Με αυτή την σκέψη ως πυξίδα, το θέατρο δεν θα πρέπει να διχοτομείται σε κατηγορίες ανάλογα με το κοινό που τις υποστηρίζει, αφήνοντας έναν υποδόριο αποκλεισμό σε ανθρώπους που δεν εμπίπτουν στην εκάστοτε κατηγορία, όπως συμβαίνει στην περίπτωση του θεάτρου για παιδιά.
Συνυφασμένο με μια υποσυνείδητη εντύπωση ήσσονος σημασίας, το θέατρο για παιδιά βρίσκει το δρόμο προς την σπουδαιότητα τα τελευταία χρόνια, υπενθυμίζοντας στο κοινό του τον αστείρευτο πλούτο ηθικών διδαγμάτων τον οποίο έχει ταχθεί να προσφέρει στους μικρούς θεατές.
Σε αυτήν την ποιοτική μεταστροφή καίριο ρόλο παίζει ο θίασος «Αδράχτι», του οποίου η ενδελεχής έρευνα και αλήθεια, καθώς και η αξιοσημείωτη αφοσίωση στο λιλιπούτειο κοινό του τον έχουν ξεχωρίσει ως θεατρική παρουσία στα μάτια των ανεξαρτήτως ηλικίας θεατών του. Στον πυρήνα του ενδιαφέροντός του βρίσκονται από απαρχής της σύστασής του νεοελληνικά έργα απαράμιλλης λογοτεχνικής αξίας, αναφέροντας ενδεικτικά την «Σταχομαζώχτρα» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, «Τα λόγια της πλώρης» του Ανδρέα Καρκαβίτσα και την περσινή επιτυχία «Ο Τρομάρας» του Γεωργίου Βιζυηνού.
Εξακολουθώντας να τιμάει τις παραδόσεις του τόπου μας και να προάγει την πολιτιστική μας κληρονομιά, ο θίασος «Αδράχτι» επανέρχεται φέτος δυναμικά στην σκηνή συστήνοντας στην νέα γενιά τον «Φορτουνάτο», το κωμικό, έμμετρο δεκαπεντασύλλαβο αριστούργημα του Μάρκου Αντώνιου Φώσκολου.
Λίγα λόγια για το έργο:
Ο Φορτουνάτος είναι ένας νεαρός, ερωτευμένος με μία όμορφη Κρητικοπούλα, την Πετρονέλλα. Μεγαλωμένος όχι από τον πραγματικό του πατέρα, έχει μεγαλώσει με ηθικές αξίες, γνώση και δικαιοσύνη. Την κοπελιά που αγαπά, τη ζητά για νύφη ο πλούσιος, αλλά κατά πολύ μεγαλύτερος ηλικιακά γιατρός του νησιού, ο οποίος έχει χάσει τον μοναχογιό του πολύ μικρό σε μία επιδρομή των κουρσάρων.
Η μάνα της κοπελιάς δέχεται, ελπίζοντας έτσι ότι η κόρη της θα ζήσει μέσα στα πλούτη. Με το ισχυρό μήνυμα της γονεϊκής αγάπης ανάμεσα σε ανατρεπτικές καταστάσεις, κωμικές στιγμές, μα πάνω από όλα η μοίρα, που ποτέ δεν γνωρίζεις πώς θα σου τα φέρει, στο τέλος αποδεικνύεται ότι ο Φορτουνάτος είναι το χαμένο παιδί του γιατρού και έτσι παντρεύεται την κοπέλα που αγαπά. Όλα αυτά σε μία παράσταση γεμάτη γέλιο, ανατροπές, ήθη και έθιμα του τόπου μας, παραδοσιακούς Κρητικούς χορούς, μία παράσταση γεμάτη Ελλάδα!
Εξακολουθώντας να τιμάει τις παραδόσεις του τόπου μας και να προάγει την πολιτιστική μας κληρονομιά, ο θίασος «Αδράχτι» επανέρχεται φέτος δυναμικά στην σκηνή συστήνοντας στην νέα γενιά τον «Φορτουνάτο».
Η κριτική μας:
Όταν ένα λογοτεχνικό κείμενο μπαίνει σε τροχιά θεατρικής απόδοσης, εναπόκειται αποκλειστικά και αμετάκλητα στις ξεχωριστές ικανότητες του ανθρώπου που αναλαμβάνει την ευθύνη να το μεταφέρει πάνω στο θεατρικό σανίδι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πρόκειται για ένα εγχείρημα που ισορροπεί προσεκτικά ανάμεσα στην αρτιότητα και την αναποτελεσματικότητα, χωρίς να δύναται κανείς να προβλέψει το αποτέλεσμα εκ προοιμίου.
Ο Γιώργος Παπαευσταθίου όμως, έχει καταθέσει τα διαπιστευτήριά του στην θεατρική μεταφορά των έργων που ανεβάζει, με τον «Φορτουνάτο» να μην αποτελεί εξαίρεση των ιδιαίτερων ικανοτήτων του στην διασκευή. Χωρίς να επεμβαίνει δραματικά στην γλώσσα του κειμένου, εκσυγχρόνισε με ευλαβική προσοχή τους διαλόγους, παραδίδοντας αυτούσιο το νόημα και το πνεύμα του έργου, ώστε να γίνεται κατανοητός ο λόγος από τα παιδιά. Έτσι, κατάφερε για άλλη μια φορά να παρουσιάσει μια επιτυχημένη και ευφυώς διασκευασμένη ιστορία, διότι η επιτυχία έρχεται πάντα μέσω της ουσιαστικής κατανόησης των όσων παρακολουθεί και εισπράττει το κοινό.
Η ακάματη ενασχόλησή του με το θέατρο βέβαια, δεν σταμάτησε στην διασκευή της Αναγεννησιακής κωμωδίας, αλλά ως έμπειρος και ικανός σκηνοθέτης ανέλαβε και το στήσιμο της παράστασης με τον ίδιο δημιουργικό ζήλο που διοχέτευσε στην διασκευή της κωμωδίας. Η σκηνοθεσία του είναι αρτιότατη, ξεκάθαρη, ουσιαστική και απαλλαγμένη από υπερβολές, εφιστώντας το ενδιαφέρον του κοινού στα πραγματικά νοήματα του έργου, καθώς και στην ρεαλιστική απόδοση του κλίματος της εποχής.
Σε αυτή την ρεαλιστική αίσθηση, συνηγόρησαν στο άριστο βαθμό οι ενδυματολογικές επιλογές, καθώς και η σκηνογραφική απεικόνιση, που επιμελήθηκε με φροντίδα ο θίασος «Αδράχτι», μεταφέροντας νοερά, αλλά εύστοχα στο κοινό τους την ιδιαίτερη αύρα της Κρήτης του 17ου αιώνα.
Από την άλλη, οι χορογραφίες της Δήμητρας Γρατσιούνη με τους αυθεντικούς Κρητικούς χορούς, η μουσική επιμέλεια του Άγγελου Αντωνιάδη και ο σχεδιασμός φωτισμών του Βασίλη Πλατάκη, συνέβαλλαν τα μέγιστα και μετέδωσαν αυτούσια την κρητική ατμόσφαιρα και τις παραδόσεις του νησιού. Μια ατμόσφαιρα γιορτής, ικανή να τραβήξει την προσοχή των μικρών θεατών, που συντάσσονται με ιδιαίτερη προθυμία σε παραστάσεις με στοιχεία μουσικοχορευτικά.
Χωρίς να επεμβαίνει δραματικά στην γλώσσα του κειμένου, ο Γιώργος Παπαευσταθίου εκσυγχρόνισε με ευλαβική προσοχή τους διαλόγους, παραδίδοντας αυτούσιο το νόημα και το πνεύμα του έργου, ώστε να γίνεται κατανοητός ο λόγος από τα παιδιά. Έτσι, κατάφερε για άλλη μια φορά να παρουσιάσει μια επιτυχημένη και ευφυώς διασκευασμένη ιστορία.
Όσον αφορά την ερμηνευτική πλευρά του έργου, ο θίασος «Αδράχτι» δικαίωσε για άλλη μια φορά τις προσδοκίες των λιλιπούτειων θεατρόφιλων, προσεγγίζοντας τους χαρακτήρες του έργου με υποκριτική ικανότητα και αξιοπρόσεκτη ειλικρίνεια.
Ο Γιώργος Αντωνόπουλος ενσαρκώνει τον νεαρό πρωταγωνιστή Φορτουνάτο με περίσσιο ήθος και πειστικότητα, προσδίδοντας στον ήρωα ρομαντικές και ιδεαλιστικές αποχρώσεις που εμπνέουν και συγκινούν. Η ερμηνεία του έρχεται σε απόλυτη αρμονία με την απόδοση του χαρακτήρα της Πετρονέλλας. Η Πετρονέλλα, μια αθώα, μα καθαρόαιμη ιδεαλίστρια που τοποθετεί την αγάπη πάνω από το συμφέρον, ενσαρκώνεται ιδανικά από την Δανάη Μιχοπούλου, η οποία παραδίδει μια όμορφη, ντελικάτη και καλοδουλεμένη ερμηνεία.
Ο Σπύρος Βαρβαγιάννης υποδύεται έξοχα και κατατοπιστικά τον θετό πατέρα του Φορτουνάτου, καπετάν Γιαννούτσο και με την μεστή απόδοσή του παραδίδει μαθήματα γονεϊκής αγάπης, που μένουν χαραγμένα ανεξίτηλα στην μνήμη του κοινού, ενώ ο Γιώργος Παπαευσταθίου συμβάλλει καταλυτικά στην πλοκή της ιστορίας με την ερμηνεία του, ενσαρκώνοντας με υποκριτική στωικότητα και αδιαμφισβήτητη ηρεμία και αγάπη τον ρόλο του φίλου του Φορτουνάτου, Θόδωρου.
Η Μύριαμ Χρονοπούλου κρατάει τον ρόλο της Μηλιάς, μητέρας της Πετρονέλλας και αφήνει το δικό της στίγμα, καταθέτοντας με απαράμιλλη δεξιοτεχνία την συμφεροντολογική πλευρά μιας μάνας, που νοιάζεται για το μέλλον του παιδιού της με όποιο κόστος.
Η Όλγα Πρωτονοταρίου, στον εύστοχο ρόλο της προξενήτρας Πετρούς, παραθέτει μια εξαίσια ερμηνεία, κεντώντας το προφίλ μιας γυναίκας πονηρής και σπιρτόζας, που κινείται πάντα βάσει συμφέροντος και ελίσσεται ανάλογα με τις οικονομικές απολαβές που της υπόσχονται οι χαρακτήρες του έργου. Διανθίζοντας τον ρόλο της με κωμικές αποχρώσεις, καταφέρνει να διασκεδάσει το κοινό της.
Η σκηνοθεσία του Γιώργου Παπαευσταθίου είναι αρτιότατη, ξεκάθαρη, ουσιαστική και απαλλαγμένη από υπερβολές, εφιστώντας το ενδιαφέρον του κοινού στα πραγματικά νοήματα του έργου, καθώς και στην ρεαλιστική απόδοση του κλίματος της εποχής.
Τέλος ο Χρήστος Μαραθιάς, που ενσαρκώνει τον γιατρό Λούρα, έναν μεγάλο σε ηλικία άντρα ερωτευμένο με την νεαρή Πετρονέλλα, φιλοτεχνεί εξαιρετικά το προφίλ του ρόλου του, αποδεικνύοντας έμπρακτα την θεατρική του δεινότητα, που είναι έκδηλη καθ’όλη την επί σκηνής παρουσία του, ενώ ο Πάνος Τσαλιγόπουλος ως Μποζίκης κερδίζει τις εντυπώσεις υποδυόμενος με υποκριτική μαεστρία τον κουτοπόνηρο και καλοφαγά υπηρέτη. Με τις ξεκαρδιστικές ατάκες του, καθώς και με την κινησιολογική του απόδοση, χαρίζει το γέλιο απλόχερα και αποκαλύπτει με σαφή τρόπο τις επιρροές της commedia del’arte στο κείμενο και τους χαρακτήρες του «Φορτουνάτου».
Την ζεστή κρητική ατμόσφαιρα ενίσχυσε έτι περισσότερον με την παρουσία του ο Κωνσταντίνος Κυριαζόπουλος, παίζοντας λύρα και πρωτοστατώντας στα χορευτικά. Η ένταξή του λειτούργησε ως ευφυής και ταιριαστή προσθήκη, αφού με την εμφάνισή του κατάφερε να μεταφέρει αυθεντικό άρωμα Κρήτης στην παράσταση.
Άδολη ερωτική αγάπη που υπερνικάει τα εμπόδια, αγάπη σε όλες της τις μορφές και ελπίδα για έναν καλύτερο κόσμο, βαμμένο με ιδεαλιστικές αποχρώσεις. Αυτά είναι τα μηνύματα που μεταλαμπαδεύονται φέτος μέσω της παράστασης «Φορτουνάτος», ένα όνομα που σημαίνει «τύχη» στα λατινικά και αποτελεί πραγματικό ευτύχημα για όποιον παρακολουθήσει την συγκεκριμένη ποιοτική παράσταση. Συστήνεται τόσο σε μικρούς, όσο και σε μεγάλους!
Συντελεστές παράστασης:
Κείμενο-θεατρική μεταφορά: Γιώργος Παπαευσταθίου
Χορογραφίες: Δήμητρα Γρατσιούνη
Σκηνογραφία-ενδυματολογία: Θίασος «Αδράχτι»
Μουσική επιμέλεια: Άγγελος Αντωνιάδης
Σκηνοθεσία: Γιώργος Παπαευσταθίου
Σχεδιασμοί φωτισμών: Βασίλης Πλατάκης
Οργάνωση παραστάσεων: Άγγελος Αντωνιάδης-Θοδωρής Παπαδόπουλος
Επιμέλεια προγράμματος-αφισών: Νικήτας Κοτροκόης
Ηχογράφηση τραγουδιών & μίξη: Planet Rec studio
Παίζουν οι ηθοποιοί:
Γιώργος Παπαευσταθίου
Όλγα Πρωτονοταρίου
Μύριαμ Χρονοπούλου
Σπύρος Βαρβαγιάννης
Δανάη Μιχοπούλου
Χρήστος Μαραθιάς
Πάνος Τσαλιγόπουλος
Γιώργος Αντωνόπουλος
Στους χορούς συμμετέχει ο:
Κωνσταντίνος Κυριαζόπουλος
Στα τραγούδια συμμετέχουν οι:
Παναγιώτης Παπαευσταθίου, Γιάννης Λέκκας
Για να διοργανώσετε τις παραστάσεις σας, απευθυνθείτε:
Άγγελος Αντωνιάδης
Τηλ.: 210 77.74.629
210 77.58.952
Θοδωρής Παπαδόπουλος
Τηλ.: 210 77.54.382
Fax: 210 77.58.952
Παραγωγή: Θίασος «Αδράχτι»
Καμία κριτική