωρήσει και δυστυχώς υπάρχουν φορές που το αφήνουμε εμείς να εισχωρήσει, του ανοίγουμε την “πόρτα”, είτε γνωρίζοντας ότι του την ανοίγουμε, είτε όχι, αυτό θα βρει τον τρόπο να μπει. Βέβαια, παίζει ρόλο και τι κουβαλάει ο κάθε άνθρωπος στην ψυχή του. Όλοι πέφτουμε σε παγίδες. Το θέμα είναι το πώς θα τις αντιμετωπίσεις και τι αποφάσεις θα πάρεις στο τέλος, για να έρθει η λύτρωση στον καθένα μας. Ο έρωτας είναι τόσο όμορφος για να γίνεται καταστροφικός και είναι κρίμα να αφήνεις να μπουν μέσα σε αυτόν άλλα πράγματα και να σε αλλάζουν ως άνθρωπο.

Στην αρχή μπορεί σε κάποιον να φανεί πολύ “ξένο”, αλλά όταν το διαβάσεις, καταλαβαίνεις μετέπειτα, ότι ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να κρύβει μέσα του ένα μικρό “Φάουστ”, γιατί το κακό δυστυχώς δεν έχει αλλάξει πρόσωπο από τότε.

IMG-581db909bd1368edd36c707d1fe3cf1e-V

Τελικά, πρέπει να μπαίνουν όρια στον έρωτα;

– Θεωρώ ότι όλοι θέτουμε κάποια όρια, ακόμη και χωρίς να χρειαστεί να τα πούμε, αλλά θεωρώ όμως ότι πρέπει και να αφήνεσαι.

Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που ενδεχομένως σε δυσκόλεψαν στον ρόλο της Μαργαρίτας και ποια είναι εκείνα που σε γοήτευσαν;

– Αυτό που με δυσκόλεψε και που δεν ήθελα κιόλας να συμβεί, είναι το να βγει η Μαργαρίτα ως ένα μικρό νεαρό κοριτσάκι που ερωτεύεται κάποιον σε μεγαλύτερη ηλικία και απλά υπάρχει μία πορεία προς την καταστροφή. Δεν ήθελα να βγει κάτι τόσο επιφανειακό. Ήθελα να δώσω κι άλλα πράγματα στον ρόλο. Θεωρώ ότι η Μαργαρίτα παρόλο που είναι ένα πάρα πολύ μικρό κορίτσι 14ων χρόνων, έχει μία διαίσθηση, η οποία με γοήτευσε πάρα πολύ! Σκέφτηκα ότι θα την χρησιμοποιήσω αυτή τη διαίσθηση που έχει στον ρόλο, όπου μπορεί να μην καταλαβαίνει ακριβώς πώς και γιατί την νιώθει (την διαίσθηση), αλλά την νιώθει θεωρώ μέχρι και το τέλος του έργου. Η Μαργαρίτα από εκεί που είναι ένα μικρό κορίτσι, ουσιαστικά γίνεται μία πάρα πολύ ώριμη γυναίκα και σε αυτό το ταξίδι της ωριμότητας της, την βλέπεις συνεχώς να εξελίσσεται σε ένα τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Καταλαβαίνεις ότι η ίδια η Μαργαρίτα αλλάζει και ωριμάζει μέσα από όλες αυτές τις δυσκολίες, όπου ακόμη και στο τέλος της, έχει φτάσει σε αυτό το στάδιο της ωριμότητας, έχει μετανοήσει για αυτό που έχει κάνει (όπου θεωρώ πως δεν είναι δικό της λάθος, αλλά έχει πέσει σε παγίδα) και γι’ αυτό και σώζεται στο τέλος.

Μαργαρίτα – Ιωάννα: Υπάρχουν κοινά στοιχεία ανάμεσα στις δύο αυτές προσωπικότητες και στον τρόπο δράσης τους και ποιες είναι οι διαφορές τους;

