Mανούσος Μανουσάκης.: “Δεν μου αρέσει τόσο η λέξη “μάθημα” προκειμένου να χαρακτηρίσω τα γεγονότα που εξιστορούνται στην πλοκή της σειράς. Για εμένα όλο αυτό είναι ένα μοίρασμα ιστορίας την οποία μαθαίνουμε τόσο εμείς όσο κι οι άλλοι. Όλο αυτό είναι μια συνεχής επικοινωνία, είναι ουσιαστικά, μια ανταλλαγή γνώσεων”.
Μια φροντισμένη καθημερινή σειρά η οποία δεν αποτελεί και τη συνηθισμένη συνταγή αλλά αφορά σε μια άλλη εποχή, με ερμηνείες που κερδίζουν τον κόσμο απ’ ό,τι φαίνεται, με ωραία φωτογραφία και ενδιαφέρουσα πλοκή, δεν γίνεται να μην κάνει την διαφορά.
Ο ηθοποιός Δημήτρης Παπανικολάου, με το γνωστό πανέξυπνο χιούμορ του, το οποίο συνδυάζεται επιτυχημένα με την απαραίτητη σοβαρότητα και εμβάθυνση σε γεγονότα και καταστάσεις, απάντησε σε όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Αξίζει να μελετήσετε όλα όσα έχει απαντήσει. Η ευρηματικότητα και η φαντασία του είναι κάτι παραπάνω από εντυπωσιακές!
Το ωφέλιμο και το ουσιαστικό κατ’ εμέ είναι δίνοντας το ερέθισμα, τα επίπεδα να τα ανακαλύπτει ο ίδιος θεατής. Τις ΄΄αναγνώσεις΄΄ επίσης, να τις κάνει ο ίδιος. Όχι να του φοριούνται. Έτσι πιστεύω πως καλλιεργούμαστε ως θεατές. Το ζητούμενο είναι να δίνονται αξιόλογα ερεθίσματα.
Ο λόγος της αμερικανίδας λογοτέχνιδας, σε μια επιτυχημένη θεατρική διασκευή και με μια σκηνοθεσία η οποία συνδυάζοντας με μοντέρνο τρόπο την τρισδιάστατη προβολή με την κλασική θεατρική πλοκή, έχει ως αποτέλεσμα μια υπέροχη παιδική παράσταση. Ένα δημιούργημα που αξίζει να το παρακολουθήσει κάποιος προκειμένου να μπει σε διαδικασία σκέψης και να πάρει μαθήματα ζωής.
“Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης μεγαλώνοντας”. Αυτή η ρήση ανήκει στον διάσημο Ισπανό ζωγράφο, Πάμπλο Πικάσο, και νομίζω ότι συνοψίζει όλη τη φιλοσοφία του κινηματογραφικού αυτού σεναρίου. Όποιος μπει στην αίθουσα προβολής, πρέπει να έχει διατηρήσει το παιδί μέσα του ή έστω, να είναι πρόθυμος να το ανασύρει ξανά από τα κλειστά δωμάτια της μνήμης και της ψυχής του.
