O[/dropcap]ι kallitexnes.gr βρέθηκαν προσκεκλημένοι στην πρεμιέρα της παράστασης “Υψηλή μαγειρική των σχέσεων”, σε σενάριο Βίλης Σωτηροπούλου και σκηνοθεσία Κέλλυς Σταμουλάκη, στο Θέατρο της Ημέρας.

Ας το παραδεχτούμε όμως όλοι….λένε ότι ο έρωτας περνάει πρώτα από το στομάχι. Και είναι αλήθεια. Πόσες και πόσες στιγμές με το έτερον ήμισυ έχουν χαραχτεί στη μνήμη μας εξαιτίας της εξαίσιας γεύσης ή μυρωδιάς ενός φαγητού, ποτού ή γλυκού; Και το κυριότερο…αν υπάρχει μια επέτειος σχέσης ή γάμου, πού πιο όμορφα από ένα εστιατόριο πολυτελείας θα μπορούσε να πάει ένα ζευγάρι; Και στην περίπτωση του προσκεκλημένου δημοσιογράφου, πού πιο όμορφα από τον φιλόξενο, ζεστό χώρο του Θεάτρου της Ημέρας που σερβίρει στον χώρο του κρασί και νόστιμους μεζέδες και σε βάζει πριν καν μπεις στην αίθουσα στο κλίμα του έργου; 

Το κακό βέβαια με τα γεύματα από την άλλη πλευρά, είναι ότι μεταξύ “τυρού και αχλαδιού”, λέγονται τα μεγαλύτερα ψέματα και ταυτόχρονα αποκαλύπτονται οι πιο τεράστιες αλήθειες, με τραγελαφικά, κωμικά ή και λυπηρά πολλές φορές αποτελέσματα. Ας θυμηθούμε για λίγο όλοι μας κάποια Χριστουγεννιάτικα ή Πασχαλιάτικα φιάσκα όπου ολόκληρη η οικογένεια βρέθηκε χωρισμένη σε Βόρειους και Νότιους ή σαν σε αντίπαλοι σε ποδοσφαιρικό αγώνα μεταξύ Ολυμπιακού και Παναθηναϊκού. Όταν πρόκειται όμως για συζυγική διένεξη, το αποτέλεσμα έχει την ισχύ μιας ατομικής βόμβας! Ο Μιχάλης και η Κική, ξέρουν καλά τι σημαίνει αυτό…

-Μουντζουρέας-Βίλη-Σωτηροπούλου-Δημήτρης-Παπανικολάου-Εστέλλα-Κοπάνου-1128-min

Ο Μιχάλης, ενσαρκώνεται με όλη τη σημασία της λέξης από τον Δημήτρη Παπανικολάου. Ένας σπουδαίος καλλιτέχνης στον οποίο ταιριάζει απόλυτα η ετυμολογική ανάλυση του όρου “ηθοποιός”.

Λίγα λόγια για το έργο

Η Κική και ο Μιχάλης, έπειτα από 20 χρόνια γάμου, αποφασίζουν να γιορτάσουν το γεγονός αυτό σε ένα εστιατόριο πολυτελείας με υψηλή μαγειρική και μοναδικό ψυχαγωγικό πρόγραμμα με κομπέρ-ταχυδακτυλουργούς, μουσική και χορό. Μερικές φορές όμως τα πράγματα είναι γραφτό να μην πάνε καλά. Καθόλου καλά. Ούτε για τον κομπέρ, την ορχήστρα και τα ταχυδακτυλουργικά, ούτε για το ζευγάρι. Και καθώς το πολλά υποσχόμενο θέαμα από μέρους του κομπέρ πάει να τιναχτεί στον αέρα, τελικά η μεγάλη ατραξιόν της βραδιάς είναι ο Μιχάλης και η Κική.

Ακροβατώντας ανάμεσα σε γλυκόπικρες στιγμές και αναμνήσεις, πότε με καυγά και απειλές, πότε με τρυφερότητα και έρωτα, το ζευγάρι μοιάζει να μοιράζεται ένα συναισθηματικό τραμπολίνο, ενώ ταυτόχρονα προσπαθεί να ισορροπήσει πάνω σε ένα τεντωμένο σκοινί. Μέχρι τη στιγμή που λαμβάνει χώρα μια τυχαία συνάντηση από το παρελθόν…και τα πάντα τινάζονται στον αέρα.

Ψέματα και μυστικά, έρχονται αντιμέτωπα με την αλήθεια και το μέλλον της σχέσης φαίνεται να οδηγείται ταχέως προς τον ψυχολόγο ή ίσως τον δικηγόρο; Θα μπορέσει το παρελθόν, η αγάπη και οι αναμνήσεις μιας κοινής ζωής να σώσουν αυτή τη σχέση ή θα καταρρεύσει σαν τα τραπουλόχαρτα του παμπόνηρου κομπέρ; Περπατώντας μέσα από σπασμένα γυαλιά, το κοινό είναι τελικά εκείνο που θα έχει την τελική λέξη. Όλο αυτό, με μια ισχυρή δόση γέλιου φυσικά…

Ανάλυση του έργου

Το θεατρικό που είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε, έχει πίσω του ήδη ένα ένδοξο παρελθόν. Είχε ήδη παιχτεί με μεγάλη επιτυχία από το 2003-2005 και από το 2011-2012, κερδίζοντας τις καρδιές του κοινού και των κριτικών. Εκείνο όμως που ξεχωρίζει ειδικά τη φετινή παράσταση είναι η σκηνοθεσία της Κέλλυς Σταμουλάκη, η οποία έπειτα από σπουδαίες παραστάσεις όπως “Το πιο τρελό τριήμερο” , “Μέχρι την άκρη του κόσμου”, και πολλές άλλες, έρχεται να προσφέρει τη μαγεία της στην τόσο δροσερή αυτή κωμωδία. 

Εκείνο που ξεχωρίζει το θεατρικό που είδαμε, είναι η σύμπραξη και επιτυχημένη συνεργασία της δημιουργού του σεναρίου Βίλης Σωτηροπούλου και της εξίσου ταλαντούχας Κέλλυς Σταμουλάκη, η οποία μαζί με τη βοηθό της Άννα Μακρή, δημιούργησαν ένα υπέροχο αποτέλεσμα 100 λεπτών. Όσον αφορά τη σκηνοθεσία, η άψογη σκηνική ροή, η ένταση, ο δυναμισμός, το γέλιο, η μουσική, ο χορός, το χρώμα, κοινώς ένα βαριετέ αισθήσεων πάσης φύσεως το οποίο ψυχαγωγεί και ταυτόχρονα προβληματίζει το κοινό, αποδεικνύουν την τεράστια εμπειρία της σκηνοθέτιδας. 

Η ιστορία του Μιχάλη και της Κικής, μέσω του σεναρίου, παρουσιάζεται ως δίπολο το οποίο παίζει σαν ντόμινο, από το λευκό στο μαύρο, και πάλι αντίθετα. Φανταστικό και ρεαλιστικό στοιχείο παντρεύονται με αριστουργηματικό τρόπο μέσα από την υψηλή μαγειρική, τα ταχυδακτυλουργικά κόλπα, ξεδιπλώνοντας πλήθος ανθρώπινων συναισθημάτων και εξωθώντας τους πρωταγωνιστές στα απόλυτα άκρα τους. Υιοθετώντας ποικίλα πρόσωπα, όπως κωμικοτραγικό δράμα, αλληγορική σάτιρα, ρομαντική ιστορία ή ακόμα και ψυχολογικό θρίλερ, το σίγουρο είναι ότι το συγκεκριμένο θεατρικό, απλά τα έχει όλα! Ειδικά δε, η τελική κρίση που έρχεται από το κοινό, αποτελεί τον τέλειο επίλογο. Το τελικό αποτέλεσμα δικαιώνει απόλυτα τόσο τη Βίλη Σωτηροπούλου, όσο και την Κέλλυ Σταμουλάκη, και με το παραπάνω. Για άλλη μια φορά αποδεικνύουν το μεγάλο ταλέντο τους και τις ευχαριστούμε ιδιαίτερα γι αυτό. 

Ο Μιχάλης, ενσαρκώνεται με όλη τη σημασία της λέξης από τον Δημήτρη Παπανικολάου. Ένας σπουδαίος καλλιτέχνης στον οποίο ταιριάζει απόλυτα η ετυμολογική ανάλυση του όρου “ηθοποιός”. Έχοντας αποδείξει εδώ και χρόνια το ταλέντο του και τη σοβαρότητά του σε οτιδήποτε έχει ερμηνεύσει, στην παράσταση που παρακολουθήσαμε, είδαμε την κωμική και ταυτόχρονα δυναμική πλευρά του καλλιτέχνη. Μια παρουσία με έντονο εκτόπισμα, σωστή φωνή και άρθρωση, άψογη κίνηση, κοινώς, ο βασιλιάς της σκηνής, ο Δημήτρης Παπανικολάου, μας γέμισε με την παρουσία του και μας προσέφερε πολύτιμες στιγμές γέλιου. Περιμένουμε το άπειρο και ακόμα παραπέρα από αυτό, γιατί απλά, μπορεί. Θερμά συγχαρητήρια Δημήτρη!

Η Βίλη Σωτηροπούλου, έχει αναλάβει ένα δύσκολο έργο, μια διπλή πρόκληση. Αρχικά, πρέπει να αποδείξει την αξία του σεναρίου της και κατά δεύτερον, την αξία της ως ηθοποιού. Τα καταφέρνει άψογα και στα δύο. Ως Κική, κατορθώνει να βγάλει επί σκηνής τον σύνθετο, μα ταυτόχρονα κωμικό, χαρακτήρα της πρωταγωνίστριας και να μας χαρίσει σπουδαίες στιγμές γέλιου. Σε πλήρη αρμονία με τον Μιχάλη, μας παρουσιάζει με ευφυέστατο τρόπο τη  λειτουργία της γυναικείας σκέψης και συμπεριφοράς, και ταυτόχρονα, καταφέρνει να μας προβληματίσει σε αρκετά σημεία. Της αξίζουν γι αυτόν το λόγο, δύο φορές συγχαρητήρια!

-Σωτηροπούλου-Κέλλυ-Σταμουλάκη-min

Εκείνο που ξεχωρίζει το θεατρικό που είδαμε, είναι η σύμπραξη και επιτυχημένη συνεργασία της δημιουργού του σεναρίου Βίλης Σωτηροπούλου και της εξίσου ταλαντούχας Κέλλυς Σταμουλάκη, δημιούργησαν ένα υπέροχο αποτέλεσμα 100 λεπτών.

Η Εστέλλα Κοπάνου ως το επί σκηνής έτερον ήμισυ του κομπέρ, κατορθώνει ως ανιματέρ, χορεύτρια και τραγουδίστρια, να μας μεταφέρει σε κόσμους μουσικής και μελωδίας. Με παιχνιδιάρικη διάθεση, μοιάζει ως ένας θηλυκός, γοητευτικός μπαλαντέρ, που όμως έχει τη δύναμη να πλανεύει και να ξυπνά ταυτόχρονα τον πονηρό εαυτό του άλλου! Το ίδιο ισχύει και για τον κομπέρ, τον οργανωτή της βραδιάς και εκείνον που έχει να αντιμετωπίσει τους πάντες και τα πάντα, με αριστουργηματικά έξυπνο τρόπο ομολογουμένως. Ακόμα κι αν όλα πάνε στραβά, ο κομπέρ Νώντας Μουντζουρέας, πάντα βρίσκει τον τρόπο να τα φέρει εις πέρας για εκείνον και να πάνε θεόστραβα για όλους τους άλλους. Για τον λόγο αυτό και ταιριάζει τέλεια με την παρτενέρ του και όσο κι αν φαντάζει οξύμωρο, με τους λοιπούς πρωταγωνιστές. Στα δύο νέα αυτά παιδιά που στόλισαν υπέροχα την παράσταση με την παρουσία τους, ένα μεγάλο μπράβο και καλή συνέχεια στην θεατρική τους διαδρομή!

Tα σκηνικά και τα κοστούμια, τα οποία έχει επιμεληθεί η Μάγκυ Μοντζολή, κομψά και καλαίσθητα, ταιριάζουν απόλυτα με τον σκηνικό χώρο και κατορθώνουν να αποτυπώσουν με τέλειο τρόπο το κλίμα του θεατρικού. Οι  εντυπωσιακές χορογραφίες της Άννας Μάγκου και η εξαιρετικά καλή μουσική επιμέλεια του Σπύρου Παζιώτη, συντελούν στην συνολική αρτιότητα της παράστασης. Μπράβο και στους τρεις δημιουργούς και τους ευχόμαστε ολόψυχα τα καλύτερα!

Υπάρχει λέει μια λεπτή γραμμή μεταξύ αγάπης και μίσους. Τα ζευγάρια που είναι πολλά χρόνια μαζί, κάποιες φορές ακροβατούν στα όρια της γραμμής αυτής. Άλλοτε κάνουν το άλμα, το σάλτο μορτάλε, και άλλες φορές προσπαθούν να ισορροπήσουν κρατώντας δυνατά ο ένας τον άλλο. Ό,τι ενώνει, έχει τη δύναμη να χωρίσει. Και ενίοτε, το όνειρο γίνεται εφιάλτης. Ποτέ το αντίθετο. Και δυστυχώς, σε αυτές τις περιπτώσεις, η τελική επιλογή του τι μέλλει γενέσθαι, δεν είναι του κοινού. Εκτός φυσικά, κι αν εκείνο είναι μέρος της “Υψηλής μαγειρικής των σχέσεων”. Σε αυτή την περίπτωση, το προσκαλούμε στο Θέατρο της Ημέρας, να πει την προσωπική του ετυμηγορία, μέσα από ένα θεατρικό που αξίζει όλοι να παρακολουθήσουν.

 

 Συντελεστές

Κείμενο: Βίλη Σωτηροπούλου

Σκηνοθεσία: Κέλλυ Σταμουλάκη

Σκηνικά – Κοστούμια: Μάγκυ Μοντζολή

Μουσική: Σπύρος Παζιώτης

Χορογραφίες: Άννα Μάγκου

Φωτισμοί: Γιώργος Σηφάκης

Ειδικες κατασκευές : Βαλεντίνος Βαλάσης

Βοηθός σκηνοθέτη : Άννα Μακρή

Φωτογραφίες : Nεκτάριος Κουρής

Επικοινωνία: Νταίζη Λεμπέση

Βοηθός Σκηνοθέτη: Άννα Μακρή

Artwork : Funky Glam Derek Liontis

Οργάνωση Παραγωγής: Θεατρική Ομάδα Μπουφόνοι

Διανομή

Δημήτρης Παπανικολάου

Βίλη Σωτηροπούλου

Εστέλλα Κοπάνου

Νώντας Μουντζουρέας

Παραστάσεις: Από 24 Νοεμβρίου έως 23 Φεβρουαρίου, κάθε Κυριακή στις 21:00, στο Θέατρο της Ημέρας (Μπλε Σκηνή).

Τιμή εισιτηρίου : 16 ευρώ κανονικό, 12 ευρώ φοιτητικό / άνω των 65 ετών και 10 ευρώ ομαδικό (άνω των 20 ατόμων). Τηλέφωνο επικοινωνίας για ομαδικό εισιτήριο 6945853025.

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου