Ένα πανέξυπνο ως ιδέα κείμενο, γεμάτο χιούμορ και ευαισθησία, μια παρουσία γεμάτη μπρίο και λάμψη, ένα ρεπερτόριο το οποίο συμπεριλαμβάνει κορυφαίες μουσικές στιγμές, ανθισμένες με υπέροχα μουσικά κομμάτια, μια δυνατή, πανέμορφη φωνή, κοντολογίς…μια “πρόβα”, σίγουρα όχι σαν όλες τις άλλες, χάρη στο ταλέντο της δημιουργού της, της Συράϊνας Κούτρα.
Η σκηνοθεσία αυτού του θεατρικού ανήκει στον Στέλιο Σπινθουράκη. Ένας νέος και ιδιαίτερα ταλαντούχος καλλιτέχνης, σε πλήρη συμφωνία μεν με το πνεύμα της συγγραφής αλλά κάνοντας ταυτόχρονα τις απαραίτητες προσθήκες, μπόρεσε να ζωντανέψει και με το παραπάνω, αυτό το έργο. Για να κυριολεκτούμε…μπόρεσε να το παραζωντανέψει! Δεν υπάρχει σημείο της παράστασης αυτής που να μη συνοδεύεται με το πιο πηγαίο γέλιο ή το μεγαλύτερο αίσθημα έκπληξης.
Το έργο αυτό δένει αριστουργηματικά το παρελθόν με το παρόν, μπλέκει την ανθρώπινη ψυχή σε γνώριμες καταστάσεις, διανθισμένες με άφθονο γέλιο και χιούμορ και όμως… κατορθώνει να προβληματίσει τον θεατή για το αν υπάρχουν τέλειες, αληθινές σχέσεις αμοιβαίας αγάπης. Ή μήπως όλα τελικά στη ζωή είναι ένας συμβιβασμός και η ευτυχία είναι μια μορφή συνθηκολόγησης σε αυτό που μπορεί τελικά να προσφέρει ο ένας στον άλλο;
Η επιτυχία του κάθε καλλιτέχνη είναι επίτευγμα τόσο εξατομικευμένο! Εξαρτάται και από το πώς ο καθένας μεταφράζει την επιτυχία μέσα του. Για μένα, επιτυχία σημαίνει κάθε βράδυ να γυρνώ στο δικό μου σπίτι με τα πόδια μου κουρασμένα από το σανίδι και τ΄αυτιά μου να βουίζουν από τις φωνές των φίλων μου.
Προσπαθώ να διδάσκομαι από τους μεγαλύτερους σκηνοθέτες, τόσο της Ελλάδας, όσο και του εξωτερικού και όλο αυτό με ωθεί να βάζω στόχους σε αυτό που θέλω να πετύχω. Παίρνω μαθήματα, τόσο από τα θετικά, όσο και από τα αρνητικά του κάθε δημιουργού, μια και πιστεύω ότι και από τα λάθη μας διδασκόμαστε.
