Γράφει η Αβακιάν Αραξιάνα

Ή μασταν στην παράσταση του Κώστα Τσιάνου, “Ζωή… Χαρισάμενη” στο θέατρο Προσκήνιο. Ένας συγκλονιστικός μονόλογος μια λαϊκής γυναίκας, που μίλαγε για τα πιο σοκαριστικά πράγματα, με μια αφοπλιστική απλότητα και φυσικότητα. Μια γυναίκα που είχε στερηθεί τα βασικά, γι΄ αυτό και μπόρεσε να επιβιώσει μέσα στο τίποτα.

Τον ρόλο της “Ζωής“, ερμήνευσε η εκπληκτική Αγγελική Λεμονή. Το έργο που είχε αναλάβει ήταν πολύ δύσκολο, που όμως το έφερε εις πέρας με μεγάλη επιτυχία. Γελάσαμε, συγκινηθήκαμε, όλα σε υπερθετικό βαθμό. Πιο στρογγυλεμένη, με γωνίες όπου έπρεπε, μας διηγήθηκε την ιστορία της “Ζωής“, μιας λαϊκής γυναίκας, αγράμματης, έρμαιο των ανθρώπων, αλλά και της ίδια της μοίρας, η οποία της έδειξε μόνο το σκληρό της πρόσωπο. Ακόμη και τις λίγες χαρές που της έδωσε τις πλήρωσε, όπως λέει και η ίδια χαρακτηριστικά. Η Αγγελική Λεμονή, έχτισε τόσο καλά τον ρόλο της, υιοθετώντας το στιλ, τον ψυχισμό, τις σκέψεις, τους προβληματισμούς μιας τέτοιας γυναίκας. Ήταν εξαιρετική, με υποδειγματική τεχνική υποκριτική και πειθαρχία ενσάρκωσε ή μάλλον έγινε η “Ζωή”, εκείνης της φτωχογειτονιάς.

Η Ζωή, αγνώστου πατρός και μητρός. Η Ζωή, του περιθωρίου. Η Ζωή, παραδουλεύτρα οίκου ανοχής. Η Ζωή, μάνα τριών νόθων παιδιών. Η Ζωή, η Αγία.

Ο Κώστας Τσιάνος μας χάρισε ένα καταπληκτικό κείμενο και μια πολύ εμπνευσμένη σκηνοθεσία. Το κείμενο είχε όλες τις γλωσσικές ιδιαιτερότητες, οι οποίες μαρτυρούν την καταγωγή της Ζωής και την μόρφωσή της. Κατάφερε να ψυχογραφήσει την ηρωίδα του με ακρίβεια. Καλοδουλεμένο και άμεσο, μπόρεσε από τη πρώτη στιγμή να οικειοποιήσει τον θεατή και να τον κάνει κοινωνό της ιστορίας. Η σκηνοθεσία ήταν υπέροχη. Παρ΄ ότι μονόλογος, πάντα είχες την αίσθηση πως κάποιος θα μπει, κάποιος υπάρχει στα πίσω δωμάτια, απλά δεν τον βλέπουμε. Άρτια δουλεμένο, με όλες τις λεπτομέρειες στο προσκήνιο να μας κλείνουν το μάτι.

Τα φώτα του Νίκου Μπονάρου, ήταν ζωτικό μέρος της παράστασης. Υπογράμμιζαν την σκηνοθεσία και έφτιαχναν την κατάλληλη ατμόσφαιρα για τις εξομολογήσεις της Ζωής.

Τα σκηνικά της Μαίρης Τσαγκάρη, απόλυτα ρεαλιστικά. Από την πρώτη στιγμή, ακόμα και πριν ξεκινήσει η παράσταση, δημιουργούσαν το κατάλληλο κλίμα και σε μετέφεραν σε εκείνη τη φτωχογειτονιά, που αργότερα θα ξεδίπλωνε η “Ζωή” τη ζωή της. Τα κοστούμια της ιδίας, συμπρωταγωνιστούσαν σημαίνοντας την έναρξη του επόμενου κεφαλαίου.

Μια ανεπανάληπτη παράσταση, με πολύ συναίσθημα και γέλιο, αλλά πάνω απ΄ όλα ανθρωπιά, σε μια πολύ ζεστή ατμόσφαιρα.

Μην το χάσετε!!

Συντελεστές

Κείμενο – Σκηνοθεσία: Κώστας Τσιάνος  
Σκηνικά – Κοστούμια: Μαίρη Τσαγκάρη
Φωτισμοί: Νίκος Μπονάρος
Βοηθός σκηνοθέτη: Λουκία Στεργίου
Βοηθός Σκηνογράφου: Νατάσα Τσιντικίδη

Το ρόλο της Ζωής ερμηνεύει η Αγγελική Λεμονή.

Παραγωγή: Αφοι Τάγαρη  
Οργάνωση Παραγωγής: Ναυσικά Δασκάλου  
Δημόσιες σχέσεις – Επικοινωνία: Μαρκέλλα Καζαμία

Αραξιάνα Αβακιάν

Αραξιάνα Αβακιάν

Η Αραξιάνα Αβακιάν γεννήθηκε στην Αθήνα. Σπούδασε στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, στο τμήμα Κοινωνικής Θεολογίας. Ακόμα, κατέχει Diploma στο HRM. Σπούδασε μουσική και υπήρξε μέλος της Νεανικής Συμφωνικής Ορχήστρας της ΕΡΤ. Εργαζόταν στο Τμήμα Ανθρωπίνων Πόρων γνωστής πολυεθνικής εταιρίας ως Υπεύθυνη Εργασιακών Σχέσεων. Είναι φοιτήτρια δραματικής σχολής. Με το θέατρο έχει ασχοληθεί επισταμένα ως ηθοποιός, βοηθός σκηνοθέτη και συγγραφέας. Έχει εκδοθεί το βιβλίο της "To Αλφαβητάρι Μου", καθώς και το κείμενο της "Έφυγες" που έχει συμπεριληφθεί στην συλλογή "Προσωπογραφίες".
Αραξιάνα Αβακιάν

Latest posts by Αραξιάνα Αβακιάν (see all)