Οι kallitexnes.gr, αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις με τη δύναμη του λόγου και ιδιαίτερα του χιουμοριστικού, αποφάσισαν να θέσουν 13 καίριες ερωτήσεις σε γνωστούς και αγαπημένους καλλιτέχνες.

Ο πάντα κεφάτος, ταλαντούχος μουσικός και κτηνίατρος της παρέας μας, Αλέξανδρος Αγγελούσης, απάντησε σε όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Αν και λόγω επαγγέλματος, δεν είναι σε καραντίνα, το γεγονός ότι βιώνει αυτή την κατάσταση τον προβληματίζει, μα ταυτόχρονα τον γεμίζει δύναμη και αισιοδοξία. Και έπειτα από όλο αυτό, μας έχει τάξει σε όλους ένα σπέσιαλ live μέχρι πρωϊας!

Πόσες ημέρες τελείτε υπό καθεστώς “ελεύθερης πολιορκίας” και τι νιώθετε για όλο αυτό;

Α.Α: Ποια πολιορκία; Μα καμιά απολύτως. Μην κοιτάτε μόνο το μουσικό, το κτηνιατρικό μου επάγγελμα είναι από αυτά που είναι πιστό στα καθήκοντά του. Άντε λίγη καραντίνα το Σαββατοκύριακο. Μέχρι εκεί! Γι αυτή θα μιλήσω αν χρειαστεί!

Πώς περνάτε ένα 24ωρο στο σπίτι εν καιρώ κορονοϊού;

Α.Α:  Το νέο Σαββατοκύριακό μου,δηλαδή ! Κάνοντας δουλειές του σπιτιού, βλέποντας ταινίες,παρακολουθώντας σωστή ενημέρωση και όχι παραπληροφόρηση για το κακό που μας έχει βρει, τραγουδώντας και μοιράζοντας τις στιγμές αυτές με φίλους διαδικτυακά που μου λείπουν τόσο!

Τελικά, πόσα ακριβώς πλακάκια έχει η κουζίνα σας;

Α.Α:  Χαχα, Θες απάντηση τώρα σε αυτό! Δεν έχει! Τα ξήλωσα στο πρώτο Σαββατοκύριακο καραντίνας!

(Σχόλιο δημοσιογράφου: Συγνώμη, αλλά λύσσαξες πια!)

 Όλο αυτό είναι παγκόσμια συνομωσία ή απλά έφτασαν οι εξωγήϊνοι;

Α.Α:  Παγκόσμια εξωγήινη εισβολή ! Καθαρά!

(Σχόλιο δημοσιογράφου: Κι εσύ είσαι the amazing Spiderman. Τα είπαμε αυτά!)

Τι θετικό πιστεύετε ότι έφερε η εμφάνιση του κορονοϊού στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ανθρώπους και καταστάσεις;

Α.Α:  Μια ανατίμηση, μια καλύτερη αξιολόγηση των καταστάσεων που βιώνουμε αλλά και των ανθρώπων που συναναστρεφόμαστε. Εκτιμάς! Εκτιμάς τα απλά, καθημερινά αγαθά, το σπίτι σου, τους συγγενείς σου,τους φίλους σου, τα ζώα σου. Βλέπεις τι έχει αξία πραγματικά, εσύ που τρέχεις και αγχώνεσαι καθημερινά για το καθετί τελικά δευτερεύον. Μαθαίνεις να αγαπάς, να αγκαλιάζεις τις αξίες της ζωής σου και διδάσκεσαι ίσως το πιο σημαντικό από όλα: Να τις προστατεύεις!

Πείτε μας αν θέλετε, κάποιους τίτλους βιβλίων και μουσικών επιλογών που σας έχουν συντροφεύσει όλες αυτές τις μέρες.

Α.Α:  “Το υπόγειο’ του Ντοστογιέφσκι και η Χάρις Αλεξίου με τα άπαντά της μου κρατούν συντροφιά αυτές τις μέρες.

Επειδή οι ερωτήσεις αυτές είναι προορισμένες ώστε να μας κάνει όλους να ευθυμήσουμε (τρόπον τινά), πείτε μας ένα αστείο meme (δικής σας έμπνευσης ή που έχετε ήδη διαβάσει) ή ανέκδοτο που αγαπάτε.

.

Α.Α: Είναι πάρα πολλά τα memes με τα οποία ξεκαρδίζομαι αυτόν τον καιρό και μας θαυμάζω πραγματικά ως Έλληνες για το χιούμορ μας στις δύσκολες στιγμές. Ένα που θυμάμαι είναι η εικόνα ενός πιγκουίνου και πάνω ή λεζάντα να γράφει : ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΚΑΡΑΝΤΙΝΑ ΗΤΑΝ ΧΕΛΙΔΟΝΙ !!!

Όταν κάποτε τελειώσει όλο αυτό, πώς φαντάζεστε ότι θα είναι ο κόσμος και ο άνθρωπος γενικά;

Α.Α:  Ονειρεύομαι έναν κόσμο που θα αγκαλιάζεται, θα δίνει τα χέρια και θα τα ζεσταίνει. Που θα εκτιμά την παρουσία του άλλου, την συντροφικότητα. Που δε θα ξεχνά τους παππούδες και τους γονείς του. Εύχομαι μόνο να κρατήσει για πάντα, να μην τα συνηθίσει ξανά και λησμονήσει το ότι αυτά δίνουν το πραγματικό νόημα της ζωής !

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν λυθεί η καραντίνα;

Α.Α:  Να δω φίλους, να τους αγκαλιάσω θερμά, να τους τραγουδήσω, να περάσουμε όμορφα και να πούμε “ΠΑΕΙ ΚΙ ΑΥΤΟ” τσουγκρίζοντας τα ποτήρια μας και γελώντας !

Περιγράψτε μας την πασχαλινή σας λαμπάδα!

Α.Α:  Ένα πολυαγαπημένο μου πρόσωπο με λέει παπί εδώ και κάμποσο καιρό. Ε, ονειρεύομαι μια μεγάλη κίτρινη λαμπάδα με έναν μεγάλο Donald Duck!

Αν θέλετε, κάντε ρίμα ή βρείτε συνώνυμα με τις ακόλουθες λέξεις :

καραντίνα, πανικός, βήχας, πυρετός, βαρεμάρα, γκρίνια, μίρλα, κορονοϊός, Κίνα, σπίτι.

Α.Α: Συνώνυμα : καραντίνα = περιορισμός, πανικός = τρομοκρατία, βήχας = έκπτυση, πυρετός = υπερθερμία, βαρεμάρα = τσιμενταριό (το λεν στο χωριό μου,Έξαρχος Φθιώτιδας, χαχα), γκρίνια = φαγωμάρα, μίρλα = μεμψιμοιρία.

Και ένα στιχάκι για τα επόμενα : ” Ένας είναι ο ιός, ο κορονοϊός, μας ήρθε απ΄την Κίνα

με τούτα και με κείνα. Μέχρι να βγούμε σώοι, θα κάτσω με το σόι, να μη με λέει κι αλήτη

σαν κάθομαι στο σπίτι ” .

Ποιο τραγούδι αφιερώνετε τόσο στον εαυτό σας όσο και στην αγαπημένη σας καραντίνα;

Α.Α:  Οι ελε- , οι ελεύθεροι κι ωραίοι ζουν σε κά – ζουν σε κάποιες φυλακές!

Και για το τέλος, μια ευχή για το μέλλον!

Α.Α: Να βγούμε όλοι νικητές από αυτή τη δοκιμασία, υγιείς, περισσότερο αγαπημένοι και πιότερο μυαλωμένοι!

 

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου