Έκπληξη και θαυμασμός προκαλείται όταν εκπρόσωποι της νεότερης, πολλά υποσχόμενης γενιάς μουσικών «ξεσκονίζουν» με σεβασμό, αγάπη και ευλάβεια σχεδόν θρησκευτική, σπουδαία τραγούδια που έγιναν σημείο αναφοράς και αναμνήσεων ολόκληρων γενιών πριν από την έλευσή τους. Δυο από αυτούς τους μουσικούς είχε την χαρά να υποδεχτεί η σκηνή του «Architecture» Rock Café στου Ζωγράφου, συστήνοντάς τους με περηφάνια στο αθηναϊκό κοινό.
Ο Δημήτρης Μεσημέρης και ο Ανδρέας Ελεσνίτσαλης, αμφότεροι με καταγωγή από την όμορφη μεγαλόνησο της Κύπρου, απέδειξαν με την παρουσία τους επί σκηνής ότι το έντεχνο και λαϊκό τραγούδι συνδυάζονται ιδανικά με την νέα γενιά όταν προσεγγίζονται με αμεσότητα, συναίσθημα και ταπεινοφροσύνη, βρίσκοντας έτσι άμεση και εξασφαλισμένη αποδοχή και επιτυχία από το φιλοθεάμον κοινό.
Με συνοδεία κιθάρας από τον Δημήτρη Μεσημέρη και μπουζουκιού από τον Ανδρέα Ελεσνίτσαλη, το αριστοτεχνικά δομημένο μουσικό πρόγραμμα που παρουσίασαν περιελάμβανε ξεχωριστές εκτελέσεις τραγουδιών, με σημείο εκκίνησης το έντεχνο μονοπάτι και μια μελωδική πορεία που συνεχίστηκε μέχρι τα χνάρια του λαϊκού τραγουδιού.
Η ποιότητα είναι σήμα κατατεθέν της μουσικής τους ταυτότητας των Δημήτρη Μεσημέρη και Ανδρέα Ελεσνίτσαλη, κάνοντας έτσι την διαφορά ανάμεσα στις λοιπές μελωδικές προτάσεις της Αθηναϊκής σκηνής.
Ανάμεσα στα τραγούδια που ερμήνευσαν κατά την διάρκεια της ζωντανής τους εμφάνισης, βρίσκονταν και τα «Φεύγω» του Αντώνη Βαρδή και της Χαρούλας Αλεξίου, «Τίποτα δεν πάει χαμένο» του Μάνου Λοΐζου, «Μπαρ “Το ναυάγιο”» της Αρλέτας, «Η μπαλάντα του Κυρ Μέντιου» σε ερμηνεία Νίκου Ξυλούρη, «Τα Σμυρνέικα τραγούδια» του Παντελή Θαλασσινού, «Στη σκέψη της τρελής» σε ερμηνεία Γιώργου Τζώρτζη, «Αν υπάρχει λόγος» σε ερμηνεία Γιώργου Νταλάρα, «Μαργαριτάρια» σε ερμηνεία Κώστα Μακεδόνα, «Δε λες κουβέντα» σε ερμηνεία Σωτηρίας Μπέλλου και Δήμου Μούτση, «Σαν πλανόδιο τσίρκο» του Θάνου Μικρούτσικου, «Πίνω και μεθώ» του Σπύρου Περιστέρη, «Πότε Βούδας πότε Κούδας» σε ερμηνεία Νίκου Παπάζογλου, «Οδός Ονείρων» του Μάνου Χατζηδάκι, «Ο μήνας έχει εννιά» του Μιχάλη Σουγιούλ, «Φραγκοσυριανή» του Μάρκου Βαμβακάρη, «Με τα φώτα νυσταγμένα (Οι νταλίκες)» του Χρήστου Νικολόπουλου, «Τα λαδάδικα» του Μάριου Τόκα, «Ρόζα» του Θάνου Μικρούτσικου, «Το δικό σου αμάρτημα (Τα δάχτυλα)» του Γιάννη Πάριου, καθώς και τα παραδοσιακά «Τα παιδιά της γειτονιάς σου» και «Βασιλική» σε μουσική του Νίκου Ζιώγαλα.
Έχοντας ως αδιαμφισβήτητο πλεονέκτημα την σκηνική εκφραστικότητά τους, τις ιδιαίτερες ερμηνευτικές τους ικανότητες και τον πηγαίο σεβασμό για τα τραγούδια που εμπιστεύτηκαν στο κατάμεστο κοινό τους, ο Δημήτρης Μεσημέρης και ο Ανδρέας Ελεσνίτσαλης παρέσυραν τους φιλόμουσους θεατές σε ένα όμορφο ταξίδι που κανείς δεν θα ήθελε να φτάσει στον προορισμό του. Με αυτή την ζωντανή τους εμφάνιση επίσης, απέδειξαν περίτρανα ότι η ποιότητα είναι σήμα κατατεθέν της μουσικής τους ταυτότητας, κάνοντας έτσι την διαφορά ανάμεσα στις λοιπές μελωδικές προτάσεις της Αθηναϊκής σκηνής.
Καταλήγοντας, θα λέγαμε ότι η συνταγή μιας επιτυχημένης μουσικής βραδιάς βρίσκεται στα πιο απλά και αγνά υλικά, όπως είναι η αυθεντικότητα των νέων τραγουδιστών Δημήτρη Μεσημέρη και Ανδρέα Ελεσνίτσαλη, ο ερμηνευτικός τους οίστρος και οι εμπνευσμένες τους εκτελέσεις, καθώς και ίδια τα σπουδαία τραγούδια, που πάντα θα έχουν την πρωτοκαθεδρία στην ψυχική ανάταση των ακροατών.
Το kallitexnes.gr εύχεται στους δυο ερμηνευτές τα καλύτερα και μια ροδοστρωμένη μουσική σταδιοδρομία, με την ελπίδα πολλών και ανάλογων μελλοντικών εμφανίσεων.
Καμία κριτική