Οι kallitexnes.gr, αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις με τη δύναμη του λόγου και ιδιαίτερα του χιουμοριστικού, αποφάσισαν να θέσουν 13 καίριες ερωτήσεις σε γνωστούς και αγαπημένους καλλιτέχνες.

Η ηθοποιός Μαρία-Νεφέλη Δούκα, μας έδωσε τη δική της εντελώς ξεχωριστά ευφυή ερμηνεία για όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Την ευχαριστούμε θερμά για την ανταπόκρισή της και για όλα τα ενδιαφέροντα πράγματα που μας απάντησε!

Πόσες ημέρες τελείτε υπό καθεστώς “ελεύθερης πολιορκίας” και τι νιώθετε για όλο αυτό;

Noμίζω πάει ένας μήνας ακριβώς για μένα από την έναρξη της βιολογικής αυτής πολιορκίας. Πέρα από τη γενική στεναχώρια και ανησυχία που συννεφιάζει την περίοδο αυτή, αισθάνομαι πολύ άσχημα για αυτούς που δεν έχουν ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι τους, και για αυτούς που λόγω της δουλειάς τους δεν έχουν την πολυτέλεια να μείνουν μέσα και ασφαλείς.

Πώς περνάτε ένα 24ωρο στο σπίτι εν καιρώ κορονοϊού;

Το 24ωρο έχει γίνει λίγο ένα ακαθόριστο συνεχές μιας και έχω χάσει την αίσθηση του χρόνου εντός του σπιτιού. Υπάρχουν μέρες που το πρωί θα γίνει βράδυ και τούμπαλιν. Τις ώρες που είμαι ξύπνια, θα κάνω τη γνωστή ρουτίνα, φαγητού, μαγειρέματος, καθαρισμού, παρακολούθηση ταινιών ,σειρών, βόλτα σκυλιών κ.τ.λ. Όλα αυτά, σε ακανόνιστη σειρά.

Τελικά, πόσα ακριβώς πλακάκια έχει η κουζίνα σας;

Μπαίνω στον ψυχαναγκαστικό πειρασμό τώρα που διαβάζω την ερώτηση να τα μετρήσω.

 Όλο αυτό είναι παγκόσμια συνομωσία ή απλά έφτασαν οι εξωγήϊνοι;

Περίμενα διαφορετικά την άφιξή τους, εξεπλάγην!

Τι θετικό πιστεύετε ότι έφερε η εμφάνιση του κορονοϊού στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ανθρώπους και καταστάσεις;

Θετικό δεν ξέρω, αλλά αποκαλύπτει ίσως τα αληθινά χρώματα των ανθρώπων. Η δυσχέρεια και ο περιορισμός κάνει κάποιους ανθρώπους να ξεχνούν ακόμη και τους τύπους κοινωνικής συμπεριφοράς, έχω δει τραγικά πράγματα σε σούπερ μάρκετ και φαρμακεία. Σε καιρούς, λοιπόν, δυσκολίας,-συγγνώμη για το κλισέ- φαίνεται ο άνθρωπος. Το μόνο θετικό ίσως είναι ότι ο εγκλεισμός στους τέσσερις τοίχους σε φέρνει κοντά στον άγνωστο εαυτό σου, κάνεις μοιραία μια ενδοσκόπηση. Αυτό,ναι, είναι κάτι θετικό.

Πείτε μας αν θέλετε, κάποιους τίτλους βιβλίων και μουσικών επιλογών που σας έχουν συντροφεύσει όλες αυτές τις μέρες.

Αυτές τις μέρες διαβάζω τη “Συναισθηματική Νοημοσύνη” του Ντάνιελ Γκόλμαν και του Τζον Ντάγκλας “Στο μυαλό του Σίριαλ Κιλλερ”. Από μουσική, αυτές τις μέρες είμαι μεταξύ 80s disco, και country.

Επειδή οι ερωτήσεις αυτές είναι προορισμένες ώστε να μας κάνει όλους να ευθυμήσουμε (τρόπον τινά), πείτε μας ένα αστείο meme (δικής σας έμπνευσης ή που έχετε ήδη διαβάσει) ή ανέκδοτο που αγαπάτε.

Στηρίζουμε την απεργία των μανιταροπαραγωγών και θα είμαστε πάντα στο πλευρώτους.

 Όταν κάποτε τελειώσει όλο αυτό, πώς φαντάζεστε ότι θα είναι ο κόσμος και ο άνθρωπος γενικά;

Έχω τη θλιβερή αίσθηση ότι δε θα αλλάξουν πολλά. Τείνουμε να ξεχνάμε γρήγορα. Ακόμη και το θέμα της υγείας σε ένα τόσο δύσκολο πλαίσιο όπως το σημερινό, πάλι δεν είναι πρώτο μέλημα για κάποιους. Ο κόσμος γρήγορα θα γυρίσει στη ρουτίνα του σα να μην είχε γίνει όλο αυτό, το σύστημα υγείας πάλι θα είναι λειψό και ο ευπαθής κόσμος απροστάτευτος.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν λυθεί η καραντίνα;

Θέλω πολύ να πάω στο λούνα παρκ.

Περιγράψτε μας την πασχαλινή σας λαμπάδα!

Μάλλον μια σοκολάτα δίπλα από ένα καντηλάκι.

Αν θέλετε, κάντε ρίμα ή βρείτε συνώνυμα με τις ακόλουθες λέξεις :

καραντίνα- κουζίνα

πανικός- στομαχικός

βήχας – νύχτας

πυρετός- κινηματογραφικός

βαρεμάρα- γαργάρα

γκρίνια- πατίνια

μίρλα – σκασίλα

κορονοϊός- ρηχός

Κίνα- κουράγιο

σπίτι – σπουργίτι

Ποιο τραγούδι αφιερώνετε τόσο στον εαυτό σας όσο και στην αγαπημένη σας καραντίνα;

“Killer Queen” των Queen, με εμπαιγμό …

Και για το τέλος, μια ευχή για το μέλλον!

Να γίνει αυτό σύντομα μια ανάμνηση. Να υπάρχει υγεία.

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)