– Αρχικά πίστευα ότι με την Μαργαρίτα δεν έχω κανένα κοινό, αλλά μετά κατάλαβα, όσο την διερευνούσα ότι αυτό που έχουμε ως «κοινό» (βάζοντας το σε πολλά εισαγωγικά) είναι αυτή η διαίσθηση. Ότι καταλαβαίνουμε δηλαδή κάποια πράγματα, είτε για ανθρώπους, είτε για καταστάσεις, αλλά πολλές φορές χωρίς να καταλαβαίνουμε τι ακριβώς είναι αυτό που νιώθουμε. Το διαφορετικό είναι ότι αυτή βρίσκεται σε μία άλλη εποχή, όπου υπάρχουν άλλοι κανόνες για το πώς συμπεριφέρεται ένα κορίτσι και το τι είναι σωστό και πρέπον και τα κουτάκια που τοποθετεί η ίδια η κοινωνία αυτό το πλάσμα, είναι εντελώς διαφορετικά. Οπότε έπρεπε να να κάνω προσωπική έρευνα για το πώς ήταν οι κοπέλες και όλο το κοινωνικό πλαίσιο εκείνης της εποχής.

Edited (33)

Το κακό είναι αυτό που θέλει να εισχωρήσει και δυστυχώς υπάρχουν φορές που το αφήνουμε εμείς να εισχωρήσει, του ανοίγουμε την “πόρτα”, είτε γνωρίζοντας ότι του την ανοίγουμε, είτε όχι, αυτό θα βρει τον τρόπο να μπει.

Ποιο είναι το moto στη ζωή σου, το οποίο σε ενθαρρύνει και σε κινητοποιεί;

– Αυτό που με κινητοποιεί είναι ότι θέλω να είμαι πάντα χαρούμενη! Προσπαθώ ακόμη και στις δύσκολες στιγμές να σκέφτομαι ότι γιατί να αφήσω να πάει μία μέρα χαμένη και να την περάσω λυπημένη και μόνη μου, χωρίς να χαμογελάω; Μου αρέσει πάντα να βρίσκω μία θετική πλευρά στο καθετί. Πιστεύω ότι αν δεν χαμογελάμε και δεν είμαστε ευτυχισμένοι, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε στη ζωή μας.

Η παράσταση θεωρώ ότι αφήνει και ένα ρητορικό ερώτημα σε σχέση με την ζωή και τον θάνατο. Πιστεύεις στην μεταθάνατο ζωή;

– Πιστεύω ότι κάτι θα υπάρχει, χωρίς να μπορώ να προσδιορίσω τι ακριβώς. Πιστεύω όμως ότι για να είμαστε εδώ, έχουμε έρθει για να επιτελέσουμε κάποιο σκοπό, οπότε μετά δεν θεωρώ ότι όλα τελειώνουν… κάτι θα πρέπει να υπάρχει…

Πώς ήταν η συνεργασία σου με την σκηνοθέτιδα Χρυσάνθη Κορνηλίου και πώς σου έγινε η πρόταση για να μπεις στο καστ των ηθοποιών;

– Η πρόταση αρχικά έγινε από τον καθηγητή που μας έκανε χορό στη σχολή, τον κύριο Σίμωνα Πάτροκλο, ο οποίος με κάλεσε και μου είπε ότι υπάρχει ο ρόλος της Μαργαρίτας για την παράσταση που θα ανέβει στον Πολυχώρο «Διέλευσις». Μου είπε να πάω να με δούν, γιατί πιστεύει ότι ταιριάζω σαν physic και φυσιογνωμία και πίστεψε ότι θα μπορούσα να το κάνω. Όταν πήγα, η κυρία Χρυσάνθη Κορνηλίου ήταν απόλυτα ξεκάθαρη μαζί μου και αυτό το εκτίμησα και το εκτιμώ πάρα πολύ! Μου είπε από την αρχή τι θέλει από μένα, τις απαιτήσεις του ρόλου και με βοήθησε θεωρώ να εξελιχθώ, όχι μόνο ως ηθοποιός, αλλά και ως άνθρωπος πάνω από όλα! Θεωρώ ότι για να εξελιχθείς ως ηθοποιός, πρέπει πρώτα να εξελιχθείς ως άνθρωπος και πραγματικά μου έμαθε πράγματα η κυρία Χρυσάνθη που τέσσερα χρόνια στη σχολή μπορεί και να μην τα είχα ακούσει καν! Με έχει αλλάξει πάρα πολύ σαν άνθρωπο με την καλή έννοια και με ωρίμασε. Είμαι πολύ τυχερή που συνεργάστηκα με την κυρία Χρυσάνθη Κορνηλίου!

Μου αρέσει πάντα να βρίσκω μία θετική πλευρά στο καθετί. Πιστεύω ότι αν δεν χαμογελάμε και δεν είμαστε ευτυχισμένοι, δεν μπορούμε να λειτουργήσουμε στη ζωή μας.

Edited (38)

Ποια είναι τα στοιχεία εκείνα που σε γοητεύουν και παρατηρείς σε μία παράσταση όταν παίζεις εσύ και ποια είναι εκείνα τα στοιχεία όταν πηγαίνεις ως θεατής σε μία παράσταση;

– Όταν πάω να παρακολουθήσω μία παράσταση θεωρώ ότι με γοητεύουν τα πάντα! Κάθομαι και παρατηρώ το κάθε πράγμα και την παραμικρή λεπτομέρεια που μπορεί να έχει π.χ. ακόμη και μία καρέκλα, κάθομαι και σκέφτομαι γιατί έβαλαν αυτή την καρέκλα και όχι κάποια άλλη. Είμαι γενικότερα πολύ παρατηρητικός τύπος. Μου αρέσει να παρατηρώ τα πάντα και αυτό με βοηθάει θεωρώ πάρα πολύ στο θέατρο. Μου αρέσει να παρατηρώ πώς παίζουν οι άλλοι ηθοποιοί και πώς λειτουργούν. Παίρνω πράγματα και πληροφορίες, οι οποίες θα με βοηθήσουν και εμένα στο μέλλον. Αυτό που με γοητεύει όταν παίζω, είναι όταν βρίσκομαι πάνω στη σκηνή, δεν καταλαβαίνω τον χρόνο που περνάει, αδειάζει το μυαλό μου από τα πάντα, από όλες τις προσωπικές μου σκέψεις. Ακόμη και να έχεις κάποιο σωματικό πόνο, είναι τόσο περίεργο που εν ώρα της παράστασης όλα γιατρεύονται μαγικά και σου ξαναέρχονται μετά το τέλος της παράστασης.

Τι είναι αυτό που σε αποφορτίζει μετά από μία έντονη ημέρα παράστασης;

-Η αλήθεια είναι ότι τον θέλω τον χρόνο μου μετά το τέλος της παράστασης για να επανέλθω. Αυτό που με χαλαρώνει είναι όταν μπαίνουμε στα καμαρίνια, καθόμαστε, συζητάμε και βλέπω χαμόγελα ότι η παράσταση πήγε καλά και ότι άρεσε στον κόσμο. Μου αρέσει όταν καθόμαστε και συζητάμε με τον κόσμο, οποίος έρχεται να μας μιλήσει στο τέλος της παράστασης και είναι πάρα πολύ ευχάριστο το να βλέπεις έναν άνθρωπο να έρχεται να σου σφίξει το χέρι και να σου λέει ότι αυτό που είδα μου άρεσε, με έκανε να σκεφτώ και μπορεί και να με άλλαξε και ως άνθρωπο!

Πώς βίωσες την περίοδο της καραντίνας;

– Την πρώτη, όχι τόσο καλά. Είχε κλείσει η σχολή, ήμασταν μέσα, δεν κάναμε μαθήματα, οπότε υπήρχε μία αντικειμενική δυσκολία. Στην δεύτερη, ήταν κάπως καλύτερα τα πράγματα, κάναμε μαθήματα έστω και μέσω ίντερνετ, αλλά είμαι ευγνώμων ότι είμαι καλά εγώ και οι δικοί μου άνθρωποι. Αυτό το δύσκολο διάστημα πέρασε και βγήκαμε αλώβητοι.

Edited (42)

Η κυρία Χρυσάνθη Κορνηλίου με βοήθησε να εξελιχθώ, όχι μόνο ως ηθοποιός, αλλά και ως άνθρωπος πάνω από όλα! Θεωρώ ότι για να εξελιχθείς ως ηθοποιός, πρέπει πρώτα να εξελιχθείς ως άνθρωπος.

Σχετικά με τα σκάνδαλα που ακούστηκαν στον καλλιτεχνικό χώρο, όσο αναφορά την λεκτική, ψυχολογική και σωματική βία που δέχτηκαν οι συνάδελφοί σου και το κίνημα «me too», ποια είναι η άποψη σου ως μία νέα ηθοποιός για όλα αυτά;

Ξεκάθαρα όλα αυτά έπρεπε να βγουν στο φως και κατά τη γνώμη μου θεωρώ ότι θα πρέπει να βγουν περισσότερα, ώστε να καθαρίσει ο χώρος. Πιστεύω ότι από δω και πέρα είναι στο χέρι μας και κυρίως στους νέους ηθοποιούς για το πώς θα λειτουργούμε. Δηλαδή, να μην είμαστε όπως θα ήμασταν αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά, όπου μπορεί να βιώναμε κάτι, να μην το λέγαμε πουθενά, να το κρατούσαμε μέσα μας και να μας ταλαιπωρούσε και κάποιοι δυστυχώς σταματούσαν και το επάγγελμα που τόσο αγαπούσαν για αυτό το λόγο. Πιστεύω ότι μετά από όλα αυτά, είναι στο χέρι μας να μιλάμε και να λέμε ότι συμβαίνει, όσο δύσκολο κι αν είναι.

Η Μαργαρίτα είναι ένα νεαρό κορίτσι που παρασύρεται και θυσιάζει τα πάντα στο όνομα ενός μεγάλου έρωτα. Εσύ είσαι ένα άτομο γενικά που αφήνεσαι και που θα θυσίαζες κάποια πράγματα για έναν μεγάλο έρωτα;

-Παρασύρομαι πάρα πολύ εύκολα είναι η αλήθεια και τώρα που το λες είναι άλλο ένα στοιχείο που έχω κοινό με τη Μαργαρίτα. Παρασύρομαι πάρα πολύ από την ευγένεια που μπορεί να δείξει ένας άνθρωπος. Εμπιστεύομαι πάρα πολύ εύκολα, που από τη μία είναι καλό μεν, αλλά από την άλλη θα πρέπει να κρατάς και μία «πισινή» γιατί ίσως όλοι οι άνθρωποι δεν είναι πάντα αυτό που δείχνουν.

Ο έρωτας είναι τόσο όμορφος για να γίνεται καταστροφικός και είναι κρίμα να αφήνεις να μπουν μέσα σε αυτόν άλλα πράγματα και να σε αλλάζουν ως άνθρωπο.

Edited (63)

Πώς περνάς τον ελεύθερο χρόνο σου;

– Λατρεύω να διαβάζω βιβλία! Είναι η πιο αγαπημένη μου ασχολία. Αν δεν πάω έστω μία φορά την εβδομάδα στα βιβλιοπωλεία να αγοράσω ένα καινούργιο βιβλίο, δεν μπορώ. Μου αρέσει πολύ επίσης να βρίσκομαι με τους ανθρώπους που έχω επιλέξει και με έχουν επιλέξει να είναι γύρω μου, να περνάω δηλαδή χρόνο με τους φίλους μου και κυρίως με την οικογένειά μου.

Ποια είναι τα επόμενα καλλιτεχνικά σου σχέδια;

– Να σου πω την αλήθεια, δεν έχω κάτσει να σκεφτώ κάτι συγκεκριμένο. Αυτό που ξέρω σίγουρα, είναι ότι θέλω να βρίσκομαι μέσα στο θέατρο, με όποιον τρόπο γίνεται!

Μία ευχή για το τέλος;

-Εύχομαι να είμαστε όλοι ευτυχισμένοι, να κάνουμε όλοι τα πράγματα που θέλουμε στη ζωή μας, να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον και ότι ακόμη και μέσα από τις δυσκολίες, να μην το βάζουμε κάτω και να ξέρουμε ότι θα τα καταφέρουμε! Για να υπάρχουν ακόμη δυσκολίες σημαίνει ότι κάτι δεν έχει τελειώσει, οπότε να συνεχίζουμε να προχωράμε θετικά και να έχουμε ένα χαμόγελο κάθε μέρα στο πρόσωπό μας όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη, χωρίς να κρίνουμε ούτε τον εαυτό μας, ούτε τους άλλους. Να έχουμε πάντα ένα χαμόγελο, αυτό θέλω!

Για να υπάρχουν ακόμη δυσκολίες σημαίνει ότι κάτι δεν έχει τελειώσει, οπότε να συνεχίζουμε να προχωράμε θετικά και να έχουμε ένα χαμόγελο κάθε μέρα στο πρόσωπό μας όταν κοιταζόμαστε στον καθρέφτη, χωρίς να κρίνουμε ούτε τον εαυτό μας, ούτε τους άλλους.

IMG-a198c19a603d3e3433932d51d6e72a85-V