Γράφει η Φωτεινή Βαμβούκη
Όσο απαίδευτοι ή καλλιεργημένοι, δύσπιστοι ή δεκτικοί, δύσκολοι ή εύκολοι στις προκλήσεις είναι οι θεατές, αντιλαμβάνονται πως οι ηθοποιοί καταβάλουν ένα απίστευτο μόχθο για να ερμηνεύσουν έναν ρόλο. Όσο για τους ίδιους τους ηθοποιούς, όποια προσέγγιση κι αν υιοθετήσουν στην ερμηνεία τους, συχνά παίρνουν μαζί τους, εκτός σκηνής, τις οδυνηρές εμπειρίες των χαρακτήρων που ερμηνεύουν.
Φυσικά, αυτή είναι η δουλειά τους. Και όπως κάθε δουλειά έχει τον δικό της αντίκτυπο στην προσωπική ζωή του δουλευτή. Ως κοινό, παρακολουθούμε, επενδύουμε και εκπνέουμε έναν καθαρτικό αναστεναγμό, καθώς, γυρίζουμε σπίτι ασφαλείς, γνωρίζοντας ότι όλα ήταν απλώς φανταστικά και προσποιητά.
Όταν υποδύεσαι έναν ρόλο, σημαίνει πως είσαι εγκλωβισμένος σε μια μυθοπλασία. Ότι χρησιμοποιείς την ίδια σου τη ζωή, τα δικά σου συναισθήματα και εμπειρίες, για να «ντυθείς», κάποιον άλλον. Από κάποιο σημείο και μετά γίνεται πραγματικό: μια πραγματική πράξη, σε πραγματικό χρόνο, με πραγματικές συνέπειες. Είναι πολύ λεπτή η γραμμή γιατί μια σκηνή δεν παράγεται απλά και μόνο τεχνικά. Όταν κλαις, κλαις πραγματικά – σωματικά, αισθάνεσαι τα πάντα. Σε αφορά προσωπικά. Είναι μέρος της ζωής σου.
Αυτές οι σκέψεις μου γεννήθηκαν όταν παρακολούθησα την παράσταση «Ο θείος Βάνιας» του Τσέχωφ αρκετά «πειραγμένη» με τον ηθοποιό Βασίλη Θεοδώρου. Έναν ηθοποιό με φλογερό ταμπεραμέντο που έκανε το τολμηρό διάβημα, να παίξει όλους τους ρόλους μόνος του. Με ειλικρίνεια, το αναφέρει στον τίτλο: 8 ρόλοι για έναν ηθοποιό. Ήταν εξαιρετικό το πάθος του, το σθένος και ο ενθουσιασμός που για 60 λεπτά, γέμιζαν τη σκηνή. Όμως, αναρωτιέμαι: μετά το τέλος της κάθε παράστασης, ποια υποκριτική εμπειρία είναι αυτή που δυσκολεύετε να αποβάλει;
Η ερώτηση είναι ρητορική, γιατί η παράσταση που είδα δε συμπεριλάμβανε 8 ρόλους. Παρουσίασε το Θείο Βάνια σαν το μονόλογο ενός διαταραγμένου ανθρώπου που προσπαθεί να βρει την προσωπικότητά του. Αλλοιώνοντας τη φωνή του και αλλάζοντας το στήσιμο του σώματος του, ανά διαστήματα, μέχρι να καταλήξει σε ένα ικανοποιητικό αποτέλεσμα, το οποίο και θα υιοθετήσει. Το τσεχωφικό “παιχνίδι” των παύσεων και των αργών ρυθμών δεν πέρασαν ούτε σαν υποψία από τη σκηνή. Εκτός αν υιοθέτησε τη δραματουργική τεχνική του Τσέχωφ που κλίνει προς την καρικατούρα. Αλλά και πάλι δεν είναι 8 ρόλοι. Παρά μόνο στα λόγια.
Άξιος που θυμόταν τόσα λόγια. Άξιος που θυμόταν ποιος έλεγε, τι; Και φυσικά άξιος που μόχθησε ολομόναχος για 60 λεπτά στη σκηνή. Είναι μια έντονα ζωντανή παράσταση, με στρες για τον ηθοποιό και για τους θεατές. Αλλά δεν είμαι σίγουρη αν ήταν σαφές για κείνους, τι παρακολούθησαν, σε τι επένδυσαν χρόνο και χρήμα και τέλος – χωρίς να κατανοήσουν τα νοήματα συναισθηματικά και λογικά – πως θ’ ανακουφιστεί την ψυχή τους για να έρθει η κάθαρση;
Είναι μια πολύ καλή προσπάθεια για επαγγελματικό χαρτοφυλάκιο. Δείχνει όλα τα καλά εργαλεία που διαθέτει ο ηθοποιός και μπορεί να χρησιμοποιήσει ένας σκηνοθέτης. Η δουλειά του σκηνοθέτη είναι να κάνει ένα όραμα, πραγματικότητα. Να δώσει πνοή σε κάτι που δεν έχει γεννηθεί, ακόμα. Είναι δημιουργός. Και για να δημιουργήσει θέλει υλικό. Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να είναι ταυτόχρονα και δημιουργός και το υλικό της δημιουργίας. Ένας άνθρωπος είναι δύσκολο να σηκώσει 8+3 ρόλους. Παρ’όλ’ αυτά είναι ένα εγχείρημα που σου εξάπτει την περιέργεια.
TAYTOTHTA ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ
Που: ProjectR, Λαγουμιτζή 32 & Αλ. Πάντου 10, Καλλιθέα τηλ.: 2111110055
Πότε: Κάθε Τετάρτη, στις 21:00, έως 18/06/2025
Διάρκεια Παράστασης: 60’
Τιμή Εισιτηρίου: Ενιαίο 10€.
ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ
Σκηνοθεσία: Β. Θεοδώρου
Σκηνικά – Κοστούμια: Replica.
Φωτισμοί: Γ. Κλειδέρης.
Ερμηνεύει: Βασίλης Θεοδώρου
Φωτεινή Βαμβούκη
Latest posts by Φωτεινή Βαμβούκη (see all)
- Είδαμε την παράσταση «Βροχή στο τζάμι» του Θάνου Τσάμπρα, στο θέατρο Αλκμήνη - 19 Μαΐου 2025
- Είδαμε το “Θείο Βάνια” του Τσέχωφ – 8 ρόλοι για έναν ηθοποιό – στη σκηνή του ProjectR Stage- Bar - 9 Μαΐου 2025
- Είδαμε την παράσταση «Ο αόρατος επισκέπτης» στο Θέατρο «Κάτια Δανδουλάκη» σε σκηνοθεσία Σοφίας Σπυράτου - 8 Απριλίου 2025
Καμία κριτική