Γράφει η Φωτεινή Βαμβούκη

«Ταιριάζει το πένθος στην Ηλέκτρα;» αυτή η ερώτηση τέθηκε, στην ομώνυμη παράσταση, του Κωνσταντίνου Κυριακού και της Κατερίνας Μπιλάλη που παίζεται το θέατρο Μεταξουργείο. Όμως, γιατί πενθεί η Ηλέκτρα και γιατί κάνει, ακόμα, τόσο «θόρυβο» αυτή η συμπλεγματική οικογενειακή σχέση, μέσα στο βάθος του χρόνου; Ίσως, γιατί ο πόνος, μη διαθέτοντας, χρονόμετρο, δίνει δικαιώματα για αλλόκοτες πράξεις, ακόμα και όταν ο κόσμος είναι ετοιμοθάνατος.

Και η παράσταση εγείρει και άλλα ερωτήματα: Είμαστε ελεύθεροι ή ζούμε σε μια σύγχρονη φυλακή πουλώντας, οικειοθελώς τα προσωπικά μας δεδομένα και προδίδοντας τα μυστικά μας, για το χατήρι της τηλεθέασης ή του χρήματος; Πόσο αδιάφορα οικεία, εμφανίζονται, τα ανθρώπινα δράματα όταν τα παρακολουθούμε από τα κοινωνικά μέσα δικτύωσης. Ελευθερωνόμαστε πραγματικά απ’ τους δαίμονές μας, όταν ξεγυμνωνόμαστε μπροστά στο ανώνυμο πλήθος των τηλεκανίβαλων ή ο φασισμός των μίντια έχει γίνει η δεύτερη φύση μας;

ΗΛΕΚΤΡΑ

Η πρώτη γνωριμία μας με το φαινόμενο «Ηλέκτρα» ήταν στην τριλογία του Αισχύλου «Ορέστεια», όταν ο πατέρας της, ο Αγαμέμνονας, επιστρέφει στις Μυκήνες, μετά τον δεκαετή τρωικό πόλεμο. Μαζί με τον αδερφό της Ορέστη – εξ ου και ο τίτλος –  σκοτώνουν τη μητέρα τους Κλυταιμνήστρα και τον εραστή της, αφού εκείνη πρώτα σκότωσε τον πατέρα τους και σύζυγό της, Αγαμέμνονα. Για κάποιο μαγικό λόγο και γιατί στη «Δημοκρατία» της αρχαίας Ελλάδας, ο ρατσισμός καλά κρατούσε (με τη θέση της γυναίκας, ένα σκαλί πιο πάνω από τη θέση του σκύλου του σπιτιού) δεν μπορούσε να δικαιωθεί η Κλυταιμνήστρα. Δικαιώνεται ο Ορέστης, που παρ’ ότι μητροκτόνος, με τη βοήθεια των θεών, οι Ερινύες μετατράπηκαν σε Ευμενίδες. Η δικαιοσύνη πριν από 2500 χρόνια θριαμβεύει και η Ηλέκτρα δεν έχει κανένα πένθος, αφού και την εκδίκησή της απόλαυσε και ο αδερφός της, ελευθερώθηκε (αθωώθηκε).

Τη συναντάμε ξανά το 1931, μετά από άλλον έναν πόλεμο, τον Αμερικανικό  Εμφυλίου, όταν ο Ευγένιος Ο’ Νιλ,  παρουσίασε τη δραματική τριλογία σε συντομευμένη μορφή με τον τίτλο, «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα». Οι ήρωες – με τους ίδιους χαρακτήρες αλλά, – με διαφορετικά ονόματα, παρά τη φρίκη του πολέμου που βίωσαν, συνεχίζουν να κρύβουν ανομολόγητα εγκλήματα πίσω από τις «ιερές» πεποιθήσεις τους, περί δικαιοσύνης και καθήκοντος. Η Λαβίνια (Ηλέκτρα) ενθαρρύνει τον Όριν (Ορέστη) να εκπληρώσει την εκδίκησή της, σκοτώνοντας τον εραστή, της μητέρας της. Η τελευταία μαθαίνοντας τα άσχημα νέα, αυτοκτονεί. Ο Όριν δεν μπορεί να ζήσει με την ενοχή για το θάνατο της μητέρας του. Αυτοκτονεί και εκείνος. Η Λαβινία (η Ηλέκτρα του τίτλου) γίνεται μια μοιρολατρική ερημίτισσα στην έπαυλη τους και θρηνεί για πάντα. Και στις δύο περιπτώσεις το αίμα ρέει και μόνο ο σπόρος του μίσους σώζεται. Λέτε να τριτώσει; Αν ναι, άραγε τι να σημαίνει αυτό;;;

DSC01319

Και να που το 2025, εμφανίζεται ξανά, σ’ ένα πλανήτη γεμάτο πόλεμο και αίμα, πιο τραχιά και πιο μεθοδική. Που η επικοινωνία είναι το μέσο κοινωνικής συνύπαρξης. Τα μέσα ενημέρωσης χτίζουν τον κόσμο που γνωρίζουμε. Δημιουργούν συνειδήσεις ή παραπλανούν, όμως, είναι το περιβάλλον που ονομάζουμε πραγματικότητα. Σε ένα δυστοπικό περιβάλλον του μέλλοντος – ένα τηλεοπτικό στούντιο – γυρίζεται ένα reality show, όπου η Ηλέκτρα και η Κλυταιμνήστρα είναι διαγωνιζόμενες.

Ο Παρουσιαστής που δε φοβάται να κρύψει την ταυτότητά του – εκείνη του αρχέτυπου κακού – εμφανίζεται μέσα από τις γιγαντοοθόνες που βρίσκονται επί σκηνής και δίνει τις εντολές στις παίχτριες. Ο ανταγωνισμός μεγάλος και γεμάτος αγωνία και πάθος, δολοπλοκίες και εξαπατήσεις, τεχνολογία και εγκλήματα! Εδώ, όμως, δεν είναι απλά για ένα παιχνίδι. Παίζονται οι αληθινές ζωές των συμμετεχόντων, όπου οι χαμένοι θα πεθάνουν και οι νικητές θα… ζήσουν;

DSC01373

Το έργο είναι βασισμένο στο «Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα», του Ευγένιου Ο’Νηλ . Η Κατερίνα Μπιλάλη, έκανε μια πολύ έξυπνη διασκευή, μεταφέροντας τους ήρωες και το περιβάλλον «στο αύριο» και καταφέρνοντας ένα δύσκολο στοίχημα, μαζί με τον σκηνοθέτη Κωνσταντίνο Κυριακού να ταιριάξουν, τον αυστηρό λόγο, στο σήμερα.

Τα τεχνολογικά μέσα που χρησιμοποιούν εντυπωσιάζουν τους θεατές και αυξάνουν το ενδιαφέρον για την εξέλιξη του δράματος. Η παρουσία, με τη βοήθεια της ΑΙ τεχνολογίας, των Τσάρλι Τσάπλιν, Μέριλυν Μονρόε και Έλβις Πρίσλεϋ είναι ξεκάθαρο παράδειγμα πως η τεχνολογία μπορεί να κάνει το θέατρο πιο λειτουργικό – αν χρησιμοποιείται με μέτρο (κάπως πολυλογάς ο Τσάρλι Τσάπλιν).  Όλοι οι συντελεστές της παράστασης πρέπει να είναι περήφανοι για τη δουλειά που παρουσιάζουν.

σταρσ

Η Βάσω Γουλιελμάκη είναι μια ηθοποιός που μετρά πολλά χιλιόμετρα στο σανίδι. Στο ρόλο της Κλυταιμνήστρας ήταν εξαιρετική. Με ουσιαστική ερμηνεία στα  ξεσπάσματα και τις κραυγές της ερωτευμένης γυναίκας που πονάει αλλά και στην τρυφερότητα της μάνας που αντικρύζει το γιο της και περιμένει να την προστατεύσει. Είδαμε έναν αδάμαστο χαρακτήρα εκεί που ζητά επιείκεια, εκεί δολοφονεί. Εκτός από τη δυναμική που έχει ο ρόλος χρειάζεται και σωματικές αντοχές γιατί σημαντικό ρόλο στην ερμηνεία της, παίζει και η κίνηση. Στην οποία ανταποκρίνεται με μεγάλο ζέση.

Η Κατερίνα Μπιλάλη στο ρόλο της Ηλέκτρας είναι άξια ανταγωνίστρια της Κλυταιμνήστρας. Με πάθος για εκδίκηση δεν φεύγει στιγμή από το «χρέος της» για δήθεν αποκατάσταση της δικαιοσύνης. Υπερασπίστηκε τον χαρακτήρα της κόρης που είναι πιστή στα πατρικά πρότυπα και σκληρή απέναντι στη μητέρα της, μόνο και μόνο γιατί τόλμησε «να αγαπήσει».

Ο Κωνσταντίνος Κυριακού σε τρεις ρόλους (Αγαμέμνων, Άγις, Ορέστης). Δύσκολο να τους προσεγγίσεις όλους με την ίδια επιτυχία.  Είχε καλή παρουσία στον Αγαμέμνονα και στον Άγη. Ξεχώρισε στον Ορέστη που μπόρεσε να προβάλλει όλη τη ευαισθησία του γιου προς την μάνα αλλά, και του αδερφού που ενώ παλεύει μέσα του ξέρει πως η αδερφή του τον οδηγεί στο σκοτάδι. Πολύ καλές στιγμές του, ήταν η πάλη του με τις τύψεις και η απόφαση να αυτοκτονήσει.

DSC01364

Ταυτότητα παράστασης

Που: Θέατρο Μεταξουργείο, Ακαδήμου 14, Αθήνα, 21 0523 4382

Πότε: 27 & 28 Μαΐου

Διάρκεια: 90 λεπτά

Τιμή Εισιτηρίου: 12€ – 18€

Προπώληση: https://www.more.com/

Συντελεστές

Διασκευή – Δραματουργία: Κατερίνα Μπιλάλη

Μετάφραση: Κωνσταντίνος Κυριακού – Κατερίνα Μπιλάλη

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Κυριακού

Συνεργάτης σκηνοθέτης: Λευτέρης Παπακώστας

Σκηνικά – Κοστούμια: Κατερίνα Τσακότα

Visual Artist: Άννα-Μαρία Γαλάνη

Φωτισμοί: Λέων Εσκενάζη

Μουσική επένδυση: Κωνσταντίνος Κυριακού

Video: Πάνος Ηλιόπουλος

Make–Up Artist: Οξάνα Πελιούχ

Hair Stylist: Organic Hair Spa by Athanasios

Φωτογραφίες: Φανή Τουμπουλίδου

Σχεδιασμός αφίσας – Artwork: Φωτεινή Χήτα

Προβολή & Επικοινωνία: Βάσω Σωτηρίου – We Will

Παραγωγή: «THEARTES» Α.Μ.Κ.Ε. και ΔΗΠΕΘΕ ΡΟΥΜΕΛΗΣ

Με τη βοήθεια της ΑΙ τεχνολογίας, εμφανίζονται οι:Τσάρλι Τσάπλιν, Μέριλυν Μονρόε, Έλβις Πρίσλεϋ

Συνεργάζονται οι ηθοποιοί:  Ανδρέας Κωνσταντινίδης, Αλεξία Μουστάκα, Λευτέρης Παπακώστας

 

Παίζουν: Βάσω Γουλιελμάκη (Κλυταιμνήστρα), Κατερίνα Μπιλάλη (Ηλέκτρα), Κωνσταντίνος Κυριακού (Αγαμέμνων, Άγις, Ορέστης)

 

Φωτεινή Βαμβούκη

Φωτεινή Βαμβούκη

Η Φωτεινή Βαμβούκη είναι ηθοποιός και συγγραφέας. Σπούδασε στη Δραματική σχολή Αθηνών του Γιώργου Θεοδοσιάδη κι έχει φοιτήσει στη Φιλοσοφική Σχολή Πανεπιστημίου Αθηνών, Τμήμα Θεατρολογίας.Έχει παίξει σε πολλές θεατρικές παραγωγές, σε παιδικό θέατρο, κωμωδίες, αρχαίο δράμα. Έχει ασχοληθεί με τη σκηνοθεσία, τη θεατρική συγγραφή, τη θεατρική αγωγή, τη δημιουργία και παρουσίαση εκδηλώσεων, τη διδασκαλία υποκριτικής κι έχει λάβει μέρος, ενεργά, σε εθελοντικές δράσεις. Συνεργάζεται με το παιδικό κανάλι tvsmile. Έχει συνεργαστεί με τρία ηλεκτρονικά περιοδικά. Έχει διακριθεί από το Δήμο Αθηναίων για το θεατρικό έργο της «Δε γεννήθηκα πρόσφυγας». Η επαγγελματική σελίδα της στο fb είναι: ART CULT Theatricalcinemastudies
Φωτεινή Βαμβούκη

Latest posts by Φωτεινή Βαμβούκη (see all)