Η Οικία Κατακουζηνού είναι ένα σπίτι-μουσείο, το οποίο αποτελούσε την κατοικία του Άγγελου και της Λητούς Κατακουζηνού, ενός κορυφαίου ιατρού-ψυχιάτρου και μιας γυναίκας των γραμμάτων. Λάτρεις του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού και οι δύο, παιδιά της λεγόμενης γενιάς του΄30, λειτούργησαν ως πρεσβευτές του σε χώρες του εξωτερικού, εισάγοντας όμως ταυτόχρονα τις διεθνείς τάσεις στην ελληνική πραγματικότητα.
Επιφανείς Έλληνες, Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ποιητές, συγγραφείς, καλλιτέχνες και επιστήμονες είχαν δώσει το παρών στον φιλόξενο αυτό χώρο, τον φώτισαν και φωτίστηκαν από αυτόν. Λίαν προσφάτως, υπό την επίβλεψη και το έργο της μουσειολόγου Σοφίας Πελοποννησίου, η οικία αυτή άνοιξε τις πόρτες της στο ευρύ κοινό και με μια σειρά εκδηλώσεων-παραστάσεων συνεχίζει την εξέχουσα αυτή πορεία, η οποία κρατά κοντά έναν αιώνα τώρα.
Η ίδια επίσης, είχε την ιδέα της σύλληψης και έρευνας υλικού 22 ξεχωριστών σονέτων του κορυφαίου Άγγλου δημιουργού William Shakespeare, τα οποία μεταφρασμένα από τον Στυλιανό Αλεξίου, τη Λένια Ζαφειροπούλου και τον Βασίλη Ρώτα, σε σύνθεση και ερμηνεία της Βασιλικής Σαραντοπούλου παίζουν στον χώρο της οικίας στις 10, 17 και 24 Φεβρουαρίου.
Το kallitexnes.gr βρέθηκε στον ξεχωριστό αυτό χώρο στον πέμπτο όροφο της οδού Αμαλίας 4, ο οποίος διατηρεί το πνεύμα και τον χαρακτήρα των ιδιοκτητών του, γεμάτο με έπιπλα, έργα τέχνης και πίνακες ζωγραφικής που μας ταξιδεύουν σε μιαν άλλη εποχή. Με θέα τη Βουλή και τον λόφο του Λυκαβηττού νιώσαμε στο επίκεντρο του ελληνικού πολιτισμού, με την ποίηση όμως ενός εξέχοντα Άγγλου λογοτέχνη και τα λόγια μιας ταλαντούχας, αξιοθαύμαστης ερμηνεύτριας.
Στην κεντρική αίθουσα-σαλόνι, με καρέκλες θεατών στο κέντρο, ένα πιάνο στα δεξιά, δυο τραπεζάκια με διάφορα αντικείμενα και μια κρεμάστρα με ένα λευκό και ένα μαύρο ρούχο, με τη συνοδεία μουσικής σε κάποιες στιγμές βιώσαμε το πνεύμα της αγγλικής ποίησης ένα απόγευμα του Φλεβάρη, όταν έσβησαν τα φώτα και η φωνή της Βασιλικής Σαραντοπούλου μας ταξίδεψε στους δρόμους της ψυχής…
Λίγα λόγια για το έργο:
Ακούσαμε 22 από τα 154 σονέτα του Σαίξπηρ, τα οποία θεωρούνται αριστουργήματα της παγκόσμιας ποίησης και αναδεικνύουν το τεράστιο ταλέντο του δημιουργού τους. Εκδόθηκαν το 1609 ως τα τελευταία μη δραματικά έργα του, όταν ο ίδιος είχε ήδη καταξιωθεί πια ως θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός. Με σχεδόν αυτοβιογραφικό χαρακτήρα, αναφέρονται στη δύναμη της ζωής και του θανάτου, στο αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου, στον έρωτα στο πρόσωπο μιας μελαχρινής γυναίκας και στις μαύρες ώρες της ανθρώπινης μοναξιάς.
Η ποίηση δεν ξεκινά από τον νου, παρά μόνο από την καρδιά και οι λέξεις της καρδιάς είναι οι πιο βαθιές και ταυτόχρονα οι πιο αληθινές.
Η κριτική μας:
Το σονέτο, ένα ποιητικό είδος το οποίο άνθισε στην Ιταλία τον 13ο αιώνα αρχικά μέσω του Πετράρχη, βρήκε μεγάλη απήχηση στο ευρωπαϊκό κοινό. Στο πρόσωπο του Σαίξπηρ βρίσκει έναν σαφώς πιο προσωπικό και σκοτεινό τρόπο έκφρασης θα έλεγε κανείς, που προϊδεάζει με το βάθος του για τη γέννηση θεατρικών χαρακτήρων, όπως αυτός του Άμλετ.
Πάνω απ΄όλα όμως, ο Σαίξπηρ είναι μαγεία… Μια μαγεία που ξεκινά από τους ίδιους τους τίτλους των 22 αυτών σονέτων και στη συνέχεια διαχέεται σαν ποιητικό ευωδιαστό άρωμα στους στίχους τους. Μόνο από τους στίχους, μπορεί κάποιος να χτίσει ένα ξεχωριστό ποίημα και ιδού το πώς γίνεται αυτό:
«Όταν στις ώρες σιωπηλής και ήσυχης θλίψης/όπως στο θέατρο ένας μέτριος ηθοποιός/τα νιάτα πώς διαβαίνουν θα σου πει ο καθρέφτης/σε εμένα τον πικρό καιρό του χρόνου, βλέπεις/φτωχιά ψυχή μου, ψίχα αμαρτωλού πηλού/αχ, σαν χειμώνας κρύος ήταν η απουσία/μόνο τα βλέφαρα όταν κλείνω, βλέπω εγώ/να μη με κλάψεις έρωτά μου σαν πεθάνω».
«Για μένα αγάπη μου, ποτέ δε θα γεράσεις/αφού είμαι σκλάβος σου/να σε συγκρίνω με μια μέρα θερινή/πόσες φορές, ω μουσική μου, μουσική όταν παίξεις/δικό σου θέλημα είναι να κρατά η μορφή σου/κανένα εμπόδιο να ενωθούν πιστές καρδιές».
Φανταστείτε λοιπόν όλη αυτή τη μαγεία ειπωμένη από το στόμα της Βασιλικής Σαραντοπούλου, διανθισμένη με σκούρα μωβ και λιλά άνθη αμάραντου που μας μοίρασε και νιώσαμε ότι όπως και το φυτό αυτό, θα μπορούσαμε να κρατήσουμε για πάντα μέσα μας φυλαγμένες τις εντυπώσεις και τα δυνατά συναισθήματα που μοιράστηκε μαζί μας.
Μια πανέμορφη, ευθυτενής, αυστηρή μορφή με μαύρα ρούχα, μια έντονη παρουσία με χαρακτηριστική φωνή, που μας ταξίδεψε στο παρελθόν και μας έφερε σε επαφή με όλα τα ανθρώπινα συναισθήματα που ελλοχεύουν στις κρυφές γωνιές του ψυχισμού μας και περιμένουν να φανερωθούν τις ώρες της μοναξιάς. Η ποίηση δεν ξεκινά από τον νου, παρά μόνο από την καρδιά και οι λέξεις της καρδιάς είναι οι πιο βαθιές και ταυτόχρονα οι πιο αληθινές.
Η ηθοποιός μας είναι μια απύθμενη, απέραντη παρουσία, ένα πολύπλευρο ταλέντο που έχει τη δυνατότητα να αγγίξει μια τεράστια γκάμα ερμηνειών.
Αγγίζοντας παλιά αντικείμενα, παίζοντας νότες στο πιάνο, με νοσταλγία, θυμό, πίκρα και δάκρυα, η ηθοποιός μας πέρασε ολόκληρη ζωή μπροστά από τα μάτια μας και μας έκανε μέρος της. Ήρθαμε αντιμέτωποι με γνώριμες, δικές μας καταστάσεις. Είδαμε τον έρωτα, τον πόνο του αποχωρισμού, τη μοναξιά, το αδυσώπητο πέρασμα του χρόνου μπροστά από έναν καθρέφτη, αντιληφθήκαμε το εύθραυστο της ζωής και την παντοδυναμία του θανάτου με έναν εκπληκτικά ξεκάθαρο, γεμάτο ποιητική ένταση τρόπο. Μια απύθμενη, απέραντη παρουσία, ένα πολύπλευρο ταλέντο που έχει τη δυνατότητα να αγγίξει μια τεράστια γκάμα ερμηνειών, μια ερμηνεία που άγγιξε βαθιά και συγκίνησε στον μέγιστο βαθμό. Την ευχαριστούμε βαθύτατα, της δίνουμε τα πιο θερμά συγχαρητήρια και της ευχόμαστε μόνο τα καλύτερα για το μέλλον, που είναι όλο δικό της!
Οι ίδιες ευχαριστίες αρμόζουν και στην κυρία Σοφία Πελοποννησίου για την εξαίρετη αυτή ιδέα και σύλληψη, μια και έδωσε έτσι τη δυνατότητα να αναδειχθεί τόσο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της ερμηνεύτριας μας, όσο και το έργο του κορυφαίου δραματουργού μέσα από ένα κτίριο που μιλά με την ιστορία της ίδιας της Ελλάδας. Μακάρι στο μέλλον να μας προσφέρει ανάλογες ποιοτικές και παρόμοιες αξέχαστες στιγμές.
Εάν θέλετε να ζήσετε μια παράσταση σε ένα σπίτι-μουσείο, με μια κορυφαία ερμηνεύτρια να ανοίγει την ψυχή της με τα σονέτα του Σαίξπηρ, η Οικία Κατακουζηνού σας περιμένει στις 17 και 24 Φεβρουαρίου για να σας προσφέρει την αίσθηση του κάτι εντελώς διαφορετικού και νοσταλγικού στην καρδιά της Αθήνας. Όσο θα βλέπουν μάτια κι άνθρωποι αναπνέουν, το ίδιο θα αναπνέει και θα ζει και η ποίηση… ελάτε λοιπόν να την γνωρίσετε και από κοντά!
Ταυτότητα παράστασης:
Ιδέα-σύλληψη-έρευνα υλικού: Σοφία Πελοποννησίου
Επιλογή-σύνθεση-ερμηνεία: Βασιλική Σαραντοπούλου
Μετάφραση: Στυλιανός Αλεξίου, Λένια Ζαφειροπούλου, Βασίλης Ρώτας
Πληροφορίες:
Ημερομηνίες και ώρες παραστάσεων:
Κυριακή 17 Φεβρουαρίου στις 19:30
& 24 Φεβρουαρίου στις 19:30
Εισιτήρια: 10€ και 5€ (ατέλειες, ανέργων, φοιτητικό)
Κρατήσεις στο τηλέφωνο: 6932643879
και στο info@katakouzenos.gr
Χώρος: Οικία Άγγελου και Λητώς Κατακουζηνού
Λεωφ. Βασ. Αμαλίας 4, 5ος όροφος, Πλατεία Συντάγματος.
Η Σοφία Πελοποννησίου με την εξαίρετη αυτή ιδέα και σύλληψη, έδωσε τη δυνατότητα να αναδειχθεί τόσο το αδιαμφισβήτητο ταλέντο της ερμηνεύτριας μας, όσο και το έργο του κορυφαίου δραματουργού μέσα από ένα κτίριο που μιλά με την ιστορία της ίδιας της Ελλάδας.
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)
- Συνέντευξη στη θεατρική ομάδα της παράστασης “Το αίμα νερό γίνεται” - 9 Μαΐου 2023
- «Δε μείναν λόγια», το νέο τραγούδι, της ερμηνεύτριας Ζωή Λιαντράκη - 28 Απριλίου 2023
- Συζητώντας με την τραγουδοποιό κι ερμηνεύτρια,Κατερίνα Ντίνου - 22 Απριλίου 2023
Καμία κριτική