Παρακολουθήσαμε την παράσταση “Ντόμινο”, σε σκηνοθεσία Ζωής Ρηγοπούλου, στο Θέατρο της Ημέρας
ΟΟι kallitexnes.gr, βρέθηκαν στο Θέατρο της Ημέρας για να παρακολουθήσουν την παράσταση “Ντόμινο”, σε σκηνοθεσία Ζωής Ρηγοπούλου. Βασισμένη στην ιταλική ταινία «Perfetti Sconosciuti», η οποία το 2016 προβλήθηκε στις κινηματογραφικές αίθουσες και σάρωσε τα ιταλικά βραβεία κινηματογράφου, έρχεται εν έτει 2019, με τη διασκευή-προσαρμογή της σκηνοθέτιδας και της Μαριλένας Χατζηνικολαϊδη, για να ταράξει για άλλη μια φορά τα νερά. Στο Θέατρο της Ημέρας αυτή τη φορά.
H είσοδος στην αίθουσα της παράστασης συνοδεύεται από την υπέροχη μουσική του Σταμάτη Κραουνάκη που μας τραγουδά το “Πόσο σ’ αγαπώ” και από το θέαμα ενός ωραίου σκηνικού που παρουσιάζει την εικόνα ενός σύγχρονου διαμερίσματος. Γνωρίζοντας από τον τίτλο του έργου ότι το ντόμινο είναι ένα παιχνίδι, μπήκαμε αμέσως στο ερώτημα του τι ακριβώς θα παίξει τόσο για εμάς όσο και για τους πρωταγωνιστές απόψε. Όταν τα φώτα έσβησαν και το έναυσμα δόθηκε, τα πιόνια μπήκαν στη θέση τους. Το παιχνίδι ξεκίνησε!
Υπόθεση
Μία νύχτα με πανσέληνο και ολική έκλειψη Σελήνης, μια παρέα φίλων μαζεύεται για δείπνο στο σπίτι του Δημήτρη και της Νάντιας. Σε μια παρόρμηση της στιγμής, έπειτα από μια πρόταση για να γίνει η βραδιά πιο ενδιαφέρουσα, στήνεται ένα παιχνίδι. Η ιδέα έχει ως εξής: κι αν αφήναμε όλοι τα κινητά μας ανοιχτά σε κλήσεις και μηνύματα πάνω σε ένα τραπέζι; Κάπως έτσι λοιπόν, ξετυλίγεται μια παρτίδα που καταλήγει σαν ντόμινο με αποτελέσματα τα οποία έχουν σκοπό να φέρουν τα πάνω κάτω. Άραγε υπάρχουν νικητές και χαμένοι; Η συνέχεια επί σκηνής!
Κριτική
Κρίνοντας από το όνομα της παράστασης και από το γεγονός ότι η κινηματογραφική απόδοση είχε μεγάλη επιτυχία, περιμέναμε ότι ένα έργο με έντονα κωμικά και τραγικά στοιχεία μαζί, θα ήταν τουλάχιστον ενδιαφέρον. Οι προσδοκίες μας, δεν διαψεύστηκαν στο ελάχιστο!
Με έναν μαγικό μα ταυτόχρονα τόσο ρεαλιστικό τρόπο, η διασκευή και προσαρμογή στα ελληνικά δεδομένα, ήταν κάτι παραπάνω από επιτυχής. Στο θεατρικό σανίδι, είχαμε μπροστά στα μάτια μας μια ελληνική παρέα, ένα βράδυ με ολόγιομο φεγγάρι, να παίζει μια λίαν ειλικρινή και ταυτόχρονα επικίνδυνη για τις σχέσεις, παρτίδα. Ή στοίχημα. Δείτε το όπως θέλετε…
Το ζήτημα είναι ότι από τη στιγμή που ξεκινάει αυτό το “παιχνίδι αποκαλύψεων”, ξεκινάει ταυτόχρονα μια παρτίδα ντόμινο που παρασέρνει το ένα κομμάτι έπειτα από το άλλο και καταλήγει σαν ένας κατεστραμμένος πύργος από ψέματα και αλήθειες που ποτέ δεν ειπώθηκαν. Ένας πύργος μιας κοινωνικής Βαβέλ, που μέσω των σύγχρονων μέσων επικοινωνίας, αποδεικνύει πόσο λίγο τελικά απέχει από την έννοια αυτής. Ειδικά όταν η επικοινωνία αυτή χρησιμοποιείται με τον τρόπο που έχει καταλήξει σήμερα προκειμένου να καλύψει συναισθηματικά κενά ή προσωπικές ελλείψεις, σεξουαλικής κυρίως φύσης.
Εκ φύσεως, λέμε ψέματα. Λευκά ψέματα, μαύρα ψέματα, έξυπνα, ηλίθια, άστοχα ή και πετυχημένα. Ακόμα και ο αγαπημένος πρωταγωνιστής, ο Doctor House, το διακηρύττει παντού: Everybody lies. Το ερώτημα που τίθεται όμως μέσα από την παράσταση αυτή είναι το εξής: αν είναι ηθικά σωστό να πούμε την ωμή αλήθεια, πόσο πρακτικά έτοιμοι είμαστε να αναλάβουμε τον αντίκτυπο αυτής; Και αν η δύναμη της αλήθειας έχει ολέθριο χαρακτήρα, μήπως τελικά είναι καλύτερα να είμαστε ασφαλισμένοι στα μικρά ή μεγάλα ψέματά μας και σε πράγματα που ποτέ δεν πρόκειται να αποκαλύψουμε; Άλλωστε η απόσταση ανάμεσα στο “λέω ψέματα”και “δε λέω την αλήθεια”, είναι μια παρτίδα ντόμινο δρόμος…
Είδαμε ένα θεατρικό που μέσω ενός κοινωνικού δράματος, έδωσε ταυτόχρονα πολύ γέλιο και προβληματισμό. Είδαμε δράση, κίνηση, εναλλαγή, χρώμα, ξεχωριστές ερμηνείες, και τελικά ο χρόνος ήρθε, στάθηκε, και πέρασε χωρίς καν να τον αντιληφθούμε. Με γρήγορο τέμπο, σασπένς και έντονο το στοιχείο των εκπλήξεων, η σκηνοθέτιδά μας κατόρθωσε να μας κρατήσει σε εγρήγορση από το πρώτο δευτερόλεπτο της παράστασης, ως το τελευταίο. Eξαιρετικό, καλοδουλεμένο αποτέλεσμα σε όλο του το σύνολο, μια παράσταση χάρμα οφθαλμών, με ένα δροσερό και δυναμικό κάστινγκ πρωταγωνιστών, την οποία αξίζει στα σίγουρα να πάτε να δείτε! Της δίνουμε πολλά συγχαρητήρια και μαζί με αυτά, την ευχή να δημιουργεί πάντοτε τόσο επιτυχημένες παραστάσεις!
Εκ φύσεως, λέμε ψέματα. Λευκά ψέματα, μαύρα ψέματα, έξυπνα, ηλίθια, άστοχα ή και πετυχημένα. Ακόμα και ο αγαπημένος πρωταγωνιστής, ο Doctor House, το διακηρύττει παντού: Everybody lies. Το ερώτημα που τίθεται όμως μέσα από την παράσταση αυτή είναι το εξής: αν είναι ηθικά σωστό να πούμε την ωμή αλήθεια, πόσο πρακτικά έτοιμοι είμαστε να αναλάβουμε τον αντίκτυπο αυτής;
Οι πρωταγωνιστές μας στο τόσο ενδιαφέρον αυτό θεατρικό είναι επτά, και οι επτά είναι υπέροχοι!
Ο Κωνσταντίνος Καραγάνης, ως Κίμωνας, καθηγητής γυμναστικής, συνδυάζοντας χιούμορ και σοβαρότητα, κατορθώνει ως μπαλαντέρ, μια και είναι ο μόνος χωρίς συνοδό, να κάνει την τέλεια ανατροπή, να προβληματίσει πάνω σε καίρια κοινωνικά ζητήματα και ταυτόχρονα να δώσει κάποια μαθήματα σχέσεων. Σωστών σχέσεων και όχι δήθεν.
Ο Βλάσης Πασιούδης, υποδύεται τον Δημήτρη, πλαστικό χειρούργο. Ως σύζυγος της Νάντιας (Μυρτώ Παπά), η οποία είναι ψυχαναλύτρια, αποτελούν το επιφανειακά επιτυχημένο και ευτυχισμένο ζευγάρι του οποίου η ζωή μοιάζει αρυτίδωτη. Δεν είναι όμως. Το να είσαι γονέας δεν είναι εύκολο από μόνο του. Όταν όμως υπάρχουν αγεφύρωτες διαφορές στον τρόπο αντιμετώπισης της ζωής, τότε το όλο πράγμα κάπου ξεφεύγει. Και με ένα αστείο παιχνίδι, αποκαλύπτονται όλα τα πώς και τα γιατί.
Ο Βασίλης Παπαστάθης, είναι ο Θάνος, ο οδηγός ταξί και ο ελαφρώς πολυτεχνίτης κι ερημοσπίτης της παρέας, και η Μαριλένα Χατζηνικολαϊδη, είναι η σύζυγός του, η οποία εργάζεται ως κτηνίατρος. Αν και μοιάζουν οι πιο ερωτευμένοι, στην εξέλιξη της πλοκής, είναι τελικά εκείνοι που βρίσκονται προ μεγάλων εκπλήξεων. Πόσο μπορεί να αντέξει μια αγάπη όταν τελικά αποδεικνύεται ότι μπάζει από κάθε κατεύθυνση;
Ο Κωνσταντίνος Τσεντούρος και η Ναταλία Μαργωμένου, είναι ο Παύλος, στέλεχος σε μια εταιρεία και αντίστοιχα η Στέλλα, η σύζυγός του, η οποία ασχολείται με τη φροντίδα του σπιτιού και των δύο τους παιδιών. Η τέλεια εικόνα, ενός τέλειου ζευγαριού και οικογένειας. Ή μήπως όχι; Ειδικά όταν ο Παύλος κάνει μια πονηρή ανταλλαγή προκειμένου να καλύψει τα νώτα του, ανοίγουν οι ασκοί του Αιόλου! Ποιος τελικά θα σωθεί από την πλήρη καταστροφή;
Εκείνο που είδαμε πάνω στη σκηνή του Θεάτρου της Ημέρας, ήταν επτά ερμηνευτές που δίνοντας τον καλύτερό τους εαυτό, μας έκαναν να τους οικειοποιηθούμε και να τους αγαπήσουμε αμέσως. Εξαιρετικοί τόσο σε ατομικό όσο και σε συλλογικό επίπεδο, μπόρεσαν με την άριστη χημεία τους, να μας βάλουν για τα καλά μέσα στην πλοκή της υπόθεσης και να μας κάνουν μέρος των εκπλήξεων και εκρήξεων που έλαβαν χώρα στη σκηνή! Τους αξίζουν μόνο οι καλύτερες λέξεις και τα πιο θερμά συγχαρητήρια για επτά χαρακτήρες που είναι ικανοί να αιχμαλωτίσουν το κοινό και να το κάνουν να βιώσει πολλά συναισθήματα ταυτόχρονα. Συνδυάζοντας το φαιδρό με το δραματικό στοιχείο, μας έδωσαν ως ομάδα κάτι το εντελώς νέο και ξεχωριστό. Τους ευχόμαστε πάντα να προσφέρουν με όλο τους το είναι σε κάθε θεατρικό ρόλο και πάντοτε να είναι τόσο ταλαντούχοι και δυνατοί ερμηνευτικά, όπως ακριβώς στην παράσταση αυτή. Πολλά πολλά μπράβο σε όλους και στον καθένα ξεχωριστά!
Να ευχαριστήσουμε και τον Κωνσταντίνο Ζαρουλέα για τα πανέμορφα σκηνικά που επιμελήθηκε και εντυπωσίασαν και με το παραπάνω με την πιστότητα και την ανώτερη ποιότητά τους. Λάμπρυναν τον χώρο και έδεσαν τέλεια με το κλίμα του έργου και την κίνηση και δράση των ερμηνευτών. Πολύ καλή δουλειά! Του ευχόμαστε μόνο τα καλύτερα!
Ο έρωτας και η αγάπη είναι από μόνα τους ένα παιχνίδι. Αν μιλάμε για κρυφτό, τότε όλα καλά. Το ίδιο ισχύει και για την παντομίμα. Όταν όμως αφήνουμε τα κινητά σε κοινή θέα, απόλυτα εκτεθειμένα πάνω σε ένα τραπέζι, τότε γνωρίζουμε ευθύς εξαρχής ότι παίζουμε το θάρρος ή αλήθεια μαζί. Και όταν η αλήθεια αποκαλύπτεται, τότε καλό θα ήταν να μεταμορφωθούμε σε αθλητές και να τρέξουμε να κρυφτούμε! Η πανέμορφη ομάδα της Ζωής Ρηγοπούλου στο Θέατρο της Ημέρας, με τον δικό της, μοναδικό τρόπο αυτό μας λέει. Ή μήπως όχι;
Σε κάθε περίπτωση, εσείς τρέξτε όχι για να κρυφτείτε, αλλά για να δείτε αυτό το θεατρικό!
Ταυτότητα παράστασης
Από Δευτέρα 04/11/2019, και ΚΑΘΕ Δευτέρα και Τρίτη, στις 21:00, στο Θέατρο της
Ημέρας (Γεννηματά 20, Αμπελόκηποι, στάση ΜΕΤΡΟ Πανόρμου, Έξοδος Χατζηκωνσταντή)
Σκηνοθεσία: Ζωή Ρηγοπούλου
Διασκευή – Προσαρμογή: Ζωή Ρηγοπούλου, Μαριλένα Χατζηνικολαΐδη
Παίζουν:
Κωνσταντίνος Καραγάνης
Ναταλία Μαργωμένου
Μυρτώ Παπά
Βασίλης Παπαστάθης
Βλάσης Πασιούδης
Κωνσταντίνος Τσεντούρος
Μαριλένα Χατζηνικολαΐδη
Ευχαριστούμε για το “Πόσο σ’ αγαπώ”, τον Σταμάτη Κραουνάκη
Επιμέλεια σκηνικού: Κωνσταντίνος Ζαρουλέας
Υπέυθυνη Επικοινωνίας: Βίκυ Αμερικάνου (6985126177, dominoplay2019@gmail.com)
Παραγωγή: «ΝΟΝΗ»
Ευχαριστούμε για την πολύτιμη βοήθεια του, τον Δημήτρη Πάσιο
Ευχαριστούμε για την συμμετοχή τους, τους:
Μίμη Καπέρδο
Αντώνη Λαιμό
Γιάννη Παπαευθυμίου
Κωνσταντίνα Παριανού
Δημήτρη Πάσιο
Έλενα Συγγελάκη
Χαρά Χατζηνικολαΐδη
Κατερίνα Χιντηράκη
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)
- Εντρυφώντας στην “Υψηλή μαγειρική των σχέσων”, σε σενάριο Βίλης Σωτηροπούλου και σκηνοθεσία Κέλλυς Σταμουλάκη, στο Θέατρο της Ημέρας - 27 Νοεμβρίου 2024
- Συνέντευξη στη θεατρική ομάδα της παράστασης “Το αίμα νερό γίνεται” - 9 Μαΐου 2023
- «Δε μείναν λόγια», το νέο τραγούδι, της ερμηνεύτριας Ζωή Λιαντράκη - 28 Απριλίου 2023
Παρακολουθησαμε μια πολυ ωραια παρασταση , προσαρμοσμενη στην ελληνικη πραγματικοτητα απο μια ομαδα ταλαντουχων νεων ηθοποιων.
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)