Είδαμε την παράσταση “Συρανό Ντε Μπερζεράκ”, του Εντμόν Ροστάν, σε σκηνοθεσία Ηλία Καρελλά, στο θέατρο Κάππα
ΟΟι kallitexnes.gr, βρέθηκαν στο θέατρο Κάππα για να παρακολουθήσουν την παράσταση “Συρανό Ντε Μπερζεράκ”, του Εντμόν Ροστάν, σε διασκευή Jo Roets και σκηνοθεσία Ηλία Καρελλά.
Έπειτα από δύο χρονιές επιτυχημένων παραστάσεων “Του αγοριού με τη βαλίτσα”, ο αγαπημένος των παιδιών σκηνοθέτης και δημιουργός θεάτρου σκιών, πήρε το έργο του διάσημου Γάλλου συγγραφέα Εντμόν Ροστάν και σε διασκευή Jo Roets, και απόδοση/προσαρμογή Χαράς Γιαννακοπούλου, το παρέδωσε ως δώρο-υπερθέαμα σε παιδιά κάθε ηλικίας! Με ένα πάντρεμα πρόζας, ζωντανής μουσικής, χορού και σύγχρονου θεάτρου σκιών, ο στόχος του θεατρικού ήταν να κερδίσει τις καρδιές όλων και να σαγηνέψει όλες τις αισθήσεις. Το κατάφερε αυτό πιστεύω, περίφημα!
Υπόθεση
Ο Συρανό, δεινός ξιφομάχος και στρατιώτης μα επίσης λαμπρός ποιητής, είναι ερωτευμένος με την Ρωξάνη. Όσο όμως αγαπάει τη Ρωξάνη άλλο τόσο μισεί τη μεγάλη του μύτη, η οποία τον οδηγεί σε κάθε λογής καυγάδες και φασαρίες. Όταν η Ρωξάνη του εξομολογείται τον έρωτά της για τον Κριστιάν, ο Συρανό δέχεται να βοηθήσει τον εξίσου ερωτευμένο Κριστιάν να κερδίσει την αγάπη της Ρωξάνης. Με όπλο τι άλλο; Τα λόγια ενός ποιητή. Ποιος θα κερδίσει στο τέλος; Ο όμορφος εξωτερικά Κριστιάν ή ο Συρανό με την τεράστια μύτη και την απέραντη ψυχή; Τελικά, ποια είναι η πραγματική σημασία της αγάπης; Το περίβλημα ή το περιεχόμενο; Αφήστε τους ήρωες της παράστασης να σας απαντήσουν!
Κριτική
Σύμφωνα με το πνεύμα του θεατρικού και της σκηνοθεσίας, στόχος της όλης παράστασης είναι η ευαισθητοποίηση του κοινού και ιδιαίτερα των νέων ανθρώπων σχετικά με τι το σημαίνει διαφορετικότητα και κυρίως κοινωνική ανοχή και αποδοχή.
Σε μια πλαστική εποχή, όπου βασιλεύει η ταχύτητα και η εμμονή στην αψεγάδιαστη επιφάνεια των πραγμάτων, έρχεται ο Συρανό και όλα όσα συμβολίζει η προσωπικότητά του, και θέτοντας καίρια ερωτήματα, υμνεί ταυτόχρονα τον πιο αγνό και αιώνιο έρωτα. Σε σύγχρονα θέματα όπως το σχολικός εκφοβισμός, η κοινωνική απομόνωση, η εμμονή στα πρότυπα, ο διαχωρισμός και η απαξίωση, έρχεται η φιλοσοφία ενός στρατιώτη-ποιητή περασμένων αιώνων και μας διδάσκει τι πραγματικά κινεί αυτόν τον κόσμο και τι αξίζει ώστε να αποκαλούμαστε “άνθρωποι”, πάνω απ’ όλα. Σε εφήμερες απολαύσεις, σε εικόνες που υπόκεινται στη φθορά του χρόνου, ο Συρανό απαντάει με την τέχνη του λόγου και μας μιλά για ουσιαστική επικοινωνία, σεβασμό στα δικαιώματα του συνανθρώπου και κυρίως για το πιο ωραίο συναίσθημα που υπάρχει στον κόσμο: για την αγάπη που όλα τα αλλάζει, όλα τα κάνει κάνει πιο ωραία και μεταμορφώνει ακόμα και τον πιο βαρύ χειμώνα, στην πιο ολάνθιστη και φωτεινή Άνοιξη.
Μέσα από όλη την παραπάνω φιλοσοφία, ο Ηλίας Καρελλάς στήνει ένα μαγικό περιβάλλον και με τη βοήθεια μιας ομάδας άριστων επαγγελματιών δημιουργεί μια παράσταση που πρέπει να τη δουν όλοι. Η συμβολή του σύγχρονου θεάτρου σκιών και η χρήση αυτού, ουσιαστικά καθορίζει χωρικά δύο διαφορετικές σκηνές. Μια σκηνή στην οποία παίζουν ή χορεύουν σκιές και μπροστά από αυτή, η κατεξοχήν σκηνή του θεάτρου όπου λαμβάνουν χώρα παρεμφερείς ή και εντελώς διαφορετικές δράσεις. Το συνολικό αποτέλεσμα είναι απλά μαγευτικό. Δύο θεάματα σε ένα, υπό την παρουσία και τους ήχους των String demons, έρχεται να υψώσει το όλο εγχείρημα σε άλλα επίπεδα τα οποία συνομιλούν με τον ορισμό της τελειότητας.
O Kωνσταντίνος στο βιολοντσέλο και η Λυδία Μπουντούνη στο βιολί, ή αλλιώς οι String demons, συνδυάζοντας κλασική, παραδοσιακή και ροκ μουσική και ακολουθώντας μουσικά μοτίβα, μας συνόδεψαν σε όλη τη διάρκεια της παράστασης με τις νότες τους και ανέβασαν με το ταλέντο και τη δεξιοτεχνία τους τον πήχη σε πολύ υψηλά επίπεδα. Εκπληκτικοί από το πρώτο δευτερόλεπτο ως το τελευταίο!
Η σκηνογραφία στημένη ως στρογγυλά τριώροφα μπαλκόνια που σχημάτιζαν μια τούρτα, εντυπωσιακή και λειτουργική, μπόρεσε να αναδείξει με εντυπωσιακό τρόπο τη δράση, σε πλήρη αρμονία με τους πιο ωραίους φωτισμούς που είχα την τύχη να δω ποτέ, έργο και τα δύο του σκηνοθέτη μας.
Κάνοντας χρήση όλων των διαθέσιμων μέσων, με ζωντάνια, κέφι και μεγάλη φαντασία, ο Ηλίας Καρελλάς, έφτιαξε μια παράσταση που είναι προορισμένη για τις καρδιές όλων των νέων παιδιών. Και όχι μόνο. Είναι ένα ταξίδι στην ομορφιά της τέχνης και της ανθρώπινης καρδιάς. Τον ευχαριστούμε θερμά για την αξέχαστη εμπειρία που ζήσαμε το μεσημέρι της Κυριακής και του προσφέρουμε τα πιο θερμά μας συγχαρητήρια! Καλή συνέχεια στο τόσο ξεχωριστό δρόμο που έχει χαράξει και να είναι πάντα γεμάτος έμπνευση και μεράκι!
Αν κάτι εξίσου εντυπωσίασε το κοινό, ήταν οι σχεδόν ακροβατικές κινήσεις των ηθοποιών που έμοιαζαν στιγμές να αιωρούνται, έργο της επιμέλειας κίνησης της Αντιγόνης Γύρα και φυσικά τα εξαιρετικά χορευτικά της Κατερίνας Γεβετζή και του Ναπολέοντα Μανάτου, που είτε ως σκιές, είτε στο μπροστά μέρος της σκηνής, έμοιαζαν να έχουν ξεστρατίσει από κάποιο όνειρο. Εξαιρετικοί, τόσο η Αντιγόνη Γύρα και η καλλιτεχνική της ομάδα «Κινητήρας Χοροθέαμα» για το αιθέριο αποτέλεσμα που δημιούργησαν, όσο και του ζευγαριού, το οποίο μαγνήτισε τα βλέμματα με τις χορευτικές του ικανότητες.
Θετικότατη εντύπωση επίσης προκάλεσαν τα κοστούμια της Γιωργίνας Γερμανού, τα οποία με τα χρώματα και τον σχεδιασμό τους μας έβαλαν για τα καλά στο κλίμα εποχής του τόσο σημαντικού αυτού θεατρικού έργου. Πολλά μπράβο στους συγκεκριμένους καλλιτέχνες, τους ευχόμαστε ό,τι καλύτερο για το επαγγελματικό τους μέλλον, το οποίο σίγουρα υπόσχεται πολλά!
Ο Λευτέρης Ελευθερίου ως Συρανό, είναι απλά ο τέλειος στρατιώτης και ποιητής. Ντυμένος με ρούχα εποχής, αεικίνητος, χιουμοριστικός, ρομαντικός, γενναίος και τρυφερός, διδάσκει μαθήματα γενναιότητας και ανθρωπιάς, και στο τέλος της παράστασης, το μόνο τελικά που δεν κοιτάει κάποιος είναι η μύτη του. Στην κυριολεξία, από το πρώτο λεπτό ως το τελευταίο, δίνει τα πάντα στον ρόλο του επί σκηνής, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το τεράστιο ερμηνευτικό του δυναμικό και ταλέντο. Ένας ιδιαίτερα αγαπητός ηθοποιός, ο οποίος συνδυάζει την παιδική αθωότητα και το καλλιτεχνικό φως που χαρακτηρίζει τόσο τον Συρανό όσο και έναν καλλιτέχνη που είναι πλασμένος για σπουδαία πράγματα. Θερμά συγχαρητήρια και πολλά μπράβο! Περιμένουμε ακόμα πολλά από τον συγκεκριμένο καλλιτέχνη και είμαστε απόλυτα βέβαιοι ότι θα μας τα προσφέρει στο μέλλον!
Η Κατερίνα Αθανασιάδη ως Ρωξάνη, μοιάζει σαν ένα άνθος που ανθίζει όλες τις μέρες του χρόνου και αντέχει τα πάντα στο όνομα της αγάπης. Μοιρασμένη ανάμεσα στις δύο πλευρές ενός νομίσματος (από τη μία πλευρά ο όμορφος και καλλιτεχνικά ατάλαντος Κριστιάν και από την άλλη ο άσχημος και τόσο βαθιά ποιητής Συρανό), έρχεται κάποια στιγμή που αντιλαμβάνεται την αξία της πραγματικής αγάπης. Με γλαφυρότητα, τρυφερότητα και τραγικότητα, η Ρωξάνη βρίσκεται αντιμέτωπη με τους ίδιους της τους δισταγμούς και τους φόβους με τον χειρότερο δυνατό τρόπο. Μια όμορφη παρουσία, η οποία με τη γυναικεία χάρη της αποτέλεσε στολίδι για την παράσταση. Εξαιρετική ερμηνεία, ένας χαρακτήρας που αγαπήθηκε απ’ όλους εμάς και ταίριαξε απόλυτα με τους υπόλοιπους της παράστασης. Της ευχόμαστε ολόψυχα τα καλύτερα και ένα θεατρικό μέλλον γεμάτο επιτυχίες!
O Λευτέρης Ελευθερίου στην κυριολεξία, από το πρώτο λεπτό ως το τελευταίο, δίνει τα πάντα στον ρόλο του επί σκηνής, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά το τεράστιο ερμηνευτικό του δυναμικό και ταλέντο. Ένας ιδιαίτερα αγαπητός ηθοποιός, ο οποίος συνδυάζει την παιδική αθωότητα και το καλλιτεχνικό φως που χαρακτηρίζει τόσο τον Συρανό όσο και έναν καλλιτέχνη που είναι πλασμένος για σπουδαία πράγματα.
Ο Χρήστος Καπενής, ως Κριστιάν, αν και είναι το αντίπαλο δέος του Συρανό, ουσιαστικά τον συμπληρώνει ως δυναμικό, μια και διεκδικεί κι εκείνος την καρδιά της Ρωξάνης. Εξίσου δυναμικός και ενεργητικό στοιχείο όπως και ο Συρανό, είναι τελικά και νικητής και χαμένος, όπως ακριβώς όλοι οι ήρωες του Ροστάν. Συνοδοιπόρος του σε όλο αυτό, σε έναν ρόλο εξίσου σημαντικό, του κυνικού και σκληρού Ντε Γκυς, ο Φάνης Παυλόπουλος, συμπληρώνει επάξια ένα άριστο ερμηνευτικό τρίο και γίνεται κι αυτός ένας θεατρικός ήρωας που αγαπιέται ιδιαίτερα από το κοινό του. Πολλά μπράβο στους δύο αυτούς ερμηνευτές που οργώνοντας στην κυριολεξία όλο το θέατρο, έδωσαν το καλύτερο κομμάτι του εαυτού τους! Τους ευχόμαστε μόνο δύναμη για δημιουργία και νέες επιτυχίες!
Ο κόσμος των παιδιών, πέρα από το παιχνίδι και τη διασκέδαση, χρειάζεται προκειμένου να είναι πλήρης, τη διδαχή. Έργα όπως του Εντμόν Ροστάν, με τη σωστή απόδοση και σκηνοθεσία, εφαρμοσμένο πάνω στα σωστά μέσα και μέτρα, γίνεται ένα μέσο μετάδοσης ιδεών και αξιών, οι οποίες είναι τόσο απαραίτητες για όλους, και πιο πολύ για τα παιδιά, τη σημερινή εποχή. Και σε περίπτωση που κάποιος ψάχνει την απάντηση σε ό,τι πιο όμορφο μπορεί να συμβεί, πέρα από κάθε είδους προκαταλήψεις και κοινωνικά ταμπού, τότε αυτή είναι μόνο μία: η αγάπη. Αν επισκεφτείτε το θέατρο Κάππα όχι μόνο θα λάβετε την απάντηση αυτή αλλά θα καταλάβετε επίσης ότι αφού δείτε αυτή την παράσταση, δεν θα υπάρχει καν ερώτηση.
Ταυτότητα παράστασης
Συγγραφέας: Edmond Rostand
Διασκευή: Jo Roets
Απόδοση / Προσαρμογή: Χαρά Γιαννακοπούλου
Σκηνοθεσία/Σκηνογραφία/Φωτισμοί: Ηλίας Καρελλάς
Παίζουν οι : Λευτέρης Ελευθερίου, Κατερίνα Αθανασιάδη, Χρήστος Καπενής, Φάνης Παυλόπουλος, Κατερίνα Γεβετζή, Ναπολέων Μανάτος
Εμφανίζονται οι: String demons
Κίνηση: Αντιγόνη Γύρα
Κοστούμια: Γιωργίνα Γερμανού
Πρώτη παράσταση: 29 Σεπτεμβρίου 2019
Παραστάσεις: κάθε Κυριακή στις 11.30 το πρωί για το κοινό και από Δευτέρα έως Παρασκευή στις 10.30 το πρωί οργανωμένες παραστάσεις σχολείων
Τιμές εισιτηρίων:
12€ (ενήλικας), 8€ (παιδικό, ανέργων, πολυτέκνων, τριτέκνων με την επίδειξη κάρτας)
Πληροφορίες για την παιδική σκηνή / Κρατήσεις για σχολεία, συλλόγους και ομάδες: 210 7777104 & 210 7777124
Θέατρο Κάππα – Παιδική σκηνή Ηλία Καρελλά
Διεύθυνση: Κυψέλης 2
Αγγελική Μπάτσου
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)
- “Τα πνεύματα του Χιλ Χάους”, σε σκηνοθεσία Ανδρονίκης Αβδελιώτη, στο “Αγγέλων Βήμα” - 14 Δεκεμβρίου 2024
- “Το Παλτό” του Νικολάϊ Γκόγκολ, σε σκηνοθεσία-διασκευή Θοδωρή Γκόγκου, στο θέατρο “Αργώ” - 6 Δεκεμβρίου 2024
- Εντρυφώντας στην “Υψηλή μαγειρική των σχέσων”, σε σενάριο Βίλης Σωτηροπούλου και σκηνοθεσία Κέλλυς Σταμουλάκη, στο Θέατρο της Ημέρας - 27 Νοεμβρίου 2024
Καμία κριτική