Οι kallitexnes.gr, αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις με τη δύναμη του λόγου και ιδιαίτερα του χιουμοριστικού, αποφάσισαν να θέσουν 13 καίριες ερωτήσεις σε γνωστούς και αγαπημένους καλλιτέχνες.

Η συγγραφέας Τζωρτζίνα Τζήλιου μας παραθέτει την διεισδυτική της ματιά σχετικά με όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Την ευχαριστούμε θερμά για όλα όσα μας είπε μέσα από τις άριστα φιλοσοφημένες απαντήσεις της.

Πόσες μέρες τελείτε υπό καθεστώς «ελεύθερης πολιορκίας» και τι νιώθετε για όλο αυτό;

Τ.Τ: Η «ελεύθερη πολιορκία» όλων ξεκινάει από τη γέννα. Τώρα, όσο αφορά τις μέρες που διανύουμε επί κορονοϊού, για να πω την αλήθεια δεν τις έχω μετρήσει. Με τόσα δρομολόγια από κρεβάτι-καναπέ καναπέ-κρεβάτι δεν έχω προλάβει.

Πώς περνάτε ένα 24ωρο στο σπίτι εν καιρώ κορονοϊού;

Τ.Τ: Τέλεια! Γράφω, επικοινωνώ με φίλους, πασαλείβομαι με κρέμες συνεχώς και σπάω την ξάπλα με γυμναστική. Προσοχή αδέρφια! Κάποια στιγμή θα βγούμε. Ε, ΚΑΙ πεινασμένοι ΚΑΙ στραπατσαρισμένοι πάει πολύ!

Τελικά, πόσα ακριβώς πλακάκια έχει η κουζίνα σας;

Τ.Τ: Ποια πλακάκια ρε παιδιά; Η κουζίνα μου έχει μωσαϊκό. Είμαστε συνομήλικες.

Όλο αυτό είναι παγκόσμια συνομωσία ή απλά έφτασαν οι εξωγήινοι;

Τ.Τ: Οι εξωγήινοι ζουν ανάμεσά μας κι είναι ηθοποιοί που παριστάνουν τους γήινους.

Τι θετικό πιστεύετε ότι έφερε η εμφάνιση του κορονοϊού στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ανθρώπους και καταστάσεις;

Τ.Τ: Σε προσωπικό επίπεδο το θετικό της καραντίνας είναι η συνεχής και σταθερή επικοινωνία με αγαπημένα πρόσωπα, που πριν δεν ήταν εφικτή λόγω έλλειψης χρόνου. Συγκεκριμένα με την κολλητή μου φίλη-συνεργάτιδα Λίζυ Ξανθοπούλου και άλλες πολύτιμες φίλες φτιάξαμε μια φεισμπουκική ομάδα και κάθε βράδυ τα σπάμε με χιούμορ και αισιοδοξία. Νομίζω ότι αν όλοι συνειδητοποιήσουμε ότι η ψυχική και πνευματική μας σύνδεση εκμηδενίζουν την απόσταση της φυσικής μας παρουσίας, τότε ίσως η καραντίνα αποτελέσει ευλογία κι όχι κατάρα.

Πείτε μας αν θέλετε, κάποιους τίτλους βιβλίων και μουσικών επιλογών που σας έχουν συντροφεύσει αυτές τις μέρες.

Τ.Τ: Αυτές τις μέρες έγραψα ένα μονόλογο για έναν υπερταλαντούχο φίλο σκηνοθέτη-ηθοποιό κι ένα διήγημα που θα συμπεριληφθεί σε μια συλλογή διηγημάτων με τον τίτλο «Πανδημία», οπότε ήμουν συνεχώς αγκαλιά με το λάπτοπ και πληκτρολογούσα. Ωστόσο, δύο βιβλία που θα πρότεινα είναι ο “Προφήτης” του Χαλίλ Γκιμπράν και «Ο λύκος της στέπας» του Έρμαν Έσσε.

Επειδή οι ερωτήσεις αυτές είναι προορισμένες ώστε να μας κάνει όλους να ευθυμήσουμε (τρόπον τινά), πείτε μας ένα αστείο meme (δικής σας έμπνευσης ή που έχετε διαβάσει) ή ανέκδοτο που αγαπάτε.

Τ.Τ: Σ.Ε.Ξ. Σηκώθηκα, Έφαγα, Ξανακοιμήθηκα.

Όταν κάποτε τελειώσει όλο αυτό, πως φαντάζεστε ότι θα είναι ο κόσμος και ο άνθρωπος γενικά;

Τ.Τ: Οι ουσιαστικές αλλαγές θα φανούν στην πορεία. Βραχυπρόθεσμα παίζει να γίνουμε αρνάκια, μακροπρόθεσμα το πιθανότερο είναι να ξεχάσουμε και φτου κι απ’ την αρχή.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν λυθεί η καραντίνα;

Τ.Τ: Θα μείνω λίγο μέσα να ξεκουραστώ.

Περιγράψτε μας την πασχαλινή σας λαμπάδα.

Τ.Τ: Δεν περιγράφεται. Τουλάχιστον όχι σ’ αυτό το site.

Αν θέλετε κάντε ρίμα ή βρείτε συνώνυμα με τις ακόλουθες λέξεις: καραντίνα, πανικός, βήχας, πυρετός, βαρεμάρα, γκρίνια, μίρλα, κορονοϊός, Κίνα, σπίτι.

Τ.Τ: Δε με σκιάζει η καραντίνα γιατί είμαι λιονταρίνα.

Ουόταν σι πιαν’ βήχας, ασκώνιτι η τρίχα σ’.

Του ιού ο πανικός είναι μπάζο μουσικός.

Ανεβαίνει ο πυρετός, κατεβαίνει ο «αετός».

Απ’ την τόση βαρεμάρα έχει πέσει μουγγαμάρα.

Του εγκλεισμού η γκρίνια είναι φλώρος με σκαρπίνια.

Δε μ’ αγγίζει πια η μίρλα, γιατί έχω γίνει ντίρλα.

Ο μπούλης Κορονοϊός είναι του διαβόλου γιος.

Κάλλιο ν’ ακούω κλαρίνα, παρά να πάω στην Κίνα.

Μας μάντρωσαν στο σπίτι για τον Covid τον αλήτη.

Ποιο τραγούδι αφιερώνετε τόσο στον εαυτό σας όσο και στην αγαπημένη σας καραντίνα;

Τ.Τ: Το soundtrack της ταινίας «Το εξπρές του μεσονυχτίου».

Και για το τέλος, μια ευχή για το μέλλον!

Τ.Τ: Να ερωτευτούμε, να αγαπηθούμε, να βρούμε τη δύναμη να είμαστε αδύναμοι!

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)