Oι kallitexnes.gr, αντιμετωπίζοντας τις καταστάσεις με τη δύναμη του λόγου και ιδιαίτερα του χιουμοριστικού, αποφάσισαν να θέσουν 13 καίριες ερωτήσεις σε γνωστούς και αγαπημένους καλλιτέχνες.

Ο ηθοποιός Βασίλης Σαμαριτάκης, με ξεκαρδιστικό χιούμορ και πανέξυπνες ατάκες και σχόλια, απάντησε για όλα όσα συμβαίνουν τον τελευταίο καιρό γύρω μας και μέσα μας. Ας τον ακούσουμε τι έχει να μας πει και κυρίως ας δούμε και μια διαφορετική βέρσιον ενός γνωστού λαϊκού άσματος, το οποίο ο Βασίλης απλά το απογειώνει!

Πόσες ημέρες τελείτε υπό καθεστώς “ελεύθερης πολιορκίας” και τι νιώθετε για όλο αυτό;

Β.Σ: Είμαι ελεύθερος πολιορκημένος εδώ και 26 μέρες. Πώς νιώθω; Στα πρόθυρα της τρέλας, πάντα κοντά ήμουν, αλλά τώρα παραπλησίασα κοντά, χα χα χα…

Η βουλιμία μου χτύπησε πάλι την πόρτα, μου έχει μία ιδιαίτερη συμπάθεια και με επισκέπτεται συχνά…Τις 5 πρώτες μέρες πήρα 3 κιλά, μετά χτυπήθηκα σα χταπόδι και τα έχασα και τώρα πάλι ξαναπήρα 2…τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα, χα χα χα

Πώς περνάτε ένα 24ωρο στο σπίτι εν καιρώ κορονοϊού;

Β.Σ: Μάλλον έχω απαντήσει παραπάνω…τρώγοντας, κάνοντας δίαιτα και τούμπαλιν. Διαβάζοντας βιβλία, βλέποντας ταινίες, βιντεοσκοπημένες παραστάσεις, κοινοποιώντας στις σελίδες μου στο διαδίκτυο, επικοινωνώντας με τους διαδικτυακούς φίλους μου κ.τ.λ.

Τελικά, πόσα ακριβώς πλακάκια έχει η κουζίνα σας;

Πλακάκια δε μέτρησα, μέτρησα 4 κατσαρόλες, 1 τηγάνι, 2 ταψιά, 24 πιάτα, 12 μαχαίρια, 12 πιρούνια, 15 ποτήρια, 12 πιατάκια γλυκού…χα χα χα

 Όλο αυτό είναι παγκόσμια συνομωσία ή απλά έφτασαν οι εξωγήινοι;

Β.Σ: Παγκόσμια συνομωσία για να καλέσουν τους εξωγήινους και αυτοί έστειλαν τον CV 19 ένα κακάσχημο κοκκινοκώλικο μαϊμούνι που φοράει βασιλική κορώνα η ψωνάρα και βάλθηκε να κυριεύσει την υφήλιο. Ου να χαθεί, να χάνεται…

Τι θετικό πιστεύετε ότι έφερε η εμφάνιση του κορονοϊού στον τρόπο που αντιμετωπίζουμε ανθρώπους και καταστάσεις;

Β.Σ: Μας έφερε πιό κοντά με τον καθρέφτη μας και γι’ αυτό και η κρίση κατάθλιψης. Έτσι συνειδητοποιήσαμε τα μαύρα χάλια μας και ξεκαβαλήσαμε τα καλάμια μας…καταλάβαμε τη μηδαμινότητα της ύπαρξής μας και ότι είμαστε εντελώς περαστικοί, φθαρτοί και ανήμποροι μπροστά στο απρόβλεπτο…είτε μικρόβιο είναι αυτό, η φυσικό φαινόμενο κ.τ.λ.

Ελπίζω όλο αυτό που ζούμε να μας κάνει να αναθεωρήσουμε πολλά πράγματα και να μας κάνει να εκτιμήσουμε τις στιγμές… ένα ηλιοβασίλεμα, μία ουσιαστική έξοδο με τους φίλους μας, όχι κοιτώντας τα κινητά μας, ένα γεύμα με την οικογένειά μας, τους παππούδες και τις γιαγιάδες μας (για όσους έχουν…) τους γέροντες γονείς μας…παιχνίδι με τα παιδιά, ανίψια μας κ.τ.λ.

Πείτε μας αν θέλετε, κάποιους τίτλους βιβλίων και μουσικών επιλογών που σας έχουν συντροφεύσει όλες αυτές τις μέρες.

Β.Σ: Κυρίως θεατρικά έργα, Τσέχωφ (Γλάρος, Αρκούδα, Πρόταση Γάμου, Βλαβερές συνέπειες του καπνού, Θείος Βάνιας), Σαίξπηρ (Η στρίγγλα που έγινε αρνάκι, Οθέλλος, Βασιλιάς Ληρ), “21 χρόνια με τον Κουν” του Γιάννη Μόρτζου, Αλχημιστής του Coelho, και πολλά θεατρικά βίντεο (Γάλα, Βάκχες, Πειρασμός, Η γυναίκα μου φάντασμα, Κατάδικός μου)

Επειδή οι ερωτήσεις αυτές είναι προορισμένες ώστε να μας κάνει όλους να ευθυμήσουμε (τρόπον τινά), πείτε μας ένα αστείο meme (δικής σας έμπνευσης ή που έχετε ήδη διαβάσει) ή ανέκδοτο που αγαπάτε.

Β.Σ: Από τον τοίχο του φίλου μου Χρήστου Συριώτη, παραφράζοντας προφανώς γνωστή παλιά διαφήμιση…” Ακάκιε τα μοιρολόγια να είναι Disco…”, χα, χα, χα…

Σημείωση για τους νεότερους ” Ακάκιε τα μακαρόνια να είναι Μίσκο…”

Α… και ατάκα που μόλις άκουσα στους “Δύο ξένους” και κλαίω…

Μαρκορά προς τον υιόν της: “Σου έφερα και λίγο χαλβά από τα χεράκια μου..”

Φλώρα: “Ψέματα λέει η κουμουνίστρια το έφτιαξε…”

Μαρκορά: ” Της κουμμουνίστριας ο χαλβάς είναι δυο φορές χαλβάς μου…”, χα, χα, χα…

Όταν κάποτε τελειώσει όλο αυτό, πώς φαντάζεστε ότι θα είναι ο κόσμος και ο άνθρωπος γενικά;

Β.Σ: Χμ… σίγουρα πιό καθαρή ατμόσφαιρα και η φύση στα καλύτερά της, αποτέλεσμα της ανθρώπινης καραντίνας. Οι άνθρωποι θα απολαμβάνουν για λίγο διάστημα τις στιγμές, με τα αγαπημένα τους πρόσωπα, θα είναι ίσως και πιο ευγενικοί προς τους άλλους…σύντομα όμως μόλις ξεχαστεί όλο αυτό θα επανέλθουν στον παλιό κακό φρικτό εαυτό τους…

Καληνύχτα Κεμάλ αυτός ο κόσμος δε θα αλλάξει ποτέ…

Ποιο είναι το πρώτο πράγμα που θα κάνετε όταν λυθεί η καραντίνα;

Β.Σ: Θα τρέξω αμέσως στο metro mall στον Άγιο Δημήτριο να δω ταινία και να απολαύσω το αγαπημένο μου γλυκό, αφού πρώτα τσακίσω βέβαια ένα ποπ κορν…χα, χα, χα

Περιγράψτε μας την πασχαλινή σας λαμπάδα!

Β.Σ: Για ποιό λόγο να πάρω λαμπάδα; Να την ανάψω στη βεράντα; Θα ανάψω ένα ρεσώ και πολύ είναι…χα, χα…

Αν θέλετε, κάντε ρίμα ή βρείτε συνώνυμα με τις ακόλουθες λέξεις : καραντίνα, πανικός, βήχας, πυρετός, βαρεμάρα, γκρίνια, μίρλα, κορονοϊός, Κίνα, σπίτι.

Β.Σ: Ήρθε ο κορονοϊός τρεχάτος απ’ την Κίνα

κι έφερε τον πυρετό, το βήχα κι όλα εκείνα

που πανικό σκορπίσανε μας βάλαν καραντίνα

και η πολλή η τεμπελιά, έφερε μίρλα, γκρίνια

και όλοι μαζί εμείς βρίζαμε

τη μαύρη μας τη γκίνια…

Καλό ε; Χα, χα, χα…

Ποιο τραγούδι αφιερώνετε τόσο στον εαυτό σας όσο και στην αγαπημένη σας καραντίνα;

Β.Σ: BLACK LIST, Μαύρη λίστα, της μεγάλης Άντζελας Δημητρίου. Το αφιερώνω, παραφρασμένο, στον αγαπημένο μας κορονοϊό.

“Κορωνοιέ, μπήκες μόνος σου στη μαύρη λίστα, νύχτα ήρθες και θα φύγεις νύχτα…

δε θα βρεις ξανά ανοιχτή την πόρτα, για να κάνεις τη γνωστή σου βόλτα…

Black list, black list….χα, χα, χα

Και για το τέλος, μια ευχή για το μέλλον!

Β.Σ: Εύχομαι να περάσει γρήγορα όλος αυτός ο εφιάλτης που ζούμε και να αναπνεύσουμε γρήγορα λίγο ελεύθερο αέρα, έστω και τσιγαρισμένο, με τα γνωστά καυσαέρια..

Καλή λευτεριά αδέρφια και με ένα πόνο σε μας τις έγκυες…χαχαχα

Αγγελική Μπάτσου

Αγγελική Μπάτσου

Γεννήθηκα πριν αρκετά καλοκαίρια (κι άλλους τόσους χειμώνες)στην Αθήνα. Είχα την τιμή να μεγαλώσω στους Αγ.Αναργύρους,όπου έζησα τα ομορφότερα παιδικάχρόνια σε μια τεράστια αυλή,παρέα με τα γατιά μου και δυο ζευγάρια παππούδες και γιαγιάδες που πάντα θα υπεραγαπώ.Έπειτα ήρθε η Γαλλική Φιλολογία,επιπλέον σπουδές σε γλώσσα και μετάφραση και η οικογένεια. Δεν σταμάτησα όμως ποτέ να είμαι παιδί της ποίησης,της λογοτεχνίας,της ζωγραφικής και της μουσικής και το όνειρό μου από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου,ήταν να ταξιδέψω σ’όλο τον κόσμο και ιδιαίτερα στο Θιβέτ!
Σ’όλο τον κόσμο τελικά δεν μπόρεσα να πάω...κατόρθωσα όμως να φανταστώ και να χαράξω τα ίχνη αυτού μέσα από ταμονοπάτια της ποίησης,της λογοτεχνίας και της φαντασίας. Αγαπημένος μου συγγραφέας ο Έντγκαρ Άλλαν Πόε,αγαπημένος ποιητής ο Ουϊλιαμ Μπλέϊκ,ο Μπωντλαίρ και ο Απολιναίρ, αγαπημένος ζωγράφος ο Βαν Γκογκ και ο Γκουστάβ Κλιμπ.
Αγγελική Μπάτσου

Latest posts by Αγγελική Μπάτσου (see all)