Είδαμε την ταινία “Τσάρλι”, σε σκηνοθεσία Θανάση Τσαλταμπάση, στο Village Cinema Mall

Γράφει η Μπάτσου Αγγελική
Οι kallitexnes.gr,  ήταν προσκεκλημένοι στην επίσημη πρώτη προβολή της ταινίας “Τσάρλι”, σε σενάριο Θανάση Τσαλταμπάση και  Μαρίας Κίτρα και σκηνοθεσία  Θανάση Τσαλταμπάση, την Τρίτη 10 Δεκεμβρίου, στο Village Cinema Mall.

Σε παραγωγή Red Line Productions, ο πολυπράγμων, ιδιαίτερα ταλαντούχος καλλιτέχνης, έπειτα από τη θεατρική του επιτυχία στον ρόλο του Τσάρλι Τσάπλιν, έρχεται για πρώτη φορά στα ελληνικά δεδομένα να παρουσιάσει μια έγχρωμη βωβή ταινία που με χιούμορ και φαντασία ξεδιπλώνει τις  απίστευτες περιπέτειες ενός “άλλου” Τσάρλι. Ενός Έλληνα Τσάρλι, που ζώντας σε μια σύγχρονη πραγματικότητα, αντιλαμβάνεται όλα όσα υπάρχουν γύρω του, με τον ξεχωριστό, αξιαγάπητο, ρομαντικό και παιδικό τρόπο του Σαρλό.

Σε μια τεράστια, κατάμεστη κινηματογραφική αίθουσα, επώνυμοι φίλοι και συνεργάτες, ήρθαν να παρακολουθήσουν την πρεμιέρα μιας ταινίας που αποτελεί το πρώτο κινηματογραφικό βήμα του Θανάση Τσαλταμπάση. Δύσκολο εγχείρημα από μόνο του, το οποίο λόγω των τωρινών συνθηκών, απαιτεί τόλμη και ρίσκο, μα κυρίως, όραμα, φαντασία, μια έμφυτη παιδικότητα και αισιοδοξία και κυρίως, έναν χαρακτήρα που δεν έχει ξεχάσει να ονειρεύεται. Με το που ξεκίνησε η ταινία, ακολουθήσαμε όλοι αυτό το όνειρο…

79642927_2790051081047827_6528912406649765888_o

Υπόθεση

Ένας σύγχρονος Τσάρλι, σε μια Αθήνα του σήμερα… Όπως ακριβώς και ο Σαρλό, μόνιμα πεινασμένος, χωρίς δουλειά, υπό την απειλή της έξωσης, περιπλανιέται στους δρόμους ξεγελώντας τους πάντες προκειμένου να βρει ένα πιάτο φαϊ (τελικά τα καταφέρνει να βρει πολλά πιάτα…αλλά σας αφήνω να δείτε στην ταινία το πώς) και μοιράζοντας ό,τι έχει και δεν έχει σε άλλους φτωχούς και μικρά παιδιά.

Με έναν μαγικό όμως τρόπο, η ζωή του στέλνει μηνύματα με περίεργους τρόπους, κι έτσι ο ήρωάς μας, μέσα από απίστευτες περιπέτειες, πρέπει να περάσει πέντε δοκιμασίες με επιτυχία. Αν το καταφέρει αυτό,  τότε ένας πολύ μεγάλος θησαυρός θα γίνει δικός του. Μέσα από μια σειρά τυχαίων(;) γεγονότων, έχοντας να αντιμετωπίσει τους κακούς της υπόθεσης, την αστυνομία, μια απαγωγή, ένα κυνηγητό σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της χώρας, ο Τσάρλι θα βρει την απάντηση. Και κυρίως…θα ανακαλύψει τον πιο σπουδαίο θησαυρό. Ποιος να είναι άραγε αυτός; Η συνέχεια επί της οθόνης…

Κριτική

Ελεύθερος είναι όποιος ονειρεύεται. Ο ελεύθερος άνθρωπος, είναι ο ενήλικας που ακόμα κοιτάζει τα σύννεφα στον ουρανό και βλέπει δράκους και κάστρα, είναι ο άνθρωπος που δεν λησμόνησε το παιδί που έχει μέσα του, είναι η αγνή ψυχή ενός καλλιτέχνη της ζωής. Όπως ακριβώς ένα παιδί βλέπει τη ζωή μέσα από το ουράνιο τόξο και πιστεύει ότι στο τέλος του υπάρχει η ευτυχία, έτσι και ο καλλιτέχνης, θα κάνει τα πάντα για να την κυνηγήσει. Θα αντιμετωπίσει τη ζωή σαν ένα ατέλειωτο παιχνίδι, θα είναι πάντα πρόθυμος να ακροαστεί τα μικρά παιδιά και τους αδύναμους της κοινωνίας, θα προσφέρει χωρίς αντάλλαγμα και με τον ίδιο ανιδιοτελή τρόπο, θα αγαπήσει. Έτσι αθώα, αγνά, απλά. Αυτός, είναι ο Τσάρλι Τσάπλιν, ο Τσάρλι της Αθήνας, ο Θανάσης Τσαλταμπάσης. Όποιος έχει πάψει εδώ και καιρό να σκέφτεται και να νιώθει σαν παιδί, ίσως να μην αντιληφθεί τον λόγο που φτιάχτηκε η ταινία αυτή.

“Κάθε παιδί είναι καλλιτέχνης. Το θέμα είναι πώς θα παραμείνει καλλιτέχνης μεγαλώνοντας”. Αυτή η ρήση ανήκει στον διάσημο Ισπανό ζωγράφο, Πάμπλο Πικάσο, και νομίζω ότι συνοψίζει όλη τη φιλοσοφία του κινηματογραφικού αυτού σεναρίου. Όποιος μπει στην αίθουσα προβολής, πρέπει να έχει διατηρήσει το παιδί μέσα του ή έστω, να είναι πρόθυμος να το ανασύρει ξανά από τα κλειστά δωμάτια της μνήμης και της ψυχής του. Μόνο τότε, θα είναι σε θέση, να κρίνει με τον σωστό τρόπο την ταινία αυτή. Ο “Τσάρλι”, ερμηνεύεται με την καρδιά και την ψυχή. Όχι με τα αυστηρά κριτήρια της ακαδημαϊκής μόρφωσης και λογικής. Η μόρφωση ούτως ή άλλως, δεν συνεπάγεται την καλλιέργεια και την ψυχική ευγένεια και ενσυναίσθηση.

Ο Τσάρλι Τσάπλιν, ως περσόνα, κρατά, πέρα από τον καθαρά ψυχαγωγικό χαρακτήρα, έναν ρόλο διδακτικό, φανερώνοντας έναν σκεπτόμενο άνθρωπο που προβληματίζεται από τα κακώς κείμενα της εποχής του. Έργα του όπως “Τα φώτα της πόλης”, “Το χαμίνι”, και κυρίως “ Ο μεγάλος Δικτάτωρ”, στο οποίο σατιρίζει τον Χίτλερ και την άνοδο του Ναζισμού, υπάρχουν ακόμα και σήμερα για να μας θυμίζουν ότι με το γέλιο, μπορεί κάποιος άνετα να πάρει σοβαρή θέση σε καίρια γεγονότα και καταστάσεις που αμαυρώνουν την εικόνα της κοινωνίας. Σε κάθε ταινία του Σαρλό, συνυπάρχει το τραγικό με το κωμικό στοιχείο, αλλά και η σουρεαλιστική τρέλα και η περιπέτεια. Το ίδιο ακριβώς, λάβαμε και από το έργο του σκηνοθέτη μας.

Σύμφωνα με τη γνώμη μου,  βιώσαμε ένα καλλιτέχνημα. Το γενναίο ξεδίπλωμα της ψυχής του Θανάση Τσαλταμπάση, την οποία  προσφέρει ως δώρο σε όλους μας. Μικρούς και μεγάλους. Με μπόλικο χιούμορ, ευαισθησία, ρομαντισμό, αθωότητα,  έμπνευση και φαντασία. Χτισμένο πάνω σε ένα εκπληκτικό σενάριο, δημιουργία του ίδιου και της Μαρίας Κίτρα, μας παρουσιάζει τις περιπέτειες ενός Αθηναίου Σαρλό, μας ξεναγεί σε πανέμορφα μέρη της πόλης και της λοιπής Ελλάδας, μας δείχνει τον κόσμο μέσα από τη ματιά ενός παιδιού, μας εισάγει σε μια ατμόσφαιρα σουρεαλιστικής αθωότητας και αναπάντεχου.

Charlie_SBgr2

Σύμφωνα με τη γνώμη μου,  βιώσαμε ένα καλλιτέχνημα. Το γενναίο ξεδίπλωμα της ψυχής του Θανάση Τσαλταμπάση, την οποία  προσφέρει ως δώρο σε όλους μας. Μικρούς και μεγάλους. Με μπόλικο χιούμορ, ευαισθησία, ρομαντισμό, αθωότητα,  έμπνευση και φαντασία.

Πανέξυπνο σενάριο, το οποίο συγκινεί με το κάλεσμά του στην αθωότητα και ακόμα πιο πανέξυπνη σκηνοθεσία, η οποία στην κυριολεξία, ταξιδεύει τη σκέψη σε διαφορετικά μονοπάτια από αυτά που έχουμε συνηθίζει να βιώνουμε. Ένα έργο, βασισμένο στο αναφαίρετο δικαίωμα που όλοι έχουμε στο όνειρο, στην απόδραση από τη γκρίζα πραγματικότητα, σε κάτι ουσιαστικό, όπως είναι το να μπορέσουμε τελικά να βρούμε τον εαυτό μας. Για να γίνει αυτό, ίσως καλή ιδέα θα ήταν να ξεκινήσουμε από την αρχή. Από τότε που ήμασταν παιδιά, και τα θέλω μας, ήταν ταυτόχρονα και τα μπορώ μας. Αυτό, πιστεύω, θέλει να μας διδάξει η σκηνοθεσία, και το πετυχαίνει απόλυτα. Θεωρώ, ότι κανένας άλλος καλλιτέχνης, δεν έχει προτείνει ως τώρα κάτι παρόμοιο, και μόνο γι αυτό το γεγονός, του αξίζουν συγχαρητήρια. Αν προσθέσουμε το συνολικό, άρτιο, εκπληκτικό καλλιτεχνικό αποτέλεσμα που λάβαμε ως κοινό, τότε, του αξίζει επίσης ένας τεράστιος θαυμασμός, ένα μεγάλο ευχαριστώ που κατάφερε να ανθίσει το χαμόγελο στα χείλη μας, και την ευχή να συνεχίσει πάντοτε να μας ξαφνιάζει τόσο ευχάριστα με παρόμοιες ιδέες. Πολλά μπράβο στο σεναριακό team, και φυσικά, στον τόσο ξεχωριστό μας σκηνοθέτη!

Ο ίδιος ο σκηνοθέτης, ως ερμηνευτής-πρωταγωνιστής, ακολουθώντας τα βήματα που έχει ήδη χαράξει στον χώρο του θεάτρου, μπορεί πλέον ως κινηματογραφικός ήρωας, να ξανοιχτεί  περαιτέρω σε εκφράσεις, κινήσεις και είναι πλέον ένας ελεύθερος Τσάρλι που σεργιανίζει ολόκληρη την Αθήνα. Κυρίως, τρέχοντας! Τα κοντινά πλάνα που τονίζουν περισσότερο το βλέμμα του, μπορούν να αποτυπώσουν ξεκάθαρα όλη την ευαισθησία και τον βαθύ ψυχισμό μιας μορφής που μοιάζει τελικά να έχει έρθει από έναν άλλο κόσμο. Εξαιρετική ερμηνεία, για άλλη μια φορά, ένας καλλιτέχνης που κάνει τη διαφορά, που είναι αυθεντικός, και  ακριβώς για τον λόγο αυτό, είναι και τόσο αγαπητός σε όλους. Επειδή τα συγχαρητήρια και τα μπράβο είναι δεδομένα, ας του ευχηθούμε μόνο αυτό: να μην αλλάξει ποτέ!

Σε αυτό το κινηματογραφικό έργο, συμμετέχει μια τεράστια ομάδα πρωταγωνιστών και λοιπών guest και συμμετεχόντων. Αναγνωρίζοντας πόσο υπέροχα έπαιξαν όλοι, από τον πρώτο ως τον τελευταίο, ευχαριστούμε όλους και τον καθένα ξεχωριστά, και τους δίνουμε τις καλύτερες ευχές μας για το μέλλον. Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια σε όλους και όλες!

Θα σταθούμε ιδιαίτερα όμως στον πρώτο κακό της ιστορίας, τον Γιώργο Κοψιδά. Ένα εκπληκτικό, δυναμικό, καταιγιστικό παρουσιαστικό, ένας ερμηνευτής με τεράστιο ταλέντο, ο τέλειος κωμικός-κακός, ο οποίος τελικά, βρίσκει τον δάσκαλό του με τον πιο ξεκαρδιστικό τρόπο. Με υποκριτικές δυνατότητες οι οποίες τον έχουν κάνει ήδη γνωστό στον καλλιτεχνικό χώρο εκτός Ελλάδας (με πιο παλιές και νυν συνεργασίες ως πρωταγωνιστής σε φιλμ εξωτερικού), έρχεται για να μας εκπλήξει ευχάριστα για άλλη μια φορά. Θεωρώντας ότι τόσο στο θέατρο όσο και στον κινηματογράφο, έχει ένα εκτόπισμα και μια εμφάνιση που γράφουν ιδιαίτερα στον φακό, του ευχόμαστε καλή συνέχεια τόσο στην εγχώρια όσο και στη διεθνή σκηνή. Είμαστε σίγουροι ότι η επιτυχία είναι δική του!

75572147_2736709416381994_8499362325956919296_o

Η ταινία “Τσάρλι”, είναι μια σπάνια, ειλικρινής, αγνή έκκληση στην καρδιά του καθενός από εμάς. Χωρίς να αγνοεί την πραγματικότητα, προτείνει μια διαφορετική, μέσα από το γέλιο, προβληματίζει και περνάει πανανθρώπινα νοήματα και αξίες, οι οποίες δεν επιδέχονται καμίας κριτικής γιατί είναι αξίες που μας αφορούν όλους.

Ο δεύτερος κακός, ο πιο κουτοπόνηρος της ιστορίας, δεν είναι άλλος από τον Στέλιο Ιακωβίδη, ο οποίος σε συνεργασία με τον πρώτο κακό, δημιουργούν το πιο κωμικό δίδυμο. Η χαρακτηριστική του επίσης φυσιογνωμία, τον κάνει να ξεχωρίζει και να σκορπά γέλιο σε κάθε του βλέμμα ή ατάκα (βωβή ατάκα…για να μην ξεχνιόμαστε!). Μαζί με τον Γιώργο Κοψιδά, αποτελούν τους άντρες με τα μαύρα, οι οποίοι περνούν από ατελείωτες περιπέτειες και τα συνακόλουθα κυνηγητά, προκειμένου να εξυπηρετήσουν τους κακούς σκοπούς τους. Θα τα καταφέρουν τελικά; Ας αφήσουμε την ταινία να μιλήσει γι αυτό!

Η Αγοραστή Αρβανίτη, πανέμορφη, κομψή και εξαιρετική ως πλούσια χορηγός-κληρονόμος, που πέφτει θύμα απαγωγής από τους κακούς της υπόθεσης, η τυφλή αγαπημένη του Τσάρλι, Βίκυ Κυριακοπούλου, o Δημήτρης Παπανικολάου και η Μαριάννα Τουντασάκη ως αστυνόμοι, είναι άλλοι τέσσερις χαρακτήρες που είναι ιδιαίτερα αγαπητοί και δίνουν μια όμορφη νότα στην ταινία. Το ίδιο ισχύει για τον Σπύρο Παππά που υποδύεται έναν παλιατζή με φορτηγό και τον Γιώργο Γαλίτη που ως σερβιτόρος, τα δίνει στην κυριολεξία, όλα. Πολύ καλές επίσης οι παρουσίες του Νίκου Φιλημέγκα, Φοίβου Παπακώστα, Γιώργου Λαμπριανού, καθώς και των: Cesaris Grauzinis, Αλίκη Αλεξανδράκη, Άννα Αθανασιάδη, Δημήτρη Αδάμη. Και φυσικά, μέσα σε όλο αυτό, ας μη λησμονήσουμε την υπέροχη και τόσο τρυφερή παρουσία μιας ομάδας παιδιών που στόλισαν με την παρουσία τους την τόσο ξεχωριστή αυτή παραγωγή.

Aν κάτι τράβηξε την προσοχή μας από το trailer της ταινίας κιόλας, είναι η ατμοσφαιρική, πανέμορφη φωτογραφία και οι ξεχωριστές λήψεις της, υπό τη διεύθυνση του Ευγένιου Διονυσόπουλου. Σε θέμα φωτογραφίας, τόσο ο ίδιος όσο και ο Γιώργος Καλφαμανώλης μπόρεσαν με τον πιο γλαφυρό τρόπο να “μιλήσουν” με την αισθητική τους φιλοσοφία κατευθείαν στην καρδιά μας και μπόρεσαν να αποδώσουν τη μαγεία που κρύβεται ακόμα και στις λεπτομέρειες. Τα πιο θερμά μας συγχαρητήρια και στους δύο δημιουργούς!

Σε σύνθεση, Χρήστου Χατζηνάσιου, στίχους Νίκου Πονηράκου και ερμηνεία από τον Μιχάλη Χατζηγιάννη, ακούστηκε μετά το πέρας της προβολής, το soundtrack της ταινίας «Η καλύτερή μου φίλη». Η πρωτότυπη μουσική που ακουγόταν σε όλη τη διάρκεια του έργου, ήταν δημιούργημα του Γαβριήλ Γαβριηλίδη, της Χρύσας Τσαλταμπάση και του Βασίλη Γκορίτσα. Πολύ όμορφα ακουστικό αποτέλεσμα, δημιουργίες υψηλής ποιότητας, που ταίριαξαν απόλυτα με το σκεπτικό του Τσάρλι. Πολλά μπράβο και συγχαρητήρια σε όλη αυτή την ομάδα που έντυσε μουσικά την ταινία. Το ίδιο ισχύει και για το έργο της ενδυματολόγου Δομνίκης Βασιαγεώργη και του σκηνογράφου Γιάννη Κοντορουχά, οι οποίοι με το ταλέντο τους, συνέβαλαν και αυτοί στο να χτιστεί κομμάτι-κομμάτι, μια τόσο πανέμορφη παραγωγή, καθώς και στην επιμέλεια κίνησης  και πανέμορφη χορογραφία της Άννας Αθανασιάδη. 

Η ταινία “Τσάρλι”, είναι μια σπάνια, ειλικρινής, αγνή έκκληση στην καρδιά του καθενός από εμάς. Χωρίς να αγνοεί την πραγματικότητα, προτείνει μια διαφορετική, μέσα από το γέλιο, προβληματίζει και περνάει πανανθρώπινα νοήματα και αξίες, οι οποίες δεν επιδέχονται καμίας κριτικής γιατί είναι αξίες που μας αφορούν όλους. Αρκεί όλοι μας, να θυμηθούμε ποια είναι τα βασικά στο ταξίδι αυτό που ονομάζεται ζωή. Ο Τσάρλι, σας κλείνει το μάτι και σας παίρνει μια βόλτα στην καρδιά της Αθήνας. Στην καρδιά σας την ίδια. Ας τον ακολουθήσουμε!

Charlie1_249922

Συντελεστές κινηματογραφικού έργου

*Διανομή VILLAGE | Παραγωγή Red Line Productions

Σενάριο: Θανάσης Τσαλταμπάσης, Μαρία Κίτρα

Σκηνοθεσία: Θανάσης Τσαλταμπάσης 

Πρωταγωνιστής: Θανάσης Τσαλταμπάσης

Cast: Γιώργος Κοψιδάς, Στέλιος Ιακωβίδης, Αγοραστή Αρβανίτη, Δημήτρης Παπανικολάου, Σπύρος Παππάς, Μαριάννα Τουντασάκη, Νίκος Φιλημέγκας, Φοίβος Παπακώστας, Γιώργος Λαμπριανός, Βίκυ Κυριακοπούλου κ.α.

Guests: Γιώργος Γαλίτης, Cesaris Grauzinis, Αλίκη Αλεξανδράκη, Άννα Αθανασιάδη, Δημήτρης Αδάμης

Συμμετέχουν: Νικόλαος Κέφαλος, Μαρία Βασιλάτου, Βασίλης Ψυλλάς, Ανδρέας Ζήκουλης, Δανάη Σδούγκου, Δημήτρης Τικτόπουλος, Γιάννης Βουράκης, Δημήτρης Παπαδόπουλος, Γωγώ Μαρινάκου, Τζίμης Πολίτης, Γεωργία Πλουσιάδη, Δέσποινα Πολυχρόνη κ.α.

Εμφανίζονται οι χορευτές: Μυρτώ Σχοινοπλοκάκη, Andrew Honeycutt, Θοδωρής Γιαννόπουλος

Perfomers: Αγγελική Δεληγιάννη, Blakie Blake, Κωνσταντίνος Κωνσταντινίδης 

Τα μικρά παιδιά: Πολύμνια Πομόνη, Κάλλια Παπαευθυμίου, Κων/νος Σαλαμπί, Ανδρέας Παπανικολάου & η σκυλίτσα Ζούμπι

Διεύθυνση φωτογραφίας: Ευγένιος Διονυσόπουλος

Μοντάζ: Ανδρέας Γιαννακόπουλος

Colorist: Άγγελος Μάντζιος

Πρωτότυπη Μουσική: Γαβριήλ Γαβριηλίδης, Χρύσα Τσαλταμπάση, Βασίλης Γκορίτσας

Το soundtrack της ταινίας «Η καλύτερή μου φίλη», ερμηνεύει ο Μιχάλης Χατζηγιάννης και κυκλοφορεί από τη Heaven Music 

Στίχοι: Νίκος Πονηράκος

Σύνθεση: Χρήστος Χατζηνάσιος

Σκηνογράφος: Γιάννης Κοντορουχάς

Ενδυματολόγος: Δομνίκη Βασιαγεώργη

Make-up artist: Γιώργος Κεραμίδας

Φωτογράφος: Γιώργος Καλφαμανώλης

Κάλυψη Backstage: Αντώνης Γκιαούρης

Επιμέλεια κίνησης / Χορογραφία: Άννα Αθανασιάδη

Γραφικά: Χάρης Μαχαίρας

Marketing & επικοινωνία: Κορίνα Λαγουδάκη

Δημόσιες σχέσεις: Μαργαρίτα Δρούτσα

Σενάριο: Θανάσης Τσαλταμπάσης, Μαρία Κίτρα

Διεύθυνση Παραγωγής: Αθήνα Βοσινάκη, Κατερίνα Καψή

Producer: Δημήτρης Ευαγγελόπουλος

Executive Producer: Παναγιώτης Αλεξόπουλος

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου