Oι kallitexnes.gr, αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις με τη δύναμη του λόγου και ιδιαίτερα του χιουμοριστικού, αποφάσισαν να θέσουν 13 καίριες ερωτήσεις σε γνωστούς και αγαπημένους καλλιτέχνες.

Η αφηγήτρια-συγγραφέας Κονδυλία Θεοδωροπούλου, με τον δικό της, ξεχωριστό τρόπο, μας παραθέτει τις σκέψεις της σχετικά με όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Την ευχαριστούμε θερμά για τις όμορφα τοποθετημένες απαντήσεις της!

Πόσες ημέρες τελείτε υπό καθεστώς “ελεύθερης πολιορκίας” και τι νιώθετε για όλο αυτό;

Από τη μια στιγμή στην άλλη όλες οι δράσεις μου σταμάτησαν λόγω των μέτρων από τις 5 Μαρτίου! Στην Πάτρα που μένω οι περιορισμοί ξεκίνησαν νωρίτερα! Τις πρώτες μέρες μιας κι όλα άρχισαν να ακυρώνονται το ένα μετά το άλλο ανησύχησα, τρομοκρατήθηκα. Τόσο γιατί την καθημερινότητά μου, που άρχιζε ν’ αλλάζει, όσο και για τις συνέπειες που θα ακολουθήσουν. Από έναν αόρατο εχθρό που στην αρχή δεν φαινόταν πόσο τρομερός κι ολέθριος μπορεί να γίνει! Με ανθρώπους να χάνονται, άλλοι να μην μπορούν να θρηνήσουν τους αγαπημένους τους, επιχειρήσεις να καταρρέουν, πολίτες να χάνουν την δουλεία τους, οικογένειες να μην μπορούν να σμίξουν, η ενδοοικογενειακή βία σε πολλά σπιτικά να αυξάνεται και τόσα άλλα… Συλλογιζόμενη την όλη έκταση του θέματος ναι με θλίβει, αλλά η ζωή συνεχίζεται και πρέπει να συνεχιστεί.

Πώς περνάτε ένα 24ωρο στο σπίτι εν καιρώ κορονοϊού;

Ειλικρινά υπάρχουν στιγμές που νιώθω ότι δεν με φτάνει ο χρόνος! Εννοείται πως δεν βλέπω ειδήσεις πλέον, έτσι η διάθεση μου έχει αλλάξει… Ε, τις πρώτες μέρες ξεκουράστηκα, τακτοποίησα το αρχείο μου κι ένα σωρό άλλα πράγματα που όλο τ’ αμελούσα. Επικοινωνώ με αγαπημένα μου άτομα. Ένα από τα θετικά της τεχνολογίας. Μαγειρεύω, κάτι που μ’ αρέσει και δεν είχα τον χρόνο. Ακούω μουσική, ζωγραφίζω, διαβάζω με τις ώρες… Δημιουργώ νέα όνειρα! Είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι μένω κοντά στην φύση, οπότε καθημερινά έχω την δυνατότητα να περπατώ τουλάχιστον δυο ώρες! Πλημμυρισμένη τόσο από παιδικές φωνές, όσο και από μελωδικά καλαρίσματα πουλιών. Μα και από Ανοιξιάτικες ευωδίες! Με όλα αυτά λοιπόν, πώς να μην θέλω κι άλλον χρόνο χαχα. «Τον εγκλεισμό» των ημερών θα τον θυμάμαι σαν ένα ακόμη «όνειρο», σαν μια μικρή ανάσα κι αποτοξίνωση της αγχωτικής ζωής που είχαμε.

Τελικά, πόσα ακριβώς πλακάκια έχει η κουζίνα σας;

Χαχαχα δεν έχω προλάβει ακόμη να τα μετρήσω κι ούτε πρόκειται! Με τόσα που έχω στο νου μου για τις επόμενες μέρες, δεν νομίζω να προλάβω. Μου αρέσει να περνώ τον χρόνο μου δημιουργικά. Οπότε πάντα θα βρίσκω να πλάθω κάτι καινούργιο. Δίχως να έχω χρόνο να μετρώ αντικείμενα.

Όλο αυτό είναι παγκόσμια συνομωσία ή απλά έφτασαν οι εξωγήινοι;

Εννοείται ότι ο «αόρατος» εχθρός που έχει αλλάξει τον κόσμο όλο είναι ανθρώπινο κατασκεύασμα, όπου οι δημιουργοί του έχουν τους δικούς τους σκοπούς! Τόσες μελέτες κι έρευνες έχουν γίνει άλλωστε. Όπως όμως και να έχει, η ίδια θα συνεχίσω να ζω, να βρίσκω καθημερινά λόγους να χαμογελώ και να προσφέρω στην φύση που με περιβάλλει και στους συνανθρώπους μου «το χρυσό κιβώτιο της ψυχής μου».

Τι θετικό πιστεύετε ότι έφερε η εμφάνιση του κορονοϊού στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ανθρώπους και καταστάσεις;

Απολογισμό θετικών σίγουρα θα υπάρχουν, όπως βέβαια από την κάθε κατάσταση. Θα μπορέσουμε όμως να τα εξετάσουμε, μόλις καταφέρουμε να καταπολεμήσουμε τον τωρινό εφιάλτη που έχει σκεπάσει τον πλανήτη μας. Το μόνο καλό που ήδη διαφαίνεται είναι η ανθρώπινη αλληλεγγύη, το νιάξιμο και ο σεβασμός που έχουν αναπτυχθεί σε κάποιους. Στοιχεία που αναπτύσσονται στον κάθε έναν χωριστά ανάλογα με την ατομική νόηση, αντίληψη κι υπομονή που κατέχει για να εξετάσει τα συμβάντα.

Πείτε μας αν θέλετε, κάποιους τίτλους βιβλίων και μουσικών επιλογών που σας έχουν συντροφεύσει όλες αυτές τις μέρες.

Το χρονικό διάστημα που διανύουμε έχω διαβάσει πολλά λαϊκά ελληνικά και Κυπριακά παραμύθια, μιας κι ασχολούμαι με την αφήγηση. Καθώς επίσης και θεατρικά έργα τραγικών μας ποιητών όπως « Οι Πέρσες » του Αισχύλου. Από μουσική ακούω σμυρναίικα, τραγούδια της Γλυκερίας κι άλλα που με χαλαρώνουν και με κάνουν να ξεφεύγω από την σημερινή πραγματικότητα.

Επειδή οι ερωτήσεις αυτές είναι προορισμένες ώστε να μας κάνει όλους να ευθυμήσουμε (τρόπον τινά), πείτε μας ένα αστείο meme (δικής σας έμπνευσης ή που έχετε ήδη διαβάσει) ή ανέκδοτο που αγαπάτε.

Η αλήθεια είναι πως έχω γελάσει με διάφορα, απαραίτητο συστατικό για την καθημερινότητά μας. Ένα όμως βιντεάκι που γέλασα περισσότερο, ήταν με μια κοπέλα κι έναν νεαρό που περπατούσαν. Όταν όμως άξαφνα άκουσαν σειρήνα περιπολικού, ο νεαρός έπεσε στα τέσσερα κι έκανε τον σκύλο και η κοπέλα τον ακολουθούσε κρατώντας τον από ένα λουρί.

Όταν κάποτε τελειώσει όλο αυτό, πώς φαντάζεστε ότι θα είναι ο κόσμος και ο άνθρωπος γενικά;

Μμ σίγουρα όλους λίγο πολύ θα μας επηρεάσει, άλλοι φοβισμένοι ακόμη πιο πολύ, άλλοι θα είναι θεωρώ πιο εκδηλωτικοί στα συναισθήματά τους. Γενικώς πιστεύω πως δεν θα είμαστε τόσο υλιστές, όσο πιο αληθινοί στις σχέσεις μας, πιο συναισθηματικοί, διεκδικητικοί και προστατευτικοί των αξιών μας. Σημαντική αλλαγή θα υπάρξει και στα οικονομοεπαγγελματικά όλων μας, κάτι που θα πρέπει να προετοιμαστούμε και να κάνει ο κάθε ένας προσωπικά τους σωστούς βηματισμούς.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν λυθεί η καραντίνα;

Θα πάω στην θάλασσα και θα χαθώ στα βελούδινα νερά της! Θα δω φίλους και θα σχεδιάσω το επόμενο ταξίδι μου.

Περιγράψτε μας την πασχαλινή σας λαμπάδα!

Θεωρώ πως η Ανάσταση βρίσκεται μέσα μας. Εάν όμως έπλαθα μια λαμπάδα θα έπαιρνα φυσικό κερί μέλισσας και θα έφτιαχνα κρινάκια, με τα οποία θα στόλιζα το κερί μου.

Αν θέλετε, κάντε ρίμα ή βρείτε συνώνυμα με τις ακόλουθες λέξεις : καραντίνα, πανικός, βήχας, πυρετός, βαρεμάρα, γκρίνια, μίρλα, κορονοϊός, Κίνα, σπίτι.

Η Καραντίνα Ντίνα Ντίνα

Απ’ τον βήχα τον πολύ

Τρέχει ολοταχώς

Και την πιάνει πανικός

Κατρακυλά στα σκαλιά

Να σου η μίρλα και η γκρίνια

Που δεν έβγαζε μιλιά

Απ’ το σπίτι της φωνάζουν κορονοϊός

Απ’ την Κίνα έφτασε ο ιός!

Ποιο τραγούδι αφιερώνετε τόσο στον εαυτό σας όσο και στην αγαπημένη σας καραντίνα;

Στον εαυτό μου μα και σε όσους διαβάζουν την συνέντευξή μου από εσάς θα αφιερώσω το τραγούδι «Ο Άγγελός μου» που έχει ερμηνεύσει η Άλκηστις Πρωτοψάλτη. Ε, για την καραντίνα δεν θα σκεφτώ τραγούδι έχω τόσα άλλα πράξω.

Και για το τέλος, μια ευχή για το μέλλον!

Μην σταματάτε να ονειρεύεστε, να χαμογελάτε, ν’ αγκαλιάζετε όσους αγαπάτε και το σημαντικότερο… ερωτευτείτε την ίδια την ζωή και χαρείτε την…. Σας ευχαριστώ πολύ.

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)