Συνέντευξη με τον τραγουδιστή Ταξιάρχη Κούντρια

Οι kallitexnes.gr καλωσορίζουν στην παρέα τους τον τραγουδιστή Ταξιάρχη Κούντρια. Ταξιάρχη, ως τελευταίο καλλιτεχνικό νέο, σε γνωρίσαμε μέσω της συνεργασίας σου με τον Γιάννη Τσούκα, ως ένα δυναμικό, μουσικό ντουέτο. Πώς προέκυψε όλο αυτό; 

Τ.Κ.: Αρχικά ευχαριστώ πολύ για την πρόσκληση σας για αυτή τη συνέντευξη και εύχομαι τα καλύτερα στο kallitexnes.gr και την Αγγελική Μπάτσου. Με τον Γιάννη Τσούκα έγιναν όλα τόσο γρήγορα και όμορφα χωρίς πολλή προσπάθεια και φάνηκε από το πρώτο μας live αυτό, παρόλο το άγχος της πρώτης φοράς. Ήταν μια συνάντηση για καφέ που μετατράπηκε σε μια συνεργασία που την θέλαμε καιρό και ήρθε η κατάλληλη στιγμή για να την πραγματοποιήσουμε και μαζί με τον υπέροχο πιανίστα Μάριο Καραμπώτη, να φτιάξουμε μια δυναμική τριάδα.

Πες μου, αν θες, κάποια λόγια για τη συνεργασία σου με τον Γιάννη. Ποια ακριβώς στοιχεία σας ταιριάξατε και με ποιον τρόπο έλαβε μορφή και σχήμα η μουσική αυτή σας σύμπραξη;

Τ.Κ.: Αυτό που μου αρέσει περισσότερο στην συνεργασία μου με τον Γιάννη είναι ότι περνάμε καλά, γελάμε και πάνω στην κουβέντα γεννιούνται συνεχώς καινούριες ιδέες μουσικά και ενώ δεν είμαστε ακριβώς στο ίδιο είδος και ύφος, έχουμε καταφέρει να το φτιάξουμε έτσι, ώστε να δένει αρμονικά και να γίνεται ένα μεγάλο πάρτι στο live. Έχουμε κάνει ήδη 2 πολύ δυνατές κοινές εμφανίσεις σε Βόλο και Αθήνα και πάμε για τα επόμενα.

Αν θες, πες μας Ταξιάρχη πότε και πώς ακριβώς μπήκε στη ζωή σου η κλασική κιθάρα; Πώς προχώρησες μουσικά με αυτή;

Τ.Κ.: Η κλασική κιθάρα μπήκε στη ζωή μου από τη μέρα που γεννήθηκα καθώς έπαιζε και τραγουδούσε ο πατέρας μου και ενώ υπήρχε πιάνο στο σπίτι μου, η κιθάρα με κέρδισε ολοκληρωτικά. Τις πρώτες νότες μου τις έμαθε ο πατέρας μου αν και αυτοδίδακτος, αλλά άμεσα ξεκίνησα τις σπουδές μου στο Δημοτικό Ωδείο Βόλου όπου και πήρα το δίπλωμα κλασικής κιθάρας μαζί με έναν καταπληκτικό δάσκαλο, τον Αργύρη Μπατσκίνη, ο οποίος μου έβγαλε όλα τα καλά μου στοιχεία ώστε να νιώσω την μουσική σε βάθος και να μπορώ να εκφραστώ μέσω αυτής.

Διαβάζοντας το βιογραφικό σου, ανακαλύπτει κάποιος τις πολυάριθμες μουσικές συναντήσεις και συνεργασίες σου, καθώς και τα μουσικά σχήματα στα οποία συμμετέχεις. Θα ήθελες να μας πεις κάποια πράγματα για τις πιο σημαντικές μουσικές σου στιγμές; 

Τ.Κ.: Οι πρώτες μου σημαντικές μουσικές στιγμές ξεκινάνε στα 13 μου που ξεκίνησα να παίρνω μέρος σε φεστιβάλ και διαγωνισμούς κλασικής κιθάρας στους οποίους κατάφερα να διακριθώ σε πανελλήνιο επίπεδο καθώς και σε κάποια διεθνή φεστιβάλ. Επόμενη σημαντική μουσική στιγμή είναι η ίδρυση της κιθαριστικής ορχήστρας 19 Τάστα μαζί με την Θάνια Παπαγεωργίου και τους μαθητές μας και τις πολυάριθμες συναυλίες μας καθώς και videoclip στο youtube. Φυσικά δεν μπορώ να παραλείψω τη συμμετοχή μου ως σολίστ στην Santa Barbara Guitar Orchestra στις αίθουσες του Μεγάρου μουσικής αλλά και στον κήπο του. Ενώ από μικρός τραγουδούσα ελληνικά αλλά και ξένα τραγούδια, η ανάγκη μου να εκφραστώ στο ευρύ κοινό ήρθε κάπως αργότερα με αποκορύφωμα την ίδρυση της μπάντας μου AppARTia  με την οποία τα τελευταία 3 χρόνια έχουμε εμφανιστεί σε διάφορες μουσικές σκηνές της Ελλάδας.

ev4_1007

“Θεωρώ ότι ζούμε πολύ δύσκολες καταστάσεις την τελευταία δεκαετία πρώτα με την οικονομική κρίση, ύστερα με τον κορονοϊό και εκεί που λες πάμε να επανέλθουμε λίγο στην κανονικότητα, ξεκινάει ένας απαράδεκτος για την εποχή που ζούμε πόλεμος και μας πηγαίνει ακόμη πιο πίσω σαν κοινωνία και είδος και μας υπενθυμίζει ότι είμαστε το πιο άπληστο είδος στον πλανήτη”.

Πότε και πώς ακριβώς ξεκίνησε η πορεία σου στο μουσικό μονοπάτι; Τι ήταν και είναι αυτό που αγαπάς πιο πολύ όσον αφορά την ερμηνεία ενός τραγουδιού;

Τ.Κ.: Η αλήθεια είναι ότι δεν σκεφτόμουν πάντα να ασχοληθώ επαγγελματικά με την μουσική αφού σπούδασα λογιστική και ενώ ετοιμαζόμουν να πάω στη Θεσσαλονίκη για μεταπτυχιακό, μου έγιναν 2 προτάσεις σε ωδεία και δεν το σκέφτηκα ούτε λεπτό αν θα δεχτώ τις προτάσεις αυτές, με αποτέλεσμα να με απορροφήσει η μουσική ολοκληρωτικά. Όσο για την ερμηνεία των τραγουδιών με κερδίζει το πάθος και η μουσικότητα και προσπαθώ να τα έχω πάντα στις εμφανίσεις μου αλλά και στις ηχογραφημένες δουλειές που κατά καιρούς έκανα και θα κάνω. Πολύ σύντομα μάλιστα θα ανέβει κι ένα προσωπικό μου videoclip.

Ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος, τι νιώθεις για όλες τις δυσκολίες που έχουμε όλοι περάσει τα τελευταία χρόνια; Αναφέρομαι για τον κορονοϊό και για την εμπόλεμη κατάσταση η οποία μας έχει επηρεάσει όλους. 

Τ.Κ.: Θεωρώ ότι ζούμε πολύ δύσκολες καταστάσεις την τελευταία δεκαετία πρώτα με την οικονομική κρίση, ύστερα με τον κορονοϊό και εκεί που λες πάμε να επανέλθουμε λίγο στην κανονικότητα, ξεκινάει ένας απαράδεκτος για την εποχή που ζούμε πόλεμος και μας πηγαίνει ακόμη πιο πίσω σαν κοινωνία και είδος και μας υπενθυμίζει ότι είμαστε το πιο άπληστο είδος στον πλανήτη. Όσα και να έχουμε, θα θέλουμε άλλα τόσα. Το χειρότερο από όλα όμως είναι ότι την πληρώνουν αθώοι άνθρωποι που ξεσπιτώνονται και μεταναστεύουν για να σωθούν.

Ειδικά τους καιρούς που διανύουμε ποια νομίζεις ότι είναι η θέση και από πού αντλεί έμπνευση και δύναμη ένας μουσικός;

Τ.Κ.: Είναι στενάχωρο αλλά πρέπει να αντιμετωπίζουμε κατάματα την πραγματικότητα. Δυστυχώς ο μουσικός έχει απαξιωθεί από την πολιτεία και τις αρχές και φάνηκε τα τελευταία 2 χρόνια όπου υπήρξαν και πιθανώς να υπάρχουν ακόμη μουσικοί με τεράστια ανάγκη βοήθειας, την οποία δεν την εξέλαβαν, με αποτέλεσμα την απαξίωση όχι μόνο αυτού του επαγγέλματος αλλά και πολλών άλλων. Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε, όπως θεωρώ ότι έγινε αν και καθυστερημένα, είναι να ασκήσουν πιέσεις για δικαιοσύνη οι Σύλλογοι μουσικών ανά την Ελλάδα. Η έμπνευση που μπορεί ένας δημιουργός να αντλήσει είτε στιχουργικά είτε μουσικά, γιατί είναι δύο τελείως διαφορετικά κομμάτια στο παζλ ενός τραγουδιού, μπορεί να είναι μέσα στην καθημερινότητά του, μια στιγμή, ένα τυχαίο γεγονός και μπορεί να είναι από την πιο ευχάριστη στιγμή μέχρι τις απογοητεύσεις που, δόξα τον θεό, είναι άφθονες στην εποχή μας.

Αν κάτι μπορούσε να αλλάξει γύρω σου, ποιο θα ήθελες να είναι αυτό και τι θα άλλαζες αν περνούσε από το χέρι σου; 

Τ.Κ.: Αν κάτι ήταν στο χέρι μου και μπορούσα να το αλλάξω, αυτό θα ήταν σίγουρα η κακία και ο εγωισμός που μας διακατέχει σαν είδος γιατί οδηγεί στην έλλειψη ανθρωπιάς και είναι πολύ άσχημο το 2022, να βλέπουμε καθημερινά τέτοιες άσχημες εικόνες που λατρεύουν να δείχνουν τα κανάλια αλλά που ταυτόχρονα όμως κάνουν πολύ κακό στην ψυχολογία του κόσμου και την διαταράσσουν ανεπανόρθωτα. Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου κάποια στιγμή να συμβεί και να υπάρξει πραγματική αλληλεγγύη σε όλο τον πλανήτη.

Τι αποτελεί για σένα την καλύτερη μουσική έμπνευση; Τι σου δίνει φτερά για να ξεκινήσεις τη δημιουργία κάτι νέου; 

Τ.Κ.: Πάντα μια μόνιμη πηγή έμπνευσης και σκληρής δουλειάς ήταν οι μεγάλοι καλλιτέχνες σε όλο το φάσμα της μουσικής και ευτυχώς για μένα κατάλαβα γρήγορα ότι δεν πρέπει να κολλάς με ένα είδος μουσικής αλλά να προσπαθείς να ψάχνεις για καινούρια ακούσματα, τεχνοτροπίες, ενορχηστρώσεις, διασκευές. Αυτός ο συνδυασμός με κάνει δημιουργικό στην προσπάθεια να γράψω τραγούδια που να μην είναι ίδια με αυτά που υπάρχουν ήδη στην ελληνική δισκογραφία αλλά να δημιουργήσω μια πρόταση καινούρια η οποία θα είναι μια ευχάριστη έκπληξη στον ακροατή.

Τη σήμερον ημέρα πού ακριβώς σε βρίσκουμε μουσικά; Τι ετοιμάζεις για το απώτερο μέλλον; 

Τ.Κ.: Μουσικά με βρίσκετε, μετά από διάστημα αρκετής μη θελημένης χαλάρωσης, να έχουν αρχίσει από τον Φεβρουάριο όλα τα project που σας προανέφερα, με σκοπό όσα περισσότερες ζωντανές εμφανίσεις σε μουσικές σκηνές, φεστιβάλ και εκδηλώσεις. Ετοιμάζω ένα προσωπικό video clip σε μια διασκευή ενός γνωστού τραγουδιού, ένα ακόμη video clip με την μπάντα μου AppARTia και πρόσφατα είπαμε με τον Γιάννη Τσούκα να κάνουμε και μαζί μια ωραία διασκευή ενός πολύ γνωστού τραγουδιού. Τέλος, έρχεται σύντομα το 1ο cd της ορχήστρας μου 19 Τάστα με 6 soundtrack πασίγνωστων ταινιών.

Και για το τέλος, ένας στίχος από ένα τραγούδι που αγαπάς, ο οποίος πιστεύεις ότι έχει να μας πει κάτι!

Τ.Κ.: Θα σας αφιερώσω ένα στίχο του φίλου και συνοδοιπόρου μουσικά στην AppARTia Ιάσονα Τουφεξή με την ευχή αυτοί οι ήχοι που χορεύουν στις ψυχές μας να μην σταματήσουν ποτέ

“Αυτοί οι φίλοι που κυκλώσαν το τραπέζι

Και με τους ήχους τους χορεύουν τις ψυχές μας

Σαν βεδουίνοι της νύχτας καραβάνια

Σαν μια όαση δροσίζουν τις βραδιές μας” ….

ev4_0987

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)