Ένα ταξίδι στη μουσική με τον Λάμπρο Καρελά

Γράφει η Μπάτσου Αγγελική
Οι kallitexnes.gr είχαν τη χαρά να συνομιλήσουν με τον Λάμπρο Καρελά, τον άνθρωπο που μάθαμε και αγαπήσαμε όλοι μέσα από τη συμμετοχή του και την καλλιτεχνική του πορεία στο μουσικό σχήμα “Τα παιδιά από την Πάτρα”. Ξεκινώντας από τις εμφανίσεις του μέσα στον Δεκέμβριο στη μουσική σκηνή “Διπλόχορδο”, πήγαμε πίσω στο παρελθόν και στις μεγάλες στιγμές που έζησε σε μια τόσο σπουδαία μπάντα, μιλήσαμε για τις συνεργασίες του, για την αξία της μουσικής, για το σήμερα και για τα όνειρα που κάνει για το μέλλον. Ζεστός, ειλικρινής και προσιτός, ταλαντούχος και πάντα μέσα στα μουσικά δρώμενα, έχει σίγουρα πολλά πράγματα να μας πει και κυρίως να μας τραγουδήσει! Ας τον απολαύσουμε!

Οι kallitexnes.gr καλωσορίζουν στην παρέα τους τον Λάμπρο Καρελά, τον ηγετικό πυρήνα των “Παιδιών από την Πάτρα”, ένα μουσικό σχήμα που άφησε εποχή. 1980-2019. Μια ανάσα πριν από τη συμπλήρωση τριάντα χρόνων στα μουσικά δρώμενα. Θα μπορούσατε να κάνετε έναν απολογισμό; 

40 χρόνια μουσικής δημιουργίας εμφανίσεων στην Ελλάδα και απ’ άκρη σ’ άκρη σ’ όλο τον απόδημο ελληνισμό ανά τον κόσμο. Στιγμές απέραντης χαράς και καταξίωσης, γίναμε δέκτες λατρείας και αναγνώρισης όλα αυτά τα χρόνια…Ένα τεράστιο ευχαριστώ!

Παρουσιάστε μας αν θέλετε, το μουσικό σας σχήμα στη μουσική σκηνή του Διπλόχορδου και πείτε μας κάποιες πληροφορίες γι αυτό. Τι ρεπερτόριο παρουσιάζετε; 

Τριάδα τραγουδιστών με την Ελευθερία Ορδουλίδου, τον Νεκτάριο Μαλογρίδη και εμένα. Ταυτόχρονα, μια θαυμάσια ορχήστρα με μαέστρο τον εξαιρετικό πιανίστα Κώστα Καραγιάννη. Σολίστ μπουζουκιού, ο Γιώργος Καλύβας. Στο βιολί, ο πολύς,  Οδυσσέας Ζαφειρόπουλος. Στα ντραμς, ο Γιάννης Καραχάλιος. Ο Νεκτάριος, εκτός από εξαιρετικός ερμηνευτής, είναι και απίστευτα καλός στο μπουζούκι και στην κιθάρα. Ένα πολυεργαλείο δηλαδή.Το ρεπερτόριο μας στηρίζεται σ’ όλες τις μεγάλες στιγμές των κορυφαίων μας δημιουργών και τραγουδιστών από την εποχή του ρεμπέτικου, του λαϊκού μας και του έντεχνου τραγουδιού μας.

Πιστεύετε ότι όλες αυτές οι κοινωνικοπολιτικές αλλαγές που έχουν συντελεστεί όλα αυτά τα χρόνια έχουν επηρεάσει αρνητικά ή θετικά και τον καλλιτεχνικό (μουσικό) τομέα; 

Νομίζω ότι όλους τους Έλληνες επηρέασε όλη αυτή η κατάσταση. Ανεργία, ανέχεια , δύσκολες στιγμές για όλους και όλες. Οπότε, το πρώτο που έκοψαν οι Έλληνες προκειμένου να τα βγάλουν πέρα, ήταν η προσωπική τους διασκέδαση. Αποτέλεσμα,  πολλοί καλλιτέχνες να έρθουν και εκείνοι αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και να περνούν συνακόλουθα, πολύ δύσκολες στιγμές. Κάποιες φορές, αισθανόμουν ένοχος που είχα δουλειά και κατάφερνα να τα φέρνω βόλτα απέναντι σε σπουδαίους και καταξιωμένους συναδέλφους μου. Όχι βέβαια ότι ως τώρα έχει αλλάξει δραματικά η κατάσταση, αλλά πιστεύω ότι κάτι αχνοφέγγει στο βάθος του τούνελ. Ελπίζω σε καλύτερες μέρες, αλλά όπως λέει και το εκπληκτικό τραγούδι του Μίκη, “θέλει δουλειά πολλή…”.

Ξεκινώντας από τα πρώτα σας βήματα, σκεπτόμενος την Πάτρα, τι σας έρχεται στο νου; Τι συμβολίζει για εσάς αυτή η πόλη;

Τα καλύτερα φοιτητικά μου χρόνια, η γνωριμία με τα άλλα παιδιά, το “Χάραμα” στην πόλη της Πάτρας. Η δεύτερη πατρίδα μου μετά τη γενέτειρά μου,  που είναι η Καρδίτσα.

Ποια ήταν η πρώτη σας επίσημη συνεργασία που σας έμεινε αξέχαστη; Ποιες από τις αμέτρητες συνεργασίες σας ως τώρα, διατηρείτε στην καρδιά και στο μυαλό σας; 

Όταν εντάχθηκα στα 1981 στο σχήμα της “Οπισθοδρομικής Κομπανίας”, και η συνεργασία μας με τον Διονύση Σαββόπουλο στους “Αχαρνείς”, μαζί με Παπάζογλου, Κατσιμίχα, Ρασούλη, Ζιώγαλα, Βαγγέλη Ξύδη και όλους εκείνους τους καταπληκτικούς μουσικούς της ορχήστρας του Διονύση. Όσον αφορά τις συνεργασίες, θα εμένα σε 2. Η συνεργασία με τον Άκη Πάνου-Μανώλη Ρασούλη στα 1989 στο “Επειγόντως” της Φωκίωνος Νέγρη και η από καρδιάς συνεργασία με την εκπληκτική Μαριώ στο “Χάραμα” της Καισαριανής .

Ποια πιστεύετε ότι είναι η συμβολή της λαϊκής ελληνικής μουσικής στην καλλιτεχνική παιδεία και στον πολιτισμό της χώρας μας; Ποιο κομμάτι της ελληνικής ψυχής πιστεύετε ότι εκφράζει;

Θεωρώ ότι η λαϊκή μουσική στη χώρα μας υπήρξε ο σύντροφος του λαού μας σ’ όλες εκείνες τις μεγάλες και ιστορικά σοβαρές περιόδους, εμπόλεμες και μη. Στιγμές που τα τραγούδια μεγάλων δημιουργών όπως ο Τσιτσάνης, ο Μάρκος Βαμβακάρης, ο Καλδάρας, οι μετέπειτα έντεχνοι, ο Μίκης Θεοδωράκης , ο Σταύρος Ξαρχάκος, ο Μάνος Χατζιδάκις και πολλοί μα πάρα πολλοί άλλοι δημιουργοί που στάθηκαν αρωγοί στο ελεύθερο πνεύμα, και διαμόρφωσαν πολιτισμό στις καρδιές των Ελλήνων. Η λαϊκή μας μουσική εκφράζει το μεγαλύτερο κομμάτι της ελληνικής ψυχής μας και θεωρώ ότι απ’ αυτή την ίδια δημιουργήθηκε.

KARELAS 2

Ποια στοιχεία νομίζετε ότι χρειάζεται να έχει κάποιος ώστε να γίνει ένας πετυχημένος μουσικός; Τελικά, σύμφωνα με τη γνώμη σας, τι ακριβώς σημαίνει ότι κάποιος είναι επιτυχημένος μουσικός;

Νομίζω ότι πρώτα πρέπει να υπάρχει η “κλίση” και το ταλέντο. Όμως από μόνα τους δεν είναι παρά η αρχή μιας πορείας. Χρειάζεται αγάπη, πίστη, και ατελείωτη δουλειά πάνω στο όργανο που διάλεξε κάποιος. Επιτυχημένο, θεωρώ έναν μουσικό που το παίξιμό του, η αισθητική του, δημιουργούν από μόνα τους, αυτό που λέμε “σχολή”. Τέτοιοι μουσικοί θεωρώ πως είναι παράδειγμα ο Χιώτης, ο αείμνηστος Σπαθάς, ο Κόρος και πολλοί άλλοι.

Θεωρείτε ότι η εμπορικότητα, η διαφήμιση και τα μέσα επικοινωνίας μπορούν να βγάλουν στην επιφάνεια άτομα τα οποία δεν είναι όντως ταλαντούχα και πραγματικά ταλέντα μπορεί να παραμένουν θαμμένα; 

Σαφέστατα ναι. Ζούμε εξάλλου την εποχή των Μ.Μ.Ε. Επιβάλλουν ό,τι και όπως το θέλουν. Ξέρω απίστευτα ταλαντούχα παιδιά που ούτε σε ριάλιτι μουσικά πήγαν, ούτε απασχολούν τα πρωινάδικα με πιπεράτα σκάνδαλα και ειδησούλες της εβδομάδας για να υπάρξουν. Ναι, υπάρχουν τέτοια παιδιά και μακάρι να μην μπουν ποτέ στην ευκολία του να ορίσουν την καλλιτεχνική τους υπόσταση, συνάδελφοι τάχα φτασμένοι και άκρως επιτυχημένοι με αστεϊσμούς ή σοβαροφανείς κριτικές…Μακριά.  Να μείνουν μακριά!

Τι θυσίες και υποχωρήσεις χρειάζεται να κάνει ένας καλλιτέχνης μέσα στη διαδικασία προσπάθειας ώστε να ακουστεί η δουλειά του προς τα έξω;

Νομίζω ότι δεν είμαι ο κατάλληλος να απαντήσω σε κάτι τέτοιο. Δεν έκανα ποτέ καμιά υποχώρηση και καμιά θυσία για να βγει μια δουλειά μου προς τα έξω. Πρώτη φορά θα το πω, ότι στον υπολογιστή μου έχω 3 δίσκους που έγιναν στην πορεία των χρόνων που δεν μπήκα καν στη διαδικασία του πάρε δώσε προκειμένου να εκδοθούν. Αποτέλεσμα:  μεγάλες χρονικές περίοδοι χωρίς δισκογραφική παρουσία και μ’ ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Τι αποτελεί για εσάς πηγή έμπνευσης ώστε να συνδέσετε μια νέα μελωδία και να γράψετε τυχόν στίχους;

Ξέρετε, όλα αυτά τα χρόνια μελωδίες γράφω. Ελάχιστα τραγούδια τα υπογράφω και στιχουργικά. Όταν λοιπόν διαβάζω έναν στίχο, το πρώτο πράγμα, είναι με το μυαλό μου να τον ακολουθήσω ρυθμικά. Έτσι γεννιούνται τραγούδια με διαφορετικούς ρυθμούς. Θεωρώ σπουδαίο να έχεις στα χέρια σου έναν εξαιρετικό στίχο. Προσωπικά, όταν έτυχε να πέσει στα χέρια μου τέτοιος στίχος, πιστέψτε με, τον συνόδευσα και μουσικά.

Ποιες σημαντικές στιγμές και αναμνήσεις κρατάτε από την εποχή που τραγουδούσατε στα “Παιδιά από την Πάτρα”; Υπάρχει το ενδεχόμενο η τρομερή αυτή ομάδα να ξαναενωθεί; 

Η αλήθεια είναι ότι μάλλον ακόμα δεν έχω αντιληφθεί το μέγεθος της επιτυχίας των “Παιδιών από την Πάτρα”. Η αιτία είναι ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν έγινε επιτηδευμένα και με σκοπό την επιτυχία και την αναγνωρισιμότητα. Τουλάχιστον όσον αφορά εμένα. Θυμάμαι την ανεμελιά, τα γέλια, τις στιγμές που παίζαμε σε γεμάτα στάδια με τις κερκίδες να πάλλονται στους ήχους των τραγουδιών μας, αλλά μετά απ’ όλο αυτό, εγώ τουλάχιστον, έμεινα με τους ίδιους παιδικούς μου φίλους κι εκείνους που αισθάνομαι καρδιακούς στο διάβα του χρόνου.

Δε νομίζω να υπάρξει ελπίδα επανένωσης. Στιγμές που μπορεί να ξαναπαίξουμε μαζί ενδεχομένως ναι, αλλά επανένωσης όχι.

Τι θα συμβουλεύατε έναν νέο καλλιτέχνη που κάνει τα πρώτα του βήματα στον τομέα του τραγουδιού και της σύνθεσης; Τι θα πρέπει να προσέξει και σε ποια σημεία θα πρέπει να δείξει επιμονή και υπομονή;

Στο να είναι ο εαυτός του. Να προσπαθεί να μην κάνει μελωδίες ή στίχους σαν τον οποιοδήποτε επιτυχημένο δημιουργό. Να έχει αποκούμπι αισθητικής αλλά ταυτόχρονα να είναι και μακριά απ’ αυτό. Έτσι νομίζω θα ξεχωρίσει, και μακάρι να κάνει και αυτό που λέμε δικιά του σχολή.

Ως τελευταία ερώτηση, αν είχατε στη διάθεσή σας τρεις ευχές οι οποίες μπορούν να πραγματοποιηθούν άμεσα, ποιες θα ήταν αυτές; 

1.Να είμαι υγιής. Καμιά ευχή δεν πραγματοποιείται χωρίς υγεία.

2.Επειδή αυτή τη στιγμή είμαι σε διαδικασία έκδοσης δίσκου με τραγούδια όλα σε δική μου μουσική και στίχους διαφόρων σπουδαίων στιχουργών, εύχομαι με τη συμμετοχή επιφανών φίλων συναδέλφων, να κατορθώσω απ’ αυτή τη δουλειά να μείνει έστω ένα σπουδαίο τραγούδι κι ας είναι τραγουδισμένο απ’ οποιονδήποτε συμμετέχει σ’ αυτόν.

3.Να κατορθώσω να δω τα παιδιά  μου να γίνονται σπουδαίοι σ’ ό,τι τα ίδια θα διαλέξουν στη ζωή τους.

KARELAS 3

Η αλήθεια είναι ότι μάλλον ακόμα δεν έχω αντιληφθεί το μέγεθος της επιτυχίας των Παιδιών από την Πάτρα. Η αιτία είναι ότι τίποτα απ’ όλα αυτά δεν εγινε επιτηδευμένα και με σκοπό την επιτυχία και την αναγνωρισιμότητα. Τουλάχιστον όσον αφορά εμένα.

Βιογραφικό καλλιτέχνη

Ο Λάμπρος Καρελάς γεννήθηκε στην Καρδίτσα. Κατά τη διάρκεια των σπουδών του στο Βιολογικό Τμήμα του Πανεπιστημίου της Πάτρας, εντάχθηκε σε καλλιτεχνικές ομάδες που δρούσαν εντός και εκτός Πανεπιστημίου, φτιάχνοντας ουσιαστικά και τον πρώτο πυρήνα του συγκροτήματος ” Τα παιδιά από την Πάτρα”.

Πριν από την έκδοση του πρώτου δίσκου του συγκροτήματος, ο Καρελάς συνεργάστηκε το καλοκαίρι του 1980 με τον Διονύση Σαββόπουλο, στα πλαίσια συναυλιών στον Μουσικό Αύγουστο του Χατζιδάκι, στο Ηράκλειο της Κρήτης. Μαζί με τον Σαββόπουλο στις ίδιες συναυλίες εμφανίστηκαν και άλλα νέα πρόσωπα της ελληνικής μουσικής σκηνής όπως ο Νίκος Παπάζογλου, ο Νίκος Ζιώγαλας, οι αδελφοί Κατσιμίχα κ.α. Την ίδια χρονιά ο Καρελάς εντάχθηκε στο συγκρότημα “Οπισθοδρομική Κομπανία”. Ο πρώτος ομότιτλος δίσκος τού συγκροτήματος που κυκλοφόρησε το 1982, έγινε χρυσός. Επιστρέφοντας στην Πάτρα, ηχογράφησε με τα “Παιδιά από την Πάτρα” τον πρώτο δίσκο του συγκροτήματος «Αφιερωμένο εξαιρετικά» σημειώνοντας ρεκόρ πωλήσεων και κάνοντας τεράστια επιτυχία με το τραγούδι του Άκη Πάνου «Δεν θέλω τη συμπόνια κανενός».

Ακολούθησαν άλλοι 10 δίσκοι με “Τα Παιδιά από την Πάτρα”,  με εκατοντάδες χιλιάδες πωλήσεων και εκατοντάδες συναυλίες σε όλη την Ελλάδα και το εξωτερικό, με τεράστια επιτυχία. Από το 1995 που το συγκρότημα διαλύθηκε, ο Λάμπρος Καρελάς ακολούθησε σόλο πορεία με πολύ αξιόλογες συνεργασίες. Έχει συνεργαστεί με τους συνθέτες: Άκη Πάνου, Μίμη Πλέσσα, Γιάννη Σπανό, Γιάννη Μαρκόπουλο, Διονύση Σαββόπουλο, Θανάση Πολυκανδριώτη, Βαγγέλη Κορακάκη, Νίκο Ζιώγαλα, Γιώργο Μίχα, κ.ά. Επίσης με ερμηνευτές όπως οι: Ρίτα Σακελλαρίου, Μαίρη Λίντα, Σταμάτης Κόκοτας, Φίλιππας Νικολάου, Γλυκερία, Δήμητρα Γαλάνη, Μαριώ, Ελευθερία Αρβανιτάκη, Κατερίνα Κούκα, Μανώλη Μητσιά, Μανώλη Ρασούλη, Γεράσιμο Ανδρεάτο, Κώστα Μακεδόνα, Λένα Αλκαίου, Γιώργο Σαρρή κ.ά.

Τον Οκτώβριο του 2005 κυκλοφόρησε το νέο του άλμπουμ με τίτλο «Κλέφτες ονείρων» στο οποίο ερμηνεύει τραγούδια του Γιώργου Μίχα. Στο άλμπουμ συμμετέχουν η Ελένη Τσαλιγοπούλου (σε ένα ντουέτο με τον Λάμπρο Καρελά), η Σωτηρία Λεονάρδου και η Μαρία Ιακώβου.

Δισκογραφία

1982 Οπισθοδρομική Κομπανία – «Οπισθοδρομική Κομπανία»

1983 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Αφιερωμένο εξαιρετικά»

1985 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Αχαρνών 77»

1985 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Καραβάν»

1986 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Απόψε πάλι»

1987 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Τα χρυσά τραγούδια»

1989 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Μια βραδιά (live)»

1989 Λάμπρος Καρελάς – «Θέλω να σε δω»

1991 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Θα χτυπήσω αναβολή»

1993 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Ανατολή λατρεία μου»

1993 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Μεγάλες επιτυχίες 1 και 2»

1995 Τα παιδιά από την Πάτρα – «Χωρίς ανθρακικό»

2005 Λάμπρος Καρελάς – «Κλέφτες ονείρων» σε τραγούδια του Γιώργου Μίχα

Συμμετοχές (επιλεκτικά)

1984 Ιορδάνης Τσομίδης – «Τα ταξίμια του Ιορδάνη»

1985 Γιάννης Μαρκόπουλος – «Ρεπορτάζ»

1989 Άκης Πάνου – «Επειγόντως» live

1995 Μανώλη Ρασούλη, Πέτρου Βαγιόπουλου – «Βαλκανιζατέρ»

1997 Μανώλη Ρασούλη, Πέτρου Βαγιόπουλου – «Γεια σου κυρ- εισαγγελέα»

1998 Βασίλης Καραπατάκης – «Οι περασμένες μου χαρές»

2003 «Ένα τσιγάρο δρόμος» συλλογή

2004 «Η εποχή των καφέδων» συλλογή

2005 Νίκος Ζιώγαλας – «Άρωμα βανίλιας»

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου