Είδαμε τις “Περιπέτειες του Δον Καμίλο”, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κοζή, στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων

Οι kallitexnes.gr, βρέθηκαν στον Χώρο Τέχνης Ασωμάτων για να παρακολουθήσουν την παράσταση “Δον Καμίλο” του Τζιοβάνι Γκουαρέσκι, σε σκηνοθεσία Γιάννη Κοζή και επιμέλεια της ομάδας δρωμένων Eventus. “Παιδί” του Χώρου Τέχνης Ασωμάτων, η ομάδα Eventus, της Αλίκης Πήτερσον, με αρχή δημιουργίας τον Οκτώβριο του 2021, αποτελούμενη από ηθοποιούς και καλλιτέχνες, έχει ως σκοπό την παρουσίαση διαφόρων δρωμένων. Έπειτα από το θρίλερ “Έμιλυ” του Γιάννη Ρωμανού που είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε πριν λίγο καιρό, για φέτος την άνοιξη και το καλοκαίρι, ο Δον Καμίλο και οι περιπέτειές του, ήρθαν για να σκορπίσουν γέλιο και χαρά σε όλους.

Ο φιλόξενος και ζεστός χώρος που φιλοξενείται το θεατρικό αυτό, δίπλα ακριβώς στο Θησείο, αποτελεί την ιδανική καλοκαιρινή εξόρμηση η οποία μετατρέπεται σε άκρατο κέφι από τη στιγμή που κάποιος διασχίσει την είσοδο του χώρου και μπει να παρακολουθήσει τα κατορθώματα του Δον Καμίλο και των άλλων ηρώων.

Υπόθεση

Δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες, κι ακόμα πιο δύσκολοι για ευσυνείδητους ιερείς όπως ο Δον Καμίλο ο οποίος σε στενή συνεννόηση με τον Κύριο, έχει να αντιμετωπίσει την Κόλαση επί γης, η οποία εμφανίζεται υπό τη μορφή ανθρώπων. Ποιον να πρωτοαντιμετωπίσει; Τον φίλο που αγαπά να μισεί κομμουνιστή Πεπόνε που θέλει να εκλεγεί σώνει και καλά νέος Δήμαρχος; Τον διεφθαρμένο αντίπαλο του Πεπόνε, κύριο Φλουράτο που θέλει κι αυτός σώνει και καλά να εκλεγεί και προσπαθεί να τον χώσει στις κομπίνες του; Τον γιο του Πεπόνε Μάριο, ο οποίος του πετάει προφορικές βόμβες μεγατόνων; Τον εξίσου διεφθαρμένο, απόλυτα συμφεροντολόγο Καρδινάλιο που έχει αλλού πουλήσει την ψυχή του; Την ανιψιά του που του ετοιμάζει τη μεγαλύτερη έκπληξη; Την ερωτική θαυμάστριά του που θέλει να τον στείλει στην Κόλαση πριν της ώρας του; Την κομμουνίστρια αδερφή του Ασπασία που τον βγάζει έξω από τα ρούχα και τα άμφιά του ή τον Νικολέτο τον καντηλανάφτη που θέλει να του κατεβάσει όλα τα καντήλια του κόσμου αλλά δεν τον αφήνει ο Ύψιστος; Για να δούμε τι έχει να μας πει η παράσταση…

285932886_3329471360709788_8669371285627390241_n

“Η τέχνη και ειδικά το θέατρο, είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας την οποία έχουμε όλοι ανάγκη. Και ειδικά αν έχει και την έγκριση συντηρητικών, κομμουνιστών, εκκλησίας και του ίδιου το Θεού, ακόμα καλύτερα”.

Ανάλυση της παράστασης 

Το θεατρικό που παρακολουθήσαμε, είναι ένα γνωστό έργο του Τζιοβάνι Γκουαρέσκι ο οποίος βασισμένος στον πραγματικό χαρακτήρα του καθολικού ιερέα Δον Καμίλο Βαλότα, δημιουργεί έναν κωμικό θεατρικό χαρακτήρα και αποτελεί τη βάση για μια σειρά από ιδιαίτερα δημοφιλείς μικρές ιστορίες που σκορπίζουν γέλιο αρχικά στο αναγνωστικό και μετέπειτα, στο θεατρικό κοινό.

Μια σατιρική κωμωδία, με πολιτικές προεκτάσεις οι οποίες με χιούμορ αγγίζουν καίρια προβλήματα της μεταπολεμικής Ιταλίας του πενήντα, φέρνοντας αντιμέτωπες δύο αντίρροπες δυνάμεις (τη συντηρητική τάξη ενάντια στον νεοεμφανιζόμενο κομμουνισμό), και φυσικά, μέσα σε όλο αυτό το σκηνικό η παρουσία της Εκκλησίας και η συνακόλουθη εμπλοκή της στα πολιτικά και κοινωνικά δρώμενα. Κυρίως όμως…μας συστήνουν έναν υπέροχο θεατρικό χαρακτήρα ο οποίος βγάζει επί σκηνής όλα τα στοιχεία που τον αποτελούν: καλοσύνη, πάθη, αδυναμίες, μικρά ελαττώματα, χιούμορ, αυτοσαρκασμό και κυρίως, φανταστικούς διαλόγους με τον Θεό.

Τα πράγματα όμως ξεφεύγουν εντελώς όταν ένας νέος καλλιτέχνης, ο Γιάννης Κοζής στην προκειμένη, ντύνεται Δον Καμίλο, διασκευάζει το ιταλικό έργο και σκηνοθετεί τον εαυτό του και την παράσταση, με εκπληκτικά ομολογουμένως αποτελέσματα. Με βοηθό τον Νικόλα Καρανικόλα, δημιουργεί ένα ξεκαρδιστικό και απολαυστικό δίωρο το οποίο ενώνει με άμεσο και ζεστό τρόπο κοινό και ηθοποιούς. Ξεκάθαρη φαρσοκωμωδία, ξεσηκωτική ένταση, κι ένας εξαιρετικός ερμηνευτικά Δον Καμίλο.

Ιστορικός πλέον ο διάλογός του με τον Ύψιστο, μας βάζει σε ερωτηματικά για τη νοητική κατάσταση του ιερέα μια και όλοι γνωρίζουμε ότι είναι εντάξει να μιλάει κάποιος με τον Θεό….το θέμα όμως εκτροχιάζεται, όταν ο Θεός του απαντά!

Νευρώδης, θερμόαιμος, αγαπημένος εχθρός και μισητός φίλος του Πεπόνε, στοργικός αδερφός και θείος, ο Δον Καμίλο βλέπει τους πειρασμούς και έχει μια τάση να θέλει να πέσει σ’ αυτούς αλλά τον συγκρατεί η πανταχού παρούσα, αόρατη φωνή του Χριστού, ήτοι του Τάσου Κλαδίτη, ο οποίος μας πείθει απόλυτα ως Θεός. Θα τον μνημονεύουμε κι εμείς στις προσευχές μας!

Ο Ξενοφών Χαντζής ως οξύθυμος Πεπόνε, μας χαρίζει ιστορικές στιγμές γέλιου και εκρήξεων θυμού επί σκηνικής διένεξης με τον Δον Καμίλο. Θερμόαιμος και ιδιαίτερα πειστικός ως κομμουνιστής που θέλει να γίνει Δήμαρχος, είναι το τέλειο άκρως αντίθετο του ιερέα. Η μοίρα όμως ή μάλλον ο Θεός, έχει χιούμορ και φέρνει πολλές φορές τα άκρως αντίθετα παρέα… Όπως λόγου χάρη, τότε που ο Δον Καμίλο βρίσκεται να βάλλεται αμφοτέρως από τον Πεπόνε και από τον Φλουράτο, που ενσαρκώνει με εξαιρετικό τρόπο, ο Χάρης Σκοκότσα. Διεφθαρμένος συντητηρισμός εναντίον ένθερμου κομμουνισμού, παρουσία του κλήρου. Καλή τύχη Δον Καμίλο…

Και σαν να μην έφτανε το παραπάνω, εμφανίζεται και ο Νικόλας Καρανικόλας ως Καρδινάλιος, ντυμένος στα κόκκινα, και βάζει φωτιά ως υψηλός κλήρος. Αριβίστας ως το κόκκαλο, κυνηγός της φήμης και του φαίνεσθαι, ξέρει να χειρίζεται τέλεια ανθρώπους και καταστάσεις. Μεγάλη κόκκινη σουπιά ο Καρδινάλιος!

H Eιρήνη Γκέσουρα ως Ασπασία, κομμουνίστρια αδερφή του Δον Καμίλο, αποτελεί από μόνη της το κόκκινο πανί. Το φίδι του κομμουνισμού που θρέφει μέσα στο ίδιο του το αβαείο ο Δον Καμίλο. Η αμαρτωλή όμως μορφή του ακατανόμαστου αποκτά μορφή και φωνή προκλητικού αγγέλου στο πρόσωπο της Ελλάδας Κράλλη η οποία στην κυριολεξία εισβάλλει στη ζωή του ιερέα και την κάνει άνω κάτω! Η Βάσια Καλεσιοπούλου ως γλυκιά ανηψιά Τζούλια και ο Μανώλης Κλείδης ως νέος ερωτευμένος Μάριο, είναι η δροσερή πνοή του νεανικού έρωτα που πάντα όλα τα νικάει. Και φυσικά, το κερασάκι στην τούρτα, πανταχού παρών και τα πάντα πληρών, ο Νικολέτος ο καντηλανάφτης, ή αλλιώς ο ξεκαρδιστικός Νίκος Παπαθεοφάνους που μπερδεύεται στα πόδια όλων και δημιουργεί κωμικές καταστάσεις.

Ένα φανταστικό καστ ηθοποιών συνολικά, το οποίο μπόρεσε να μεταδώσει γέλιο και αφάνταστο κέφι και στο οποίο ευχόμαστε ειλικρινά τα καλύτερα και καλή συνέχεια. Μακάρι ο Δον Καμίλο να συνεχίσει να δέχεται το θεατρικό του ποίμνιο και μετά το καλοκαίρι!

Τα σκηνικά, τα κοστούμια και οι φωτισμοί, έργο συνολικό της ομάδας Eventus, καλόγουστα και φροντισμένα, συμβάλλουν στο άρτιο συνολικό αποτέλεσμα και ταιριάζουν με το πνεύμα του θεατρικού. Εκείνο όμως το οποίο τελικά μένει, έπειτα από το τέλος της παράστασης, είναι η αίσθηση της “παρέας”, η οποία ενισχύεται με την παρουσία όλων των ηθοποιών στο έξω μέρος του θεάτρου, όπου γελούν και συζητούν με το κοινό τους. Όταν η θεατρική επαφή, γίνεται επίσης ανθρώπινη, τότε δημιουργούνται ουσιαστικές αναμνήσεις από μια ξεχωριστή βραδιά που κάνει τον καθένα από εμάς να αφήνει πίσω οποιαδήποτε λύπη ή πρόβλημα. Η τέχνη και ειδικά το θέατρο, είναι μια μορφή ψυχοθεραπείας την οποία έχουμε όλοι ανάγκη. Και ειδικά αν έχει και την έγκριση συντηρητικών, κομμουνιστών, εκκλησίας και του ίδιου το Θεού, ακόμα καλύτερα.

Το Σάββατο αυτό, είναι η τελευταία παράσταση του Δον Καμίλο! Όσοι δεν προλάβατε να πάτε ως τώρα, ιδού η ευκαιρία, και όσοι θέλετε να την ξαναδείτε, ακονίστε το καλύτερό σας χαμόγελο και γέλιο!

Συντελεστές Παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κοζής

Διασκευή: Γιάννης Κοζής

Βοηθός Σκηνοθετη: Νικόλας Καρανικόλας

Σκηνικά: Eventus

Κοστούμια: Eventus

Φωτισμοί: Eventus

Παίζουν: Δον Καμίλο: Γιάννης Κοζής, Πεπόνε: Ξενοφών Χαντζής, Καρδινάλιος: Νικόλας Καρανικόλας, Ασπασία: Ειρήνη Γκέσουρα, Κυρία: Ελλάδα Κράλλη, Φλουράτος: Χάρης Σκοκότσα, Τζούλια: Βάσια Καλεσιοπούλου, Μάριο: Μανώλης Κλείδης, Νικολέτος: Νίκος Παπαθεοφάνους, Φωνή του Χριστού: Τάσος Κλαδίτης

Τιμές Εισιτηρίων: 15 ευρώ, 10 ευρώ μειωμένο-ανέργων-ΑΜΕΑ, 5 ευρώ ατέλεια

Διάρκεια Παραστάσεων: Από 16 Απριλίου (εκτός Μ. Σαββάτου 23/4) έως και τις 11 Ιουνίου 2022

Παραστάσεις: Σάββατο στις 21:00

Πληροφορίες Χώρου: Χώρος Τέχνης Ασωμάτων (Αγίων Ασωμάτων 6 , Θησείο). Τηλ: 2118009838 & 6909192804

 

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου