Οι kallitexnes.gr, αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις με τη δύναμη του λόγου και ιδιαίτερα του χιουμοριστικού, αποφάσισαν να θέσουν 13 καίριες ερωτήσεις σε γνωστούς και αγαπημένους καλλιτέχνες.

Η ηθοποιός-τραγουδίστρια, Μαρίλια Μητρούση, απαντά με όλη τη φρεσκάδα, αισιοδοξία, χιούμορ και νεανικό δυναμισμό, για όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Διαβάστε τις απαντήσεις της και θα καταλάβετε ποια ακριβώς είναι η ψυχολογία του νικητή…

Πόσες ημέρες τελείτε υπό καθεστώς “ελεύθερης πολιορκίας” και τι νιώθετε για όλο αυτό;

-Γενικά στη ζωή μου προσπαθώ να βλέπω τις καταστάσεις από τη θετική τους πλευρά. Νιώθω πως είμαι τυχερή που είμαι υγιής κι εγώ κι οι δικοί μου άνθρωποι και πως ειναι μια ευκαιρία να βρούμε τα θέλω μας, τον εαυτό μας και να κάνουμε πράγματα που έμπαιναν στον «πάγο» με τους ρυθμούς της καθημερινότητας.

Πώς περνάτε ένα 24ωρο στο σπίτι εν καιρώ κορονοϊού;

-Ανακαλύπτοντας με κάθε μέρα.Καλλιεργούμαι πολύ με μουσική,βιβλία,άθληση,ταινίες,μαγειρική. Υπάρχουν τόσο όμορφα πράγματα να κάνεις σπίτι.

Τελικά, πόσα ακριβώς πλακάκια έχει η κουζίνα σας;

-Δεν ξέρω δεν τα μέτρησα,δεν έχω βαρεθεί με τίποτα τόσο..κυρίως πηγαίνω στο ψυγείο μου(γέλιο).

Όλο αυτό είναι παγκόσμια συνομωσία ή απλά έφτασαν οι εξωγήϊνοι;

-Καλέ το κάνανε τα κατοικίδια μας και οι κοπέλες που θεωρούσαν ότι τα αγόρια τους τις απατάνε. Συνομωσία καθαρή!

Τι θετικό πιστεύετε ότι έφερε η εμφάνιση του κορονοϊού στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ανθρώπους και καταστάσεις;

-Το δεδομένο. Το δεδομένο είναι άτιμο πράγμα. Μας κάνει να χάνουμε την ουσία. Ξεχνάμε πόσο σημαντική είναι η καθημερινότητα μας. Η γκρίνια, ακόμα κι η γκρίνια για πράγματα που κάνουμε και δεν μας αρέσουν. Πόσο σημαντική τελικά είναι η ρουτίνα μας. Πόσο σημαντικοί είναι οι άνθρωποί μας και το δικό μας δεδομένο.

Πείτε μας αν θέλετε, κάποιους τίτλους βιβλίων και μουσικών επιλογών που σας έχουν συντροφεύσει όλες αυτές τις μέρες.

-Αυτόν τον καιρό διαβάζω πολύ Σαίξπηρ. Κλασικό θέατρο. Και Έλληνες φιλοσόφους, όπως τον Αριστοτέλη. Νομίζω ότι εδώ που φτάσαμε, καλό είναι να πάρουμε τα πράγματα από την αρχή. Μουσική ακούω Θανάση Παπακωνσταντίνου, Σωκράτη Μάλαμα…άλλοτε rnb. Η μουσικη δεν σε προδίδει ποτέ. Τα άπαντα ακουω.

Επειδή οι ερωτήσεις αυτές είναι προορισμένες ώστε να μας κάνει όλους να ευθυμήσουμε (τρόπον τινά), πείτε μας ένα αστείο meme (δικής σας έμπνευσης ή που έχετε ήδη διαβάσει) ή ανέκδοτο που αγαπάτε.

-Θα σας πω ότι για δύο χρόνια θα βλέπουμε τον Σπύρο Παπαδόπουλο στον ύπνο μας, όλοι. Και θα τρίβουμε τα χέρια μας σαν τις μύγες (λόγω αντισηπτικού). Δικά μου και τα δυο!

Όταν κάποτε τελειώσει όλο αυτό, πώς φαντάζεστε ότι θα είναι ο κόσμος και ο άνθρωπος γενικά;

-Γενικά νομίζω ότι ο κάθε άνθρωπος θα πάρει από όλο αυτό που συμβαίνει, αυτό «που μπορεί να πάρει» γιατί δυστυχώς η απληστία στον άνθρωπο είναι καλά φυτεμένη. Ελπίζω όμως και εύχομαι να είναι μάθημα ζωής για όλους.

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν λυθεί η καραντίνα;

-Θα αγκαλιάσω τους ανθρώπους μου τοσο σφιχτά μέχρι να τους σκάσω!

Περιγράψτε μας την πασχαλινή σας λαμπάδα!

-Η λαμπάδα μου έχει ένα ζευγάρι γάντια, αντισηπτικό και μάσκα.

Αν θέλετε, κάντε ρίμα ή βρείτε συνώνυμα με τις ακόλουθες λέξεις : καραντίνα, πανικός, βήχας, πυρετός, βαρεμάρα, γκρίνια, μίρλα, κορονοϊός, Κίνα, σπίτι.

-Μην σας πιάνει πανικός! Μένουμε σπίτι και θα φύγει ο κορονοϊός.

Ποιο τραγούδι αφιερώνετε τόσο στον εαυτό σας όσο και στην αγαπημένη σας καραντίνα;

– “Ηλιόπετρα” του Σωκράτη Μάλαμα.

 Και για το τέλος, μια ευχή για το μέλλον!

-Εύχομαι να είμαστε ενωμένοι όλοι μας, ανεξαρτήτως κοινωνικής τάξης, θρησκείας, φυλής, πολιτικής πεποίθησης. Όπως έγραψε και η Μιμή Ντενίση στην παράσταση “Κι από Σμύρνη…Σαλονίκη”, που έχω την τιμή να είμαι: «Δεν υπάρχουν τάξεις. ΜΟΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟΙ». Και πως είμαστε φιλοξενούμενοι στη γη. Δεν είναι τσιφλίκι μας.

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου